Van Santa Bianca over Finale Emilia naar Cento en terug via Bondeno (Verlof Emilia – Romagna mei 2011)

Woensdag 25 mei 2011

Inmiddels zijn we al 2 weken en een half in Lido delle Nazione. Dit badstadje is onze uitvalbasis om Emilia-Romagna en omliggende te ontdekken. We hebben het hier reuze naar onze zin. Waar een bergstreek zeer authentiek is, beknot het ons wat in onze mogelijkheden. Maar hier in de polders van de Po-Delta komen we serieus aan onze trekken. Fietsen, lopen en wandelen het kan hier allemaal. Als we dan nog prachtig weer voorgeschoteld krijgen kan de boel niet meer stuk. Daarbij zijn we slechts op een uur rijden (op ’t gemakske) van Ravenna en Ferrara, 2 mooie provinciale stadjes die een bezoek zeker waard zijn. Ietwat verder zo’n 120 km liggen Bologna en (last but not least) Venetië. Emilia-Romagna is niet Toscane maar veel scheelt het niet of het zou in de prijzen moeten zijn. Goed na deze ode terug terzake. In “Panoramic wheels” de brochure met fietstochten rondom Ferrara vind ik nog een mooie route. “The lands of the Alto Ferrara” ik pas ze wat aan, de tocht van Ferrara tot Bondeno deden we al eerder bij het fietsen van de “Burana’s great loop of water”. Dus kies ik als start Santa Bianca. Het zal jullie dan ook niet verbazen als we zo rond 14u30 dit dorpje binnenrijden. Ruim laat maar we zijn nu éénmaal met verlof.

In Santa Bianca laten we er geen gras over groeien, op een wip zijn de fietsen van het dak en wij van start. De kerken hebben hier zo een specifieke bouwstijl. Zeer clean met die pastelkleuren.
We cirkelen even rond voor we op het goede spoor(lees track) zitten.
Hoe meer we deze brug oversteken hoe warmer het wordt. Letterlijk en figuurlijk.
Willens en wetens wijken we even af van de tocht om dit mooi gebouw (energiecentrale) te bewonderen.
We keren terug naar de boorden van de Panaro. De dijken van deze rivier verheffen zich boven de polders. Vandaar dat we neerkijken op dit boerenhof letterlijk dan.
Op deze serres is het dan weer figuurlijk. Sinds Andalusië krijg ik de huiver op het lijf als ik serres zie. Ze kunnen een hele regio naar de knoppen helpen.
Maar we laten het niet aan ons hart komen en fietsen lustig door. Algauw zijn we in Finale Emilia. Een mooie provinciestadje waar we echter snel door zijn.

Opnieuw zoeken we de boorden van de een waterweg op. We volgen de loop van de “Canale Foscaglia” wat ook weer leuk neerkijken met zich mee brengt.
Ook hier zijn de polders vruchtbaar en wordt er volop aan landbouw gedaan.
Welvarende streek.
Stilletjes aan begint het ons te dagen we zijn wat van de route afgeweken.
Maar zodoende fietsen we langs het mooie Palata Pepoli. Leuk dorp leuke naam.

Ik had het al over de landbouw in deze streek.

Door de omweg komen we langs Galeazza met het mooie, imposante Castello.
Buiten het kasteel kan Galezza zich ook beroemen op een mooie toren en de typische streekkerk. Ja ze zijn daar goed bezig.
We zwerven verder richting Cento en bewegen hemel en aarde om opnieuw met de route en zijn track aan te knopen. We doorkruisen het centrum van Renazzo.
We blijven onze tocht vervolgen en via enkele leuke wegjes bereiken we Cento.
De San Lorenzo-kerk, tja nog maar eens wat kleur en stijl betreft zoeken ze het hier niet te ver. Wel mooi!
Op hetzelfde plein het prachtige stadshuis. In Italië kunnen ze er toch wat van.

Maar het pittoreske stadje wordt overheerst door het “Rocca” Een versterkte burcht uit de 15de eeuw.
Eens buiten het historische centrum blijkt Cento ook nog een kleurrijk stadje te zijn.
We verlaten het mooie Cento en beginnen aan de terugtocht.
Over rustige wegen en langs kalm kabbelende beekjes fietsen we door.
Langs mooie landhuizen…
witroze kerkjes (in Dosso) gaat het verder terug naar Santa Bianca.

