De Hopperoute (Affligem, Opwijk, Merchtem en Asse)

Zondag 20 maart 2011

Langzaam trekt Koning Winter zich terug en ruimt plaats voor de eerste lenteprikkels. Een reeks van mooie dagen begint zich aaneen te rijgen. Overdag klimmen de temperaturen naar zo’n 13 à 14°. Zondag fietsdag. Eerst moet ik nog een voormiddag gaan werken. Toch surf ik snel wat rond op zoek naar een leuke, niet te lange tocht in de streek. Op de site van Vlaams Brabant valt mijn oog op de Hopperoute. 34km lang dat maakt met zo’n 3km op naar de Abdij van Affligem (startpunt) en zo’n 3km terug maakt er zo’n 40km van. Prima tocht voor een zondagnamiddag.
Om 14u30 komen we bij de mooie abdij aan. We fietsen tot knooppunt 46 het startknooppunt van deze tocht. Vandaar gaat het naar punt 47.

Algauw stoppen we om de Sint-Rochuskapel te bezoeken. Hoogst uitzonderlijk is deze kapel open. Naar aanleiding van een wandeldag kan men deze kapel van binnen bewonderen en krijgen we ook woordje uitleg.
Aan de overkant bewonderen we het enigste Hoppeveld dat we op deze tocht gaan zien. Deze tocht ontleent dan ook haar naam aan een activiteit die al een tijdje uit de streek is verdwenen. Dit is een hoppeveld dat een tweetal jaar geleden is aangelegd om opnieuw met een oude traditie aan te knopen.

Voorbij knooppunt 47 gaat het naar 44 en Meldert.
Meldert een deelgemeente van Aalst heeft nog dat landelijke dat enkele kilometers verder al ver zoek is.

Gelukkig is het al een tijdje geleden dat het nog geregend heeft. Want nu wordt er een flink stuk onverhard voor de wielen geschoven.
Het levert ons deze vreemde ontmoeting op.
Ja wie deze blog geregeld volgt heeft weet van Veerles voorliefde voor ezels.
Op zo’n mooie dag gaan de paarden al eens van stal.

De velden worden klaargemaakt om geploegd en bemest te worden. Waarna er geplant of gezaaid kan worden.

Nog steeds op weg naar knooppunt 44 komen we in Baardegem aan. Dit dorpje heeft één van de mooiste kerkjes uit de streek.
De route slingert zich voort door Baardegem tot knooppunt 44 en “het Stationneke” op de Leirekesroute.
Aan het Stationneken draaien we de Leirekesroute op. De Leirekesroute moet ons naar knooppunt 45 en verderop knooppunt 50 brengen.
We verlaten Oost-Vlaanderen en fietsen langs vlakke velden over de oude spoorbaan Vlaams-Brabant binnen. In Opwijk wordt knooppunt bereikt en gaat het verder naar 5 (op een boogscheut) en knooppunt 6.
In Opwijk houden we even halt en wijken even van de route af. Een sanitaire stop brengt ons in een taverne op het dorpsplein alwaar we een “Leireken Amber” drinken. Daarna zoeken we de route terug op en langs “kasjkens” en buitenwijken fietsen we verder knooppunt 6-waarts.
Na de buitenwijken duiken we weer de velden in. De laatste jaren zijn de chocoladerepen een teken van een nakende lente.

Inmiddels hebben we knooppunt 6 al achter de rug.  Knooppunt 20 is het volgend doel. Het brengt ons tot de dorpsgrenzen van Merchtem. Toch daar wordt knooppunt 19 het volgend richtpunt. We duiken het land van Asse in. Meteen wordt het wat pittiger.

In Mollem een pittoresk, Vlaams-Brabants dorp ruilen we knooppunt 19 in voor knooppunt 9.
Na Mollem krijgen we, op weg naar Asse, nog een flink stuk onverhard voorgeschoteld.
Ondanks het onverhard gaat het snel vooruit en Asse doemt al op aan den einder.

In Asse treffen we niet alleen knooppunt 9  maar ook de jaarlijks karnavalstoet. We wurmen ons door dit zot gedoe om toch verder te kunnen fietsen naar knooppunt 3.

Ter hoogte van knooppunt 3 moeten we nog eens flink op de trappers staan. Putberg een mooi deel van het traject geeft zich niet gemakkelijk gewonnen. In Asbeek laten we knooppunt 3 achter ons en fietsen verder over knooppunt 2 naar knooppunt 50.

