Boontocht lus 2 (100 jaar Louis Paul Boon)

Woensdag 28 maart 2012

Op 15 maart 1912 werd Louis Paul Boon geboren. 100 jaar geleden en dat moet gevierd worden. Veel van het literaire werk van Louis Paul Boon speelt zich af hier in onze streek waar hij geboren en getogen is. Ter gelegenheid van dit feestjaar knoopte Toerisme Oost-Vlaanderen twee mooie fietstochten in elkaar. Deze twee lussen, die telkens hetzelfde startpunt hebben kunnen aan elkaar geknoopt worden voor de betere fietsers onder ons. Wij verkiezen ze afzonderlijk te fietsen. De eerste lus heeft mij sterk bekoord, benieuwd wat de tweede lus biedt.

Normaal start deze lus ook in Aalst aan knooppunt 33. Wij zakken echter af naar het centrum van ons geliefd dorp om er aan de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk in te pikken op de route. We gaan meteen op zoek naar knooppunt 81. Louis Paul Boon woonde een groot deel van zijn leven in Erembodegem.

We verlaten Erembodegem via een tunnel onder de E40.

Vandaar gaat het langs de Wellemeersen naar Welle.

Na Welle gaat het door de velden naar Denderleeuw. Knooppunt 81 wordt ingewisseld voor 80.

In lus 1 verschijnt er ter hoogte van Lede een watertoren. In lus 2 hebben we hetzelfde fenomeen bij het naderen van Denderleeuw.

Woensdag 28 maart 2012 is buitenspeeldag, in Denderleeuw heeft het een ongelooflijk succes. Elke Denderleeuwenaar lijkt op het speelplein aanwezig te zijn.

Nog steeds in Denderleeuw dit standbeeld voor Dr. Cochez in de gelijknamige straat.

Langs de Sint-Amanduskerk gaat het naar de Dender en knooppunt 80.

Nu staat knooppunt 10 op het menu de weg er naartoe loopt langs de oever van de Dender.

Denderleeuw bad.

Op naar Okegem nu.

Liedekerke jachthaven.

Fiere zwaan zwemt voor Veerles lens.

In Okegem staat een mooi standbeeld. “Den dikken van Pamel“.

Inmiddels liggen knooppunten 10, 85 en 86 achter ons. We fietsen langs Ninove om aan knooppunt 91 de Dender over te steken via de fiets- voetgangersbrug.

Op weg naar knooppunt 90 gaat het nu zigzag door Ninove. Hier het standbeeld “de marathonlopers“. In het geuzenboek, vertelt Louis Paul Boon over de Ninovieters.

Op het Oudstrijdersplein lijkt het ook buitenspeeldag tussen de fonteinen nu.

Wat verder stuiten we op de twijnster. Dit beeld herinnert ons de werkomstandigheden rond de eeuwwisseling in deze streek. Deze omstandigheden worden ook beschreven in “Pieter Daens” nog een meesterwerk van Louis Paul Boon.

Ninove heeft ook een paar mooie stadspoorten. Hier de koepoort.

Via dit exemplaar rijden we stilletjesaan Ninove buiten.

Nog een terugblik op de majestueuze kerktoren van de Onze-Lieve-Vrouwkerk.

Langs de oude abdijmuur gaat het terug de velden in.

Op weg naar Outer en knooppunt 90.

In Outer aan de galgeput zien we een monument van de Christene Demokraten aan hunnen leider, weer zijn we bij Daens en zijn tegenstanders.

Outer is een lieflijk gehucht met een mooie dorpskern. Hier de Sint-Amanduskerk.

Ook knooppunt 90 behoort nu tot het verleden. In de velden komen buiten knooppunt 45 ook onze favoriete viervoeters tegen.

Tussen Lebeke en Klein Heirlinkhove is er eventjes afwisseling de velden worden eventjes ingeruild en we fietsen door een bosje.

Maar snel wordt het zanderig pad opnieuw een weg weliswaar bestaande uit stevige kinderkopjes.

Langs Denderhoutem en knooppunten 88 en 84 bereiken we de dorpskern van Iddergem.

Ineens staan we terug op bekend terrein. Inderdaad knooppunt 81 wordt 2 maal aangedaan. Wel komende vanuit een andere richting en verdergaand ook in een andere richting.

Haaltert en knooppunten 82 en 83 zijn het doel.

Meermaals slagen we een grindweg in.

Koppel I…

Koppel II…

Via de Ninovestraat en de Diepeweg gaat het nu vliegensvlug naar Haaltert.

Eerst eventjes deze villa fotograferen.

