Boontocht lus I (100 jaar Louis Paul Boon)

Maandag 26 maart 2012

Op 15 maart 1912 werd Louis Paul Boon geboren. 100 jaar geleden en dat moet gevierd worden. Veel van het literaire werk van Louis Paul Boon speelt zich af hier in onze streek waar hij geboren en getogen is. Ter gelegenheid van dit feestjaar knoopte Toerisme Oost-Vlaanderen twee mooie fietstochten in elkaar. Deze twee lussen, die telkens hetzelfde startpunt hebben kunnen aan elkaar geknoopt worden voor de betere fietsers onder ons. Wij verkiezen ze afzonderlijk te fietsen. Op naar de eerste episode van deze literaire verkenning van het land van Aalst.

Alvorens te starten maken we van de gelegenheid gebruik om snel even in het gemeentehuis van Aalst langs te gaan. Op de dienst bevolking doet Veerle een aanvraag voor een nieuwe identiteitskaart daar de hare haast verlopen is. Ik kiek snel Ondineke een replica van het beeld dat Frans De Vree in 1995 creëerde geïnspireerd door de Kappellekensbaan van Louis Paul Boon.

Na deze formaliteit haasten we ons naar knooppunt 33 waar we onder een stralende zon deze tocht beginnen.

We gaan op zoek naar punt 23. We fietsen langs het stedelijk kerkhof waar zowel Louis Paul Boon als priester Daens zijn begraven.

Eventjes gaat het al door de velden. In de knooppuntentocht van Aalst over Erpe-Mere naar Lede en terug naar Aalst fietsten we hier al.

Langs de Sint-Jobkapel gaat het via…

…deze idyllische beek naar het …

kasteel Regelsbrugge. Dit mooie kasteel maakt zijn opwachting in Louis Paul Boons roman “Pieter Daens“. Mij lijkt het een bewijs dat buitenmaatse haast onethische bonussen van alle tijden zijn.

Wij fietsen lustig verder, het zigzagt nogal, door de buitenwijken van Aalst. Dit zwart schaap betrappen we juist voorbij de hogeschool Dirk Martens.

Ongeveer ter hoogte van het Stedelijk ziekenhuis van Aalst merken we deze oude toren. Men is volop bezig hem een nieuwe bestemming te geven.

Wat verder kruisen we de Siesegemlaan een zeer drukke invalsweg. Nu duiken we weer de velden in.

Het kasteeltje van Maal baadt in een stralende zon, Veerle maakt er deze mooie foto van, waarna we verder fietsen naar knooppunt 20

De treurwilgen zijn zowat de eersten die zich van een nieuw bladerdek voorzien. Elk jaar opnieuw maakt dit fris lentegroen mij lyrisch.

Knooppunt 20 ligt in Erpe. Op het kerksplein staat dit oorlogsmonument “ter ere van onze helden gestorven..”. Deze helden jonge mensen gestorven in de meest onmenselijke omstandigheden…spijtig genoeg gebeurt dit nog dagelijks misschien niet meer in onze contreien maar daarom niet minder erg.

De Sint-Martinuskerk ligt samen met knooppunt 20 snel achter ons. Op naar punt 58 en Erondegem.

In Erondegem fietsen we langs de Hoogstraat het kerkplein met Sint-Pietersbandenkerk op. Meteen is punt 58 gerond. “De bende van Jan de Lichte” nog een gekende roman van Louis Paul Boon speelt zich hier in de streek af.

De tocht gaat nu verder knooppunt 55 waarts. De velden rond en Lede zelf zijn dan weer het decor voor taferelen in “het Geuzenboek” ook in deze godsdienstoorlog gaat het er geweldig(letterlijk) aan toe.

We naderen Lede, nog eventjes door een veldbaan.

Knooppunten 13 en 16 leiden ons door de buitenwijken van Lede. Ter hoogte van knooppunt 19 doen deze hoef-achtigen zich tegoed aan de stralende zon.

Aan knooppunt 17 begint het prachtig natuurgebied Honegem.

Prachtige landschappen…

…bevolkt met onder meer dit suffolk schaap. We hebben een gezellige babbel met de eigenaar van dit schaap die tevens gids is in dit natuurgebied.

Ook deze Brabantse trekpaarden hebben hier hun stek en delen hun weide met…

…deze fier haan.

Na Honegem gaat het Aalstwaarts. Knooppunt 24 ligt snel achter ons. Dat het trekpaard ooit een grote rol heeft gespeeld blijkt nog maar eens als we dit ietwat verweerd standbeeld voorbijfietsen.