Het blijft rustig fietsen en het landschap is vol afwisseling.
De zon trekt zich langzaam terug achter de einder wat meer warmte geeft aan het licht dat zij uitstraalt.
Het “golden hour” heeft iets weemoedig maar levert prachtige beelden.
We bereiken het “Cavo Napoleonico“. Van nu af aan gaat het in sneltreinvaart. Inderdaad we willen kost wat kost voor donker (lampjes niet mee!!) terug in Santa Bianca zijn. Veerle en ik maken er een echte tijdrit van en fietsen zodoende voorbij een brug die we moesten oversteken naar Santa Bianca. Door deze onoplettendheid bereiken we Bondeno, waar we even schrik hebben om in het donker verder te moeten. Nu kloppen we alle records en tegen een 35km/u razen we naar Santa Bianca. Juist voor het donker thuis. Flink zo.

Opnieuw een prachtige tocht achter de rug. De laatste grote fietstocht van dit verlof. Morgen gaat het naar Bologna en daarna is het bijna tijd terug naar huis te keren.

Enkele interessante links:

Dienst Toerisme van Emilia-Romagna: (buiten Italiaans ook in het Engels)

città d’arte: mooie site over de 10 kunststeden van Emilia-Romagna

CYCLE-R: heel interessante site over het fietsen in en rond de kunststeden van Emilia-Romagna

Panoramic wheels heel interessante site over het fietsen in Emilia-Romagna, veel routes met beschrijvingen en gps-tracks.

ItaliaOutdoors: Opnieuw een boeiende site over het noordoosten van Italië, voor al wie er graag te voet of met de fiets op uittrekt

17/07/2011 0

Via Comacchio naar Lagosanto en terug (Verlof Emilia-Romagna mei 2011)

Zondag 22 mei 2011

Nu al 2 weken verblijven we in “Lido delle Nazione” één van de badplaatsjes van Comacchio. Het blijft zomeren wat op een zondag veel volk naar de kust lokt.

De villa rechtover de onze blijkt uitgekozen door een Milanese motorclub voor een barbecue. We zijn getuige van hoe breedstappende vijftigers elkaar innig omhelzen en hun blijdschap om het weerzien luidruchtig kenbaar maken. Verder allemaal onschuldig, maar wij besluiten dit schouwspel geen ganse dag te aanschouwen en besluiten onze, ietwat minder imponerende tweewielers (ook al zijn het giants) van stal te halen.

Wij kiezen voor een tocht in het hinterland. Het doel staat nog niet vast maar we fietsen over Porto Garibaldi naar het mooie Comacchio.

In eerste instantie besluiten we naar Ostellato te fietsen. Maar algauw blijkt dat de SP1 een te drukke verkeersweg is en wijken we uit naar Lagosanto.

De polders van de Po-delta worden bevloeid door een netwerk van kanaaltjes.

Langs deze moderne, strakgelijnde kerk rijden we Lagosanto binnen.

Een gezellige drukte overvalt ons, het is hier duidelijk kermis.

Je kan er een karikatuur van je laten maken.

Het plaatselijke koor kweelt er lustig op los.

Terwijl de jeugd zotte toeren uithaalt op deze draaimolen. Vandaag vieren ze in Lagosanto de aardbei. Deze vrucht wordt hier volop geteeld. Tja waar is dat feestje? Hier is dat…

Door het stadspark wandelen we terug …

…naar het centrum.

Na een hele ongevraagde uitleg over de te volgen weg van een ingeweken Duitser, nemen we er onze fietsen en keren terug naar Lido delle Nazione.

Even voor San Guiseppe zien we deze bushalte, aangepast aan de wensen van de plaatselijke busgebruikers.

Als we terug thuis zijn blijken de motorrijders verdwenen en is de rust teruggekeerd.

Enkele interessante links:

De website van Comacchio

Dienst Toerisme van Emilia-Romagna: (buiten Italiaans ook in het Engels)

Toerismebureau van Comacchio in het Engels en Italiaans. De brochure waar ik las over de abdij van Pomposa kan je er downloaden als pdf-bestand (in het Engels)

Panoramic wheels heel interessante site over het fietsen in Emilia-Romagna, veel routes met beschrijvingen en gps-tracks.

10/07/2011 0

Van Ferrara naar Bondeno en langs de Destra-Po terug (Verlof Emilia-Romagna mei 2011)

Woensdag 18 mei 2011

We hebben het zeer naar onze zin hier in het zonnige Emilia-Romagna, we zijn zowat halfweg ons verlof. Dagelijks fietsen we langs de verschillende “Lidi” (badplaatsjes) die Comacchio rijk is. Ik kreeg in het toerismebureau enkele brochures waaronder Panoramic Wheels een uitgave van “Provincia di Ferrara” Daarin vind ik de “Burana’s great loop of water” een lusvormige route die van Ferrara naar Bondeno gaat en terugkeert langs de rechteroever van de Po.

Rond het middaguur staan we in Ferrara onder stralende zon oog in oog met het “Estense Castelle”. We bewonderen even deze machtige burcht en zetten ons op weg.

Vanuit het centrum van Ferrara moeten we naar het Burana fiets/wandelpad. Nu, dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik bespaar jullie de beelden van industriewijken, grote verkeerswegen enz… die we kruisten alsook de krachttermen die elke rechtsomkeer vergezelden. Eén opsteker, verscheidene keren zijn we geholpen door supervriendelijke Italianen. Op het einde nemen 2 Italiaanse fietsers ons op sleeptouw en brengen ons bij het…

…Burana fietspad.

Het fietspad loopt naast het Burana-kanaal

Dit fiere heerschap steekt onverstoord het fietspad over.

Af en toe fietsen we langs de achtertuin van een zeldzaam landhuis.

Over zijn totale lengte geniet het Buranapad van de schaduw van de hoge bomen die het pad omzomen. Bij een temperatuur van om en bij de 30° mooi meegenomen.

We wijken even uit naar de Diamantina, In een onooglijk gehucht vinden we er…

… een mooie abdij.

Ze bestaat uit goed onderhouden gebouwen.

Volgend weekend beginnen er festiviteiten.

Even de Garmin checken en we keren terug naar het Burana-pad.

We passeren nog eens het mooie kerkje en kieken het nu langs de zijkant.

Ook op het Buranakanaal wordt er gevist met grote netten.

Bij het naderen van Bondeno steken we het “Cavo Napoleonico“via een oude, buiten gebruik geraakte spoorwegbrug.

Door de buitenwijken fietsen we verder naar Bondeno.

Dit mooi barokke kerkje en…

…landhuis hadden we nooit mogen tegenkomen. Nee want hier zijn we al afgeweken van de tocht. Ik bespaar jullie de krachttermen…

Na wat zoeken en zuchten…knopen we in Ospitale (dank u Garmin) opnieuw aan met de tocht.

We fietsen er de dijkweg van de Panaro op. Deze dijkweg maakt deel uit van de FE 20 Destra Po.

De route verlaat wat verder de loop van de Panaro ondertussen passeren we enkele pittoreske dorpjes.

Na zo’n half uurtje peddelen zoeken we de Panaro weer op, juist voor ze in de Po uitmondt.

Ook hier hebben we een polderlandschap. Velden en boomgaarden wisselen elkaar af.

Aan de ander kant bekoort de machtige rivier ons met prachtige vergezichten.

Maar het fietspad slingert zich verder …

Juist voorbij de autostrada Bologna – Padova fietsen we langs deze schaapkudde.

Pontelagoscuro dient zich kleurrijk aan. Toch is het hier door wegenwerken opnieuw zoeken om de route te volgen. Ik bespaar jullie….

Het wordt wel heel kleurrijk aan het “Teatro Nucleo” dit theater schuilt achter een wel heel fantasierijke gevel.

In het volgend filmje krijgen we een kijk hoe deze gevel van gedaante veranderde.

Rare jongens…die Italianen.