En dan door het centrum van Haaltert met zijn mooi warandepark. We ruilen knooppunt 83 in voor knooppunt 33

Voor dit prachtige beeld “de Reisleidster” van Dirk De Keyzer duiken we nog eens in de remmen.

Dit doen we nog eens voor de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk in Nieuwerkerken.

Ondertussen is het al vrij laat +/- 19u30 e, leggen we er flink de pees op. Knooppunten 33 en 35 zoeven voorbij. We stoppen nog even om het stadspark vast te leggen.

Daarna fietsen we langs het osbroeck en…

…”Schotte” naar de Kapellekensbaan. Ja DE KAPPELEKENSBAAN.

Van Schotte maakte ik zo’n 2-tal jaar geleden volgend filmpje.

Dit jaar maakte ik opnieuw een filmpje met Veerles foto’s van de voetgangerstunnel onder de spoorweg in Termuren.

Zomer te Ter-muren is de ietwat minder gekende opvolger van het beroemde “de Kapellekensbaan“

Wie Kappelekensbaan zegt… inderdaad. Kapel Onze-Lieve-Vrouw Ter Muren.

Wat verder verschijnt de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk opnieuw vanachter een hoek. Meteen zit er deze fietstocht er ook op. Wie de knooppunten volgt doet er zo’n 47km over. Wij, die van huis vertrokken, hebben zo’n 51km op de teller. 51 km fietsplezier. Wat pittiger dan de eerste lus maar het mag toch geen probleem zijn voor de gemiddelde fietser. Ik quoteer deze tocht 8,5/10. Dus wie het literaire aan het sportieve wil koppelen één devies: fiets deze tocht.

Enkele interessante links:

Voor meer informatie over de Boontocht en het bestellen van de fietsbrochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie Toerisme Oost-Vlaanderen.

Wil je meer weten hoe dit jaar Louis Paul Boon herdacht wordt surf naar www.boon2012.be.

Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:

Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.

Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.

Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.

06/04/2012 0

Denderende Steden NINOVE

Dinsdag 31 augustus 2010

De zomer blijft in augustus, in tegenstelling met juli, tot de laatste dag kwakkelen. Eens op en dan weer verschillende dagen naar af. Vandaag worden er nog maar eens opklaringen voorspeld. Onze fietshonger is zo groot dat we elke waterkans op fietsweer willen aangrijpen om op pad te gaan. Daarbij wacht er een vervolg op de Denderende steden-saga. Dus om half twee halen we onze fietsen in Ninove van ons A-ken.

Een paar weken geleden, tijdens het fietsen van Denderende Steden Aalst,namen we al veel foto’s die je in dit verslag kan bekijken…

…fietsen we nu resoluut over de fiets- voetgangersbrug naar het beginpunt 91. Eens over de brug volgen we aan de overkant het jaagpad naar Okegem en knooppunt 86.

Wie waadt daar zo statig door de wei.

Blijkbaar zijn er nog die het voelen kriebelen.

In Okegem ter hoogte van knooppunt 86 verlaten we de denderoever en klimmen gestaag omhoog naar knooppunt 89.

Aldaar hebben we mooi zicht op Roosdaal met de Onze-Lieve-Vrouw-kerk.

Ook de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk te Ninove laat zich niet onbetuigd. Mits flink wat inzoomen tenminste.

Voor deze bunker dient er weer uitgezoomd wegens vlakbij.

Langs de grot van poelk klimt het flink verder…

Langs golvende velden en boomgaarden. Op deze foto al te zien het Neigembos nog hogerop. Inmiddels ligt knooppunt 89 al achter ons.

Na al dit klimmen is het aan de Woestijnkapel even genieten van één van de schaarse opklaringen.

We komen even op adem en nemen daarna de fiets om aan de afdaling te beginnen.

Maar dat is buiten de overbuur van de kapel gerekend. Deze verkoopt zelfgemaakt hoeveijs. Ik bestel “een galette” met 3 ijsbolletjes. ‘T is jaren geleden dat ik op deze wijze aan een kreimke likte.

Nu gaat het fluks naar beneden knooppunt 93-waarts.

Op weg naar Lieferinge worden we opnieuw door het pittoreske…

…van deze landelijke streek bekoord.

We blijven even hangen bij de mooie Onze-Lieve-Vrouwkapel van Bevingen.

Het 4-uurtje aan het herkauwen I.

We steken de drukke Halsesteenweg over en ontmoeten deze lieve loebas. Nogmaals kruist een Mastino Napoletano ons pad. Dit ras lijkt in te zijn.

Meer en meer laat de zon zich zien. Het maakt de kerk van Lieferinge alleen maar mooier.

Nu gaat de tocht richting punt 97.