Juist voor het binnenrijden van Aalst neemt de route een bocht en via een fietspad over een oude spoorwegbedding gaat het nu richting Hofstade en ander “faluintjes“. Op naar knooppunt 26 en 25

Dit fietspad grenst aan vele tuintjes. In een van deze tuintjes kiekt Veerle deze kalkoen.

Even voorbij punt 22 naderen we Gijzegem. Dit mooie gebouw is een voorloper van het mooie “Hof van Gijzegem

Vervolgens krijgen we het mooie park voorgeschoteld.

Deze mooie poort verhindert de toegang tot al dit moois. Louis Paul Boon kom terug…er is nog werk aan de winkel!!!

In Gijzegem vinden we nog een bakker open. Voor dit kapelletje verorberen we een paar franchipannekes en ander glacékes.

Eens de grommende beer het zwijgen opgelegd gaat het verder langs deze mooie Sint-Martinuskerk met zijn ietwat barokke toren.

Tussen knooppunt 29 en 30 ligt onzen Dender. Daarna gaat  het naar Herdersem en knooppunt 40. Juist voorbij den Dender is de Disgenaatdreef opgebroken. Toch kan men er voorbij.

Deze bouwval is het begin vaan een reeks kapelletjes.

Maar eerst zoeken we via deze kasseiweg de velden naast den dender op.

Deze appaloosa kan er in alle rust grazen… in de verste verte geen Winnetou te bespeuren..

Ook hier zorgt de plaatselijke treurwilg voor fis lentegroen.  Treurwilg?

Is het ter ere van Louis Paul Boons Kappellekensbaan (voor zijn filosofie zou mij sterk verwonderen) ik weet het niet maar de route vergast ons nu op…

het ene kappelleke na…

… het andere.

…het andere II

…het andere III

Dat een mens al eens content is van een omgehakte boomstronk tegen te komen. Deze heeft zich genesteld tussen knooppunt 40 en 41.

Blij gemutst fietsen we nu verder…

…waar we ter hoogte van het kunstwerk “het gebaar” van Luc De Blok de Leirekesroute opfietsen.

De Leirekesroute, nog zo’n klassieker in onze fietsgeschiedenis, brengt ons over knooppunt 41 terug naar Aalst en knooppunt 34

Nog even een zijblik op de Sint-Martinuskerk van Moorsel.

Na de Leirekesroute kruisen we de Aelbrechtlaan .

Het fotograferen van al deze graffiti kost nogal wat tijd.

In sneltreinvaart, zoals geregeld op onze tochten als het laat wordt, gaat het nu richting knooppunt 36 en 35 en vandaar naar huis.

Wat een leuke tocht. Zowat alle trajecten van deze tocht fietsten we al eens, maar deze tocht voegt ze samen tot één van de mooiste routes in de streek. 9/10 is dan ook mijn verdict.

Enkele interessante links:

Voor meer informatie over de Boontocht en het bestellen van de fietsbrochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie Toerisme Oost-Vlaanderen.

Wil je meer weten hoe dit jaar Louis Paul Boon herdacht wordt surf naar www.boon2012.be.

Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:

Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.

Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.

Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.

Denderen naar Dendermonde (Winter 2008-2009)

Donderdag 15 januari 2009

Na de vries komt de dooi. Begin deze week kwamen de temperaturen weer boven nul en vrij snel was het mooie witte tapijt verdwenen. Vandaag hebben we een vrije dag. We zitten ’s middags wat met elkaar te bespreken hoe we de rest van onze dag gaan vullen, als er ineens een zonnestraal door het wolkendek breekt. Ondanks mijn fikse verkoudheid staan in een wip onze fietsen buiten. Rond 13u30 duiken we naar de Dender om langs onze vertrouwde rivier naar Dendermonde te denderen.Erembodegem-Dendermonde-Erembodegem

Juist voor de sluis van Erembodegem draaien we het jaagpad op om langs de Gerstjens, een natuurgebied gekneld tussen de Dender en de Brusselbaan, naar Aalst te fietsen. Aan de overkant priemt het silhouet van de trotse Onze-lieve VrouwHemelvaartkerk door het struikgewas.

Kerk van Erembodegem

Eventjes wachten op Veerle die volgende schapenbok wil vereeuwigen.

Fier bok of geit...

De zon blijft stralen en we fietsen verder richting Aalst, eventjes onder de spoorweg door.

