Boontocht lus 2 (100 jaar Louis Paul Boon)

Woensdag 28 maart 2012

Op 15 maart 1912 werd Louis Paul Boon geboren. 100 jaar geleden en dat moet gevierd worden. Veel van het literaire werk van Louis Paul Boon speelt zich af hier in onze streek waar hij geboren en getogen is. Ter gelegenheid van dit feestjaar knoopte Toerisme Oost-Vlaanderen twee mooie fietstochten in elkaar. Deze twee lussen, die telkens hetzelfde startpunt hebben kunnen aan elkaar geknoopt worden voor de betere fietsers onder ons. Wij verkiezen ze afzonderlijk te fietsen. De eerste lus heeft mij sterk bekoord, benieuwd wat de tweede lus biedt.

Normaal start deze lus ook in Aalst aan knooppunt 33. Wij zakken echter af naar het centrum van ons geliefd dorp om er aan de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk in te pikken op de route. We gaan meteen op zoek naar knooppunt 81. Louis Paul Boon woonde een groot deel van zijn leven in Erembodegem.

We verlaten Erembodegem via een tunnel onder de E40.

Vandaar gaat het langs de Wellemeersen naar Welle.

Na Welle gaat het door de velden naar Denderleeuw. Knooppunt 81 wordt ingewisseld voor 80.

In lus 1 verschijnt er ter hoogte van Lede een watertoren. In lus 2 hebben we hetzelfde fenomeen bij het naderen van Denderleeuw.

Woensdag 28 maart 2012 is buitenspeeldag, in Denderleeuw heeft het een ongelooflijk succes. Elke Denderleeuwenaar lijkt op het speelplein aanwezig te zijn.

Nog steeds in Denderleeuw dit standbeeld voor Dr. Cochez in de gelijknamige straat.

Langs de Sint-Amanduskerk gaat het naar de Dender en knooppunt 80.

Nu staat knooppunt 10 op het menu de weg er naartoe loopt langs de oever van de Dender.

Denderleeuw bad.

Op naar Okegem nu.

Liedekerke jachthaven.

Fiere zwaan zwemt voor Veerles lens.

In Okegem staat een mooi standbeeld. “Den dikken van Pamel“.

Inmiddels liggen knooppunten 10, 85 en 86 achter ons. We fietsen langs Ninove om aan knooppunt 91 de Dender over te steken via de fiets- voetgangersbrug.

Op weg naar knooppunt 90 gaat het nu zigzag door Ninove. Hier het standbeeld “de marathonlopers“. In het geuzenboek, vertelt Louis Paul Boon over de Ninovieters.

Op het Oudstrijdersplein lijkt het ook buitenspeeldag tussen de fonteinen nu.

Wat verder stuiten we op de twijnster. Dit beeld herinnert ons de werkomstandigheden rond de eeuwwisseling in deze streek. Deze omstandigheden worden ook beschreven in “Pieter Daens” nog een meesterwerk van Louis Paul Boon.

Ninove heeft ook een paar mooie stadspoorten. Hier de koepoort.

Via dit exemplaar rijden we stilletjesaan Ninove buiten.

Nog een terugblik op de majestueuze kerktoren van de Onze-Lieve-Vrouwkerk.

Langs de oude abdijmuur gaat het terug de velden in.

Op weg naar Outer en knooppunt 90.

In Outer aan de galgeput zien we een monument van de Christene Demokraten aan hunnen leider, weer zijn we bij Daens en zijn tegenstanders.

Outer is een lieflijk gehucht met een mooie dorpskern. Hier de Sint-Amanduskerk.

Ook knooppunt 90 behoort nu tot het verleden. In de velden komen buiten knooppunt 45 ook onze favoriete viervoeters tegen.

Tussen Lebeke en Klein Heirlinkhove is er eventjes afwisseling de velden worden eventjes ingeruild en we fietsen door een bosje.

Maar snel wordt het zanderig pad opnieuw een weg weliswaar bestaande uit stevige kinderkopjes.

Langs Denderhoutem en knooppunten 88 en 84 bereiken we de dorpskern van Iddergem.

Ineens staan we terug op bekend terrein. Inderdaad knooppunt 81 wordt 2 maal aangedaan. Wel komende vanuit een andere richting en verdergaand ook in een andere richting.

Haaltert en knooppunten 82 en 83 zijn het doel.

Meermaals slagen we een grindweg in.

Koppel I…

Koppel II…

Via de Ninovestraat en de Diepeweg gaat het nu vliegensvlug naar Haaltert.

Eerst eventjes deze villa fotograferen.

En dan door het centrum van Haaltert met zijn mooi warandepark. We ruilen knooppunt 83 in voor knooppunt 33

Voor dit prachtige beeld “de Reisleidster” van Dirk De Keyzer duiken we nog eens in de remmen.

Dit doen we nog eens voor de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk in Nieuwerkerken.

Ondertussen is het al vrij laat +/- 19u30 e, leggen we er flink de pees op. Knooppunten 33 en 35 zoeven voorbij. We stoppen nog even om het stadspark vast te leggen.

Daarna fietsen we langs het osbroeck en…

…”Schotte” naar de Kapellekensbaan. Ja DE KAPPELEKENSBAAN.

Van Schotte maakte ik zo’n 2-tal jaar geleden volgend filmpje.

Dit jaar maakte ik opnieuw een filmpje met Veerles foto’s van de voetgangerstunnel onder de spoorweg in Termuren.

Zomer te Ter-muren is de ietwat minder gekende opvolger van het beroemde “de Kapellekensbaan“

Wie Kappelekensbaan zegt… inderdaad. Kapel Onze-Lieve-Vrouw Ter Muren.

Wat verder verschijnt de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk opnieuw vanachter een hoek. Meteen zit er deze fietstocht er ook op. Wie de knooppunten volgt doet er zo’n 47km over. Wij, die van huis vertrokken, hebben zo’n 51km op de teller. 51 km fietsplezier. Wat pittiger dan de eerste lus maar het mag toch geen probleem zijn voor de gemiddelde fietser. Ik quoteer deze tocht 8,5/10. Dus wie het literaire aan het sportieve wil koppelen één devies: fiets deze tocht.

Enkele interessante links:

Voor meer informatie over de Boontocht en het bestellen van de fietsbrochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie Toerisme Oost-Vlaanderen.

Wil je meer weten hoe dit jaar Louis Paul Boon herdacht wordt surf naar www.boon2012.be.

Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:

Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.

Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.

Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.

06/04/2012 0

Knooppuntentocht over Denderleeuw naar Haaltert en via Aalst terug naar Erembodegem

Zaterdag 3 maart 2012

2012 is al een tijdje bezig. Eind januari leek het of het zou niet meer winteren. De bomen begonnen te botten, vogels deden al gek, kortom de lente leek voor de deur te staan. Maar wat later kregen we nog een lange winterperiode, zo’n 14 dagen dag en nacht onder nul. De fiets bleef dus toch maar op stal. Maar bij het begin van maart lijkt het te beteren. 15 à 16° voorspeld voor zaterdag, met hier en daar een opklaring en vooral het blijft droog! Nu dan moet het er maar eens van komen. Door tijdsgebrek plan ik een korte tocht van zo’n 25km, meteen niet overdreven wat ons toelaat de kuiten en knieën opnieuw te laten wennen aan het fietsen. Fietsnet is dan “de tool” om zo’n tocht te plannen. Inmiddels is het knooppuntennetwerk zo fijnmazig dat het tot zelfs voor ons ,die deze streek al zovele keren doorkruisten, lukte een tocht met nieuwe elementen te plannen.

Kort na de middag fietsen we het jaagpad langs de Dender op richting knooppunt 79. Hoeveel keer zouden we dit de afgelopen 10 jaar al niet gedaan hebben. Trouwens niet alleen met de fiets, het jaagpad tussen Erembodegem en Teralfene is een deel van ons loopparcours.

Wolken en opklaringen lossen elkaar af, de Dender hult zich in een lichte nevel. Dit alles maakt dat we ons bij momenten deelnemers in een middeleeuwse sage voelen.

Maar deze kudde schapen, zeker met het lammetje, brengt ons terug naar voorjaar 2012.

Deze pluizen hebben de winter overleefd en kunnen binnenkort voor nieuwe plantjes zorgen.

Deze hazelaarzaadjes zorgen voor het eerste voorjaarsgroen.

Zo’n donkerbruin kippenhok is ideaal om zich te warmen aan de eerste zonnestralen.

Deze pauw heeft de lentekriebels, protserig tracht hij de aandacht te trekken van zijn vrouwelijke soortgenoten. Hij beschikt wel over enkele opzienbarende attributen. Wijzelf hebben ondertussen knooppunt 79 gerond en fietsen verder naar punt 80.

Voor we het jaagpad verlaten om Denderleeuw en knooppunt 81 op te zoeken, blikken we nog eens terug op de velden tussen Liedekerke en Denderleeuw. In november 2010 waren deze velden volledig ondergelopen.

We doorkruisen nu het centrum van Denderleeuw. Morgen is het hier carnaval en het dorpsplein staat vol met kermiskramen. Het is even zoeken om onze knooppunttocht weer op te pikken.

Nog steeds richting knooppunt 81 fietsen we langs de sportvelden (voetbal) van Denderleeuw.

Op verschillende velden gaan jonge spelers met elkaar in de clinch voor winst. Ik heb veel bewondering voor al die volwassen begeleiders (trainers, verzorgers enz…) die hun vrije tijd opofferen opdat deze jongeren een zinvol tijdverdrijf hebben.

We kruisen de Ninoofse steenweg en vervolgen onze tocht langs veldbanen.

De buitenwijken en een schim van de dorpskerk van Iddergem priemen door de nog steeds aanwezige nevel.

En toch vind ik dit winters landschap ook iets hebben.

Geen fietstocht in Vlaanderen zonder een kapelletje.

Het parcours is hier licht glooiend.

Veerles favoriete viervoeter geeft ook present.

Na knooppunt 81 en op weg naar 82 steken we de N45 over en fietsen wat verder langs deze bouwval, op slag zijn we terug in de 20ste eeuw.

De bewoners van dit 3-sterren hotel laten het niet aan hun hart komen en grazen lustig verder.

Er is alleszins gezorgd voor aangepast vervoer. Ik zie niet meteen gevaar voor een snelheidsovertreding maar parkeerboetes daarentegen….

Wij blijven niet ter plaatse maar fietsen verder naar Haaltert en knooppunt 83. De imposante Sint-Gorikskerk overheerst het dorpsbeeld.

Ter hoogte van knooppunt 83 vinden we “de Walput” Op dit pleintje vinden we “de Reisleidster” een bloedmooi kunstwerk van Dirk De Keyzer.

Aan de andere uithoek van het pleintje de Sint-Jozefkapel.

Het volgend knooppunt is 33. Op weg er naar toe fietsen we door Nieuwerkerken. Naast de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk is er en kunstmatige vijver aangelegd. Met zijn paar centimeters diepte niet meteen geschikt voor de duikers onder ons.

Een verslag van de tweezame fietser zonder een foto van een paard, is als een café zonder…

Knooppunt 33 ligt in Aalst ter hoogte van “den haring“, een verkeersrotonde waarin tal van invalwegen elkaar vervoegen. Onze fietstocht schaart zich dus bij deze grote verkeersaders om de parklaan aan te snijden. Op de parklaan hebben we kijk op het grootste openluchtskatepark van België.

Juist voor knooppunt 35, de ingang van het stadspark van Aalst. Eén van de mooiere stadsparken van de streek. Samen met het natuurreservaat Osbroeck is het kader van een ander loopparcours van ons.

Nu op weg naar punt 38 en dit via “opnieuw” de Dender. Deze rivier, ruggengraat van veel van onze fietstochten, is ook populair bij veel andere fietsers.

Veerle gaat fluks in de remmen voor deze Cockerspaniël. Lilo en zijn baasje zijn op weg naar Denderleeuw. Een fikse wandeltocht!!

Knooppunt 38 luidt het einde van deze knooppuntentocht in. Nog eens flink de trappers rondtrappen en we zijn terug thuis. De kop is er af we kijken al uit naar nieuwe tochten. Deze is een leuke die zo’n 7.5/10 waard is. Het is er eentje om te doen als we wat krap in de tijd zitten.

Jullie hebben nog de knooppunten tegoed: kp 79 – kp 80 – kp 81 – kp 82 – kp 83 – kp 33 – kp 35 – kp 36 – kp 38

Enkele interessante links:

Om zelf je knooppuntentocht samen te stellen of de kaartgegevens naar GPS-formaat over te brengen (één van mijn favorieten) : Fietsnet

Dan refereer ik nog graag eens naar enkele sites waar ik een boontje voor heb:

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod.

Een streekgenoot op wiens site ik een beetje jaloers ben: Dj!no

Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog: Fietsen met de Familie de Koning

04/03/2012 1

Denderende steden AALST

Zondag 8 augustus 2010

Vrijdag hebben we de eerste tocht van de “Denderende steden“reeks gefietst. Een echte meevaller. Vandaag worden er na de middag opklaringen voorspeld. We plannen dan ook om er deze namiddag op uit te trekken. Nu die opklaringen laten wel op zich wachten.

Er is dan maar ook een flauw zonnestraaltje nodig om ons terug te vinden aan de Dender op weg naar knooppunt 79 Denderleeuw.

Tja… we zijn nog maar juist op pad als enkele regendruppels ons de volgende regenbui aankondigen. We geraken juist onder de brug van de E40 als het pijpenstelen regent. Bij gebrek aan brug trekt deze visser zich terug onder zijn paraplu.

De bui is fel maar van korte duur en algauw peddelen we verder.

In Teralfene stoppen we ter hoogte van knooppunt 79 om het neerhof naast de Dender te bewonderen. Als Veerle een haan rare pasjes ziet maken kan ze het niet laten deze te filmen met de rest van het gebeuren.

Algauw zijn we bij knooppunt 80 ter hoogte van de Sint-Amanduskerk te Denderleeuw.

Hoofdstuk paarden I, inderdaad ter hoogte van Denderleeuw maar onze kant van de Dender staan er wat edele veroveringen. Zoals dit exemplaar dat zijn watertank nauwkeurig onderzoekt.

’t Gras is altijd groener aan de overkant.

Jong en oud doen aan synchroon grazen.

In deze paardenwereld duikt ineens waterkieken-junior op.

Voorbij Liedekerke en bijna aan knooppunt 10 deze kudde kalveren en vaarzen.

Voorbij knooppunt 85 zowat ter hoogte van punt 86…doodgemoedereerd “den dikken van Pamel”.

Ninove-plage, weinig volk waarschijnlijk door het weer.

Fabelta Ninove letterlijk ontmantelt.

Langs de Dender gaat het voorbij het centrum van Ninove. Toch aan knooppunt 91 gaat het…

de Dender over en terug naar het centrum.(en knooppunt 91)

In de Centrumlaan dit beeld, quasi hetzelfde beeld dat geëxposeerd staat op de Dender in Dendermonde naar aanleiding van kunstexpressie aldaar.

De bijnaam van de Ninovieters is “de wortelkrabbers”.

De Twijnster mooi beeld op de Graanmarkt.

De barokke Onze-Lieve-Vrouwkerk, zicht op voorkant…

zicht op achterkant…

…en het pronkstuk in zijn geheel. Ik maak mezelf de bedenking dat deze majestueuze kerk niet zou misstaan in een stadje diep in Frankrijk.

Langs de Abdijpoort gaat het verder.

Als we de Aalsterse steenweg oversteken kruisen we brouwerij Slaghmuylder die volop meedoet aan de open-brouwerijendag die vandaag plaats heeft.

Wij stoppen niet, veel te veel volk, maar fietsen door via kasjkens…

…naar Outer (knooppunt 90). Een mooi zicht op de Sint-Amanduskerk.

Nu is het knooppunt 45 dat ons doel wordt. In de Lebbekestraat, op weg naar de wijk Vogelenzang staat deze gedenksteen. Deze steen gedenkt het omkomen van de bemanning bij het neerstorten van de “to hell or glory” een Amerikaanse bommenwerper.

Na knooppunt 45 staat 88 op het menu met de stenen Sint-Antoniuskerk ongeveer op dezelfde plaats.

Tussen knooppunt 88 en 87 gaat het even omhoog over deze ronde kasseien. Maar een kuitenbijter? Nee hoor! Hoogstens een kuitenprik.

Nu zigzaggen we wat door de velden om over knooppunt 82 naar…

…Haaltert en punt 83 te peddelen.

Even buiten de dorpskom is er een mooi park.

Jozef De Brouwer plaatselijke priester die leefde tussen 1909 en 1984. Er is in Haaltert een fietsroute naar hem genoemd.

Van Haaltert naar Nieuwerkerken is het maar een paar pedaaltrappen verder. Op weg naar knooppunt 33 houden we er een stevig tempo op na want de hemel kleurt dreigend donkerblauw.

De Onze-Lieve-Vrouw Tenhemelsopneming kerk is vrij klasiek.

Het kerkplein daarentegen is op een vrij moderne manier gerenoveerd. Vooral de kunstmatige vijver is indrukwekkend.

Punt 33 wordt snel genomen en we duiken de Parklaan te Aalst in. De Frans Blanckaertdreef is de scheiding tussen het Stadspark van Aalst en het Osbroek een natuurreservaat. In beiden gaan we al eens lopen.

Opeens valt ons oog op deze zevenmijlslaarzen. Het is een onderdeel van de kunsttentoonstelling “Fake”.

Weggelopen uit de Urbanusstrip.

Roodkapje en de boze wolf.

Bij dit werk kan ik niet zo direct een uitleg bedenken.

Dit beeld is minder leuk en duidelijke verwijzing naar hongersnood in zwart Afrika.

Knooppunten 35 en 36 brengen ons terug naar de Dender.

De dreiging van onweer vermindert dus dienen we niet onder de spoorwegbrug te schuilen.

Deze aak ligt hier al jaren zonder dat er nog iets aan gebeurd.(beetje verder dan knooppunt 38)

Genietend van de laatste straaltjes zon.

Ook deze tocht zit erop. Alweer een schot in de roos. Een betere synthese van wat je aan fietsvreugde aantreft tussen Aalst en Ninove ga je moeilijk vinden. Deze keer geen wegenwerken die deze vreugde komen verstoren. Eén vaststelling om een tocht die Aalst in haar naam draagt krijg je vooral een mooi en interessant Ninove voorgeschoteld. Niet getreurd 9/10 en op naar meer.

Enkele interessante links:

Denderend Stedentochten:

Lus 1 Dendermonde : Startplaats Centrum Dendermonde – 45 km – vlak – bijna volledig verhard

Lus 2 Aalst :Startplaats Stadspark Aalst – 39 km – vlak – bijna volledig verhard

Lus 3 Ninove : Startplaats Stadspark Ninove- 42 km – vlak tot licht glooiend -verharde en onverharde stukken

Lus 4 Geraardsbergen: Startplaats Denderbrug in het centrum van Geraardsbergen – 46km – heuvelend -bijna volledig verhard

Toerisme Oost-Vlaanderen:

Voor het bestellen van de brochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie.

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod:

Tour de Frans

Iemand die de streek tussen Aalst en Dendermonde door en door kent is:

Dj!no

Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog:

Fietsen met de Familie de Koning

13/08/2010 1

De Molenbeekroute (Herzele, Erpe-Mere, Haaltert)

Zaterdag 13 juni 2009.

Weer al drie weken thuis. Op het werk is het heel druk, ik kan me weinig vrijmaken. Maar zaterdag wordt er mooi weer voorspeld. Ik speur op internet naar een mooie tocht dichtbij. Bij “Djino” vind ik de Molenbeekroute. Zo’n 10 jaar geleden fietsten we al eens deze tocht. Gelieve deze molenbeekroute niet te verwarren met de route die we begin vorig jaar aflegden rond Steendonk. Ik kom omstreeks 12u thuis. Na het middagmaal ga ik even rusten (ben al op van voor 5u). Het is dan ook rond 14u30 als we de tocht aanvatten.

We fietsen naar Haaltert alwaar we ter hoogte van het warandepark de route aansnijden.

Snel even deze parkbezoekers kieken en weg zijn wij.

We volgen de wegwijzers en onze garmin, die ons over de stationsstraat (een drukke steenweg)brengt. Wat verder dit mooi kapelletje en achterliggend kerkhof. Er liggen hier ook slachtoffers(van het gemene best) tijdens de tweede wereldoorlog.

Zowat halfweg tussen Haaltert en Denderhoutem stuiten we op deze tuin-indiaan. Zijn blik laat niets goed vermoeden. ’t Is eens wat anders altijd die onnozel contente kabouters.

We fietsen niet door tot Denderhoutem maar slagen rechtsaf den “Daai” in. Aldaar dit lieflijk tafereel.

Nog steeds fietsend over den Daai.

Kapelletje bij het verlaten van de velden te Stichelen.

Stichelen lijkt een klein gehucht te zijn. Algauw duiken we weer de velden in.

Nu krijgt de route toch een heel idyllisch tintje. Winkelveld

In de boekentstraat even deze vrolijke noot. Lijkt zo weggelopen uit een verhaal van Suske en Wiske.

Opnieuw dompelen we ons in het landelijke, tussen Heldergem en Kerksken (Haaltert) ligt dit prachtig natuurgebied Den Dotter..

Zicht op Heldergem.

De velden onderbroken met bomenrijen, wat kan een fietsershart meer bekoren.

Bakhuis opgericht door de buurtgemeenschap Gotegem in 1999.

Even binnenloeren.

In Aaigem bevinden we ons ineens op bekend terrein.

De lente loopt op haar laatste benen en de jeugd doet zijn intrede op de velden.

En inderdaad de ons zo vertrouwde Volckaerthoeve duikt op achter één van de vele bochten die deze tocht rijk is. Er wacht ons wat treurig nieuws. De Volckaerthoeve staat over te nemen. In afwachting is ze slechts zaterdag en woensdag open.

Ik ga nog eens achteraan kijken.

De hooischuur als zowel de hooiwagen lijken goedgevuld. Even smullen van lekkere zelfgemaakte ijskreem en weer op weg. Hopelijk blijft de Volckaerthoeve en vooral haar activiteiten bestaan. Het zou zonde zijn.

Ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Ik val op de kleuren, heeft iets zuiderlijks.

Nu fietsen we naar het centrum van Aaigem.

Even binnenloeren… Van Aaigem gaat het met een wijde bocht naar Woubrechtegem.

Gloednieuwe, stevige villa. Crisis, what a crisis?

Koeien moeten naar de stal om gemolken te worden.

Lagergelegen boerderij, de machtige vergezichten rijgen zich hier aaneen.

Woubrechtegem.

We zijn nu op een boogscheut van Herzele. Bij het binnenrijden deze “molen te Rullegem” die flink onder handen wordt genomen.

Het schepenhuis in Herzele.

De ruïne van wat ooit een trots burcht was. Tot hier de rondrit Herzele.

We vervolgen onze weg opnieuw langs een veldbaantje dat ons naar…

…Ressegem brengt.

Burst is de volgende halte op onze rit.

Deze mooie klok, ontdaan van kerktoren, op een paar stevig spoorbils. Bambrugge

De Sint-Martinuskerk nog altijd in Bambrugge.

We naderen de E40 met aan de overkant Vlekkem. Ook hier dat glooiende dat voor mooie beelden zorgt.

De sopeter in Vlekkem

Inmiddels peddelen we richting Erpe-Mere. Wat voor Ottergem zien we een kudde koeien die in het veld gemelkt worden.

Na Erpe-Mere duiken we langs de Oudenaardse baan de E40 onder. In Mere toeven we wat langs de molenbeek . Haar oevers zijn juist opnieuw mooi aangelegd.

Nog even een fikse klim naar de Gotegemstraat. Daarna is het uitbollen terug naar Haaltert. Vandaar keren we terug naar huis. Het is zo’n 20u15 als we daar aankomen. De Molenbeekroute is een leuke herontdekking. 42 km is niet te lang maar levert toch genoeg verassend mooie momenten. Zonde dat we deze aantrekkelijke tocht, die we van huis uit kunnen fietsen, zo lang links laten liggen hebben. 8.5/10 verdient ze zeker. Samen met M-route en de Patersroute is het een aanrader om de prachtige streek , die de Vlaamse ardennen is, te verkennen. Zeker doen!!!

Interessante links:

Vlaanderen-fietsland

Dj!no

De leuke fietser

19/06/2009 0

Over Haaltert naar Ninove en terug…(Winter 2008-2009)

Zondag 14 december 2008

Het jaar loopt op zijn laatste benen. Dagen kort nachten kil en lang. Nee niet direct het weertje om er eens flink op uit te trekken. We hebben onze looptrainingen hervat, dus rest er niet veel tijd om de fietsen van stal te halen. Toch blijft het wat kriebelen en als er zondag een ietwat warmere 6° wordt voorspeld, in plaats van de luttele 2° van afgelopen week, kunnen we niet weerstaan en…

Met het de routeplanner belux voor fietser en wandelaar wordt er een kleine tocht, zo’n 30km, uitgestippeld.

Goed ingeduffeld,

starten we na half twee onze rit. We dalen af en rijden door het centrum van Erembodegem.

Even na de spoorweg merken we deze hoenders in een achtertuin.

Hun verendek beschut hen goed tegen de kou, zij scharrelen dan ook ongstoord verder. Garmin gidst ons door een industriezone. Dit grijs saai bedrijvenpark ligt er verlaten en troosteloos bij. Bij Belcolade (chocoladefabrikant) willen ze er de sfeer wat inbrengen.

De velden, nu haast alle bladeren van de bomen en struiken zijn gevallen, hebben wat van hun glans verloren.

In de Charlotteweg is het naamplaatje ook al op zijn retour, kortom treurnis alom!!!

Ook bij het buitenrijden van Terjoden stuiten we op enkele hoenders, waaronder dit fier mannelijk exemplaar.

Opnieuw de velden in, onder de lage zon en over deze met putten doorzeefde veldbaan fietsen we naar Haaltert.

Ja, ook al is het winter, koeien mogen in dit verslag niet ontbreken.

Het wijdse landschap heeft ook in dit donker seizoen iets.

De regenval van de afgelopen weken laat zo z’n sporen na.

Moeizaam priemt de zon door de laaghangende wolken en geeft de kille weiden iets mystiek. Wat bezielt er iemand om hier te komen rondfietsen.

Zou het om dit mooi kapelletje zijn?

Mogelijk, het is de voorbode van Haaltert met zijn grote Sint-Gorikskerk.

Aan een van haar muren leunt het stalletje met de heilige familie.

’t Is waar, het hele kerstgebeuren breng wat licht en warmte tijdens het kille donkere jaareinde. Garmin maakt het zichzelf niet te moeilijk zie de volgende foto.

Inderdaad langs hetzelfde kapelletje van daarjuist keren we terug de velden in.

Nee niet de os ook niet de ezel maar de pony van de stal. Bij het buiten rijden van Haaltert.

Nog een terugblik.

En nu door de velden, zie volgende kiekjes…

Een stevige portie voederbieten.

Een aftandse schuur op een mistige achtergrond, zo vereeuwig ik ze graag.

Na een tijdje fietsen naderen we Denderhoutem. Ietwat buiten het dorpscentrum ligt het kerkhof.

Zoals in vele dorpskernen domineert de kerk het centrum, zo ook in Denderhoutem. De Sint-Amanduskerk.

Buiten het doorkruisen van het industriepark van Erembodegem had deze tocht nog iets, vergezichten over de velden. kapelletjes enz… Nu wordt het wel wat saai. Voor wie van Denderhoutem naar Ninove wil is de Denderhoutembaan de snelste oplossing. Blijkbaar wou onze Garmin er geen gras over laten groeien en stuurde hij ons deze betonnen strook naar Ninove op. Saai maar gelukkig snel afgelegd. Voor we het goed beseffen naderen we Ninove. Staat de onze-lieve-Vrouwekerk niet wat scheef. Zien we hier het toekomstige Pisa aan de Dender?

Aan het station verkiest Garmin ons de Groene koepelroute te volgen. Naast de spoorweg fietsen we naar Okegem.

Okegem een onooglijk dorpje tussen Ninove en Erembodegem ligt aan de Dender. Wie geregeld mijn fietsverslagen leest weet dat deze rivier ons nauw aan het hart ligt. Het is voor Aalstenaars wat de Seine voor Parijzenaars en de Theems voor de Londense Cockneys is en de Tiber voor… Volgende foto’s maken veel duidelijk.

De Dender maakt, komende van Ninove, voor Okegem een brede bocht…

… en stroomt dan verder naar Teralfene, Erembodegem, Aalst en verder tot ze in de Schelde uitmondt.

De oevers waar de gewassen, onkruid grassen en riet, een winterslaap lijken te nemen geven een wat uitgebluste aanblik. De kale bomen kunnen hier ook niet veel aan verhelpen.

Kenmerkend voor de streek, boerderij met een groot a-typisch woonhuis.

Industrieel erfgoed, er is wel wat werk aan, daterend van tijden dat de Dender een levensader voor deze streek was. Wie weet komen deze tijden nog eens terug als we het vrachtverkeer over de weg afzweren en opteren voor een ecologische manier van goederenvervoer. Op het einde van het jaar is wat melancholie nooit ver weg.

Ook voor het personenvervoer biedt de Dender verschillende mogelijkheden. De fietsende dame kennend, niet alleen traag verkeer!!!

Als dit trekpaard zichzelf inkadert kan ik niet anders dan bliksemsnel de sluiter over te halen.

Vlug nog even uitzoomen om de oevers ter hoogte van Denderleeuw te kieken.

In Liedekerke laat Garmin de Groene koepelroute links liggen en peddelen we, onder een winterse zonsondergang, door naar Teralfene.

Vandaar zijn we snel terug in onze heimat en meteen aan het einde van deze winterse fietstocht.

Thuisgekomen warmen we ons op, een hete gluhwein helpt hier goed.

Wat deze fietstocht betreft, nu fietsen in de winter is niet meteen het prettigst. Als ik eerlijk ben was het meer de bedoeling om wat blogstof op te doen. Enkel foto’s te maken dan echt van het fietsen te genieten. Ik miste het met Veerle bespreken van de kiekjes, ze selectioneren, wat bewerken en vooral er een verslag mee te maken. Nu bij deze…

De donkere in nevel gehulde eindejaarsdagen hebben iets vreemds. En last but not least het thuiskomen wint hier aan belang, knus in de zetel mat een warme gluhwein, mmm….

19/12/2008 1

Op weg naar Sint-Lievens-Houtem (of toch bijna…)

Na nachtdienst duurt het even alvorens we fietsklaar zijn. Maar door het mooie weer 25° kunnen we aan de verleiding niet weerstaan en om 15u starten we naar Sint-Lievens-Houtem.

Een route klaargestoomd met de Garmin. Eventjes zoeken in het industriepark van Erembodegem (te vermijden) en dan naderen we Haaltert.

Hier verlaten we de Geraardbergsesteenweg en draaien de mooie Herenhoutdreef in.

Nog wat verder rijden we door de velden en worden vergast op het ene mooie zicht na het andere. In Mere duiken we de Gotegemberg af,

wat ons mooie panorama’s oplevert. Via een onverharde veldbaan fietsen we naar Bambrugge.

Deze weg door het droog weer van de afgelopen dagen goed berijdbaar verrast ons met de mooie natuur waarin we rijden.

Na Bambrugge is het langs een drukke steenweg (vrachtvervoer) dat we Burst bereiken. Vandaar is het nog even over kalmere wegen tot Zonnegem.

Op een boogscheut van Sint-Lievens-Houtem trekt een ijssalon onze aandacht.

Hier kopen we twee ijsjes. Deze zijn heel lekker, de speculaassmaak is een must, en zelf gemaakt naar een oud recept. Na deze ijsjes begint, het s’nachts werken, zijn tol te eisen. Dus keren we terug via wat andere wegen en in Erpe-Mere bij het opnieuw naderen van Haaltert stoppen we bij de Kruiskoutermolen

om enkele kiekjes ervan te nemen. Vandaar is het terug naar huis en verdiende nachtrust. Tussen Haalter en Sint-Lievens-Houtem zijn er door de velden van dorp naar dorp prachtige fietstochten te maken. Wie van een klimmetje houdt vind er zijn gading.