Wandelen in Vlissingen in Zeeland is op zich al leuk, maar als we vetrekken uit Breskens en met de overzetboot Vlissingen bereiken maakt dit alles iets prettiger.
Vlissingen havenstad gelegen aan de Westerschelde is ook voor de toerist interessant. In het centrum trekken tal van gebouwen en monumenten de aandacht: Beeldenhuis, Belgische loodshuizen, Beursgebouw, Cinecity, Cornelia Quackshofje, Dokje van Perry (Steenen Beer-Dokje van Perry-Houtkade) Fontein ter nagedachtenis aan Elisabeth Wolff en Agatha Deken, Fort Rammekens, Joodse begraafplaatsen, Garnizoensbakkerij en Kazematten, Gevangentoren, Grote of Sint-Jacobskerk, Het Arsenaal, Hoofdkantoor ‘De Schelde’, Koopvaardijmonument, Lampsinshuis, Landingsmonument & Herdenkingsgebied Uncle Beach , Leeuwentrap, Lutherse kerk , Maritiem Instituut De Ruyter, Standbeeld Michiel de Ruyter, Onze-Lieve-Vrouw van de Heilige Rozenkrans en Sint-Jacobus de Meerderekerk, Oostbeer, Open Zuil, Oranjemolen, Plein Vier Winden, Ruïnes van Fort Saint-Hilaire/Fort De Ruyter, Sardijntoren, Sociëteit Unitas Standbeeld Vissersvrouw, Stadhuis Vlissingen (Stadhuisplein-Paul Krugerstraat) Timmerfabriek Koninklijke Maatschappij De Schelde, Watertoren, Westbeer, Willem III-kazerne, Windorgel, Het Witte Huis/Mauritshuis , Wooldhuis, Zware Plaatwerkerij en vele pittoreske gebouwen in de binnenstad van Vlissingen. We bezichtigen ze niet allemaal maar genieten toch van het gevarieerde en mooie aanbod van bezienswaardigheden.
Buiten het centrum kan je verder leuk wandelen langs strand en door de stevige duinen. Na een korte drank-pause beginnen we er dan ook aan.
De zon is al lang achter de kim verdwenen als wij Vlissingen opnieuw bereiken. Door het feeërieke verlichte centrum van Vlissingen (oudejaar 2022) wandelen we terug naar de overzetboot.
Op de overzetboot kaarten we na over onze mooie wandeling. We hebben opnieuw een leuke dag beleefd.
Kortom Vlissingen weet zowat iedereen te verleiden met zijn veelzijdig karakter.
Gisteren hebben we Rammekensroute gefietst, we hebben er zo van genoten dat we vandaag besluiten er een schepje bij te doen.
Inderdaad het is zo’n 20u45, maar in tegenstelling zoals altijd begin ik nu met het einde van onze tocht. Meteen dus de beoordeling. De Valkenisseroute zelf scoort hoog, veel fietspaden, verkeersluwe wegen en vooral veel kust. Ik twijfel tussen een 8,5 en 9. Nu laat ons het op het laatste houden. Maar wie zoals wij uit Cadzand vertrekt en in Breskens de overzetboot neemt naar Vlissingen krijgt een tocht van 11/10 voorgeschoteld. Met andere worden elke fietser, die zichzelf een plezier wil doen, dient eens met al die andere fietsliefhebbers de boot naar Vlissingen te nemen.
Zo’n uur en half geleden waren we nog in Vlissingen waar we de Valkenisseroute beëindigden en met stevige vaart richting die overzetboot snelden. Juist op tijd om hem te zien vertrekken en te horen dat de volgende pas vertrok om 20u05. Deze tijd hebben we gezellig doorgebracht keuvelend met fiets-adepten zoals wij.
Iets eerder kruiste deze plaatselijke bewoonster ons pad. Zo wel haar uitdossing als haar rijwiel trokken onze aandacht.
Daarvoor doorkruisten we de velden tussen Koudekerke en Lammerenburg. Ook hier is oogsten de opdracht.
Dit maisdoolhof is het laatste van 3 opmerkelijke bezienswaardigheden die we op rij voorbijfietsten.
Een paar honderd meter eerder zagen we dit galloway-kalf lustig grazen.
En weer enkele honderden meters daarvoor hadden we een pauze, in wat ik een mengeling van kinderboerderij en camping zou durven noemen. Zelf zag ik dit snoezig kalfje liever bij z’n mama.
Voor het kalfje kregen deze knagers al onze aandacht, terwijl we genoten van een lekker met hoevemelk klaargemaakt ijsje.
Eerder zagen we tussen Aagtekerke en Grijpskerke veel activiteit op de velden. De oogst dient dringend binnengehaald. Er verschijnen alsmaar meer wolken.
De velden worden hier doorsneden door beken, kleine riviertjes en hier en daar een kreek.
De dorpskerk van Aagtekerke ligt dan weer wat eerder op de route.
Maar eerst fietsten we voorbij deze leuke bank.
Wat eerder trok dit kunstwerk onze interesse.
Er zit een leuk stuk kustweg in de route. Na deze vuurtoren (Westkapelle laag) hadden we enkele kilometers met een stevige wind in de rug, wat ons vlot tot 30km/uur deed fietsen
Deze sherman-tank aandenken aan de 2de wereldoorlog luide het begin in van mooi stuk dijk. Prachtig zicht op het binnenland en de kust en zee.
Maar daarvoor laveerden we langs de dijk en door de duinen. Zicht op Westkapelle met Gotische kerktoren die bijklust als vuurtoren (Westkapelle hoog).
Het fietsen door duinen en duinbosjes begon al eerder.
Al van voor Zoutelande wat een zeer toeristisch dorpje is. Wij hadden daarbij nog de pech dat het braderie was.
De duinen gaan hier soms vrij hoog. Het is niet zo goed te zien op de foto, maar er is sprake van de Zeeuwse Riviera. Tja gisteren wel, maar vandaag zou het warmer en zonniger mogen zijn.
Ik kiekte deze toren vanop een terrasje waar we lekkere taart smulden met een bakkie koffie. Hier is het ons beginnen dagen. We fietsten de Valkenisseroute in tegengestelde richting. Ik heb me iets teveel op mijn GPS-track gebaseerd en heb verondersteld dat er enkele wegwijzers ontbraken. Om wie dit verslag wil gebruiken om zelf te route te fietsen, niet op een verkeerd been te zetten, heb ik dus maar besloten om met het einde te beginnen.
Toen waren we ons nog van niets bewust en genoten volop van dit mooi beeld.
Monument als aandenken aan het bombardement van de nolledijk aan het einde van de 2de wereldoorlog. Bedoeling was om Walcheren onder te laten lopen en het gemakkelijker te maken om de Duitsers te verdrijven.
Terwijl we naar het begin van de route (of wat we dachten dat het begin was) fietsten moeten we langs de haven.
De lucht wordt steeds dreigender.
Van op de overzet hadden we een prachtig zicht op de skyline van Vlissingen.
Na wat wachten zagen we de overzetboot aankomen.
We dienden even te wachten. Veerle nam dit tafereel uit Reynaert de Vos op de korrel. Op de achtergrond opstekende bewolking.
Wat een rijwiel vlak voor het binnenrijden van Breskens.
Toen waren er slechts enkele wolkjes en leek er niets aan de hand, samen met vele anderen genieten we van het prachtig fietspad.
Onder een openscheurende hemel trokken we in Cadzand op pad. Op weg naar Breskens en de overzetboot.
Afgelopen week kwakkelde het weer wat aan, regen en nog eens regen. Dit weekend hebben Veerle en ik extra vrij. Dit jaar zijn we nog niet naar de kust afgezakt, dat was vorig jaar wel anders met onze Beaufort03-reeks. Ooit reden we een deel van de Valkenisseroute. Op zoek naar wat meer informatie valt bij de Leuke fietser mijn oog op de Rammekensroute. Deze route krijgt van de Leuke fietser een 10 en een beschrijving vol met lof. We gaan vrij vroeg op pad met ons A-ken daar er werken zijn in Erpe-Mere en er steevast een grote file zich verzamelt voor de werken. Al met al valt het nog mee en het oponthoud is van korte duur. Toch genoeg om een paar vragen bij mij op te roepen. Er moeten nog al wat bomen wijken voor de geluidspanelen en wat me het meest verbaast is dat er nogal wat weiland behoed wordt voor geluidsoverlast???? Soit, eens Gent gaat het richting Terneuzen en de Westerschelde die we via een tunnel (Tol!!) kruisen. Rond 11u parkeren we ons juist buiten het stadscentrum van Middelburg.
Om het centrum te bereiken dienen we de pottenbakkerssingel over te fietsen en worden al direct beloond met een mooi stadsgezicht.
We fietsen verder en voor het prachtig stadhuis, met imposante toren, baden al wat terrasjes in een gulle zon.
Wijzelf vinden het een goed idee om een lekkere tas koffie met een punt appeltaart te nuttigen alvorens onze tocht verder te zetten. “De herberg” noemt de taverne (daar hebben ze niet lang naar moeten zoeken!) waar we dit voornemen waarmaken.
Er heerst een gezellige zomerse drukte, we fietsen nog even rond.
Dit mooie gebouw, waar we even voor terugkeren, heet Kloveniersdoelen.
We moeten ons zelf vermannen en zoeken de fietsroute op die ons naar de ringvaart brengt.
Op een aftakking of zijkanaal zien we dit prieeltje.
Terwijl we het prieeltje kieken komt deze goedmoedige (gelukkig!!!) Mastino Napolitano aangewandeld. Deze kolos is nog maar een jaar oud (zijn baas was erbij we hebben geen jaarringen moeten tellen) en zal nog groeien. Dat beloofd!
Zoals aan onze eigenste Belgische (of Vlaamse “what’s in a name’)kust, duiken hier ook bunkers op in het landschap. Middelburg heeft zwaar te lijden gehad in de oorlog. Hevig gebombardeerd in 1940 door de Duitsers.
Op weg naar Vlissingen brengt een bladerdek beschutting voor de brandende zon.
Leuk, geen tuin maar wel een vijver. Wie graag groenten teelt is hier wel aan het verkeerde adres. Alhoewel nu de teelt op water opgang maakt!
Langzaam maar zeker verlaten we de velden en fietsen door de buitenwijken van Vlissingen. Ineens gaat het wat omhoog en staan we voor dit futuristisch beeld.
Mooie plek om even uit te rusten en de vele vrachtschepen, die het ruime sop kiezen, te bewonderen.
De Levensboom één van de vele kunstwerken die de dijk rijk is.
Nog ééntje, ondanks dat er weinig wind staat heeft deze roker problemen met het aansteken van zijn sigaret.
De gevangenentoren, nu in gebruik als restaurant. Gedaan met water en oud brood.
Op weg naar Arnemuiden moeten we door en langs een immense parking vol met voertuigen van het merk Ford. Daarna gaat het over de binnendijk langs deze reeks windturbines.
Aan het meer zelf is er, mede door het lekker weertje, veel te doen zowel voor groot als klein.
We rijden Veere binnen langs het sluizencomplex waar twee zeilboten onze aandacht trekken.
Zeilboot II.
Tegenover de grote kerk dit prieel.
Terrasjestijd. Veerle en ik hebben zin in een versnapering. We zetten ons aan het terras van ’t Waepen van Veere. Blijkt het tussen 17u en 18u juist het sluitingsuur van de keuken te zijn. Nu dat zullen we geweten hebben of juist niet. Geen kat neemt notie van ons en van enkele anderen, die met dezelfde bedoeling op dit leuk terras neerstrijken, ook niet. Als er dan uiteindelijk toch iemand het nodig vindt om ons te bedienen kan er niets besteld worden. Tot zelfs geen ijsje. We stellen ons tevreden met een koele kriek en beschouwen deze als aperitief op een avondmaaltijd in Middelburg. Het bedieningspersoneel was vrij jong maar dit pardonneert toch niet het lomp gedrag dat zij tentoon spreiden.
We laten dit niet teveel aan ons hart komen en genieten verder onder meer van taferelen zoals deze.
Ook hier een prachtige dorpskern maar door de smalle straatjes moeilijk vast te leggen. Torentje is van het gemeentehuis.
Door een gezellige drukte banen we ons een weg het dorpscentrum uit.
Nog even terugblikken op de imposante kerk.
Her en der staan er kraampjes met pompoenen en kalebassen. Liefhebbers van Haloween wees gerust het duurt niet lang meer.
Het goede weer blijft duren, zie deze geiten genieten!
Nu zijn we in een mum van tijd terug in Middelburg.
We fietsen langs de kaaien naar het centrum waar we op een leuk terrasje genieten van een deugddoende salade en een zalige zon en vooral van de glimlach waarmee we bediend worden. Verder keuvelen we nog wat na over deze tocht. In de Rammekensroute krijg je alles voorgeschoteld wat een fietsershart verlangt. Met Middelburg, Vlissingen, Veere en in iets mindere mate Arnemuiden krijg je mooie stadjes dan wel dorpjes voor de wielen geschoven. Dit alles wordt aan elkaar gebreid door fietspaden en verkeersluwe wegen. Op een enkele uitzondering na is de bewegwijzering OK. Niets verhindert dat we ons bij de score van de Leuke fietser scharen 10/10. Deze route moet je doen!!!!
De zomervakantie zit er weer op, voor de scholieren dan toch. Wij hebben nog 14 dagen verlof en hopen toch op wat beter weer. De brede opklaringen doen ons naar zee trekken met bestemming Nieuwpoort (onze favoriete badstad). Doch het bericht over een ongeval en de daarbij horende file doet ons uitwijken naar Cadzand.Na een lekkere appelbol (in het Noordzee hotel) nemen we het fietspad op de duinentoppen dat ons naar Breskens brengt.
Langs de kust komen we op de Valkenisse route. Deze route gaat veelal over fietspaden die door de polders lopen, enkele mooie Zeeuwse dorpjes doorkruisen en ons terug naar Vlissingen brengen door de bosjes onderaan de duinen.
Afwisselend en afgezien van de wind niet zwaar. Aangekomen in Vlissingen nemen we om 18u50 de boot terug.De laatste 15 km naar Cadzand gaan ietwat langzamer daar we toen toch al 65 km achter de rug hadden.
Het belgisch loodsweze
De tweezame..... 