Tijd voor een slok aan de drinkbus.

Het 4-uurtje aan het herkauwen II.

De binnenkoer van de kasteelhoeve ter hoogte

van de Vreckom.

Te Denderwindeke.

5 op een rij aan PK geen gebrek in Denderwindeke. Moet zo wat ter hoogte van knooppunt 97 zijn. Op naar 94.

Opnieuw dient er een drukke verkeersader overgestoken. Deze keer de Edingsesteenweg met op de achtergrond de Sint-Pieterskerk.

Beschermd kunstwerk I?

Nog even ploeteren tot de Krepelstaat. Direct geen klus voor smalle tubes.

Achter dit kapelletje verschijnt de molen ter zeven wegen.

Plots staan we oog in oog met dit vreemd heerschap en…

andere exoten. We voelen ons even in Afrika en andere savannes.

Poort naar Pollare. knooppunt 94. Het volgende is 95.

Eén van de mooiste momenten van deze tocht. De Sint-Kristoffelkerk die achter de heuveltop opduikt.

Aan knooppunt 95 steken we de Dender over via de ijzeren voetgangers- fietsersbrug. De zon heeft ondertussen verstek gegeven en een windjack is zeker geen luxe.

We hebben de Dender al vrolijker meegemaakt. Maar we laten het niet aan ons hart komen en trekken verder naar punt 44.

Hebben ze in Eichem iets nodig? Er wordt alleszins een tandje bijgestoken, hopelijk met succes!

Het pronkstuk van Appelterre-Eichem de wildermolen.

Beschermd kunstwerk II?

De Sint-Gertrudiskerk overheerst het centrum van Appelterre-Eichem.

Deze boer maakt van het betere weer gebruik om het hooi te draaien.

Wat is er hier aan de knikker?

Langzaam glijdt de tijd verder we haasten ons verder.

Langs het “Clippelshof” meer dan 200 jaar oude hoeve en meteen ook langs knooppunt 44.

Willen we knooppunt 90 in Outer bereiken dan moeten we voorbij de Sint-Amanduskerk in Aspelare.

Willen we knooppunt 90 in Outer bereiken dan moeten we voorbij de Sint-Amanduskerk in Nederhasselt.

Willen we knooppunt 90 in Outer bereiken dan moeten we tot aan de Sint-Amanduskerk in Outer.

Als dit nog wat duurt kunnen we deze tocht de Sint-Amandusroute dopen.

De tocht eindigt normaal aan de voetgangersbrug over de Dender maar wij houden het bekeken bij de brouwerij Slachmuylder waar wij ongeveer startten en ons A-ken op ons wacht. Deze tocht die zowat een doorslag van de Groene koepelroute is was toch weer een hele belevenis. Enkele pittige klimmen met mooie vergezichten tot gevolg maken deze tocht één van de betere. Toch enkele minpunten meermaals moet er een drukke verkeersweg overgestoken en er zitten ook enkele stukken onverhard zeg maar modderig bij. 8/10 als het de dagen vooraf geregend heeft 8,5/10 als het parcours er droog bij ligt.

Enkele interessante links:

Denderend Stedentochten:

Lus 1 Dendermonde : Startplaats Centrum Dendermonde – 45 km – vlak – bijna volledig verhard

Lus 2 Aalst :Startplaats Stadspark Aalst – 39 km – vlak – bijna volledig verhard

Lus 3 Ninove : Startplaats Stadspark Ninove- 42 km – vlak tot licht glooiend -verharde en onverharde stukken

Lus 4 Geraardsbergen: Startplaats Denderbrug in het centrum van Geraardsbergen – 46km – heuvelend -bijna volledig verhard

Toerisme Oost-Vlaanderen:

Voor het bestellen van de brochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie.

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod:

Tour de Frans

Iemand die de streek tussen Aalst en Dendermonde door en door kent is:

Dj!no

Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog:

Fietsen met de Familie de Koning

13/09/2010 0

Denderende steden AALST

Zondag 8 augustus 2010

Vrijdag hebben we de eerste tocht van de “Denderende steden“reeks gefietst. Een echte meevaller. Vandaag worden er na de middag opklaringen voorspeld. We plannen dan ook om er deze namiddag op uit te trekken. Nu die opklaringen laten wel op zich wachten.

Er is dan maar ook een flauw zonnestraaltje nodig om ons terug te vinden aan de Dender op weg naar knooppunt 79 Denderleeuw.

Tja… we zijn nog maar juist op pad als enkele regendruppels ons de volgende regenbui aankondigen. We geraken juist onder de brug van de E40 als het pijpenstelen regent. Bij gebrek aan brug trekt deze visser zich terug onder zijn paraplu.

