Op een zonnige maar winterse dag zakken we af naar Assenede. Eventjes is het zoeken naar de aanwijzingen met routenummers maar dan wandelen we het centrum van Assenede uit.
Via de Doorndijkstraat gaat he nu richting de kreken.
De lage zon samen met het ietwat mistig weer zorgt meteen voor mooie, mystieke vergezichten.
Maar echt mooi wordt het als we langs de verschillende kreken lopen.
Later als weer richting Assenede stappen zorgt de ondergaande zon voor een sfeervol einde. Wat later is deze mooie wandeling gedaan. Opnieuw een leuke wandeltocht die we sterk kunnen aanraden.
In de week na nieuwjaar 2022 trekken we naar Koksijde om er te wandelen tussen Koksijde en Oost-Duinkerke.
Achter de Onze-Lieve-Vrouw ter Duinen Basiliek raken we onze wagen kwijt.
Vandaar is het richting strand/kust. Eerst genieten we nog eens van de kerst/eindejaarsfeer in het centrume van Koksijde.
Ter hoogte van “Ster der Zee” vinden we het vertek/knooppunt 46. Weg zijn wij. We volgen de zeedijk tot het einde van de appartementblokken-rij
Gelukkig wordt deze wat saaie rij onderbroken door het plein met het Acqua Scivolo – kunstwerk. Dit kunstwerk is een onderdeel van het kunstwerkenpark Beaufort . Het is een onderdeel van de monumentale kunstwerken die deel uit maakten van de expositie Beaufort 03 (2003).
Daarna duiken we de duinen en de villawijkjes in. We wandelen er langs de vele typische villaatjes die zich achter de duinen verschuilen.
Tussendoor stappen we af in de taverne van het Paul Delvaux-museum om er lekker te lunchen.
Nu kuieren we verder langs villaatjes en duinen tot de Zuid-Abdijmolen opdoemt met in zijn zog het abdijmuseum (Onze-Lieve-Vrouw ter Duinen abdij).
Op het einde wacht ons nog een flinke inspanning met het beklimmen de “Hoge Blekker”. Deze stevige inspanning wordt beloond met een vergezicht op het natuur- en waterwinnings gebied “De doornpanne”.
Daarna gaat het opnieuw richting kust en zeedijk. Daar ronden we de wandeling af.
Nu wacht er ons nog een gezellige tocht, door het mooi versierde Koksijde (eindejaar 2021) naar onze auto.
Een week nadat we de hopduvelfeesten bezochten keren we terug naar Asse om er de hopduvelwandeling te starten. Vertrekkend aan het cultureel centrum (een geslaagde mengeling van het oude Gasthuis, een beschermde site) en moderne infrastructuur/architectuur) gaat het al snel de velden in.
We wandelen langs het met kunstwerken van Peter Schoutsen opgefleurd hopveld.
Daarna gaat het terug naar Asse
Daar lopen we langs het Waalborrepark
en opnieuw het stadscentrum verlaten en de velden induiken.
Induiken kan je hier haast letterlijk nemen he landschap golft hier dat het een lieve lust is. Het resultaat van al deze golven zijn prachtige landschappen en vergezichten.
Genieten van al dit moois komt aan een einde als de verschijning van de Sint-Martinuskerk het einde van deze mooi wandeltocht aankondigt. Op de markt van Asse kaarten we nog wat na bij een frisse pint, alvorens naar huis te rijden.
Het lijstje met de knooppunten: 207 – 206 – 204 – 208 – 209 – 235 – 236 – 237 – 20 – 2 – 207.
De tweezame..... 