Vrijdag 8 oktober 2010
Begin oktober brengt ons nog een nazomertje. Het Sint Gummaruszomertje. Dit jaar zijn we nog niet veel naar de kust gaan fietsen. Dat was vorig jaar wel anders. We fietsten er tijdens de zomer in vier etappes, gedreven door de beaufort03-tentoonstelling, de ganse Belgische kust langs. Een leuk fietsavontuur waar ik nog geregeld met wat heimwee aan terugdenk. We besluiten nu ook, gebruik makend van een verlofdag, een kusttocht te fietsen. Bij de Leuke fietser, waar ik geregeld mijn mosterd haal, stuit ik op de zeedijkroute. Daar we er een ganse dag willen aan wijden knoop ik er nog een uitbreiding tot Den Haan aan. Benieuwd wat dit geeft!!
Na iets minder dan een uurtje rijden, meren we ons A-ken langs de oever van het kanaal Plassendale-Nieuwpoort en dit in Oudenburg.
Om op de route te geraken dienen we een flink stuk terug naar Plassendale. Aan het sluizencomplex kunnen we het kanaal oversteken en stevenen we terug naar Oudenburg(knooppunt 30) en verder.
Opnieuw moeten we onder de A-10, hier een beeld vanop een grote afstand.
Wat minder poëtisch zicht onder het wegdek geschraagd door honderden pylonen.
Dan vertederen deze ganzen meer.
In de zwaanhoek (wat voorbij knooppunt 54) staat de uitkijktoren het rietnest. Mooie realisatie.
De fietstocht vordert verder naar knooppunt 53.
Hier en daar worden de velden al winterklaar gemaakt.
Maar de polders met hun afvoerbeken baden nog onder een stralende zon.
Waar is de tijd dat het zien van bruine polderkoeien betekende dat we niet lang meer in de auto zaten,daar de kust nabij was.
De Onze-Lieve-Vrouwekerk van Leffinge of de Kathedraal van het noorden(knooppunt 18 en 19).
Knooppunt13 betekent meteen het afscheid van het kanaal Plassendale-Nieuwpoort.
We laveren nu door de polders.
Knooppunt 11 verrast ons op een achtertuin vol met kunstwerken in van aaneen gelaste ijzeren afval.
een oeuvre om U tegen te zeggen zoniet…
Wat verder nog een rariteit, een soort pretpark voor geiten
Genietend van een dagje ontspanning.
Onze-lieve-Vrouwekerk, tiens nog al eens gehoord!!! Mannekensvere. (knooppunt 1)
Nadat we de uniebrug oversteken moeten we langs dit statig monument.
Nu gaat de tocht over het fietspad naast de IJzer.
Ongeveer ter hoogte van knooppunt 9 in Nieuwpoort worden de polders voor de vloed beschermt door dit sluizencomplex de Ganzenpoot.
Langs de achterkant van het Albert I-monument fietsen we verder naar knooppunt 12.
Nog getuigen van het oorlogsgeweld dat hier lelijk heeft huisgehouden.
Na knooppunt 12 ligt punt 81 om dit te bereiken dienen we door Westende. Hier de Sint-Laurentiuskerk.
En na knooppunt 81 naderen we weer een dijk, de zeedijk nu en genieten van het golvenspel, een gevoel van vakantie overvalt me. Dat heb ik telkens ik naar de kust kom.
De rotonde één van de opmerkelijkste hotels aan onze kust.
Inmiddels ligt knooppunt 80 ook al achter ons. Het Casino van Middelkerke. Blijkt dat ik in mijn fietskostumeken niet binnen kan. Tja we zullen dan maar op de lotto spelen.
Nu pedaleren we op de dijk, samen met velen die ook het goede weer niet kunnen weerstaan, naar Oostende.
Deze golfbreker lijkt wel een uitstekende rustplaats.
Bij het naderen van knooppunt 52 en Raversijde worden we nog eens aan den oorlog herinnert (museum Atlantikwall).
Eens na Raversijde zijn we snel in Oostende met de mondaine Wellington- hippodroom, ook niet direct voor fietskostumekes.
Ergens zijn er filmopnames, maar deze MK2 van Jaguar kan niet van Morse zijn.
Langs de drie gapers keren we terug naar de zeedijk.
Daar peddelen we lustig door naar knooppunt 1, eerst blijven we even staan om de dansende golven te bewonderen.
We volgen de route door Oostende, oktober is er “foormaand”.
We zigzaggen verder tussen de jachthaven en het dok waar de Mercator ligt aangemeerd. We ronden knooppunt 1 en hier wijken we af. We wijken uit naar knooppunt 3 en laten punt 2 met zijn doortocht van het bos van Oostende (een aanrader) figuurlijk links en letterlijk rechts liggen.
De Lange Nelle (knooppunt 3) wordt ons baken waar we ons op richten.
Het gaat nu langs de kades van de vissershaven die duidelijk een noestige uitstraling hebben, anders dan de jachthaven daarstraks.
Na nog een blik op de skyline van Oostende…
…keren we terug naar de zeedijk richting Bredene en knooppunt 5.
Bij het binnenrijden van Bredene verlaten we de zeedijk en beginnen aan een deel door de villawijken.
Waarna we door velden en bosjes fietsen (knooppunt 5).
Zo gaat het door tot De Haan (knooppunt 6)
Nu fietsen we resoluut de polders in.
We rijgen de knooppunten (7-13) aaneen en arriveren zo in Klemskerke een lieflijk polderdorpje.
Om de route haar naam waardig te houden…
Snellen we langs punten 12 en 26 om ter hoogte van knooppunt 28 opnieuw een dijk,de Groenedijk, op te rijden.
Deze dijkweg loopt langs een kreek en voert ons naar knooppunt 28.
We peddelen tot de samenloop van de vaart en het kanaal Plassendale-Nieuwpoort waar we deze laatste opnieuw eventjes volgen.
Tot knooppunt 29 waar we voor punt 40 kiezen dat ons opnieuw naar de andere oever leidt.
Nu gaat het snel terug naar Oudenburg en het punt waar we deze tocht startten. Na zo’n dikke 70km zit dit fietsavontuur er weer op. En we hebben genoten, er valt wat te beleven op de dijken hier. 9/10 is de quotering zowel voor de Zeedijkroute op zichzelf als met de uitbreiding. Het parcours is steevast vlak en door elke ietwat geoefende fietser te klaren. Eén raad: fiets deze tocht buiten het hoogseizoen.
Enkele interessante links:
Voor een korte beschrijving van deze route en een overzichtelijke kaart: Vlaanderen-Fietsland
Bij toerisme West-Vlaanderen ligt er ook een pak informatie te rapen.
Dan refereer ik nog graag eens naar enkele sites waar ik een boontje voor heb:
Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod.
Een streekgenoot op wiens site ik een beetje jaloers ben: Dj!no
Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog: Fietsen met de Familie de Koning
De tweezame..... 
Geef een reactie