Spoorwegbrug over Dender in Erembodegem

Na de spoorweg zijn we snel in Aalst.  Daar volgen we nog steeds de Dender eerst langs Chipka met den Amylium. Als inwijkeling vind ik dit echt de max, een wijk die Chipka noemt. Het mag naast de marollen, naast het patershol, ja totzelfs naast de bronx staan. Chipka ge moet er toch maar op komen!!!

Amilium Chipka-Aalst

Een paar sluisen en wat industrie verder begeven we ons weer op het jaagpad.  We hebben er zicht over de velden, maar het enigste teken van wat activiteit hier zijn de afgeknotte wilgen. Deze fiere veldwachters worden al eeuwenlang beknot in hun streven naar grootsheid. Net nog geen bonsai.

Geknotte wilg langs denderoever

Kerken kunnen dan niet hoog genoeg . Maar ze zijn dan ook zo vergroeid met ons landschap.  Op de rechteroever (rijrichting ) zien we zo’n typisch kerkje dat van Herdersem.

Herdersem

Aan onze kant links kan Veerle het niet laten deze 2 schattige bambietjes te fotograferen.

Herten in Hofstade

De boorden van de dender kleuren roestig tijdens deze winterperiode, maar onder een stralende zon heeft het toch iets.

Denderoever

Nog wat verder tot het sluizencomplex van Denderbelle.

Sluizencomplex Denderbelle

Door volgend zicht aangetrokken verlaten we de denderoever om naar Mespelare te fietsen.

Mespelare Dorp

Mespelare is een klein dorpje zoals er zoveel zijn. Maar de kerk heeft er iets. Dan nog dat ajuintje er bovenop. Nee daar kunnen we niet aan weerstaan.

denderen_dendermonde006

Het dorp zelf is ook best gezellig, lijkt me leuk om er te wonen.

Mespelaeredorp

De dorpskern van zo’n Oost-Vlaams dorpje is vrij klein en “op een ik en een gij” zijn we weer in de velden. Daar zijn al de eerste voorbereidingen voor het komende seizoen getroffen.

denderen_dendermonde019

Er is al mest uitgereden, de eerste stap waarmee de hele cyclus van ploegen, zaaien en oogsten opnieuw opstart.  Wat verder doen een groep paarden zich tegoed aan het hooi in de stalen ruif.

Paarden aan de ruif

We rijden Oudegem binnen, in plaats van direct terug naar de Dender te fietsen maken we een klein omweg om er de kerk te op de gevoelige plaat vast te leggen.

denderen_dendermonde021

Ook volgende cichoreibranderij “De Vlaanders”  is deze omweg waard.

denderen_dendermonde022

We bereiken terug de Dender en fietsen verder naar Dendermonde. Daar steken we over om terug te keren. Even voorbij de oude, afgesloten en nog deels bevroren Dender…

Ouden Dender

Keren we terug de velden in…

denderen_dendermonde024

op naar Denderbelle. Maar eerst moeten we nog wat door de velden peddelen.  Kort na het oversteken van de overweg komen we langs de loop van de Veere.

De Veere deels bevroren

Een bosje met hoge populieren wordt gevangen door de lage winterzon.

Boomstammen

Wat verder wil ik eens wat uitproberen en ziehier de Veere met nog enkele  plakken ijs, en voor wie goed kijkt een gehaast waterkieken, in tegenlicht.

Het veer in tegenlicht

Wilgen als ze niet op tijd en stond gekortwiekt worden durven al eens scheuren.

Gescheurde knotwilg Denderbelle

Dit brengt Veerle op ideeën!!!

Gescheurde knotwilg

Na deze spielerei en voorbij de sluisdeuren op de Veere…(de Veere is eigenlijk meer een beek dan een rivier en dient om het regenwater van de velden naar de Dender af te wateren).

Sluis op het Veer

…peddelen we verder en komen zo in  Denderbelle met zijn Sint-Martinuskerk.

Sint Martinuskerk Denderbelle

Nu nog eens de Sint-Martinuskerk van een andere kant. Hoorde ik iemand zeggen dat kerken vergroeid zijn met ons landschap?

Sint Martinuskerk Denderbelle

Maïs heeft de laatste decennia zich ook in ons landschap genesteld. Ondanks dat er op onze aardbol nog mensen  van honger omkomen staat er hier in Lebbeke een gans veld te verrotten

Maïsveld

Vlug verder gefietst en in de wijk Spruythoek stuiten we op de mooie Stevenkapel.

Stevenkapel

Juist naast deze kapel deze kleine, sobere arbeiderswoning.