In Francolino verlaten we de Fe20 Destra-Po en zwenken richting Ferrara via de FE203.

Even uitwijken voor deze watertoren.

Waarna we op een wip terug zijn aan de stadswallen van Ferrara.

Hier zetten we de fietsen terug op ons A-ken, zoeken een restaurant waar we iets eten waarna we wat rondwandelen in het mooie historische centrum.

Palazzo Municipale badend in het oranje zonnelicht.

Ook de gevel en de…

en de mooie toren van de Cathedrale kleuren rozerood in de avondgloed.

Nu valt de avond snel en in het halfduister spoeden we ons terug naar ons A-ken. Er staat ons nog zo’n rit van 50km huiswaarts voor de boeg.

De rit zo’n 70km lang (we hebben nogal eens op onze stappen moeten terugkeren vloek!!) is zeer boeiend het grootste deel, langs de Destra-Po, liep over gravel en bood nogal weerstand. We zijn, eens terug thuis, snel onder zeil en genieten van een welverdiende rust.

Enkele interessante links:

Visita Ferrara: een mooie site over de bezienswaardigheden van Ferrara

Dienst Toerisme van Emilia-Romagna: (buiten Italiaans ook in het Engels)

città d’arte: mooie site over de 10 kunststeden van Emilia-Romagna

CYCLE-R: heel interessante site over het fietsen in en rond de kunststeden van Emilia-Romagna

Panoramic wheels heel interessante site over het fietsen in Emilia-Romagna, veel routes met beschrijvingen en gps-tracks.

ItaliaOutdoors: Opnieuw een boeiende site over het noordoosten van Italië, voor al wie er graag te voet of met de fiets op uittrekt

19/06/2011 0

Naar de Manifaturra dei marinati (verlof Emilia-Romagna mei 2011)

Dinsdag 17 mei 2011

We verblijven nu al zo’n 10 dagen in Lido delle Nazioni, een kuststadje aan de Adriatische kust in Noord-Italië. We hebben het hier reuze naar onze zin. Haast dagelijks fietsen we langs de kustlijn. Tevens bezochten we al Ravenna en Ferrara 2 mooie steden met een prachtige historisch centrum. Lido delle Nazioni maakt deel uit van Comacchio. Dit stadje heeft ook een bloedmooi centrum. Verschillende kanaaltjes doorkruisen Comacchio en geven het een uniek kader. In een brochure dat ik kreeg in het plaatselijk toerismebureau gewagen ze van de “manifaturra dei marinati” de oude marineerfabriek. Deze marineerfabriek is nu omgeboud tot een cultuurhistorisch museum. Ik bestudeer de kaarten en besluit eens langs een andere weg naar Comacchio te fietsen.

Rond 10u fietsen we tot Lido di Pomposa waar we afdraaien richting San Guiseppe. San Guiseppe een klein gehuchtje zijn we zo door waarna we door de velden van de Po-delta fietsen. In de velden (polders eigenlijk) wemelt het van kleine kanaaltjes.

Ze dienen de polders te irrigeren en de boeren komen er hun tanken vullen waarna ze er pesticiden aan toevoegen en de gewassen besproeien.

Het blijft hier broeierig heet en op de meeste plaatsen hebben de boeren het gras al gemaaid.

Na enkele dragen drogen wordt het hooi mooi opgerold.
Wanneer we Comacchio naderen fietsen we naast de imposante Kathedraal(van San Cassione).

Voorbij de Kathedraal fietsen we door de “Loggiato dei Cappucini”. (Gaanderij der Kapucijnen) Halfweg deze gaanderij…

…bevindt zich de “manifaturra dei marinati”. De platbodems verraden dat het hier over marineren van vis zal gaan.

Binnenin liggen er enkele gerestaureerde exemplaren. Met deze platbodems bracht men de paling die uit de netten en korfen gehaald werd naar de marineerfabriek.

Nog materiaal dat daarvoor gebruikt werd.

materiaal gebruikt bij de palingvangst II.

De hal waar de paling geroosterd werd alvorens gemarineerd te worden.

