Denderende Steden GERAARDSBERGEN

Zaterdag 18 september 2010

We zijn al een week terug thuis uit de Vercors. Dat verlof kunnen we gerust als hoogtestage beschouwen. Er zit veel poeier in onze benen en de drang tot fietsen is groot. Al gans de week wordt zaterdag als de mooiere dag aangekondigd. In mijn schuif licht nog de brochure “Denderende steden“. Dit vierluik wacht op voltooiing.  Nu is het gedeelte rondom Geraardsbergen het pittigste. Dit komt ons dan ook goed uit en we aarzelen niet. De fietsen gaan op het dak van ons A-ken en weg zijn wij.

We geraken onze wagen kwijt aan de vesten. De fietsen zijn op een wip van het dak en iets na 14u startten we onze laatste “Denderende Stedentocht”. Langs de Sint-Bartholomeuskerk

en het stadhuis…

…naar de Dender(knooppunt 81). Het lijkt een constante te zijn bij onze Denderende stedentochten, als we van start gaan is er bewolking.

We verlaten Geraardsbergen, op de Oudenaardsestraat fietsen we voorbij het stedelijk kerkhof.

Op weg naar Deftinge staat dit mooi gerenoveerd herenhuis, omringd door een park, midden in de velden. Inmiddels hebben we knooppunt 82 al achter de rug.

Die velden glooien zich naar de einder.

We peddelen rustig voort en genieten van het prachtig kleurenpalet dat de beginnende herfst biedt.

Een paar paarden, hebben vooral aandacht voor elkaar.

Wat later komen we in het mooie landelijke Hemelveerdegem aan. De Sint-Jans-de-Doperkerk.(knooppunt 79)

“Den dikken van Sesjans” kunstwerk van Jan Desmarets.

We verlaten dit mooie dorp via dit kapelletje. Op naar knooppunt 71.

De Gentsesteenweg kent geen stootbanden maar doet het nog met stevig plataanstammen

Allemaal zwart schaap in deze familie. Leuke bende.

Na het kruisen van de vrij drukke N8 in Ophasselt gaat het weer de velden in. Paar paarden II.

Christo was here! Inmiddels volgen we de route naar knooppunt 36

Kapelletje met aanhorigheden.

Deze strobalen dienen dringend binnengebracht, als het al niet te laat is.

Door werken wordt het dorpsplein in Steenhuize wat ontsiert. Maar de Onze-Lieve-Vrouwekerk blijft statig pronken. Steenhuize ligt zo wat halfweg tussen knooppunt 36 en 37.

Langzaam geraken de bloemen uitgebloeid maar hebben toch nog over van hun zomerse uitstraling. (ongeveer ter hoogte van knooppunt 37)

Zo’n 700 meter na knooppunt 37 komen we al bij punt 39 in het pittoreske Sint-Antelinks.

Sint-Ankelinks ligt wat hogerop, dit geeft een mooi zicht op deze prachtige streek.

Knooppunt 43 ligt na 500 meter ook achter ons.

Tussen knooppunt 44 en 95 wordt het parcours gedeeld door zowel de Denderende Steden Ninove- als de huidige Denderende Steden Geraardsbergen-tocht. In Voorde zien we nog de sporen van de storm die afgelopen week woede.

Het fruit in deze boomgaard heeft dan weer zonder teveel schade aan de windstoten weerstaan.

Magirus-Deutz, waar is de tijd dat hij over onze wegen heerste?

Ook vandaag is de Sint-Gertrudiskerk te Appelterre-Eichem een opmerkelijk verschijning in deze tocht. Toch op kerte tijd is dit de tweede keer dat we er voorbijrijden. We blijven dan ook niet lang en fietsen dapper verder.

Opnieuw in de velden en onder een openscheurende bewolking gaat het verder.

Ook de goed onderhouden Wildermolen was onlangs al op het appèl.

Deze keer stoppen we om de Onze-Lieve-vrouwkapel in de Rietstraat te kieken. Er vlak naast wordt een nieuwe woning geboud, het vraagt wat kunstwerk om de bouwmachines aan de lens te onttrekken.

Nog even door de velden…

…en daar komt de ijzeren voetgangersbrug in zicht.(knooppunt 95)

We fietsen nu het jaagpad op van “onzen Dender“.

Deze volgen we langs Zandbergen…(knooppunt 66)

…tot we onder een haag van knotwilgen afslagen naar Grimminge. (knooppunt 67)

Op het dorpsplein trekt het standbeeld (ronduit mooi werkstuk) van Orange I de volle aandacht. Orange I zou de stamvader van het Belgisch trekpaard zijn. Ook het gemeentehuis, nogal smal, is merkwaardig. Kortom de dorpskern van Grimminge heeft iets.