Arbeidershuisje

De devotie blijft niet beperkt tot de kapel. Wat verder staat er een recent villaatje niet alleen goed geïsoleerd tegen de kou maar ook tegen blasfemie!!!

Mariaverering in de spruithoek

Nog wat door de velden waar ik bezwijk voor de charme van deze op rust gestelde serre.

Serre-ruines

Nu fietsen we Moorsel binnen en komen aan het Leireken. Deze spoorwegbedding werd omgeturnd tot een fietspad en is samen met de Dender een belangrijke uitvalsweg voor veel van onze fietstochten. In Moorsel kan je er een prachtig, zeer fascinerend kunstwerk van Luc De Blok bewonderen. “Het gebaar”.

Het gebaar van Luc de Blok

Juist er tegenover kan je in de Graankorrel (nee geen evangelisch gebedshuis)iets drinken. Deze taverne werd enkele jaren terug vernieuwd en verrijkt met een leuk terras met zicht op de velden en de Leirekesroute.

De Graankorrel

Bij winterse temperaturen gaan wij haast nooit ergens binnen om iets te drinken. Zo gauw je binnen bent begin je te zweten en als je terug buiten komt heb je een killig gevoel. Dus rijden we meteen de leirekesroute op.

leirekesroute Moorsel

Wat verder knijpen we al de remmen dicht om dit zicht op de kerk van Moorsel vast te leggen.

Kerk van Moorsel

Ondertussen is het al wat later en stilletjes aan sluipt de nevel de velden binnen.

Faluintjes Moorsel

denderen_dendermonde008

Bij het kruisen van de Moorselbaan verlaten we de leirekesroute en kiezen resoluut richting thuis. Toch stoppen we nog even om de zonsondergang over Aalst te kieken.

Avond over Aalst

Nu is het nog een kwartiertje en we rijden onze oprit op.  Vlug worden de fietsen weggeborgen en wat later heeft Veerle een lekkere maaltijd klaar. Na het eten zitten we nog wat te keuvelen over onze eerste echte fietstocht van dit prille jaar. Richting Dendermonde is de Dender minder ingekapseld en heb je een mooi beeld van het omliggende. Dendermonde zelf hebben we deze keer niet aangedaan maar is zeker een bezoek waard. De velden tussen Dendermonde, Denderbelle, Wieze en Moorsel fietsen makkelijk en hier en daar wordt je vergast op een leuk zicht. Ook de dooi kan voor verrassend mooie beelden zorgen. Kortom we hebben weer met volle teugen genoten, ’t is niet te geloven hoe het naar nog smaakt.

Rietstengels

De Faluintjesroute, door en vooral rond Aalst


Aalst, bestaat uiteraard uit Aalst zelf maar ook verschillende deelgemeenten. Deze worden de faluintjes genoemd. Het is dan ook meteen duidelijk dat de faluintjesroute deze deelgemeenten doorkruist.

Vanuit Erembodegem volgen wij den Dender om in Aalst van start te gaan. Even door het centrum met zijn mooie markt en daarna opnieuw naar de Dender.

Iets voor de Wiezebrug verlaten we het jaagpad, fietsen over de brug en peddelen naar Herdersem. Hier doorkruisen we over smalle kasjekens (éénmansbaantjes) het centrum. Een hobbelige ommetje brengt ons nog eens tot aan de oever van de Dender.  Vandaar gaat het door velden en bosjes naar Moorsel.

Hier is ook een mooie dorpskom en wat verder een park met bijbehorend, maar niet te onderscheiden, Kasteel.  Wat verder sluit de route aan op het ons zo vertrouwd Leireken.

Dit fietspad aangelegd op een oude spoorwegbedding brengt ons tot aan het “Stationneke van Baardegem”.

Dit mooi gerestaureerd stationneke is nu een etablissement waar je lekker kan eten en drinken.  Nog even langs de dorpskern,

alvorens  over veldbanen

te zigzaggen langs velden omzoomd door bomen, bossen en ander groen.

Dit zigzaggen brengt ons tot Meldert.

We dobberen langs de  Sint-Walburgakerk en fietsen verder nu richting abdij Affligem.


Deze abdij is zeker een bezoek waard. Wij richten echter de steven naar de Aalsterse dreef

en vervolgens het nieuw aangelegd fietspad

om zo terug naar Aalst te fietsen.    Meestal is deze route perfect bereikbaar, ook na enkele dagen regen. Maar op sommige momenten dienen er veldwegen met ruwe kassei bedwongen te worden, wat toch wat fietvaardigheid vergt. Verder is dit een mooie route met veel afwisseling. 8/10

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: