Een week nadat we de hopduvelfeesten bezochten keren we terug naar Asse om er de hopduvelwandeling te starten. Vertrekkend aan het cultureel centrum (een geslaagde mengeling van het oude Gasthuis, een beschermde site) en moderne infrastructuur/architectuur) gaat het al snel de velden in.
We wandelen langs het met kunstwerken van Peter Schoutsen opgefleurd hopveld.
Daarna gaat het terug naar Asse
Daar lopen we langs het Waalborrepark
en opnieuw het stadscentrum verlaten en de velden induiken.
Induiken kan je hier haast letterlijk nemen he landschap golft hier dat het een lieve lust is. Het resultaat van al deze golven zijn prachtige landschappen en vergezichten.
Genieten van al dit moois komt aan een einde als de verschijning van de Sint-Martinuskerk het einde van deze mooi wandeltocht aankondigt. Op de markt van Asse kaarten we nog wat na bij een frisse pint, alvorens naar huis te rijden.
Het lijstje met de knooppunten: 207 – 206 – 204 – 208 – 209 – 235 – 236 – 237 – 20 – 2 – 207.
Half oktober en nog steeds mooie temperaturen 20°. De voorspellingen geven wel in de loop van de namiddag meer bewolking en kans op een plaatselijke drup. Maar de Land van Asseroute is toch wel één van de klassiekers die we nog niet besproken hebben.
Iets voor 14 uur zijn we op weg. We vertrekken van thuis, volgen eventjes de Brusselbaan om dan via de Oudebaan op de land van Asseroute in te pikken. We rijden parallel aan de Brusselbaan met zicht op het Kravaalbos, dit lijkt al veelbelovend.
Eventjes voor Asbeek verlaten we de Varent om links de Heilsborre in te draaien. Daar is het meteen raak. In aanloop naar de Putberg verzeilen we al in dit mooi kader.
Eerst nog een mooi bebloemd boerderij voorbij…
Nu krijgen we met een sterke tegenstelling te maken. Dobberde Varent al flink, de Putberg is een sterke kandidaat voor Parijs-Roubaix. Was de Heilsborre vervult met sfeer de Putberg is een sprookje.
Elk moment verwacht ik Bambi vanachter een boom te voorschijn zien komen.
of het zwanenmeer…
tot zelfs hier.
the one and only Putberg
Ode aan de herfst!!
Voor de Putberg uitmondt in de Asbeekstraat fietsen we langs statige Herenhuizen en kleine kasteeltjes. Maar ik kiek nog het zusterkapelletje van het exemplaar aan het begin van de Putberg.
Algauw zijn we nu in Asse. De Sint-Martinuskerk staat in de stijgers en moet dus maar wachten als we ze kunnen kieken vanuit de buitenwijken. Op de markt nemen we liever een foto van den IJzerwinkel.
En van dit statig, deftig notariskantoor.
We verlaten deze gezellige markt, veel horeca en leuke terrasjes, richting gemeenteplein. Daar staat nog een restant van de 50ste Hopduvelviering.
Ook het oud gasthuis in zijn opzichtig jasje ontsnapt niet aan onze lens.
Dit gebouw ligt aan de overkant van een ongemeen drukke steenweg. We moeten deze over en verlaten, langs de Prieelstraat en de Merchtemsebaan, snel Asse. Hier wacht ons opnieuw een mooie verassing. De velden zijn hier zeer mooi.
Via de Koereit bereiken we Paddenbroecken met dit toepasselijk beeldje.
Langs diezelfde Paddebroecken dit erf…
en dit mooi baantje..
Op de Weyenberg komen we al voorbij de volgende boerderij.
Wat verder deze aftandse hangar, het kan hier nogal tochten!!!
Opnieuw volgen we veldbanen en naderen de dorpskern van Brussegem.
Sint-Stefanuskerk, met de naam is het al OK.
Ook hier vinden we een brouwerij-drink drive in. Eventjes buiten Brussegem hebben we weer zicht op Brussel en dan nog wel op één van zijn iconen. Neee, niet Manneke Pis.
Volgend boerderij lijkt niet direct een Spanjaardshof te zijn. Allemaal wat ambachtelijker en wat minder clean.
Van Brussegem naar Kobbegem is maar een kleine afstand, weliswaar met opnieuw een stevige klim. Zo’n klim geeft nogal eens een mooi vergezicht.
En soms heeft het iets bevreemdend, Kobbegem.
Ook Kobbegem mag zich over de aanwezigheid van een brouwerij (Mort-Subite geueze-kriekbrouwerij) verheugen.
Om het dorpsplein te verlaten moeten we langs een pittoresk café. Nu moeten….
Dus na een verkwikkende pint fietsen we verder naar Walfergem waar we de drukke Brusselse steenweg nog eens oversteken. We kruisen en volgen even de spoorweg, hierdoor rijden we niet door Bekkerzeel wat ons een nijdige klim bespaart. We hebben hier een mooi zicht op de streek Ternat en omliggende.
In de Petrus Ascanusstraat flitsen we een kapel, opgedragen aan inderdaad Petrus Ascanus, voorbij.
In de Hoogpoort moet we in de remmen knijpen of we rijden dit mooi landgoed binnen.
Maar we fietsen er mooi voorbij en dalen verder de Hoogpoort naar beneden.
Eventjes naar rechts kijken zien we dat we Asse voorbijrijden, hadden jullie niet een foto van de Sint-Martinuskerk te goed?
Opnieuw moeten we een drukke steenweg, de Edingse deze keer, oversteken. en een honderdtal meter volgen. Dan davert het over kasseien van de Platijn naar beneden.
Dan gaat het via de Geertskouter en de Pullewauw naar Elshout waar we dit boerenhof aantreffen.
Asbeek is snel doorkruist en Essene doemt al op.
Met ook hier een oude brouwerij.
Deze pelgrim staat aan de ingang van de parochiekerk.
.De inwoners van Essene worden ook papeters genoemd
Na het Ankerhof…
…maken we ons op om de laatste helling van deze tocht te bedwingen. De Eksterenberg is zowat het einde van deze mooie route. Wij fietsen nog verder, naar huis uiteraard. Ondanks enkele druppels nemen we op de Molenberg in Hekelgem de molen in vizier.
Ik kan het niet laten en kiek ook dit hekje, kwestie van een mooie afsluiter te hebben.
Wel de land van Asseroute heeft ons weer een prachtige dag bezorgd. De Putberg in de herfst is van het mooiste wat fietsers, zoals wij, kunnen wensen. De vele hellingen en kasseibanen vragen serieuze inspanningen maar geven zoveel terug. Mooie zichten, soms zeer verrassend, en natuurlijk spannende afdalingen. De streek wordt echter doorkruist met vele grote verkeersaders en dit is een serieus minpunt, het geeft deze route toch iets gevaarlijks. Maar toch 8.5/10 is ze desondanks zeker waard.
De tweezame..... 