De bui is fel maar van korte duur en algauw peddelen we verder.

In Teralfene stoppen we ter hoogte van knooppunt 79 om het neerhof naast de Dender te bewonderen. Als Veerle een haan rare pasjes ziet maken kan ze het niet laten deze te filmen met de rest van het gebeuren.

Algauw zijn we bij knooppunt 80 ter hoogte van de Sint-Amanduskerk te Denderleeuw.

Hoofdstuk paarden I, inderdaad ter hoogte van Denderleeuw maar onze kant van de Dender staan er wat edele veroveringen. Zoals dit exemplaar dat zijn watertank nauwkeurig onderzoekt.

’t Gras is altijd groener aan de overkant.

Jong en oud doen aan synchroon grazen.

In deze paardenwereld duikt ineens waterkieken-junior op.

Voorbij Liedekerke en bijna aan knooppunt 10 deze kudde kalveren en vaarzen.

Voorbij knooppunt 85 zowat ter hoogte van punt 86…doodgemoedereerd “den dikken van Pamel”.

Ninove-plage, weinig volk waarschijnlijk door het weer.

Fabelta Ninove letterlijk ontmantelt.

Langs de Dender gaat het voorbij het centrum van Ninove. Toch aan knooppunt 91 gaat het…

de Dender over en terug naar het centrum.(en knooppunt 91)

In de Centrumlaan dit beeld, quasi hetzelfde beeld dat geëxposeerd staat op de Dender in Dendermonde naar aanleiding van kunstexpressie aldaar.

De bijnaam van de Ninovieters is “de wortelkrabbers”.

De Twijnster mooi beeld op de Graanmarkt.

De barokke Onze-Lieve-Vrouwkerk, zicht op voorkant…

zicht op achterkant…

…en het pronkstuk in zijn geheel. Ik maak mezelf de bedenking dat deze majestueuze kerk niet zou misstaan in een stadje diep in Frankrijk.

Langs de Abdijpoort gaat het verder.

Als we de Aalsterse steenweg oversteken kruisen we brouwerij Slaghmuylder die volop meedoet aan de open-brouwerijendag die vandaag plaats heeft.

Wij stoppen niet, veel te veel volk, maar fietsen door via kasjkens…

…naar Outer (knooppunt 90). Een mooi zicht op de Sint-Amanduskerk.

Nu is het knooppunt 45 dat ons doel wordt. In de Lebbekestraat, op weg naar de wijk Vogelenzang staat deze gedenksteen. Deze steen gedenkt het omkomen van de bemanning bij het neerstorten van de “to hell or glory” een Amerikaanse bommenwerper.

Na knooppunt 45 staat 88 op het menu met de stenen Sint-Antoniuskerk ongeveer op dezelfde plaats.

Tussen knooppunt 88 en 87 gaat het even omhoog over deze ronde kasseien. Maar een kuitenbijter? Nee hoor! Hoogstens een kuitenprik.

Nu zigzaggen we wat door de velden om over knooppunt 82 naar…

…Haaltert en punt 83 te peddelen.

Even buiten de dorpskom is er een mooi park.

Jozef De Brouwer plaatselijke priester die leefde tussen 1909 en 1984. Er is in Haaltert een fietsroute naar hem genoemd.

Van Haaltert naar Nieuwerkerken is het maar een paar pedaaltrappen verder. Op weg naar knooppunt 33 houden we er een stevig tempo op na want de hemel kleurt dreigend donkerblauw.

De Onze-Lieve-Vrouw Tenhemelsopneming kerk is vrij klasiek.

Het kerkplein daarentegen is op een vrij moderne manier gerenoveerd. Vooral de kunstmatige vijver is indrukwekkend.

Punt 33 wordt snel genomen en we duiken de Parklaan te Aalst in. De Frans Blanckaertdreef is de scheiding tussen het Stadspark van Aalst en het Osbroek een natuurreservaat. In beiden gaan we al eens lopen.

Opeens valt ons oog op deze zevenmijlslaarzen. Het is een onderdeel van de kunsttentoonstelling “Fake”.

Weggelopen uit de Urbanusstrip.

Roodkapje en de boze wolf.

Bij dit werk kan ik niet zo direct een uitleg bedenken.

Dit beeld is minder leuk en duidelijke verwijzing naar hongersnood in zwart Afrika.

Knooppunten 35 en 36 brengen ons terug naar de Dender.

De dreiging van onweer vermindert dus dienen we niet onder de spoorwegbrug te schuilen.

Deze aak ligt hier al jaren zonder dat er nog iets aan gebeurd.(beetje verder dan knooppunt 38)

Genietend van de laatste straaltjes zon.

