Maandag  26 april 2010

In vergelijking met vorig jaar staat het fietsen op een laag pitje. De voorbereiding op de maasmarathon van Visé slorpt nog steeds een groot deel van onze vrije tijd op. Tot voor kort toch. De langste en zwaarste trainingen zijn achter de rug, nu is het herstellen geblazen. Dan past een vlakke fietstocht van zo’n 40 km in ons voorbereidingsschema. De maagd van Gentroute beantwoord prima aan dit profiel. In tegenstelling met het prachtige, zonnige weekend is het wat meer bewolkt. Desondanks laden we rond 13u30, in het centrum van Ijzendijke onze fietsen van ons A-ken.

Op de markt blijven we even bij dit leuk beeldhouwwerk staan. Prins Maurits zet de tegenstander(die schittert door zijn afwezigheid) schaakmat.

Op zoek naar een snelle hap rijden we voorbij deze kerk.

Aan de overzijde deze molen .

Gelukkig is er in de nabijheid van dit 3D-tafereel (geen brilletje nodig) een frituur-taverne waar we een lekkere tas koffie met een appeltaart bestellen.

Daarna verlaten we snel dit mooi stadje…

…en peddelen door de velden.

Meer dan vorige jaren valt me de gelijkenis tussen de herfstkleuren en de prille lentetinten op.

Zeg nu zelf!!!

Het is hier een landbouwstreek, uitgestrekte poldervelden, aan den einder rijzen de silo’s op om na de oogst de granen op te slagen.

Inmiddels zijn we al een tijdje de grens over en terug op vaderlandse bodem.  We rijden Watervliet binnen. Aan dit dorp hebben we verschillende herinneringen. Meermaals reden we hier langs als we de Sentse krekenroute aflegden.  In februari laatstleden nam ik deel aan de 20ste Leopoldsloop. Het centrum wordt overheerst door de statige Onze-Lieve-Vrouw hemelvaartkerk, ook de kathedraal van het noorden genoemd.

Snel zijn we weer in de velden, even houdt deze mastodont ons op.

Maar de dreigende wolken die komen aanzetten boezemen ons meer angst in.

Leopoldskanaal.

Halfweg tussen Watervliet en Boekhoute deze jonge fruitbomen, netjes in het gelid.

Bij het binnenrijden van Boekhoute, het meuleken.

Aan de ingang van de plaatselijke begraafplaats de nodige devotie.

In tegenstelling met dit jong geweld dat na een schooldag huiswaarts fietst.

Het is wat moeilijk te geloven, maar Boekhoute was ooit een vissersdorp deze vissersboot moet daar aan herinneren.

Ook bij het buitenrijden van Boekhoute stuiten we op jong geweld.

De velden zijn al bezaaid, de gewassen kunnen nu aan hun groei beginnen. Boekhoute ligt op een boogscheut van de grens en op een ik en een gij zijn we opnieuw in Nederland.

We naderen en doorkruisen het natuurreservaat de Braakman. Dit deel is een welgekomen afwisseling op de uitgestrekte poldervelden die we tot nu voor de wielen kregen geschoven.

Toch wel mooi dit landschap onder een dreigende hemel.

Via dit bruggetje raken we over het Isabellakanaal.

Op de loer.

Al een tijdje rijden we naar Biervliet. Onderweg dit blondje gekiekt.

In Biervliet spreken we, op dit gezellig pleintje, ons proviand aan.

Daarna gaat het langs de hervormde kerk…

en windmolen de Harmonie…

…naar de rooms-katholieke Onze-Lieve-Vrouw onbevlekt ontvangenkerk. Als ge daar de weg naar moet vragen zijt ge wel efkens bezig.

Deze oude, typische hoeve is uitgebreid met moderne stallingen en andere hangars.

Ook hier in Holland kennen ze de chocoladerepen.

De contouren van IJzendijke doemen op in de verte.

Dit paard graast of op een polderdijk of is het een aarden wal, ik weet het zo nog niet.

Bij het binnenrijden trekt deze moestuintjes mijn aandacht, lekker slordig.

Wat later zit deze tocht er op. We zoeken ons A-ken op en ietwat moe, geregeld was het fiks fietsen tegen de wind in, keren we huiswaarts. Deze fietstocht doet de dorpskernen van IJzendijke, Watervliet, Boekhoute en Biervliet aan. Samen met de Braakman brengt dit wat variatie. Het doorkruisen van vlakke polders is bijwijlen wat saai, maar de goede berijdbaarheid en de zorgvuldige bewegwijzering maken dat een 7,5/10 me billijk lijkt als quotering.

Enkele links: Fietsen met fam. de Koning,
De leuke fietser