Woensdag 24 juni 2009.
Beaufort03 de derde uitgave van de drie-jaarlijkse kunstmanifestatie aan onze kust. Op verschillende locaties langs de Belgische kust zijn er kunstwerken neergezet. Ook zijn er verschillende tentoonstellingen. Maar wij houden ons, in het kader van deze fietsblog, aan het buitengedeelte “beaufort03-outside. Omstreeks 12u rijdt er een A-ken een parking in De Panne op.
Even zigzaggen we door de villawijken op zoek naar het plaatselijk toerismebureau. Wat later stappen we het bewuste bureau binnen en kopen er een cataloog en nemen een brochure mee. Ik vraag naar een fietskaart maar moet het doen met aanwijzingen, hoe het eerste werk te bereiken.
Na opnieuw wat zoeken komen we in de loskaai aan het tramdepot. Aldaar toont Matt MULLICAN zijn “Twin Stations” . Dit kunstwerk omvat 15 gietijzeren platen. Lijken sterk op de deksels die in straten gebruikt worden om ondergrondse elektrische leidingen, telefoonlijnen, waterkranen of andere kelders mee af te dekken.
Ziehier een collage.
Via de Leopoldsesplanade (de kust heeft wat met het koningshuis) trekken we naar het volgende werk.
“Wild Shore Trilogy” van Jaso Meadows (USA). Een kiosk, tuinprieeltjes of misschien een carrousel, het doet er niet toe…
Langs de kust tegen een sterke wind in (beaufort verplicht tot iets) stampen we voort.
Zo vlak voor de start van het hoogseizoen is het nog beklemmend kalm.
Maar wees gerust men is er klaar voor.
We dienen op onze stappen (of fietstrappen) terug te keren. Dit frietkot, dat opgaat in de kleurrijke omgeving van terrasjes en ijskreemkarretjes en diens meer, blijkt ook deel uit te maken van de tentoonstelling. Binnenin staat er een groot videoscherm, waar helaas door technische problemen, niets op te zien is. Geen storing of interludium, nee niks. “Onderweg” is van de hand van Marijke Van Warmerdam (NL).
In de Ankerweg is er ook een vrij monumentaal kunstwerk waarvan hier een, naar mijn mening, leuk detail.
Langzaam trekt het verlof zich op gang.
The noble art of selfdefence
In het cultuurhuis “Scharbiellie” loopt er naar aanleiding van beaufort03 een fototentoonstelling van Alberto Piovano.
Spijtig genoeg is buiten het hoogseizoen (dus tot volgende week woensdag) dit cultuurhuis slechts zaterdag en zondag geopend. Dus kan ik slechts deze van buiten genomen foto’s tonen.
We verlaten nu De panne en volgen de kustfietsroute tot even voor Sint Idesbald waar we opnieuw afdraaien richting kust. Voor de knooppunters richting punt 65.
Hier trotseert “Never good enough” van Evan Holloway (USA) dapper de stevige zeebries.
Hierna keren we terug landinwaarts alwaar we op leuke gebouwen stuiten.
Even voor de Zuid-Abdijmolen stoppen we voor het volgend oeuvre.
Nee niet dit windmolen-karkas te zien in het prachtig Abdijmuseum “Ten Duinen” (dit museum is echt de moeite waard en kan de hele familie boeien)
Maar “het Zwaartekrachtmuseum”
…van Krijn De Koning (NL).
Nog even dit dansend koppel gekiekt en weg zijn wij.
We volgen nog steeds de kustroute, maar ook het knooppuntennetwerk kan een leidraad vormen. Van knooppunt 65 gaat het naar 66. Ondertussen trekken we door het natuurreservaat de doornpanne.
Een omheining, eerder symbolisch?
Eventjes wanen we ons in de provence.
Onder deze poort gaat het naar het visserijmuseum in Oost-Duinkerke.
Tijd voor een terrasje. De Peerdevisser.
Na een stevige dronk nemen we de draad weer op. Of men volgt de pijlen van de kustroute of de aanwijzingen naar knooppunt 82. Meestal rusten ze op dezelfde paal of muur. Na het Hannecartbos bij het kruisen van de Kinderlaan dient deze laatste gevolgd tot aan het strand van Nieuwpoort. Daar staat “youtheater.net” Van Tim Segers op ons te wachten
Achter een ijzeren plaat is er een camera geplaatst, als men op de knop eronder drukt wordt men gefilmd. Veerle doet dit dan ook. Of er een filmpje gemaakt is kan je achter deze link zien. Ceci n’est pas un lien
Op het strand en vooral in de lucht heerst er een drukte van je welste.
