Zondag 1 maart 2009.
Al gans de week voorspelt men een mooi weekend. Waar eerst zaterdag als de beste dag getipt wordt, lijkt het steeds meer dat zondag ons gaat verwennen. Veerle voelt veel om naar de kust te rijden en daar een een mooie tocht te fietsen. Maar als s’morgens er regen aan de kust voorspelt wordt kiezen we voor wat meer landinwaarts aan onze trekken te komen. De woestijnroute met zijn vlakke 45 km lijkt ons een mooie voorjaarstocht.
Achter de Sint-Corneliuskerk in Aalter stallen we ons A-ken op een ruime parking. We rijden langs de kerk naar…
… het dorpsplein om er de woestijneroute aan te vatten. Laverend langs wat saaie woonwijken haasten we ons Aalter uit. Na het kruisen van spoorwegen en grote verkeerswegen rijden we het veld in.
Aan de Nobelstede deze grillige treurwilg.
Aan de overkant dit vrolijk stel, waar moeten zij zo vlug heen?
Dat wordt een zondagse uitstap.
Wat later is het erf verlaten.
Terugblik op huis van plaisance.
Dat de lente nu niet ver meer af is, getuigd dit schattig lammetje.
In een tuin langs de Kattenberg dit modern kunstwerk gebaseerd op…
…dit leuk stel?
Nog eens een spoorweg voorbij, nu bovengronds.En daarna dit onverhard pad op.
De kust is niet ver weg, maar toch…
De rand van het Blekkersbos in Sint-Maria-Aalter.
Met in de tegenoverliggende velden de knotwilgen.
Van wat dichterbij.
De oude vaart, die zoals haast alle beekjes hier in de buurt bruin oogt. Vandaar zijn we op een wip langs het kanaal Gent-Brugge
Deze bank langs het kanaal is een uitstekende gelegenheid om een snelle hap binnen te spelen.
Ook voor ons vervoer mag de riem er even af. We verlaten het kanaal en wenden de steven richting Knesselare.
Het gaat nu langs landerijen en andere velden, boerderijen en zeker niet te vergeten runderen.
De boerderijen hebben hier iets specifiek. In een groot lang gebouw zijn de stallen en garages voor tractors enz… Het woonhuis ligt er iet wat vanaf. Poorten en luiken zijn steevast helrood.
Tweespalt met eenvoudig kapelletje tussen een paar opgeschoten knotwilgen.
Aan den einder torent opeens de statige Sint-Willibrorduskerk van Knesselare.
Mooi herenhuis (pastorie?) juist achter de kerk.
En dan de Pietendriesmolen mooie molen, schitterende naam!!!
Deze tweeling duiventil heeft waarschijnlijk geen naam maar oogt toch schattig. Onder wat motregen peddelen we verder.
De hoge bedrijfsgebouwen (silo’s of molens ?) kondigen opnieuw het kanaal Gent-Brugge aan.
Riet dat de winter doorstaan heeft oogt dus zo.
Als we opnieuw het kanaal achter ons laten en weer veldinwaarts fietsen ontmoeten we opnieuw lammetjes. Zwart deze keer en in gezelschap van moeder.
Paarden worden op dit moment nog steeds bijgevoederd.
Ursel is een klein dorpje en dan ook snel doorgefietst. Sint-Medarduskerk
Mooie, vrij grote kapel met dit druilerige weer heeft het iets mystiek.
En deze kar iets griezelig.
En deze bomen…
Ook niet direct de gezelligste woonst.
.Een vooroorlogse trampoline. Tja..tussen Ursel en Bellem kan je de wenkbrauwen serieus fronsen.
Deze voor de streek klassieke boerderij brengt onze wenkbrauwen weer tot rust.
Nog eens over het kanaal Gent-Brugge, als rode draad kan dat wel tellen.
Nu we het toch over rode draad hebben, iets voor Bellem passeren we de voor de streek specifieke hoeve met schapen en lammeren.
Gelukkig zorgt deze duiventoren in Bellem voor wat afwisseling.
De Onze-Lieve-Vrouwkerk
Oude dorpspomp van Bellem.
Kapel naast de kerk.
Opnieuw moeten we onder de spoorweg, (rode draad?) om haast( onmiddellijk de Markettebossen in te duiken. Opnieuw wat mystiek (de graal?).
Dan de Kranepoel. Een prachtige vijver ingebed in mooie bossen.
Alles is al klaar voor de komende paddentrek.
Sierlijk zo’n zwaan.
Eerste bloemen na een kille winter?
De tocht is bijna ten einde, Door het mooie maar o zo sjieke Loveld met zijn indrukwekkende dreven en…
en overdreven villa’s en landhuizen. Het doet me aan Sint-Martens-Latem denken. Twee pedaaltrappen verder zijn we terug bij ons A-ken. Veerle en ik zijn tevreden, deze tocht heeft afwisseling en nogal wat bezienswaardigheden. De Kranepoel is een mooie afsluiter. De bewegwijzering is dik in orde, de banen (ook de enkele stukken onverhard) zijn goed bereidbaar. Vrijwel vlak en met zijn 45km door zowat iedereen te fietsen. Kortom een dikke 8 is hier zeker op zijn plaats. Neem in Aalter eens de afslag en fiets de Woestijneroute je zal je het niet beklagen.
Enkele interessante links:
Voor kaart en gps-track:
De tweezame..... 