Oostende gelegen zowat in het midden van de Belgische kust is er ook zowat de hoofdstad van. Buiten strand en duinen heeft Oostende ook enkele mooie parken die de moeite waard zijn om te bezoeken. Wij starten onze wandeltocht op de Spinoladijk.
Deze dijk laat zich goed wandelen. Wat opletten voor de vele fietsers is het enige dat de ontspanning stoort. Wij wandelen tot aan de grens met Bredene. Aldaar nemen we onze eerste stop in ’t Strandhuis.
Daarna keren we het strand en de Spinoladijk de rug toe en wandelen landinwaarts.
De wandeling is hier wat minder boeiend (buitenwijken van Bredene) en het is wachten op de oevers van de Spuikom opdat de tocht wat aantrekkelijker wordt. Maar na de Spuikom wordt he zo mogelijk nog erger of beter gezegd saaier. We betreden de industrieterreinen die onvermijdelijk langs een (weliswaar kleinere) aanvoerhaven liggen.
Het balanceert tussen een zoektocht naar de schaars gezaaide bordjes met knooppunten en het opletten voor de zware vrachtwagens en bussen van de lijn. We missen zo de doortocht door het Maria Hendrikapark en de watertoren die daar zijn stek heeft. Ook de dijkwandeling langs het groot strand gaat zo de mist in.
We pikken opnieuw in waar de tocht naar de overzetboot gaat die ons terug naar het beginpunt op de Spinoladijk brengt.
Wij wandelen nog even door over de Westdam die, samen met de Oostdam, de haven van Oostende beschut.
De te volgen knooppunten :
Daarna slopen we door naar Fort Napoleon om er iets te drinken en wat te eten alvorens terug naar huis te rijden. Door omstandigheden was deze tocht wat een teleurstelling. Maar mochten we de doortocht door het Maria Hendrikapark en de dijkwandeling langs het groot stand niet gemist hebben was het misschien een ander verhaal geweest.
De te volgen knooppunten: 61 – 60 – 59 – 62 – 63 – 65 – 64 – 61 (tussen 63 en 65 liep het voor ons mis)
Juist een week na onze eerste kennismaking met beaufort03-outside keren we terug om een volgend traject te verkennen. We nemen de draad op in Westende stad.
We worden al meteen op wat moderne kunst getrakteerd.
We stomen onmiddelijk door naar Westende-bad(knooppunt 81), alwaar het hoogseizoen zich op gang trekt.
Alles staat klaar om jong en oud op hun wenken te bedienen
We fietsen verder langs de dijk (richting knooppunt 80) en voorbij de rotonde…
2 Vliegen in één klap, vanuit “de houten tempel” een kijk op de krokodil het volgende kunstobject in de outside reeks. Maar het is een tegenvaller.
We speuren de nabije omgeving van de watertoren af…
maar vinden geen aanwijzing, geen pijl gewoonweg niets.
s’ Avonds wordt het bovenste deel van de Krokodil kleurig verlicht. Voilà meer moet dat niet zijn!!!! Salacia van de Nederlandse lichtkunstenares Tamar Frank
Op weg naar Middelkerke kruisen we een restant van vorig beaufort-gebeuren. Caterpillar 5bis van Wim Delvoye .
In Middelkerke zijn er direct geen beaufort03-outside kunstwerken te bespeuren. Daarentegen is de dijk langs de appartementen opgefrist met beelden uit Belgische stripwereld. Middelkerke noemt zichzelf het Belgisch stripdorp.
Wij fietsen verder, tegen de wind in, naar Oostende.(knooppunt 52)
In Raversijde komen we voor bij het openluchtmuseum Atlantikwall.
In Oostende is het even zoeken maar juist voorbij de Wellington hippodroom stuiten we op dit werk: Das Meer bei Ebbe geträumt van Harald Klingelhöller (DE)
Zijaanzicht.
Achterkant.
We keren terug naar de kust en bewonderen de drie gapers en de naastliggende gallerijen.
Vandaar is het dan weer landinwaarts naar het Leopoldspark (nogal populair hier die Leopold) Ziehier de Allegorische koppen van Leo Copers . We zwerven verder…
Het pad bestaat uit 76 stenen met tekst van een gedicht Su Shi (uit de 11de eeuw, wat al kan tellen)
Spreekt niet alleen de liefhebber van hedendaagse kunst aan…
Oostende is een vrij grote stad waar een paar grote lanen doorlopen. Waarschijnlijk daardoor en de eerste vakantiedrukte doen ons even het knooppuntenspoor verliezen. We dwalen wat rond het Maria Hendrikapark.(knooppunt 1)
Algauw zitten we weer op het goede (fiets)pad, hier kruisen we het Vlotdok.(knooppunt 3)
De baan naast het visserijdok leidt ons naar de kust met bijbehorende vuurtoren.(richting knooppunt 6)
De droogdokken zijn leeg
We zijn op zoek naar het Fort Napoleon. Door werken lijkt dit prachtig gerestaureerd complex niet bereikbaar. Maar eventjes langs het strand en
dan even door de duinen en daar zijn we.
De tentoonstelling, blijkt na 18 u niet meer toegankelijk. tja dat ze hier aan de kust veel geloof hechten aan het zandmannetje is te begrijpen.
Volgens een serveerster missen we niet veel, op zeven tv’s een filmpke van de zee. Volgens de brochure neemt het kijken binnenskamers naar de zee een andere dimensie aan. Zo zie je maar, les gouts et les couleurs. We zijn een dik uur te laat voor “Il fait dimanche sur la mer” is een kunstwerk van Lili Dujourie (BE)
Nu van smaken gesproken, we laten het niet te veel aan ons hart komen . We besluiten op het terras, ingebed op een duinenrug met een mooi uitzicht, een lekkere maar snelle hap te eten.
Tijdens het smullen krijgen we het bezoek van Arthur die ondanks een lamme poot toch flink zijn plan trekt. Hij is er een vertrouwde gast.
Bij het verlaten staan we nog even stil bij dit mooi gedicht.
We keren op ons stappen terug(knooppunt 1) en doorkruisen deze keer het prachtige Maria Hendrikapark. 5naar knooppunt 2)
Stilaan zakt de zon en schenkt ons warmere kleuren.
Het kerkje van Stene-dorp oogt lieflijk badend in diezelfde late zon. (We zijn door wegenwerken even het knooppuntenspoor bijster maar na een tijdje richten we ons op knooppunt 53)
Al snel fietsen we door de schorren in het achterland van Oostende.
Het is er al peis en vree.
Op dit late uur worden de paarden naar de stal gedreven, zandmannetje weet je nog…(Over knooppunt 20 gaat het naar punt 53)
Even voor Leffinge draaien we de vaartdijk op en fietsen langs het kanaal Passendale Nieuwpoort.(naar knooppunt 13).
Leffinge.
We blijven de vaartdijk volgen, rechttoe rechtaan.
De mist palmt langzaam maar zeker de polders in.
Slijpe, nog een polderdorpje.
Een overblijfsel van een vorige beaufort?
Na dit opmerkelijk verschijnsel midden in de velden zijn we zo terug in Westende-bad. Inmiddels is het al bijna 22u. We verliezen niet veel tijd, de fietsen staan op een wip op het dak van ons A-ken en in een wip zitten we weer op de E-40. Dit deel van beaufort03 bevatte enkele teleurstellingen. Ofwel waren we te vroeg watertoren in Westende ofwel te laat fort Napoleon. Maar toch vind ik het nog steeds een aanrader om per fiets beaufort03-outside te bezoeken. We doen zeker voort tot binnenkort.
De tweezame..... 