Ook op het water valt er wat te beleven
Zowat ter hoogte van de Henegouwenstraat staat “Holiday in Melsbroek” van Sven ’t Jolle (BE). Het is duidelijk dat hier het centrum voor uitgeprocedeerden in Melsbroek op de korrel wordt genomen. Kunst als drukkingsmiddel.
Nog een overblijfsel van beaufort02 de vorige editie. “Searching for Utopia” van Jan Fabre. Ik heb dit werk al een paar keer gezien, maar het blijft me toch beroeren.
Hopelijk niet vergeten! Anders zal er vanavond ééntje een goede uitleg moeten klaar hebben.
Inmiddels zijn we de monding van de Ijzer genaderd. Door de sterke wind vaart de overzetboot niet uit. We moeten dus inzoomen om het laatste werk, tentoongesteld in Nieuwpoort ,vast te leggen. “Gaalgui” van Philip Aguirre Y Otegui. Hij zou zich laten inspireren hebben door Senegalese vissersboten. Meteen het laatste kunstwerk van beaufort03 voor deze fietstocht. We plannen de beaufort03 in 3 tochten.
We nemen jullie nu mee naar Nieuwpoort-stad en Veurne om zo terug naar De Panne te fietsen. Eerst knooppunt 82 en daarna 67 volgen
Als we onderweg een kunstwerk voorbijfietsen zullen we het zeker fotograferen. Nog steeds langs den Ijzer deze ‘golven’ van Roland Patyn.
Evenals dit werk dat aan een bootromp doet denken.
De laatste jaren heeft Nieuwpoort kosten noch moeite gespaard om zowel de dijk, het centrum als de weg naar de jachthaven te vernieuwen. En als je het mij vraagt met succes. Zo is deze uitkijktoren haast een kunstwerk. Grote klasse.
De autovrije weg wordt druk bereden door fietsers.
Weer worden we vergast op een prachtig kunstwerk. De poolreiziger van Freddy Cappon.
Bij het naderen van de vismijn pronkt deze lichtboei die de zee voor het vasteland ruilde.
Juist voorbij de vismijn krijgen we het gevoel opnieuw in Bordeaux te zijn aanbeland. Daar zagen we aan de kaaien langs de Gironde ook water uit de grond omhoogspuiten en een nevel vormen.
Met zicht op het Belfort en de stadshallen is het zalig genieten van een heerlijke trappist.
Aan de beiaardtoren ontdek ik dit mooi borstbeeld van Karel Romaan Berquin. Een plaatselijke historicus.
Door het volgen van het knooppuntennetwerk punten 9-8-7 komen we aan de oude Veurnevaart, die we richting Veurne volgen. Punten 5-6
Hier kan Veerle haar hartje uitleven
We vervolgen onze weg langs het jaagpad.
en Veerle zij fotografeerde voort….
In Wulpen staat er een fietscafé: “Wielrijdersrust-Het dorstige hart“. Mooie doening en dat zweempje ironie, ’t moet er bij momenten leuk aan toe gaan. Rare jongens die fietsers.
Ondanks de schapen die vrij over het jaagpad lopen schieten we snel op. Aan den einder doemt Veurne al op. Maar eerst wat boerderijen.
Nummer 1 juist aan de overkant.
Wat verder weg, wat sjieker.
Terug aan onze kant.
Omstreeks 18u15 rijden we Veurne binnen. Knooppunt 68. Tijd om eens lekker te eten. Het aspergeseizoen is volop bezig we aarzelen niet lang en doen ons tegoed aan 2 lekkere aspergegerechten.Ikzelf kies à la flamande en Veerle lust haar asperges liefst met zalm, garnaaltjes. Smullen….
Na het eten nemen we opnieuw de draad met de kustroute op. (of knooppunten 2-1)Juist bij het verlaten van Veurne dit kapelletje.
We zoeken opnieuw de vaart op en fietsen verder naar Adinkerke en vandaar naar De Panne
Meer en meer duiken er in het verkeer ronde punten op. En alsmaar meer worden ze versiert. Of deze strandwagen onder de noemer kunst valt laat ik in het midden.
Deze beelden beantwoorden al wat meer aan de noemer.
Wordt hier het verlof met de ganse familie uitgebeeld?
Wie zal het zeggen?
Van het rond punt zijn we op een wip terug in het centrum van de Panne. Daarmee zit ons eerste bezoek aan beaufort03 erop. We hebben er veel van genoten. Kunst in een geweldig kader. De kustroute is reuze om te volgen. Ik kan iedereen die cultuur met een sportieve inspanning wil combineren beaufort03 aanraden. Ik kijk al volop uit naar het volgende gedeelte.
.
De tweezame..... 