Voor knooppunt 68 fietsen we weg uit het dal door de weidse velden.(knooppunt 68)

Knooppunt 72 ligt bij de Bosberg. Een moedige loper is volop bezig met de beklimming van deze legendarische kuitenbijter. Hier werd er meermaals beslist over winst en verlies van de “Ronde van Vlaanderen“. Meteen zitten we ook in het Raspaillebos. Wij denderen naar beneden.

Langzaam zakt de zon naar den einder. We trachten dan ook een snelheid te ontwikkelen de Ronde van Vlaanderen waardig. De knooppunten  75 en 76 te Atembeke dienen er dan ook snel aan geloven. Normaal gaat het nu naar knooppunt 73 om, dan de Dender volgend, opnieuw in Geraardsbergen aan te komen. Wij verkiezen echter onmiddellijk naar knooppunt 80 te fietsen. Zo missen we wel een mooi stuk Dender tussen Onkerzele en Geraardsbergen .Daarentegen krijgen we een fikse beklimming naar de Oudenberg voor de wielen geschoven.

Op deze andere scherprechter van de Ronde van Vlaanderen staat de prachtige Onze-Lieve-Vrouwkapel. Er is een eredienst bezig, zodoende kunnen we niet eens binnenkijken. We fietsen dan maar verder.

Onder een gouden zonneschijn dalen we af. Het is blijkbaar niet alleen goud dat blinkt.

De afdaling gaat door en we passeren de vesten.

Om ons eindpunt te bereiken.

Enig triomfgeschal is na zo’n prachtige tocht op zijn plaats. Mooi deze tocht krijgt een 9.5/10 een prachtige afsluiter van dit denderend vierluik. Zeker doen deze tocht.

Enkele interessante links:

Denderend Stedentochten:

Lus 1 Dendermonde : Startplaats Centrum Dendermonde – 45 km –  vlak – bijna volledig verhard

Lus 2 Aalst :Startplaats Stadspark Aalst – 39 km –  vlak – bijna volledig verhard

Lus 3 Ninove : Startplaats Stadspark Ninove- 42 km –  vlak tot licht glooiend -verharde en onverharde stukken

Lus 4 Geraardsbergen: Startplaats Denderbrug in het centrum van Geraardsbergen – 46km – heuvelend -bijna volledig verhard

Toerisme Oost-Vlaanderen:

Voor het bestellen van de brochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie.

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod:

Tour de Frans

Iemand die de streek tussen Aalst en Dendermonde door en door kent is:

Dj!no

Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog:

Fietsen met de Familie de Koning

 

 

Op verplaatsing…de Paterroute

Donderdag 2 april 2009

Al gans de week droog met mooie opklaringen en de laatste dagen een helderblauwe hemel. Ik ben vrij vandaag, ik ga rond 11u Veerle oppikken na haar werk. Ik zoek dan ook een fietstocht niet te ver weg en stuit op de Paterroute. Deze route van zo’n 48km tussen Geraardsbergen, Brakel, Aalst en Ninove lijkt me best te doen. Eén vraagteken op de site van toerisme Oost-Vlaanderen wordt ze gequoteerd voor gevorderden. Nu dat mag geen probleem zijn , eerder een uitdaging.

We starten op het kerkplein van Sint-Maria-Lierde. De hellingsgraad van dit plein verklaart al wat de quota “gevorderden. Het van het dak halen van onze “giants” vraagt wat behendigheid, maar al snel zijn we op weg.

Onmiddellijk wordt het klimmen, deze kapel bovenop een wat een lourdesgrot zou moeten voorstellen, houdt ons even op. Deze vrij grote kapel is volop aan het verkommeren en dient ofwel gerestaureerd of anders afgebroken. Levensgevaarlijk voor spelende kinderen, ik zou maar niet teveel op mirakels rekenen.

Nog even een zijaanzicht moesten er twijfelaars onder de lezers zijn.

Deze pomp mag men gerust verder laten genieten van haar oude dag.

De kerk van Sint-Maria-Lierde gezien vanuit de velden.

Nog eens een lammetje, op dit moment van het jaar kan je er niet naast kijken. Ik heb ergens het gevoel dat ze meer gefokt worden dan vroeger.

Nu maar eens geit op het menu, zich lekker schartend tegen de omheiningsdraad.

Weer worden we in dit prachtig landschap getrakteerd op een kapelletje. Ook dit exemplaar staat in de strijd tegen de tands des tijds alleen.

Dit exemplaar wat verderop lijkt wat meer geluk te hebben. Wat jullie niet zien is dat er tegenover enkele huizen staan. De bewoners ervan zullen zich waarschijnlijk het lot van dit kappelletje aantrekken.

Inmiddels hebben we de Waesberg beklommen waar we deze steen, met de afstanden naar de omliggende gemeenten en steden, aantreffen.

Een zitbank vervolledigt het geheel, een prachtig vergezicht krijg je  er zo bij.

Bij het kruisen van de Gentweg N42 wordt er een vervolg gebreid aan de teloorgang van de kapellekes in deze streek. Ook hier is de kans op een ongeluk niet ver weg.

Dan zijn deze mooie paarse bloemen,in de Kruisweg te Sint-Lievens-Esse leuker om aan te zien.

Dit paard quasi rechtover de bloemenpracht van daarjuist, lijkt me tevreden.

Weer duiken we de velden in en fotograferen dit ietwat vreemd beeld. Wat het kapelletje betreft… schitterende conditie.

Bij het naderen van Herzele moeten we even over onverhard. Toch stilletjesaan kan de eerste lentewarmte de velden drogen en op nog enkele plassen na is het prima rijden.

De fotograaf.

De foto.

In tegenstelling met kapelletjes worden molens meer en meer goed onderhouden of gerestaureerd.

Stilaan maar zeker naderen we Herzele, maar snel even dit beeld. Zo’n beetje een variante op één zwaluw maakt de lente niet.

Herzele dient zich speels aan.

Deze toren, het laatste overblijfsel van wat ooit een fiere burcht was. Staat dit onze kapellekes te wachten?

Dorpskerk in prima staat.

Schepenhuis, houdbaarheidsdatum lijkt OK.

Al snel zijn we Herzele doorgefietst. We rijden nu op een fietspad naar Sint-Lievens-Esse. Dit fietspad rechttoe-rechtaan lijkt op een oude spoorweg zoals de Leirekensroute. Achteromkijkend merk ik de wieken van een molen die achter het bladerdek verdwijnt. Dus over de toestand waarin ie zich bevindt kan ik me niet uitspreken. Maar het wit van de wieken is veelbelovend.

Het moest alle dagen lente zijn.

Nog altijd op weg naar Sint-Lievens-Esse.

Zo verschijnt, vrij snel de benen zijn goed, Sint-Lievens-Esse.

Sint-Lievens-Esse thuishaven van pater Lieven een lekker patersbier.

Kantoortje in de brouwerij Van den Bossche

We snellen nu door naar Steenhuize-Wijnhuize met de Onze-lieve-Vrouwekerk in goede staat in het centrum.

Zo eventjes voor Pasen lijkt dit me wel een passend beeld.

Het kasteel van Steenhuize.

Ernaast gelegen herenboerderij.

Aan het verkommeren. Hebben al die kapelletjes, en ik wil hier niet de pilaarbijter uithangen, niet wat werelderfgoed in hun.

Ook op het land gebeurt er vanalles, houtblokken ophalen is er één, weliswaar een buitenbeentje,van.

Eén van de leuke aspecten, van een fietstocht met hellingen, is het ineens opduiken van een dorpskern met de plaatselijk kerk op kop. Hier Hemelveerdegem.

“Den dikken van Sesjans” van Jan Desmarets. Hemelveerdegem deden we al aan tijdens de M-route. We fietsen dan maar lustig verder richting Deftinge.

Stilletjesaan raken de hooischuren leeg. Hier lijkt het erop dat strobalen de kar niet verlaten hebben.

De Sint-Ursmaruskerk, in Deftinge. Wat een naam!

Zelfde kerk, vraag mij niet om nog eens de naam te geven, andere kant.

Even buiten Deftinge, een schoolvoorbeeld zoals het moet. “Kom bezin en rust wat uit” is de leuze boven de deur. Bezinnen misschien? Maar voor rust hebben we, nu iets na 18u, geen tijd meer.

Snel even dit beekje in het avondlicht vastleggen.

Met Pasen in het verschiet nog eens….

De Sint-Martinuskerk, wel een van de mooiste op onze tocht. Even dacht ik dat we het einde van onze fietstocht nabij waren. Maar niet Sint-Martens-lierde was onze startplaats. Wel Sint-Maria-Lierde.

De overblijfselen van de oude Kartuizerpriorij, in goede staat bewaard, drukken hun stempel op dit lieflijk dorpje.

Nu mijn vergissing blijkt te verwaarlozen, op een boogscheut en na een fikse klim, rijden we weer het kerkplein van Sint-Maria-Lierde op.

Hier eindigt deze bijwijlen stevige fietstocht. Doch bovenal overheerst het gevoel van tevredenheid. Elke klim werd beloont met prachtige vergezichten op het nevelige achterland. Enkele verkeersaders dienden gekruist maar nooit hadden we het gevoel dat we risico liepen. Deze mooie streek een uitloper van de vlaamse ardennen zal volgende zondag deel uitmaken van de “Ronde van Vlaanderen” de veruit mooiste ééndagskoers wereldwijd. Deze tocht is inderdaad voor gevorderden en eist inzet van hij of zij die hem wil fietsen, maar je krijgt er zo veel voor terug. Net als voor de M-route, zowat z’n evenknie, is 9/10 een juiste quotering.

Enkele interessante links:

Voor kaart en gps-track:

vlaanderen-fietsland

fietsroute.org

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: