Zaterdag 3 maart 2012

2012 is al een tijdje bezig. Eind januari leek het of het zou niet meer winteren. De bomen begonnen te botten, vogels deden al gek, kortom de lente leek voor de deur te staan. Maar wat later kregen we nog een lange winterperiode, zo’n 14 dagen dag en nacht onder nul. De fiets bleef dus toch maar op stal. Maar bij het begin van maart lijkt het te beteren. 15 à 16° voorspeld voor zaterdag, met hier en daar een opklaring en vooral het blijft droog! Nu dan moet het er maar eens van komen. Door tijdsgebrek plan ik een korte tocht van zo’n 25km, meteen niet overdreven wat ons toelaat de kuiten en knieën opnieuw te laten wennen aan het fietsen. Fietsnet is dan “de tool” om zo’n tocht te plannen. Inmiddels is het knooppuntennetwerk zo fijnmazig dat het tot zelfs voor ons ,die deze streek al zovele keren doorkruisten, lukte een tocht met nieuwe elementen te plannen.

Kort na de middag fietsen we het jaagpad langs de Dender op richting knooppunt 79. Hoeveel keer zouden we dit de afgelopen 10 jaar al niet gedaan hebben. Trouwens niet alleen met de fiets, het jaagpad tussen Erembodegem en Teralfene is een deel van ons loopparcours.

Wolken en opklaringen lossen elkaar af, de Dender hult zich in een lichte nevel. Dit alles maakt dat we ons bij momenten deelnemers in een middeleeuwse sage voelen.

Maar deze kudde schapen, zeker met het lammetje, brengt ons terug naar voorjaar 2012.

Deze pluizen hebben de winter overleefd en kunnen binnenkort voor nieuwe plantjes zorgen.

Deze hazelaarzaadjes zorgen voor het eerste voorjaarsgroen.

Zo’n donkerbruin kippenhok is ideaal om zich te warmen aan de eerste zonnestralen.

Deze pauw heeft de lentekriebels, protserig tracht hij de aandacht te trekken van zijn vrouwelijke soortgenoten. Hij beschikt wel over enkele opzienbarende attributen. Wijzelf hebben ondertussen knooppunt 79 gerond en fietsen verder naar punt 80.

Voor we het jaagpad verlaten om Denderleeuw en knooppunt 81 op te zoeken, blikken we nog eens terug op de velden tussen Liedekerke en Denderleeuw. In november 2010 waren deze velden volledig ondergelopen.

We doorkruisen nu het centrum van Denderleeuw. Morgen is het hier carnaval en het dorpsplein staat vol met kermiskramen. Het is even zoeken om onze knooppunttocht weer op te pikken.

Nog steeds richting knooppunt 81 fietsen we langs de sportvelden (voetbal) van Denderleeuw.

Op verschillende velden gaan jonge spelers met elkaar in de clinch voor winst. Ik heb veel bewondering voor al die volwassen begeleiders (trainers, verzorgers enz…) die hun vrije tijd opofferen opdat deze jongeren een zinvol tijdverdrijf hebben.

We kruisen de Ninoofse steenweg en vervolgen onze tocht langs veldbanen.

De buitenwijken en een schim van de dorpskerk van Iddergem priemen door de nog steeds aanwezige nevel.

En toch vind ik dit winters landschap ook iets hebben.

Geen fietstocht in Vlaanderen zonder een kapelletje.

Het parcours is hier licht glooiend.

Veerles favoriete viervoeter geeft ook present.

Na knooppunt 81 en op weg naar 82 steken we de N45 over en fietsen wat verder langs deze bouwval, op slag zijn we terug in de 20ste eeuw.

De bewoners van dit 3-sterren hotel laten het niet aan hun hart komen en grazen lustig verder.

Er is alleszins gezorgd voor aangepast vervoer. Ik zie niet meteen gevaar voor een snelheidsovertreding maar parkeerboetes daarentegen….

Wij blijven niet ter plaatse maar fietsen verder naar Haaltert en knooppunt 83. De imposante Sint-Gorikskerk overheerst het dorpsbeeld.

Ter hoogte van knooppunt 83 vinden we “de Walput” Op dit pleintje vinden we “de Reisleidster” een bloedmooi kunstwerk van Dirk De Keyzer.

Aan de andere uithoek van het pleintje de Sint-Jozefkapel.

Het volgend knooppunt is 33. Op weg er naar toe fietsen we door Nieuwerkerken. Naast de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk is er en kunstmatige vijver aangelegd. Met zijn paar centimeters diepte niet meteen geschikt voor de duikers onder ons.

Een verslag van de tweezame fietser zonder een foto van een paard, is als een café zonder…

Knooppunt 33 ligt in Aalst ter hoogte van “den haring“, een verkeersrotonde waarin tal van invalwegen elkaar vervoegen. Onze fietstocht schaart zich dus bij deze grote verkeersaders om de parklaan aan te snijden. Op de parklaan hebben we kijk op het grootste openluchtskatepark van België.

Juist voor knooppunt 35, de ingang van het stadspark van Aalst. Eén van de mooiere stadsparken van de streek. Samen met het natuurreservaat Osbroeck is het kader van een ander loopparcours van ons.

Nu op weg naar punt 38 en dit via “opnieuw” de Dender. Deze rivier, ruggengraat van veel van onze fietstochten, is ook populair bij veel andere fietsers.

Veerle gaat fluks in de remmen voor deze Cockerspaniël. Lilo en zijn baasje zijn op weg naar Denderleeuw. Een fikse wandeltocht!!

Knooppunt 38 luidt het einde van deze knooppuntentocht in. Nog eens flink de trappers rondtrappen en we zijn terug thuis. De kop is er af we kijken al uit naar nieuwe tochten. Deze is een leuke die zo’n 7.5/10 waard is. Het is er eentje om te doen als we wat krap in de tijd zitten.

Jullie hebben nog de knooppunten tegoed: kp 79 – kp 80 – kp 81 – kp 82 – kp 83 – kp 33 – kp 35 – kp 36 – kp 38

Enkele interessante links:

Om zelf je knooppuntentocht samen te stellen of de kaartgegevens naar GPS-formaat over te brengen (één van mijn favorieten) : Fietsnet

Dan refereer ik nog graag eens naar enkele sites waar ik een boontje voor heb:

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod.

Een streekgenoot op wiens site ik een beetje jaloers ben: Dj!no

Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog: Fietsen met de Familie de Koning