Dit is nu een mooie gerestaureerde hal geworden, vrij koel gezien de temperatuur buiten. Maar voor de werklieden vroeger moet het hier hels warm geweest zijn.

Wat verder in een ruimte die nog wat restauratie kan gebruiken (alhoewel ze zo iets authentiek heeft) staan er kuipen en tonnen voor het marineren.

Op het eerste verdiep staan er enkele breedbeeldschermen waarop enkele oude documentaires getoond worden. Wil nu lukken dat ik er één van heb gevonden op YouTube. Geeft goed weer wat voor hard (over)leven het hier vroeger was. Soms zijn de beelden van mindere kwaliteit maar het is toch de moeite van het kijken waard.

Na ons bezoek aan het fijn museum zetten we onze tocht onder en langs de lange gaanderij verder. Zij leidt ons naar het “Santuario di Santa Maria in aula Regia”. Na dit ietwat frivool kerkje richten we het voorwiel naar Porto Garibaldi.

Wat verborgen achter de bomen het “Monastero di Sant Agostino” Het klooster van Sint-Augustinus geduldig wachtend op zijn restauratie.

Hopend op wat koelte fietsen we kustwaarts.

Nog maar eens passeren we de vissershutten met hun enorme netten, na het bezoek aan de manifaturra kijken we er anders tegen aan. Nu gaat het volle snelheid naar Lido delle Nazioni om er lui in een strandstoel weg te duiken in een spannende triller. Fantastische uitvinding toch hé die vakantie!!!

Enkele interessante links:

De website van Comacchio

Dienst Toerisme van Emilia-Romagna: (buiten Italiaans ook in het Engels)

Toerismebureau van Comacchio in het Engels en Italiaans. De brochure waar ik las over de abdij van Pomposa kan je er downloaden als pdf-bestand (in het Engels)

Parco del Delta del Po:mooie overzichtelijke site met een pagina over de Manifaturra dei marinati.

13/06/2011 0

Naar de abdij van Pomposa (verlof Emilia-Romagna mei 2011)

Vrijdag 13 mei 2011

We zijn nu al een week in het zonnige Lido delle Nazioni, de dagen vliegen hier voorbij (spijtig genoeg ook de muggen). Haast dagelijks zitten we op de fiets en zwerven langs de verschillende “lidi”(badstadjes) die Comacchio rijk is. Emilia-Romagna heeft niets voor niets de drukst bezochte kust van Europa.
Begin mei is het op de zondagen na vrij rustig in deze kuststadjes. Vandaag hebben we zin in een doelgerichte fietstocht. In Comacchio kregen we een mooie brochure over de streek (in het Nederlands!!!). Ik heb er een route naar de abdij van Pomposa ontdekt. In een boekje over Emilia-Romagne las Veerle dan weer over paarden die van Camargue naar hier werden overgebracht. Zij wil ze zeker zien. Nu als blijkt dat deze edele veroveringen zich langs de route ophouden is de kogel door de kerk.
We fietsen naar Lago delle Nazioni. Het is iets voor 10u, om de hoogste temperaturen te vermijden vertrekken we vrij vroeg.
We nemen de baan naar Volano. Deze vrij kalme verkeersweg zit geprangd tussen het “Lago delle Nazioni” en “Valle Bertuzzi”

Halfweg wordt Veerle op haar wenken bediend. Juist op dit ogenblik merkt zij dat ze een lekke voorband heeft. Komt goed uit. Terwijl ondergetekende met rustinekes en lijm het lek te lijf gaat, kan Veerle naar hartelust de mooie paarden bewonderen en filmen. Mijn antilek-campagne haalt echter haar lens niet!!!

De tocht gaat verder, we laten Lido di Volano links liggen en fietsen door naar Volano. Even voor Volano (eigenlijk een gehucht van 2 keer niets) kruisen we een kanaal.
Ook hier is de visvangst een must met oude schuitjes of met grote netten het doet er niet toe.
Volano is zo gepasseerd. De “Torre del finanza” een gebouw stammend uit de 18de eeuw diende ooit als een soort tolhuis voor de schepen op de Po te belasten. Alleszins wat modester dan onze financietoren.
Hier begint het wandel- en fietspad FE301.
Dit fietspad loopt langs de “Po di Volano” een van de vele armen van de Po die samen de Po-delta vormen.
FE301 is een onverhard pad en de vrees voor een nieuwe lekke band bekruipt ons. Maar toch genieten we van de prachtig omgeving.

Na een flink eind doemt de toren van de abdij van Pomposa op.

Wie wil kan de tocht verder zetten tot Mesola, wij verlaten echter het pad en via de velden…

…en deze vervallen huisjes…

…komen we aan bij de “Abbazia di Pomposa“.
We kuieren wat rond en nemen wat foto’s.
En het moest er van komen, in de schaduw van de abdijtoren schuiven we aan op een terrasje van een restaurantje. We laten er ons gegrilde paling serveren, na al die vissershutten waar men op deze palingen vissen, moesten we er toch eens van proeven. Het vel is wat verschroeid maar het vlees is zeer lekker. Wel een stevig prijsje!
We keren terug naar Volano via de velden. Ondanks dat we half mei zijn lijkt het hier al volop zomer.
Maar na een tijd komen we onvermijdelijk terug op de FE301.
In Lido di Volana wijken we uit naar een weg die eerst langs de parkeerterreinen van de verlaten stranden loopt. In juli en augustus moet er hier een ongelooflijke drukte heersen, nu zie je er geen kat.

De weg loopt daarna een bos in en wordt zeer zanderig. Het wordt moeilijk fietsen er dient duchtig getrapt om toch enigszins vooruit te geraken.

Na enkele kilometers zwoegen en zweten keert het kustwaarts en wordt de ondergrond steviger. Stukken kreupelhout vergroten dan weer de kans op een lekke band. Mag er niet aan denken in deze hitte +/- 28°.
En plotseling staan we op een duin en kijken uit op de Adriatische zee. De stranden zijn hier nogal rommelig en op een naaktzwemmer na is het er nagenoeg verlaten.
We fietsen verder.
Tot het pad uitwijkt voor al deze aangespoelde bomen. 2 jaar geleden maakte we al eens kennis met dit fenomeen in Toscane tijdens het fietsen van Viareggio naar de monding van de Serchio..
Het pad, inmiddels gekrompen tot een single-track wurmt zich tussen het bos en de polders van de Po-delta een weg terug…

…naar Lido delle Nazioni, ons thuisbasis waar de riem er af gaat en we een plaatsje aan het strand zoeken om er zalig in een zetel een boek te lezen.

Enkele interessante links:

De website van Comacchio

Dienst Toerisme van Emilia-Romagna: (buiten Italiaans ook in het Engels)

Toerismebureau van Comacchio in het Engels en Italiaans. De brochure waar ik las over de abdij van Pomposa kan je er downloaden als pdf-bestand (in het Engels)

Panoramic wheels heel interessante site over het fietsen in Emilia-Romagna, veel routes met beschrijvingen en gps-tracks.

06/06/2011 1

Stadswandeling in Ravenna (Verlof Emilia-Romagna mei 2011)

Maandag 9 mei 2011
Sinds zaterdag 7 mei 2011 zijn we in Liddo delle Nazione met verlof. Dit kust- lees badstadje maakt deel uit van Comacchio. Comacchio ligt op een kleine 40 km van Ravenna dat we dan ook met een bezoek vereren.

We wandelen langs deze Mercato (koophal) naar de Piazza del Popolo.

Dit alles onder een stralende zon, leuke mix met al die gekleurde huizen en gebouwen.

Vlug kijken we even achter het plein en zien er Garibaldi op zijn sokkel. Deze held kom je zowat overal hier in de streek tegen.

Op zoek naar het toerismebureau passeren we nog eens over de Piazza del Popolo.

De terrasjes zijn hier omzoomd met mooie bloemen.

Onder het goedkeurend oog van deze gekroonde arend komen we bij het toerismebureau aan.

Deze Citroën DS roept bij mij leuke herinneringen op. Het was bij ons thuis de eerste wagen. Met 4 broers zaten wij op de immense achterbank om mee te zweven op familiebezoek enz…

Al kuierend en fotograferend komen we aan bij het eerste punt de “Basilica San Vitale.
We slenteren er wat rond.
Op deze parking tracht ik het geheel te kieken.
Via de Porta Adriana trachten we weer op ons parcours te geraken.

Maar eerst gaan we toch op zoek naar…

… een restaurantje met een leuk terrasje.

Even rusten voor de “Capella di Sant Andrea.

Daarna is het Battistero Neoniano aan de beurt.

Alles nog eens op een rijtje.

Wat verder stuiten we op de “Duomo”.
Via deze mooie galerij…
…komen we bij de Basilica di San Francesco. Meteen ook in het studentenkwartier.
Vandaar zijn we op een boogscheut van de graftombe van Dante. Jawel die van de hel!!!

Dantes laatste rustplaats alhoewel ze hem graag in Florence zouden willen hebben.

Basilica di Sant Apollinare Nuovo, in deze Basiliek (amai!!! ze hebben er hier nogal wat) zijn er prachtige mozaïeken te bewonderen (zie begin van dit verslag).

In de omgeving van het station (er zijn duidelijk minder stations als kerken of basilieken in Ravenna) deze “Chiesa di San Giovanni Evangelista”.
Al dit cultuurerfgoed vraagt toch wat onderhoud en herstel.
Stilaan komt deze stadswandeling aan haar einde. Nog even het mooie, wat in de grond verzonken “Battistero degli Ariani“(doopkapel van Ariani) bezoeken.

Ook hier is er een prachtige mozaïek te bewonderen.
Hierna keren we terug naar ons A-ken en vatten de terugtocht naar Comacchio en meerbepaald Lido delle Nazione aan. Maar eerst stoppen we nog aan “Rocca Brancaleone“. Een wandeling in dit historisch fort is een mooie afsluiter van dit leuk stadsbezoek.

Enkele interessante links:

Een brochure met kaart van Ravenna

Dienst Toerisme van Ravenna: (buiten Italiaans ook in het Duits, Frans en Engels)

città d’arte: mooie site over de 10 kunststeden van Emilia-Romagna

CYCLE-R: heel interessante site over het fietsen in en rond de kunststeden van Emilia-Romagna

02/06/2011 0

Rondom de Valli di Comacchio (Verlof Emilia Romangna mei 2011)

Donderdag 12 mei 2011

Sinds vorige zaterdag zijn we in Lido delle Nazioni, dit kust- en vooral vakantiedorpje maakt deel uit van Comacchio. Comacchio is een bloedmooi stadje in Noord-Italië aan de Adriatische kust. Comacchio ligt in de provincie Ferrara dat op zijn beurt in de regio Emilia-Romagna ligt. Al verschillende keren trokken we er al op uit met onze fietsen. Toch deze vrijblijvende, verkennende tochtjes zijn niet direct een verslag waard. Na een bezoek aan het toerismebureau bladeren we wat door de meegekregen brochures. In één ervan (in het Nederlands trouwens) stoot ik op een fietstocht: “Rondom de Valli di Comacchio”. We besluiten om er vroeg aan te beginnen. Het is zo’n 10u als we Porto Garibaldi binnen peddelen.

We kuieren even de zeepier op. Hoog op poten staan er vissershuisjes waar er met enorme netten vis wordt gevangen.

Op het strand, al enigszins in zee, is er ook enige activiteit. Visvangst op kleinere schaal?
Op dit eilandje nog een kolonie gegadigden.

Ondertussen komen de plaatselijke vissers, na een ganse nacht op zee, één voor één binnengevaren.

Na al dit moois keren we terug naar onze Giants en fietsen richting haven.

Daar kunnen de verse zeeproducten direct van de visser gekocht worden.

Zij aan zij genietend van een verdiende rust.
Ook hier op de loer.
Het zal je maar overkomen, zinken in de haven.
Ook landinwaarts lusten ze vis.
Wij verlaten Porto Garibaldi en fietsen over een mooi, rustig fietspad naar Comacchio.
Comacchio heeft een prachtig centrum. Hier de Trepponti met 5 brugbogen voor 3 kanalen.

Een web van kleine kanaaltjes baant zich een weg door het historisch centrum.

De vergelijking met Venetië is niet ver weg.

We krijgen er niet genoeg van onze kodakskes hebben het zwaar om dit alles te vereeuwigen.

De plaatselijke bevolking doet er alles aan opdat de toerist er aan zijn trekken zou komen.

Dit uiteraard tegen een billijke vergoeding.
Hou vooral de pomp in het oog.
Het aanbod aan vis wordt in een vishal verhandeld.

Zoals het een toeristische trekpleister past zijn ook hier de duiven op het appel.
Sinds enige tijd valt er mij iets op. Overal aan het strand, op straat of zoals hier op het marktplein vind je kleine groepjes (ietwat oudere Italiaanse) mannen druk staan discussiëren. De zuiderse palaber?
Hou vooral de pomp in het oog.
Na een tijdje valt onze frank of euro. De eenden die gezellig op kanaaltjes dobberen zijn plastieken exemplaren . Waar zijn de levende? Panwaarts?
Het wemelt hier van torentjes al dan niet voorzien van een kerkje. Als je goed kijkt zie je eenden op het kanaaltje, zijn dus de plaatselijke placebo’s.
Toren-kerkcombinatie II, het wemelt hier ook nog van de TV-antennes. Tja… kabel leggen in een kanaal het zal wel niet eenvoudig zijn.

Toren-kerkcopmbinatie III.
Toren zonder kerk, misschien is bij gebrek aan pastoors het kerkje verwijdert. Waarom geen plastieken…
Toren in combinatie met… ik hou het op een administratief gebouw. Dat scheelt alweer een pastoor.
Toren- nee geen kerk… maar Kathedraal(van San Cassione) combinatie. Sleep ze maar aan die pastoors!!! Indrukwekkend vooral de toren met zijn marmeren sokkel.
Wat later ontrukken we ons aan al die historische pracht en fietsen langs de dijk van de Valli di Comacchio. Erop had iets leuker geweest.
Maar dan hadden we deze opzienbarende schuren gemist.
We fietsen het “Parco Regionale del Delta del Po” in. De delta waarin de Po zijn weg naar de Adriatische zee zoekt is dooraderd met kleine kanaaltjes die al eens uitmonden in een meertje maar vooral dienen om de velden te irrigeren.
Ondanks het bezoek aan verschillende visrestaurantjes beantwoord ik nog steeds aan de gewichtseisen van deze brug. Aan de verschrikkelijke snelheid van 5km/u steken we deze brug over. Mijn haar staat nog steeds naar achteren!!!
Ze hebben het hier wel goed te pakken. De rivierpaling is hier delicieus, heb spijt dat ik geen visgerief mee heb. Straks eens kijken in Veerle haar valies of ze geen haarnetje mee heeft.

Deze dijkjes, saskes en andere kunstwerkskes houden het waterpeil op niveau.
Na een tijdje bereiken we Sazione Foce. Hier werd vroeger paling gevangen, nu is het een centrum waar er gegeten en gedronken kan worden. Maar vooral is het een vertrekpunt waar verschillende excursies starten. Zo kan je er ook aan birdwatching doen.
We stoppen even om iets te eten om daarna onze tocht voort te zetten. Benieuwd wat er ons nog te wachten staat.
Leuk idee om de boorden met paaltjes af te zetten, misschien iets voor onze badkamer.
Variatie op hetzelfde thema.
Gewichtseisen duidelijk niet gerespecteerd.
We laten Stazione Foce achter ons.
Via een onverhard, alhoewel met deze droogte van de afgelopen weken, gaat het nu tussen het Canale Circondariale en de lagune.

Tot onze grote verbazing zien we een kolonie flamingo’s in de lagune. Er dient wel flink ingezoomd om ze wat herkenbaar op de foto te krijgen.

Als we al een huisje tegenkomen, is het een verlaten exemplaar.
In de lagune is alle menselijke activiteit weggeëbd, rust en een pracht aan fauna en flora hebben de plaats ingenomen.
Op het kanaal gaat het opjagen van vis en andere paling gestaag door.
Over deze barage verlaten we het natuurpark en richten de steven…