Ook deze tocht zit erop. Alweer een schot in de roos. Een betere synthese van wat je aan fietsvreugde aantreft tussen Aalst en Ninove ga je moeilijk vinden. Deze keer geen wegenwerken die deze vreugde komen verstoren. Eén vaststelling om een tocht die Aalst in haar naam draagt krijg je vooral een mooi en interessant Ninove voorgeschoteld. Niet getreurd 9/10 en op naar meer.

Enkele interessante links:

Denderend Stedentochten:

Lus 1 Dendermonde : Startplaats Centrum Dendermonde – 45 km – vlak – bijna volledig verhard

Lus 2 Aalst :Startplaats Stadspark Aalst – 39 km – vlak – bijna volledig verhard

Lus 3 Ninove : Startplaats Stadspark Ninove- 42 km – vlak tot licht glooiend -verharde en onverharde stukken

Lus 4 Geraardsbergen: Startplaats Denderbrug in het centrum van Geraardsbergen – 46km – heuvelend -bijna volledig verhard

Toerisme Oost-Vlaanderen:

Voor het bestellen van de brochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie.

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod:

Tour de Frans

Iemand die de streek tussen Aalst en Dendermonde door en door kent is:

Dj!no

Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog:

Fietsen met de Familie de Koning

13/08/2010 1

Over Haaltert naar Ninove en terug…(Winter 2008-2009)

Zondag 14 december 2008

Het jaar loopt op zijn laatste benen. Dagen kort nachten kil en lang. Nee niet direct het weertje om er eens flink op uit te trekken. We hebben onze looptrainingen hervat, dus rest er niet veel tijd om de fietsen van stal te halen. Toch blijft het wat kriebelen en als er zondag een ietwat warmere 6° wordt voorspeld, in plaats van de luttele 2° van afgelopen week, kunnen we niet weerstaan en…

Met het de routeplanner belux voor fietser en wandelaar wordt er een kleine tocht, zo’n 30km, uitgestippeld.

Goed ingeduffeld,

starten we na half twee onze rit. We dalen af en rijden door het centrum van Erembodegem.

Even na de spoorweg merken we deze hoenders in een achtertuin.

Hun verendek beschut hen goed tegen de kou, zij scharrelen dan ook ongstoord verder. Garmin gidst ons door een industriezone. Dit grijs saai bedrijvenpark ligt er verlaten en troosteloos bij. Bij Belcolade (chocoladefabrikant) willen ze er de sfeer wat inbrengen.

De velden, nu haast alle bladeren van de bomen en struiken zijn gevallen, hebben wat van hun glans verloren.

In de Charlotteweg is het naamplaatje ook al op zijn retour, kortom treurnis alom!!!

Ook bij het buitenrijden van Terjoden stuiten we op enkele hoenders, waaronder dit fier mannelijk exemplaar.

Opnieuw de velden in, onder de lage zon en over deze met putten doorzeefde veldbaan fietsen we naar Haaltert.

Ja, ook al is het winter, koeien mogen in dit verslag niet ontbreken.

Het wijdse landschap heeft ook in dit donker seizoen iets.

De regenval van de afgelopen weken laat zo z’n sporen na.

Moeizaam priemt de zon door de laaghangende wolken en geeft de kille weiden iets mystiek. Wat bezielt er iemand om hier te komen rondfietsen.

Zou het om dit mooi kapelletje zijn?

Mogelijk, het is de voorbode van Haaltert met zijn grote Sint-Gorikskerk.

Aan een van haar muren leunt het stalletje met de heilige familie.

’t Is waar, het hele kerstgebeuren breng wat licht en warmte tijdens het kille donkere jaareinde. Garmin maakt het zichzelf niet te moeilijk zie de volgende foto.

Inderdaad langs hetzelfde kapelletje van daarjuist keren we terug de velden in.

Nee niet de os ook niet de ezel maar de pony van de stal. Bij het buiten rijden van Haaltert.

Nog een terugblik.

En nu door de velden, zie volgende kiekjes…

Een stevige portie voederbieten.

Een aftandse schuur op een mistige achtergrond, zo vereeuwig ik ze graag.

Na een tijdje fietsen naderen we Denderhoutem. Ietwat buiten het dorpscentrum ligt het kerkhof.

Zoals in vele dorpskernen domineert de kerk het centrum, zo ook in Denderhoutem. De Sint-Amanduskerk.

Buiten het doorkruisen van het industriepark van Erembodegem had deze tocht nog iets, vergezichten over de velden. kapelletjes enz… Nu wordt het wel wat saai. Voor wie van Denderhoutem naar Ninove wil is de Denderhoutembaan de snelste oplossing. Blijkbaar wou onze Garmin er geen gras over laten groeien en stuurde hij ons deze betonnen strook naar Ninove op. Saai maar gelukkig snel afgelegd. Voor we het goed beseffen naderen we Ninove. Staat de onze-lieve-Vrouwekerk niet wat scheef. Zien we hier het toekomstige Pisa aan de Dender?

Aan het station verkiest Garmin ons de Groene koepelroute te volgen. Naast de spoorweg fietsen we naar Okegem.

Okegem een onooglijk dorpje tussen Ninove en Erembodegem ligt aan de Dender. Wie geregeld mijn fietsverslagen leest weet dat deze rivier ons nauw aan het hart ligt. Het is voor Aalstenaars wat de Seine voor Parijzenaars en de Theems voor de Londense Cockneys is en de Tiber voor… Volgende foto’s maken veel duidelijk.

De Dender maakt, komende van Ninove, voor Okegem een brede bocht…

… en stroomt dan verder naar Teralfene, Erembodegem, Aalst en verder tot ze in de Schelde uitmondt.

De oevers waar de gewassen, onkruid grassen en riet, een winterslaap lijken te nemen geven een wat uitgebluste aanblik. De kale bomen kunnen hier ook niet veel aan verhelpen.

Kenmerkend voor de streek, boerderij met een groot a-typisch woonhuis.

Industrieel erfgoed, er is wel wat werk aan, daterend van tijden dat de Dender een levensader voor deze streek was. Wie weet komen deze tijden nog eens terug als we het vrachtverkeer over de weg afzweren en opteren voor een ecologische manier van goederenvervoer. Op het einde van het jaar is wat melancholie nooit ver weg.

Ook voor het personenvervoer biedt de Dender verschillende mogelijkheden. De fietsende dame kennend, niet alleen traag verkeer!!!

Als dit trekpaard zichzelf inkadert kan ik niet anders dan bliksemsnel de sluiter over te halen.

Vlug nog even uitzoomen om de oevers ter hoogte van Denderleeuw te kieken.

In Liedekerke laat Garmin de Groene koepelroute links liggen en peddelen we, onder een winterse zonsondergang, door naar Teralfene.

Vandaar zijn we snel terug in onze heimat en meteen aan het einde van deze winterse fietstocht.

Thuisgekomen warmen we ons op, een hete gluhwein helpt hier goed.

Wat deze fietstocht betreft, nu fietsen in de winter is niet meteen het prettigst. Als ik eerlijk ben was het meer de bedoeling om wat blogstof op te doen. Enkel foto’s te maken dan echt van het fietsen te genieten. Ik miste het met Veerle bespreken van de kiekjes, ze selectioneren, wat bewerken en vooral er een verslag mee te maken. Nu bij deze…

De donkere in nevel gehulde eindejaarsdagen hebben iets vreemds. En last but not least het thuiskomen wint hier aan belang, knus in de zetel mat een warme gluhwein, mmm….

19/12/2008 1

Denderen naar… Geraardsbergen

Het is al eventjes geleden, de voorbereiding op de 20 van Brussel slorpte bijna al onze vrije tijd op, maar nu starten we op weg naar… Geraardsbergen. De mooiste weg naar Geraardsbergen is den Dender. Deze rivier is, zoals blijkt uit verschillende van mijn routebeschrijvingen, de rode draad in veel van onze plaatselijke fietstochten.

Startend in Erembodegem wordt de toon onmiddellijk gezet. Tussen Aalst en Geraardsbergen wordt de Dender omzoomd door veel groen,

meer dan de richting Dendermonde (die dan weer andere charmes heeft). Op de linkeroever (rechts als je richting Geraardsbergen rijdt) heb je de Wellemeersen, we hebben geluk er grazen “gallowayrunderen”. Deze moeten gefotografeerd worden.

In Teralfene fietsen we Rendac voorbij. Dit vilbeluik, gekend van varkenspest en dioxinecrissisen, tart soms ons reukvermogen en meestal peddelen we hier snel door. Nu stopt Veerle om enkele kiekjes te schieten van de vele hoenders(verschillende rassen) die daar in een mooi verzorgde tuin rondscharrelen.

Daarna naderen we snel Ninove, die zichzelf graag als de oudste en de stoutste stad voorstelt. Bij het binnenrijden leg ik de overblijfselen van het vroegere Fabelta op de gevoelige plaat.

De Dender doorkruist Ninove, met links het mooie stadspark en rechts het commerciële centrum. Even afspreken dat links en rechts in dit verslag bepaald worden door de rijrichting (naar Geraardsbergen) en niet door stroomop- of afwaarts. De plaatselijke plezierhaven geeft samen met fiets- voetgangersbrug volgend beeld.

Ik hoop met de nu volgende foto’s een sfeerbeeld te schetsen van de Dender tussen Ninove en Geraardsbergen.
De voetgangersbrug in Pollare.

Binnenrijden van Zandbergen

De Dender trekt buiten fietsers en wandelaars ook vissers aan.

Een eerste reiger (ook een soort visser als je het de vissen vraagt)

Meimaand grasmaand

Een veld in Zandbergen

De Gavers pret- en bungalowpark

Een kleine jachthaven ter hoogte van de Gavers

Voorbij de jachthaven kan je dit scheepswrak bewonderen, heeft hopelijk ooit betere tijden gekend.

Om deze reeks af te sluiten nog een reiger in Idegem.

Inmiddels zijn we Geraardsbergen genaderd. Links zien we deze kerk (Sint Maartenskerk Onkerzele) gebouwd op de heuvel.

Nog wat verder trekt dit verlaten, ietwat vervallen fabriekje mijn aandacht. Eventjes mijmeren over een teloorgang van kleinschalig produceren en het werken in eigen streek. Doch al snel vervagen deze mijmeringen

Rechts is er een congrescentrum gebouwd, het zijn vooral de oude gebouwen die iets hebben.

De laatste jaren heeft Geraardsbergen kosten noch moeite gespaard om de kaaien te vernieuwen. Het resultaat mag gezien worden

Nu een reeks van beelden van de markt met de omliggende gebouwen.
Sint Bartholomeuskerk

Stadhuis

Plaatdelijk horeca

Manneken pis, hier zonder japanners

Plaatselijke horeca, die het wat hogerop zoekt.

Op de markt doen we een terrasje, 2 koffies en 2 mattentaarten. Vergeet ik toch een foto te maken van de mattentaarten. Tot we Geraardsbergen aandoen en ik nog een mattentaart kan bestellen moeten jullie het met deze link naar wikipedia doen. Daarna peddelen we nog wat verder omhoog naar een kleurig parkje.

Om onze knieën te sparen(laatste weken zwaar belast) besluiten we de oudenberg en muur links te laten. Hebben jullie samen met de mattentaart nog tegoed. Nog eventjes van het panorama genieten om vervolgens opnieuw denderwaarts af te dalen.

Eerst eventjes terugkijken

Op de Denderkaai zien we links (nu rijden we terug richting Aalst) dit mooie gebouw. Lijkt een kerk of abdij, misschien de “Kleine karmelieten”?

We verlaten de Dender om een ommetje te maken langs Schendelbeke.

In Steenhuize-Wijnhuize neem ik op aangeven van Veerle dit kiekje.

Wat verder op weg naar Nederhasselt en Outer komen deze beelden voor onze lens

De hoge snelheid die we op de Brakelse steenweg richting Ninove maaken kan dit leuk kapelletje niet aan onze aandacht laten ontsnappen.

Jullie hebben het zeker al begrepen, inmiddels is het al ruim laat geworden. Al snel bereiken we Ninove vanwaar het niet lang rijden is tot Erembodegem.

Het is kwart voor tien als we onze oprit thuis opdraaien. Het is nog klaar, de langste dagen van het jaar komen eraan. Hopelijk is het ook mooi weer want de zin om te fietsen zit er weer goed in. Wat onze fietstocht betreft, de Dender trekt veel fietsers, wandelaars en vissers aan. Dit is wegens het prachtig kader goed te verstaan. Het leukst fietsen kan je tijdens een doordeweekse dag in het voor- of najaar. Hoe dan ook het is steeds genieten.

01/06/2008 1

De groene koepel, op zijn Breughels rond Ninove.

Meermaals kruisten wij al de Groene Koepelroute en als ik me goed herinner legden wij al een stukje van deze tocht af. Maar nog nooit fietsten we deze tocht tot het einde. Ook nu niet. Als dit geen primeur is, een verslag van een route die we in 2 keer fietsten. Ja de Groene Koepelroute wordt 2 maal gekruist door de Dender. Door de korte dagen, we fietsten het eerste deel op 16 februari 2008 en het tweede deel onlangs (2 april 2008), en tijdsgebrek hebben we de route bij het opnieuw kruisen met de Dender in Pollare onderbroken. Het tweede deel hervat dan ook in Pollare bij het voetgangers- fietsbruggetje dat de Dender overspant.

