Boontocht lus I (100 jaar Louis Paul Boon)

Maandag 26 maart 2012

Op 15 maart 1912 werd Louis Paul Boon geboren. 100 jaar geleden en dat moet gevierd worden. Veel van het literaire werk van Louis Paul Boon speelt zich af hier in onze streek waar hij geboren en getogen is. Ter gelegenheid van dit feestjaar knoopte Toerisme Oost-Vlaanderen twee mooie fietstochten in elkaar. Deze twee lussen, die telkens hetzelfde startpunt hebben kunnen aan elkaar geknoopt worden voor de betere fietsers onder ons. Wij verkiezen ze afzonderlijk te fietsen. Op naar de eerste episode van deze literaire verkenning van het land van Aalst.

Alvorens te starten maken we van de gelegenheid gebruik om snel even in het gemeentehuis van Aalst langs te gaan. Op de dienst bevolking doet Veerle een aanvraag voor een nieuwe identiteitskaart daar de hare haast verlopen is. Ik kiek snel Ondineke een replica van het beeld dat Frans De Vree in 1995 creëerde geïnspireerd door de Kappellekensbaan van Louis Paul Boon.

Na deze formaliteit haasten we ons naar knooppunt 33 waar we onder een stralende zon deze tocht beginnen.

We gaan op zoek naar punt 23. We fietsen langs het stedelijk kerkhof waar zowel Louis Paul Boon als priester Daens zijn begraven.

Eventjes gaat het al door de velden. In de knooppuntentocht van Aalst over Erpe-Mere naar Lede en terug naar Aalst fietsten we hier al.

Langs de Sint-Jobkapel gaat het via…

…deze idyllische beek naar het …

kasteel Regelsbrugge. Dit mooie kasteel maakt zijn opwachting in Louis Paul Boons roman “Pieter Daens“. Mij lijkt het een bewijs dat buitenmaatse haast onethische bonussen van alle tijden zijn.

Wij fietsen lustig verder, het zigzagt nogal, door de buitenwijken van Aalst. Dit zwart schaap betrappen we juist voorbij de hogeschool Dirk Martens.

Ongeveer ter hoogte van het Stedelijk ziekenhuis van Aalst merken we deze oude toren. Men is volop bezig hem een nieuwe bestemming te geven.

Wat verder kruisen we de Siesegemlaan een zeer drukke invalsweg. Nu duiken we weer de velden in.

Het kasteeltje van Maal baadt in een stralende zon, Veerle maakt er deze mooie foto van, waarna we verder fietsen naar knooppunt 20

De treurwilgen zijn zowat de eersten die zich van een nieuw bladerdek voorzien. Elk jaar opnieuw maakt dit fris lentegroen mij lyrisch.

Knooppunt 20 ligt in Erpe. Op het kerksplein staat dit oorlogsmonument “ter ere van onze helden gestorven..”. Deze helden jonge mensen gestorven in de meest onmenselijke omstandigheden…spijtig genoeg gebeurt dit nog dagelijks misschien niet meer in onze contreien maar daarom niet minder erg.

De Sint-Martinuskerk ligt samen met knooppunt 20 snel achter ons. Op naar punt 58 en Erondegem.

In Erondegem fietsen we langs de Hoogstraat het kerkplein met Sint-Pietersbandenkerk op. Meteen is punt 58 gerond. “De bende van Jan de Lichte” nog een gekende roman van Louis Paul Boon speelt zich hier in de streek af.

De tocht gaat nu verder knooppunt 55 waarts. De velden rond en Lede zelf zijn dan weer het decor voor taferelen in “het Geuzenboek” ook in deze godsdienstoorlog gaat het er geweldig(letterlijk) aan toe.

We naderen Lede, nog eventjes door een veldbaan.

Knooppunten 13 en 16 leiden ons door de buitenwijken van Lede. Ter hoogte van knooppunt 19 doen deze hoef-achtigen zich tegoed aan de stralende zon.

Aan knooppunt 17 begint het prachtig natuurgebied Honegem.

Prachtige landschappen…

…bevolkt met onder meer dit suffolk schaap. We hebben een gezellige babbel met de eigenaar van dit schaap die tevens gids is in dit natuurgebied.

Ook deze Brabantse trekpaarden hebben hier hun stek en delen hun weide met…

…deze fier haan.

Na Honegem gaat het Aalstwaarts. Knooppunt 24 ligt snel achter ons. Dat het trekpaard ooit een grote rol heeft gespeeld blijkt nog maar eens als we dit ietwat verweerd standbeeld voorbijfietsen.

Juist voor het binnenrijden van Aalst neemt de route een bocht en via een fietspad over een oude spoorwegbedding gaat het nu richting Hofstade en ander “faluintjes“. Op naar knooppunt 26 en 25

Dit fietspad grenst aan vele tuintjes. In een van deze tuintjes kiekt Veerle deze kalkoen.

Even voorbij punt 22 naderen we Gijzegem. Dit mooie gebouw is een voorloper van het mooie “Hof van Gijzegem

Vervolgens krijgen we het mooie park voorgeschoteld.

Deze mooie poort verhindert de toegang tot al dit moois. Louis Paul Boon kom terug…er is nog werk aan de winkel!!!

In Gijzegem vinden we nog een bakker open. Voor dit kapelletje verorberen we een paar franchipannekes en ander glacékes.

Eens de grommende beer het zwijgen opgelegd gaat het verder langs deze mooie Sint-Martinuskerk met zijn ietwat barokke toren.

Tussen knooppunt 29 en 30 ligt onzen Dender. Daarna gaat  het naar Herdersem en knooppunt 40. Juist voorbij den Dender is de Disgenaatdreef opgebroken. Toch kan men er voorbij.

Deze bouwval is het begin vaan een reeks kapelletjes.

Maar eerst zoeken we via deze kasseiweg de velden naast den dender op.

Deze appaloosa kan er in alle rust grazen… in de verste verte geen Winnetou te bespeuren..

Ook hier zorgt de plaatselijke treurwilg voor fis lentegroen.  Treurwilg?

Is het ter ere van Louis Paul Boons Kappellekensbaan (voor zijn filosofie zou mij sterk verwonderen) ik weet het niet maar de route vergast ons nu op…

het ene kappelleke na…

… het andere.

…het andere II

…het andere III

Dat een mens al eens content is van een omgehakte boomstronk tegen te komen. Deze heeft zich genesteld tussen knooppunt 40 en 41.

Blij gemutst fietsen we nu verder…

…waar we ter hoogte van het kunstwerk “het gebaar” van Luc De Blok de Leirekesroute opfietsen.

De Leirekesroute, nog zo’n klassieker in onze fietsgeschiedenis, brengt ons over knooppunt 41 terug naar Aalst en knooppunt 34

Nog even een zijblik op de Sint-Martinuskerk van Moorsel.

Na de Leirekesroute kruisen we de Aelbrechtlaan .

Het fotograferen van al deze graffiti kost nogal wat tijd.

In sneltreinvaart, zoals geregeld op onze tochten als het laat wordt, gaat het nu richting knooppunt 36 en 35 en vandaar naar huis.

Wat een leuke tocht. Zowat alle trajecten van deze tocht fietsten we al eens, maar deze tocht voegt ze samen tot één van de mooiste routes in de streek. 9/10 is dan ook mijn verdict.

Enkele interessante links:

Voor meer informatie over de Boontocht en het bestellen van de fietsbrochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie Toerisme Oost-Vlaanderen.

Wil je meer weten hoe dit jaar Louis Paul Boon herdacht wordt surf naar www.boon2012.be.

Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:

Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.

Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.

Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.