De Hopperoute loopt hier parallel aan de Gentsesteenweg. Aan de overkant hebben we een prachtig zicht op het glooiend landschap waar Asbeek is in ingebed.
Juist voor we de Gentsesteenweg( inmiddels Brusselbaan genoemd) oversteken fietsen we voorbij knooppunt 50. Nu gaat het naar knooppunt 46 dat meteen het einde van deze mooie tocht is.

Wij hebben nog een 3-tal km tot thuis voor de boeg alvorens we de riem kunnen afleggen.

De Hopperoute is een vrij jonge tocht. Zij heeft alles in zich om een klassieker te worden:

  • Het mooiste van de streek ten westen van Aalst wordt gecombineerd met het pittige van het land van Asse.
  • Het parcours varieert tussen vlak en glooiend, wie ietwat fietst kan deze route fietsen.
  • 32 km is voor velen gemakkelijk te doen.
  • Het onverhard zijn grindbanen en zouden toch redelijk moeten weerstaan aan regen (meteen het grootste minpunt)

Ik geef deze tocht een 9 op 10 en zal ze zeker nog enkele keren fietsen.

Enkele interessante links:

Toerisme Vlaams-Brabant:

Voor meer informatie over de hopperoute en het bestellen van de brochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie.

Toerisme Oost-Vlaanderen:

Ook hier kan er een brochure besteld worden , hier krijgt de route de naam Hoppetocht .

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod:

Tour de Frans

Iemand die de streek tussen Aalst en Dendermonde door en door kent is:

Dj!no

Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog:

Fietsen met de Familie de Koning

De land van Asseroute (Herfst 2008)

Maandag 13 oktober 2008

Half oktober en nog steeds mooie temperaturen 20°. De voorspellingen geven wel in de loop van de namiddag meer bewolking en kans op een plaatselijke drup. Maar de Land van Asseroute is toch wel één van de klassiekers die we nog niet besproken hebben.

Iets voor 14 uur zijn we op weg. We vertrekken van thuis, volgen eventjes de Brusselbaan om dan via de Oudebaan op de land van Asseroute in te pikken. We rijden parallel aan de Brusselbaan met zicht op het Kravaalbos, dit lijkt al veelbelovend.

Eventjes voor Asbeek verlaten we de Varent om links de Heilsborre in te draaien. Daar is het meteen raak. In aanloop naar de Putberg verzeilen we al in dit mooi kader.

Eerst nog een mooi bebloemd boerderij voorbij…

Nu krijgen we met een sterke tegenstelling te maken. Dobberde Varent al flink, de Putberg is een sterke kandidaat voor Parijs-Roubaix. Was de Heilsborre vervult met sfeer de Putberg is een sprookje.

Elk moment verwacht ik Bambi vanachter een boom te voorschijn zien komen.

of het zwanenmeer…

tot zelfs hier.

the one and only Putberg

Ode aan de herfst!!

Voor de Putberg uitmondt in de Asbeekstraat fietsen we langs statige Herenhuizen en kleine kasteeltjes. Maar ik kiek nog het zusterkapelletje van het exemplaar  aan het begin van de Putberg.

Algauw zijn we nu in Asse. De Sint-Martinuskerk staat in de stijgers en moet dus maar wachten als we ze kunnen kieken vanuit de buitenwijken. Op de markt nemen we liever een foto van den IJzerwinkel.

En van dit statig, deftig notariskantoor.

We verlaten deze gezellige markt, veel horeca en leuke terrasjes, richting gemeenteplein. Daar staat nog een restant van de 50ste Hopduvelviering.

Ook het oud gasthuis in zijn opzichtig jasje ontsnapt niet aan onze lens.

Dit gebouw ligt aan de overkant van een ongemeen drukke steenweg. We moeten deze over en verlaten, langs de Prieelstraat en de Merchtemsebaan, snel Asse. Hier wacht ons opnieuw een mooie verassing. De velden zijn hier zeer mooi.

Via de Koereit bereiken we Paddenbroecken met dit toepasselijk beeldje.

Langs diezelfde Paddebroecken dit erf…

en dit mooi baantje..

Op de Weyenberg komen we al voorbij de volgende boerderij.