Dus komende van Erembodegem sluiten we na zo’n 13km, in Okegem,

aan op de Groene koepel. Het gaat hier al snel omhoog “de Gapenberg” wat al onmiddelijk voor een mooi uitzicht, ondermeer op de kerk van Roosdaal, zorgt.

Ook duikt de groene koepel, van de OLV-Hemelvaartkerk, voor de eerste keer, op. Het klimt en daalt nog tot de Woestijnkapel.

Deze kapel komen we ook op de Valleitjesroute tegen. Hier rusten we even en nemen een paar kiekjes van dit mooie kapelletje en zijn prachtige omgeving. Dan volgt er een fikse afdaling. Hier moeten we ons volle aandacht op de baan houden, want aan een hoge snelheid storten we op een smal veldbaantje naar beneden. Zo komen we in Neigem. Vandaar peddelen we verder door mooie schilderachtige dorpjes als Lieferinge,

Nieuwenhove. Langs veldbaantjes en -wegeltjes (deze laatsten noemen wij kasjekkes) afgezoomd met hagen en bomenrijen slingeren wij verder, naar Pollare. Even stoppen bij de eerste windmolen(ter zeven wegen)

langs deze route. Enkele kiekjes later vervolgen wij onze tocht tot Pollare. Pollare bereiken we via een klein “kasjekken” dat ons, langs de statige kerk naar de Dender brengt.

Hier staat de teller van onze fietscomputer op 37 km. Verkleumt, en in de wetenschap dat het nog een 20km tot thuis is, onderbreken we hier onze tocht. Een maand en een half later, begin april, lijkt de tweede helft ideaal om een vrije woensdagnamiddag te vullen. Dreigende wolken kunnen ons niet stoppen en we zijn weg naar Pollare.

Daar overbruggen we de Dender en klimmen, voorbij een lieflijk kappeleken,

naar Appelterre-Eichem.

Hiermee zijn de spieren direkt opgewarmd, wat nog van pas zal komen . Inderdaad het tweede deel is op zijn minst glooiend en met momenten zeer pittig. Al onmiddelijk kruist Molen nummer 2 (de Wildermolen) ons pad,

ook hij moet op de gevoelige (digitale)plaat. Na Appelterre met zijn imposante Sint-Gertrudiskerk,

komen we in Voorde. Hier is de tijd blijven stilstaan, een kerkplein overschaduwd door hoge bomen, nodigt ons uit om even af te stappen.

We profiteren ervan om met enkele koekjes den innerlijken het zwijgen op te leggen. Hier rijden we ondanks ons GPSken eventjes verkeerd. Na de St.Pieters-Bandenkerk moesten we onmiddelijk rechts afslagen, een veldweggetje in. Doch deze fout toont ons het Kasteel van Voorde. Maar we keren snel terug en volgen de route die,ondanks ons verkeerd rijden, toch wel heel goed bewegwijzerd is. Wat verder volgen we eventjes een grotere baan om snel weer de velden in te trekken.

Op en af trekken wij naar Aspelare, maar eerst wacht er ons nog een verrassing. Ineens duikt er boven de velden kerktoren op.

Dit blijkt de kerk van Sint Antelinks te zijn. Het heeft iets bevreemdend, een onooglijk gehuchtje verloren in de velden. We klimmen naar het dorpje, een deelgemeente van Herzele. Na dit klein intermezzo komen we nu snel in Aspelare. Hier kruisen we de Geraardsbergse steenweg en komen aan een watermolen waarvan het rad verdwenen is en meteen ook het pittoreske. Zodoende rijden we verder via Nederhasselt en Outer naar Ninove. Over veldpaadjes komen we Ninove binnengereden. We fitsen onder een mooie toegangspoort,van de vroeger abdij,

en komen oog in oog met de Onze-Lieve-Vrouwhemelvaartkerk.

Deze impossante kerk gaf,met haar groene koepel, naam aan deze fietsroute. Op het kerkplein is dan ook de officiele startplaats. Nu verlaten we het centrum, eigenlijk niet zo heel mooi, om langs een grindpad naast de spoorweg terug tot Okegem te fietsen en vandaar terug naar huis. Deze tocht bekoorde ons sterk. Ninove zelf is geen aantrekkelijk stad, maar de streek eromheen is het des te meer. Het glooien schept verassingen zoals het plots opduiken van de woestijnkapel of een kerktoren achter een maïsveld. De verschillende dorpskernen hebben de tand des tijds goed weerstaan en zijn soms nostalgisch pittoresk. Hier heb ik nogal serieus uit mijn arsenaal zware uitdrukkingen geput, een korreltje zout mag. Leuke fietstocht, we kijken uit naar de zomer om ze in haar geheel te fietsen. 8,5/10