Gent bezichtigen is zo leuk. De Arteveldestad serveert ons het Gravensteen, de drie torens (Sint-Niklaaskerk, Belfort en Sint-Baafskathedraal),het mooie stadhuis, de graslei en andere… Maar de Boekentoren en de nieuwe Bibliotheek zijn. zeker ook bezienswaardig. Verder is Gent een levendige universiteitsstad er door slenteren is elke keer opnieuw een prettige belevenis.
Haast toevallig ontdekken, quasi aan onze voordeur, de Welle en Kapellemeersen wandelroute. Daar we toch, gezien de winterse buien, voorzien waren van botten en warme kledij begonnen we nieuwsgierig aan deze tocht. Eerst doorkruisen we de Kapellemeersen om vervolgens via de Dender verder te gaan richting Denderleeuw.
Algauw bewijzen onze botten en kledij hun nut tijdens een fikse sneeuwbui.
Eventjes stuurt de route ons naar het centrum van Denderleeuw (Daar start de route maar wij pikten ergens in op het einde). Meteen is dit ook het minst mooie (lees saaie) deel van de route. Maar wat verderop duiken we de Wellemeersen in. Door de winterse buien is het er enerzijds betoverend mooi maar anderzijds soms een hele klus om recht te blijven, daar de paden in heuse modderplassen zijn omgeschapen. Gelukkig zijn er een paar knuppelpaden die even voor een verademing zorgen tijdens het voortzwoegen.
Opnieuw komen we op de oever van de Dender. Deze kant is ons, ondanks we hier al 25 jaar wonen, een ontdekking.
Nu gaat het richting Erembodegem.
Eens het centrum door volgen we nog even de route langs de Dender om vervolgens richt thuis te kiezen om er ons op te warmen aan een lekker glas gluhwein.
Vorig jaar, net voor corona, op 19 januari 2020 bezochten we Brugge. We bezochten de Rozenhoedkaai, de prachtige grote markt, het Minnewater, de reien en het Begijnhof. ‘S Avonds, in januari wordt het snel donker, genoten we van de prachtige verlichting die het allemaal bedekte met een mystieke mantel. Brugge is ook in de winter fantastisch om te bezoeken..
De Zwinwandelroute start aan het Zwin Natuur Park. Daar is meteen mogelijkheid om, tegen betaling weliswaar, de auto te parkeren.
Vandaar gaat het snel via de polders “Het zoute”-waarts.
Eventjes door “Het Zoute” en daarna langs een knuppelpad naar de duinen.
Van de duinen is het maar een stapje tot het strand en de zeedijken.
Nu gaat het snel terug richting Zwin Natuur Park. Opnieuw komen we langs de Schotse hooglandrunderen.
Normaal is er in het natuurcentrum mogelijkheid om iets te eten of/en te drinken. Maar door de corona-maatregelen kan dit alleen staande en is het aanbod sterk ingeperkt.
Normaal is er in het natuurcentrum mogelijkheid om iets te eten of/en te drinken. Maar door de corona-maatregelen kan dit alleen staande en is het aanbod sterk ingeperkt. We gaan dus snel naar de auto. De zwinwandelroute is echt een aanrader. De afgelopen week heeft het veel geregend we hebben dan ook veel geniet gehad van onze botten; Vooral in het begin van deze tocht lag het er heel modderig bij. Maar in normale omstandigheden is dit een leuke wandeling met veel afwisseling.
De Lippeloboswandeling start aan “de Dries” in Opdorp.
Daarna gaat het via de velden:
Langs boerderijtjes:
En een passage aan het “middelpunt van Vlaanderen”:
Algauw wisselen we de veldpaden in voor kronkelige, ietwat sompige boswegels. En ja we bevinden ons in het Lippelobos.
Midden van dit bos treffen we het “Hof te Melis aan. Een mooi kasteel nog in onvervalste renaissancestijl.
Daarna verlaten we snel het bos en langs (opnieuw) de velden en buitenwijken bereiken we Opdorp.
Bij de Sint-Amanduskerk staat onze auto.
Bij het naar huis rijden kaarten we even na over onze wandeling. Door de velden en in het bos is het een fijne wandeling. Het verlaten en terugkeren naar Opdorp is echter minder boeiend.
De tweezame..... 