Wat verder deze aftandse hangar, het kan hier nogal tochten!!!

Van hier een mooi zicht op Opwijk en de vroegere brouwerij De Smedt.

Na de Weyemberg lijken we op Merchtem af te stevenen.

Maar over de spoorweg draaien we de Koeweideweg in. De pompoenen blozen er ons toe.

Nu is het weer klimmen geblazen en dan nog op stevige kassei.

Het blijft op en neer gaan, op één van de volgende hellingen is er nogal wat activiteit.  Er wordt volop aardappels binnen gehaalt.

Vlakbij is er een grote statige boerderij het Spanjaardshof.

Er lopen nogal wat exotische gasten rond.

We bewonderen nog even dit bonte gezelschap en klimmen dan verder.

Er zijn hier opvallend veel hoogspanningslijnen en bijbehorende pylonen. Heeft misschien iets met het nabije Brussel te maken.

Langs schilderachtige baantjes klimt en daalt het verder…

…naar de mooie Sint-Annakapel in Brussegem.

Opnieuw volgen we veldbanen en naderen de dorpskern van Brussegem.

Sint-Stefanuskerk, met de naam is het al OK.

Ook hier vinden we een brouwerij-drink drive in. Eventjes buiten Brussegem hebben we weer zicht op Brussel en dan nog wel op één van zijn iconen. Neee, niet Manneke Pis.

Volgend boerderij lijkt niet direct een Spanjaardshof te zijn. Allemaal wat ambachtelijker en wat minder clean.

Van Brussegem naar Kobbegem is maar een kleine afstand, weliswaar met opnieuw een stevige klim. Zo’n klim geeft nogal eens een mooi vergezicht.

En soms heeft het iets bevreemdend, Kobbegem.

Ook Kobbegem mag zich over de aanwezigheid van een brouwerij (Mort-Subite geueze-kriekbrouwerij) verheugen.

Om het dorpsplein te verlaten moeten we langs een pittoresk café. Nu moeten….

Dus na een verkwikkende pint fietsen we verder naar Walfergem waar we de drukke Brusselse steenweg nog eens oversteken. We kruisen en volgen even de spoorweg, hierdoor rijden we niet door Bekkerzeel wat ons een nijdige klim bespaart.  We hebben hier een mooi zicht op de streek Ternat en omliggende.

In de Petrus Ascanusstraat flitsen we een kapel, opgedragen aan inderdaad Petrus Ascanus, voorbij.

In de Hoogpoort moet we in de remmen knijpen of we rijden dit mooi landgoed binnen.

Maar we fietsen er mooi voorbij en dalen verder de Hoogpoort naar  beneden.

Eventjes naar rechts kijken zien we dat we Asse voorbijrijden, hadden jullie niet een foto van de Sint-Martinuskerk te goed?

Opnieuw moeten we een  drukke steenweg, de Edingse deze keer, oversteken. en een honderdtal meter volgen. Dan davert het over kasseien van de Platijn naar beneden.

Dan gaat het via de Geertskouter en de Pullewauw naar Elshout waar we dit boerenhof aantreffen.

Asbeek is snel doorkruist en Essene doemt al op.

Met ook hier een oude brouwerij.

Deze pelgrim staat aan de ingang van de parochiekerk.

.De inwoners van Essene worden ook papeters genoemd

Na het Ankerhof…

…maken we ons op om de laatste helling van deze tocht te bedwingen. De Eksterenberg is zowat het einde van deze mooie route. Wij fietsen nog verder, naar huis uiteraard. Ondanks enkele druppels nemen we op de Molenberg in Hekelgem de molen in vizier.

Ik kan het niet laten en kiek ook dit hekje, kwestie van een mooie afsluiter te hebben.

Wel de land van Asseroute heeft ons weer een prachtige dag bezorgd. De Putberg in de herfst is van het mooiste wat fietsers, zoals wij, kunnen wensen. De vele hellingen en kasseibanen vragen serieuze inspanningen maar geven zoveel terug. Mooie zichten, soms zeer verrassend, en natuurlijk spannende afdalingen. De streek wordt echter doorkruist met vele grote verkeersaders en dit is een serieus minpunt, het geeft deze route toch iets gevaarlijks. Maar toch 8.5/10 is ze desondanks zeker waard.

Enkele interessante links:

Dj!no

Fietsroute.org

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: