Zaterdag 24 maart 2012

De lente neemt een vliegende start dit jaar. Heldere dagen met temperaturen rond de 20° volgen elkaar op. Ik zet me nog eens voor mijn PC en surf naar fietsnet mijn favoriete fietsrouteplanner voor knooppunten. Van eerdere tochten weet ik dat het leuk fietsen is tussen Denderleeuw en Ternat.

Vrij laat zo’n 17u denderen we naar knooppunt 79 . Ter hoogte van dit knooppunt en Denderleeuw verlaten we den Dender om knooppunt 80 op te zoeken eventjes genieten we van dit zicht op de Sint Niklaaskerk te Liedekerke.

Even gaat het over een grindweg langs de spoorweg.

Tussen knooppunten 80 en 30 zien we deze olijkerd eens zijn neus buiten steken.

Daarna rijgen knooppunten 30 en 35 zich snel aan elkaar. De bloesems zijn nu goed aan aan het bloeien en fleuren letterlijk het landschap op. Door deze tuinwijken vervolgen wij onze tocht richting Sint-Katherine-Lombeek en knooppunt 73.

Wat het bladerdek betreft is het nog gene vette. We moeten het met een lichte zweem groen stellen.

Opnieuw peddelen we over grind en langs de spoorweg. Sinds enkele jaren zijn hier grote werken aan de gang.

Het mooie weer brengt jong en oud naar buiten.

Deze pony heeft nog zijn wintervacht, s’nachts zal hij daar nog veel geniet van hebben. De temperaturen zakken s’nachts nog serieus.

Onder een dalende zon bereiken we Sint-Katherina-Lombeek.  De steven wordt nu van knooppunt 73 naar knooppunt 59 gericht. Op naar Ternat

Wintervachten 2.

Onder rozerode zonnestralen fietsen we door de velden rond Ternat.

De Sint-Gertrudiskerk torent hoog boven de velden.

Inmiddels ligt knooppunt 59 achter ons en ter hoogte van punt 54 wilt Veerle niet verder fietsen alvorens dit drietal te kieken.

Stilletjesaan wordt onze tocht pittiger. Om in Opalfene deze Sint-Jozefkapel te bereiken dient er fiks doorgetrapt te worden. Letterlijk dan anders vloog ik deze helling op!!!

Op naar knooppunt 92 gaat het over de E 40, nu zakt de zon toch snel.

Alvorens het tempo wat op te voeren, onze lichtjes liggen nog ergens in een schuif thuis, stoppen we om de innerlijken wat te voeden.

Nog even deze ode aan het brabants trekpaard vastleggen…

Om daarna de ene klim na de andere af te werken door Asbeek, Essene en Affligem om snel daarna en juist voor het duister terug thuis te komen.

Snel nog even de geronde knooppunten van 92 gaat het naar 1 en 2. Dit is echt stevige kost de ene kuitenbijter na de andere. Van 2 gaat het naar knooppunt 50 en worden de hellingen milder en gaat het tempo stevig omhoog. Na 50 ligt knooppunt 46 op het menu. Daarna gaat het over de Affligemdreef naar Knooppunt 38 en vandaar naar huis. Al bij al een leuke tocht. Wel hadden we er wat vroeger mogen aan beginnen. Op de laatste dag van het winteruur valt de duisternis nog vroeg in. Stilletjes aan krijg ik zin in het langere werk. Binnenkort moet de kaap van de 40km en misschien die van de 50km er aan geloven.