Gijzegem – De tweezame…..

Maandag 26 maart 2012

Op 15 maart 1912 werd Louis Paul Boon geboren. 100 jaar geleden en dat moet gevierd worden. Veel van het literaire werk van Louis Paul Boon speelt zich af hier in onze streek waar hij geboren en getogen is. Ter gelegenheid van dit feestjaar knoopte Toerisme Oost-Vlaanderen twee mooie fietstochten in elkaar. Deze twee lussen, die telkens hetzelfde startpunt hebben kunnen aan elkaar geknoopt worden voor de betere fietsers onder ons. Wij verkiezen ze afzonderlijk te fietsen. Op naar de eerste episode van deze literaire verkenning van het land van Aalst.

Alvorens te starten maken we van de gelegenheid gebruik om snel even in het gemeentehuis van Aalst langs te gaan. Op de dienst bevolking doet Veerle een aanvraag voor een nieuwe identiteitskaart daar de hare haast verlopen is. Ik kiek snel Ondineke een replica van het beeld dat Frans De Vree in 1995 creëerde geïnspireerd door de Kappellekensbaan van Louis Paul Boon.

Na deze formaliteit haasten we ons naar knooppunt 33 waar we onder een stralende zon deze tocht beginnen.

We gaan op zoek naar punt 23. We fietsen langs het stedelijk kerkhof waar zowel Louis Paul Boon als priester Daens zijn begraven.

Eventjes gaat het al door de velden. In de knooppuntentocht van Aalst over Erpe-Mere naar Lede en terug naar Aalst fietsten we hier al.

Langs de Sint-Jobkapel gaat het via…

…deze idyllische beek naar het …

…kasteel Regelsbrugge. Dit mooie kasteel maakt zijn opwachting in Louis Paul Boons roman “Pieter Daens“. Mij lijkt het een bewijs dat buitenmaatse haast onethische bonussen van alle tijden zijn.

Wij fietsen lustig verder, het zigzagt nogal, door de buitenwijken van Aalst. Dit zwart schaap betrappen we juist voorbij de hogeschool Dirk Martens.

Ongeveer ter hoogte van het Stedelijk ziekenhuis van Aalst merken we deze oude toren. Men is volop bezig hem een nieuwe bestemming te geven.

Wat verder kruisen we de Siesegemlaan een zeer drukke invalsweg. Nu duiken we weer de velden in.

Het kasteeltje van Maal baadt in een stralende zon, Veerle maakt er deze mooie foto van, waarna we verder fietsen naar knooppunt 20

De treurwilgen zijn zowat de eersten die zich van een nieuw bladerdek voorzien. Elk jaar opnieuw maakt dit fris lentegroen mij lyrisch.

Knooppunt 20 ligt in Erpe. Op het kerksplein staat dit oorlogsmonument “ter ere van onze helden gestorven..”. Deze helden jonge mensen gestorven in de meest onmenselijke omstandigheden…spijtig genoeg gebeurt dit nog dagelijks misschien niet meer in onze contreien maar daarom niet minder erg.

De Sint-Martinuskerk ligt samen met knooppunt 20 snel achter ons. Op naar punt 58 en Erondegem.

In Erondegem fietsen we langs de Hoogstraat het kerkplein met Sint-Pietersbandenkerk op. Meteen is punt 58 gerond. “De bende van Jan de Lichte” nog een gekende roman van Louis Paul Boon speelt zich hier in de streek af.

De tocht gaat nu verder knooppunt 55 waarts. De velden rond en Lede zelf zijn dan weer het decor voor taferelen in “het Geuzenboek” ook in deze godsdienstoorlog gaat het er geweldig(letterlijk) aan toe.

We naderen Lede, nog eventjes door een veldbaan.

Knooppunten 13 en 16 leiden ons door de buitenwijken van Lede. Ter hoogte van knooppunt 19 doen deze hoef-achtigen zich tegoed aan de stralende zon.

Aan knooppunt 17 begint het prachtig natuurgebied Honegem.

Prachtige landschappen…

…bevolkt met onder meer dit suffolk schaap. We hebben een gezellige babbel met de eigenaar van dit schaap die tevens gids is in dit natuurgebied.

Ook deze Brabantse trekpaarden hebben hier hun stek en delen hun weide met…

…deze fier haan.

Na Honegem gaat het Aalstwaarts. Knooppunt 24 ligt snel achter ons. Dat het trekpaard ooit een grote rol heeft gespeeld blijkt nog maar eens als we dit ietwat verweerd standbeeld voorbijfietsen.

Juist voor het binnenrijden van Aalst neemt de route een bocht en via een fietspad over een oude spoorwegbedding gaat het nu richting Hofstade en ander “faluintjes“. Op naar knooppunt 26 en 25

Dit fietspad grenst aan vele tuintjes. In een van deze tuintjes kiekt Veerle deze kalkoen.

Even voorbij punt 22 naderen we Gijzegem. Dit mooie gebouw is een voorloper van het mooie “Hof van Gijzegem”

Vervolgens krijgen we het mooie park voorgeschoteld.

Deze mooie poort verhindert de toegang tot al dit moois. Louis Paul Boon kom terug…er is nog werk aan de winkel!!!

In Gijzegem vinden we nog een bakker open. Voor dit kapelletje verorberen we een paar franchipannekes en ander glacékes.

Eens de grommende beer het zwijgen opgelegd gaat het verder langs deze mooie Sint-Martinuskerk met zijn ietwat barokke toren.

Tussen knooppunt 29 en 30 ligt onzen Dender. Daarna gaat het naar Herdersem en knooppunt 40. Juist voorbij den Dender is de Disgenaatdreef opgebroken. Toch kan men er voorbij.

Deze bouwval is het begin vaan een reeks kapelletjes.

Maar eerst zoeken we via deze kasseiweg de velden naast den dender op.

Deze appaloosa kan er in alle rust grazen… in de verste verte geen Winnetou te bespeuren..

Ook hier zorgt de plaatselijke treurwilg voor fis lentegroen. Treurwilg?

Is het ter ere van Louis Paul Boons Kappellekensbaan (voor zijn filosofie zou mij sterk verwonderen) ik weet het niet maar de route vergast ons nu op…

het ene kappelleke na…

… het andere.

…het andere II

…het andere III

Dat een mens al eens content is van een omgehakte boomstronk tegen te komen. Deze heeft zich genesteld tussen knooppunt 40 en 41.

Blij gemutst fietsen we nu verder…

…waar we ter hoogte van het kunstwerk “het gebaar” van Luc De Blok de Leirekesroute opfietsen.

De Leirekesroute, nog zo’n klassieker in onze fietsgeschiedenis, brengt ons over knooppunt 41 terug naar Aalst en knooppunt 34

Nog even een zijblik op de Sint-Martinuskerk van Moorsel.

Na de Leirekesroute kruisen we de Aelbrechtlaan .

Het fotograferen van al deze graffiti kost nogal wat tijd.

In sneltreinvaart, zoals geregeld op onze tochten als het laat wordt, gaat het nu richting knooppunt 36 en 35 en vandaar naar huis.

Wat een leuke tocht. Zowat alle trajecten van deze tocht fietsten we al eens, maar deze tocht voegt ze samen tot één van de mooiste routes in de streek. 9/10 is dan ook mijn verdict.

Enkele interessante links:

Voor meer informatie over de Boontocht en het bestellen van de fietsbrochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie Toerisme Oost-Vlaanderen.

Wil je meer weten hoe dit jaar Louis Paul Boon herdacht wordt surf naar www.boon2012.be.

Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:

Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.

Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.

Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.

Dinsdag 15 maart 2011

Karnaval Aalst is achter de rug, staat de popverbranding niet als symbool voor het einde van de winter? Langzaam lengen de dagen en de zon begint aan kracht te winnen. Vorig jaar spotte ik een zeshoekig bordje van de reuzeroute op een plaats waar ik het niet verwachte. De reuzeroute was lang één van onze favoriete routes die we elk jaar meerdere malen fietsten. Ik maakte er al een verslag van ruim voor ik met deze blog begon. Klik maar eens hier. Dat bord bleef me intrigeren. Is de reuzeroute van traject verandert? Nu vandaag wordt er mooi voorjaarsweer voorspeld dus ideaal om de reuzeroute nog eens te fietsen en te kijken wat er aan de hand is.Het is kort na 13u als we van thuis vertrekken. Langs de Dender fietsen we naar het vertrekpunt van de tocht. Onmiddellijk blijkt het eerste verschil.
Waar we vroeger ter hoogte van Herdersem op de reuzeroute inpikten en de Denderoever verlieten moet er nu doorgefietst worden. We zijn niet alleen om dit te doen.

Het is eerder ter hoogte van Wieze dat we de Dender verlaten en richting Gijzegem wegdraaien.
Snel naderen we de dorpskom met de mooie Sint-Martinuskerk.
Wat verder deze mooie, goed onderhouden Citroën HY onder een stralende zon. Wat een smoeltje toch.
Langs de pittige Neerhoflaan, die er gelukkig droog bij ligt, keren we als het ware terug op onze stappen.
De Neerhoflaan geeft uit op de Dokter De Cockstraat waar we deze mooie ingangspoort bewonderen.
Het is onderdeel van een prachtig domein “het Hof van Gijzegem” .
Naast het domein dit statig herenhuis.

Na een ruime bocht om het Hof van Gijzegem komen we aan het Notelaarspad. Dit is een fietspad dat gebruikt maakt van de oude spoorwegbedding tussen Gijzegem en Hofstade.
Na het Notelaarspad kronkelt de reuzeroute zich door de weilanden richting Schoonaarde. Nog altijd volgen we een andere weg dan vroeger.

Ja hier zijn we terug op bekend terrein.
Ook de afspanning De Jaeger maakt, weliswaar niet van het prille begin, deel uit van de reuzeroute.
Het is al meerdere dagen droog, maar de voorjaarszon krijgt de velden nog niet opgedroogd.

Deze forsythia krijgt ze dan wel tot bloei.
Ondertussen hebben we niet stil gezeten en in Schoonaarde steken we de Schelde over.
Langs het oud Brughuys (stamd noch uyt de teid dat er geen schreiffauten bestonten) draaien we de scheldeoever op.Beste stuurlui staan aan wal.

Het veer van Appels, hier kan je de Schelde oversteken zonder daarna je kleren te moeten uitwringen.Nee geen veld overmaatse spaghetti maar fikse bonenstaken die jonge boompjes naar hogere sferen leiden.We fietsen verder op een goed onderhouden fietspad op de dijkrug.
De binnenvaart leent zich vooral voor tot bulkgoederen.Getuige deze grindhandelaar aan de oever.
Eventjes verlaten we de dijk en fotograferen dit mooi gebouw “Poortgebouw Zele-Dijk”.
Als we dan toch bezig zijn kieken we dit stevig boerenpaard.
De reuzeroute loopt niet echt door Dendermonde maar we hebben toch een kijk op de fiere torens die Dendermonde rijk is.
Nu gaat het verder aan de overkant van de Schelde.
Nog een laatste blik op de schelde-oever alvorens we terug de Dender opzoeken die hier in de Schelde uitmondt.
Opnieuw een wijziging. Waar we vroeger doorfietsten tot de Gentstesteenweg om via deze weg de Dender over te steken, gebeurt de oversteek nu langs en onder het groot sluizencomplex “Tijsluis”.
De Dender is nu onze gids. We volgen haar een tijdje.
Onder de spoorwegbrug…
Naar Oudegem met onder meer de Cichoreibranderij “De Vlaanders” Industrieel erfgoed.
Op een boogscheut van Oudegem ligt Mespelare. In Mespelare mogen ze prat gaan op een kerk met de mooiste toren van de streek.
Christo was here !!!
Na Mespelare richten we de steven opnieuw Dender-waarts. Wat later zit de reuzeroute erop. Wel het was een prettig weerzien. De veranderingen zijn niet zo ingrijpend dat de route sterk verandert. De Dender en de Schelde blijven de hoofdmoot uitmaken van deze tocht en bezorgen haar het karakter van een dijkentocht. De veranderingen brengen toch een meerwaarde. Ik geef ze een 8,5/10 als score. De reuzeroute is meer dan ooit te voren de moeite van het fietsen waard.