Denderende steden DENDERMONDE

Vrijdag  6 augustus 2010


Onlangs las ik bij Pedro dat Toerisme Oost-Vlaanderen 4 tochten op fietsroutenetwerk heeft uitgewerkt. Dit trok onmiddellijk mijn aandacht en algauw kwam ik bij TOV aangesurfd. Mits een account aan te maken op deze site kan je de tracks van de tochten downloaden. Begin deze week zakten we af naar Dendermonde en haalden in het toerismebureau de folder (2,5€) op. We ontdekten er Kunstreflectie Dender en voor het begon te regenen namen we verschillende foto’s waarvan hier een compilatie.

De track die ik downloadde bij TOV liet zich niet uploaden naar onzen Garmin een probleem dat ik eens dringend moet oplossen. Maar niet getreurd met de knooppunten vermeld in de brochure stelde ik de route opnieuw samen op de site van FIETSNET. Deze fantastische site levert een prima track op met de knooppunten als waypoints. Vandaag worden er mooie opklaringen voorspeld. Daar de tocht bij ons in Erembodegem, langs de Dender, doortrekt besluiten we aan de sluis op de route in te pikken.Vlak aan het sas heeft men een zithoek aangelegd. Wij zetten er ons en verorberen de mattentaarten, die we in het dorp bij bakkerij Etienne kochten.

Dit alles met de Onze-Lieve-Vrouwhemelvaartkerk op de achtergrond.

 

Met een hemelse vaart snellen wij voorbij knooppunt 38 (ons startknooppunt). Algauw naderen we Aalst

 

knooppunten 36 en 34 brengen ons naar het centrum. Door werken aan het rondpunt “de Werf” raken we even van het netwerk. Doch zodoende komen we langs het mooi, onlangs opgefrist, station.

 

Verder vangen we nog een glimp op van de Sint-Jozefskerk alvorens we, iets voor knooppunt 28, opnieuw het netwerk vervoegen.

 

Nu gaat het via de oever van de Dender naar knooppunt 29 (wiezebrug). We zijn zo te zien niet alleen op stap.

 

Te land…te water. Waarom denk ik ineens aan nieuwjaar?

 

Wegenwerken zonder doel? De lading lijkt dan weer op veevoer.

 

Eén van de mooiste kerktorens uit de streek (ge zout er opnieuw van naar de mis gaan!) . Sint-Aldegondiskerk in Mespelare. Dit zicht heb je ter hoogte van knooppunt 27. Nu gaat het verder op weg naar knooppunt 81.

 

Hoofdstuk sluizencomplexen. Deel I Denderbelle.

 

Deze groep paarden als interludium ongeveer aan knooppunt 81 waarna op zoek gaan naar knooppunt 87 en het …

 

…sluizencomplex van Dendermonde ter hoogte van knooppunt 87 en de samenloop van Dender en Schelde. Aan de overkant wacht knooppunt 88 om een vervolg aan onze tocht te breien.

 

Langs de scheldedijk gaat het nu snel naar Dendermonde.

 

We ronden knooppunten 91 en 89 en vieren dit met een terrasje op de grote markt.

 

Dendermonde heeft enkele mooie gebouwen. Hier het stadhuis met het prachtige Belfort (werelderfgoed) en het gerechtshof samen.

 

Onder dreigende wolken het fraaie vleeshuis. Dendermonde heeft een pracht aan cultuurhistorische gebouwen.

 

Op de vlasmarkt bewonderen we nog even de juwelierswinkel D’Hanis.

 

We nemen de draad opnieuw op en richten het voorwiel naar knooppunt 84. en “Oude Dender”.

 

Zo machtig en breed de Dender is als ze overgaat in de schelde zo sfeerrijk en romantisch is de oude Dender.

 

Het einde van de oud Dender valt samen met knooppunt 84. Hier ruilen we de dijken en jaagpaden in voor landwegen…

 

…veldbloemen…

 

…Black en white minstrelshow of koeien in de twee tinten.

 

Dit alles wordt ons voorgeschoteld tussen knooppunt 85 en 32. Denderbelle met  de Sint Martinuskerk heeft zich er ook tussen genesteld.

 

De “Tongenslijpers” van Patrick Heuninck in opdracht van “de lustige geburen” Een werk met een boodschap?

 

Wat verder zigzaggen we voorbij punt 32 en gaan op zoek naar 31 en Wieze.

 

De mooiste momenten verschuilen zich soms achter kleine gebeurtenissen,zoals dit samen eenden voeren.

 

Zou het kunnen dat we Wieze naderen I.

 

Nu wat onverhard, waarom hebben we anders die dikke banden?

 

 

Zou het kunnen dat we Wieze naderen II.

 

Zou het kunnen dat we… Ja we toeren al een tijdje rond en in Wieze. knooppunt 31

 

In Wieze doen we een leuke ontdekking. Er is een mooie attractie bijgekomen.  Den dikken Eik is een mengeling van café-taverne, museum en rariteitenkabinet.  Echt leuk en als stop in deze route ideaal. Genietend van de mooie binnenkoer hebben we een lekker ijsje opgelepeld.

We laten Wieze het chocoladedorp achter ons en fietsen naar de faluintjes. richting knooppunt 39

 

Niet het ros beiaard maar toch een mooi dier deze schimmel.

 

Deze 3 blonde grazers hebben ook iets. Deze paardenepisode speelt zich af tussen knooppunt 40 en 41.

 

Iets voor Moorsel(tussen knooppunt 41 en 47) is er een moeilijke beklimming. Niet zozeer door het hoogteverschil dat nog vlot te overbruggen valt, maar meer door de staat van het wegdek. Bij regenweer te vermijden!

 

In Moorsel schuwt de tocht geen kasjkes.

 

Nu gaat het naar knooppunt 47 via brede veldwegen die ons naar Meldert voeren.

 

Wie zoals wij het vlaamse land doorkruist wordt automatisch kenner van kapelletjes groot en klein. De Sint-Rochuskapel is niet meteen een exemplaar waarvan we achterover vallen. (op een boogscheut van knooppunt 46).

Ter hoogte van het “Gasthof Affligem” vlak bij de abdij van Affligem nemen we de Affligemdreef. Dit luidt de eindspurt in naar knooppunt 38.

 

Nu spurt?? eventjes worden we opgehouden daar de Affligemdreef open ligt.

 

Nog even door een kasjken en over een openliggende Kluisdreef waarna we de Brusselbaan oversteken (niet zonder risico!!).

 

Waarna we in de Gerstjens de plassen ontwijken(de meeste toch) om…

 

…bij knooppunt 38, meteen het einde van deze denderende tocht, aan te komen.

 

Inmiddels is het 17u45 en fietsen we snel terug huiswaarts. Het was een tijdje geleden maar dat is niet de enige reden dat we flink hebben genoten. Deze thematocht brengt het beste van wat er aan fietsgenot te beleven valt tussen Dendermonde en Aalst. 9/10 is een mooie score en maakt me benieuwd naar de andere tochten. Tot binnenkort!!

Enkele interessante links:

Denderend Stedentochten:

Lus 1 Dendermonde : Startplaats Centrum Dendermonde – 45 km –  vlak – bijna volledig verhard

Lus 2 Aalst :Startplaats Stadspark Aalst – 39 km –  vlak – bijna volledig verhard

Lus 3 Ninove : Startplaats Stadspark Ninove- 42 km –  vlak tot licht glooiend -verharde en onverharde stukken

Lus 4 Geraardsbergen: Startplaats Denderbrug in het centrum van Geraardsbergen – 46km – heuvelend -bijna volledig verhard

Toerisme Oost-Vlaanderen:

Voor het bestellen van de brochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie.

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod:

Tour de Frans

Iemand die de streek tussen Aalst en Dendermonde door en door kent is:

Dj!no

Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog:

Fietsen met de Familie de Koning

De Faluintjesroute, door en vooral rond Aalst


Aalst, bestaat uiteraard uit Aalst zelf maar ook verschillende deelgemeenten. Deze worden de faluintjes genoemd. Het is dan ook meteen duidelijk dat de faluintjesroute deze deelgemeenten doorkruist.

Vanuit Erembodegem volgen wij den Dender om in Aalst van start te gaan. Even door het centrum met zijn mooie markt en daarna opnieuw naar de Dender.

Iets voor de Wiezebrug verlaten we het jaagpad, fietsen over de brug en peddelen naar Herdersem. Hier doorkruisen we over smalle kasjekens (éénmansbaantjes) het centrum. Een hobbelige ommetje brengt ons nog eens tot aan de oever van de Dender.  Vandaar gaat het door velden en bosjes naar Moorsel.

Hier is ook een mooie dorpskom en wat verder een park met bijbehorend, maar niet te onderscheiden, Kasteel.  Wat verder sluit de route aan op het ons zo vertrouwd Leireken.

Dit fietspad aangelegd op een oude spoorwegbedding brengt ons tot aan het “Stationneke van Baardegem”.

Dit mooi gerestaureerd stationneke is nu een etablissement waar je lekker kan eten en drinken.  Nog even langs de dorpskern,

alvorens  over veldbanen

te zigzaggen langs velden omzoomd door bomen, bossen en ander groen.

Dit zigzaggen brengt ons tot Meldert.

We dobberen langs de  Sint-Walburgakerk en fietsen verder nu richting abdij Affligem.


Deze abdij is zeker een bezoek waard. Wij richten echter de steven naar de Aalsterse dreef

en vervolgens het nieuw aangelegd fietspad

om zo terug naar Aalst te fietsen.    Meestal is deze route perfect bereikbaar, ook na enkele dagen regen. Maar op sommige momenten dienen er veldwegen met ruwe kassei bedwongen te worden, wat toch wat fietvaardigheid vergt. Verder is dit een mooie route met veel afwisseling. 8/10

Opentuinendag 2007 in Aalst en faluintjes

Zondag, 17 juni 2007, opentuinendag.

Om 15u, ietwat laat starten we om deel te nemen aan de opentuinendag. Zes fiere eigenaars van prachtige tuinen stellen deze open voor het publiek.

We fietsen naar de Sint-Jorisstraat te Aalst bij de familie Van Schuyelnbergh-Courteaux. Deze tuin heeft vele mooie bloemstukken, bomen struiken. Maar misschien niet zo mooi maar des te vreemder is het achterste gedeelte. Het lijkt op een open plek in een bos en dit in hartje Aalst.

In Aalst vinden we in de Sint Vincentiusstraat nog een prachtige tuin van de familie KeymeulenCooreman. Een vrij grote tuin mooier en beter verzorgd dan de vorige, met de bijzonderheid dat er moerbeibomen staan met wiens blaren men er de de zijderups kweekt. In een serre krijgen we hierover uitleg.

Vandaar rijden we naar Moorsel – Hoekskenstraat bij de familie De Wolf – Putteman. Door het late vertrek slagen we wat volkstuintjes over. Na wat speurwerk, samen met andere deelnemers, vinden we de tuin. Hier wat minder sier- maar meer moestuin. Maar toch een knap werkstuk verwezenlijkt met oog voor de natuur.

Na Moorsel peddelen we naar Gijzegem waar we in Lange Haagstraat op een pareltje stuiten verwezenlijkt door de familie De SmedtBruyland. Een prachtige vijver in een mooie tuin, een bloedmooie combinatie.

We stuiten hier op Geert en Bea. Deze laatste roept ons bij haar aan tafel en offreert ons iets te drinken. Zodoende vliegt de tijd voorbij. Hierna spoeden we ons ijlings naar huis. Waar een lekkere steak ons wacht.

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: