Haast toevallig ontdekken, quasi aan onze voordeur, de Welle en Kapellemeersen wandelroute. Daar we toch, gezien de winterse buien, voorzien waren van botten en warme kledij begonnen we nieuwsgierig aan deze tocht. Eerst doorkruisen we de Kapellemeersen om vervolgens via de Dender verder te gaan richting Denderleeuw.
Algauw bewijzen onze botten en kledij hun nut tijdens een fikse sneeuwbui.
Eventjes stuurt de route ons naar het centrum van Denderleeuw (Daar start de route maar wij pikten ergens in op het einde). Meteen is dit ook het minst mooie (lees saaie) deel van de route. Maar wat verderop duiken we de Wellemeersen in. Door de winterse buien is het er enerzijds betoverend mooi maar anderzijds soms een hele klus om recht te blijven, daar de paden in heuse modderplassen zijn omgeschapen. Gelukkig zijn er een paar knuppelpaden die even voor een verademing zorgen tijdens het voortzwoegen.
Opnieuw komen we op de oever van de Dender. Deze kant is ons, ondanks we hier al 25 jaar wonen, een ontdekking.
Nu gaat het richting Erembodegem.
Eens het centrum door volgen we nog even de route langs de Dender om vervolgens richt thuis te kiezen om er ons op te warmen aan een lekker glas gluhwein.
Woensdag 28 maart 2012 Op 15 maart 1912 werd Louis Paul Boon geboren. 100 jaar geleden en dat moet gevierd worden. Veel van het literaire werk van Louis Paul Boon speelt zich af hier in onze streek waar hij geboren en getogen is. Ter gelegenheid van dit feestjaar knoopte Toerisme Oost-Vlaanderen twee mooie fietstochten in elkaar. Deze twee lussen, die telkens hetzelfde startpunt hebben kunnen aan elkaar geknoopt worden voor de betere fietsers onder ons. Wij verkiezen ze afzonderlijk te fietsen. De eerste lus heeft mij sterk bekoord, benieuwd wat de tweede lus biedt.
Normaal start deze lus ook in Aalst aan knooppunt 33. Wij zakken echter af naar het centrum van ons geliefd dorp om er aan de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk in te pikken op de route. We gaan meteen op zoek naar knooppunt 81. Louis Paul Boon woonde een groot deel van zijn leven in Erembodegem.
We verlaten Erembodegem via een tunnel onder de E40.
Vandaar gaat het langs de Wellemeersen naar Welle.
Na Welle gaat het door de velden naar Denderleeuw. Knooppunt 81 wordt ingewisseld voor 80.
In lus 1 verschijnt er ter hoogte van Lede een watertoren. In lus 2 hebben we hetzelfde fenomeen bij het naderen van Denderleeuw.
Woensdag 28 maart 2012 is buitenspeeldag, in Denderleeuw heeft het een ongelooflijk succes. Elke Denderleeuwenaar lijkt op het speelplein aanwezig te zijn.
Nog steeds in Denderleeuw dit standbeeld voor Dr. Cochez in de gelijknamige straat.
Inmiddels liggen knooppunten 10, 85 en 86 achter ons. We fietsen langs Ninove om aan knooppunt 91 de Dender over te steken via de fiets- voetgangersbrug.
Op weg naar knooppunt 90 gaat het nu zigzag door Ninove. Hier het standbeeld “de marathonlopers“. In het geuzenboek, vertelt Louis Paul Boon over de Ninovieters.
Op het Oudstrijdersplein lijkt het ook buitenspeeldag tussen de fonteinen nu.
Wat verder stuiten we op de twijnster. Dit beeld herinnert ons de werkomstandigheden rond de eeuwwisseling in deze streek. Deze omstandigheden worden ook beschreven in “Pieter Daens” nog een meesterwerk van Louis Paul Boon.
Ninove heeft ook een paar mooie stadspoorten. Hier de koepoort.
Via dit exemplaar rijden we stilletjesaan Ninove buiten.
Ook knooppunt 90 behoort nu tot het verleden. In de velden komen buiten knooppunt 45 ook onze favoriete viervoeters tegen.
Tussen Lebeke en Klein Heirlinkhove is er eventjes afwisseling de velden worden eventjes ingeruild en we fietsen door een bosje.
Maar snel wordt het zanderig pad opnieuw een weg weliswaar bestaande uit stevige kinderkopjes.
Langs Denderhoutem en knooppunten 88 en 84 bereiken we de dorpskern van Iddergem.
Ineens staan we terug op bekend terrein. Inderdaad knooppunt 81 wordt 2 maal aangedaan. Wel komende vanuit een andere richting en verdergaand ook in een andere richting.
Haaltert en knooppunten 82 en 83 zijn het doel.
Meermaals slagen we een grindweg in.
Koppel I…
Koppel II…
Via de Ninovestraat en de Diepeweg gaat het nu vliegensvlug naar Haaltert.
Eerst eventjes deze villa fotograferen.
En dan door het centrum van Haaltert met zijn mooi warandepark. We ruilen knooppunt 83 in voor knooppunt 33
Voor dit prachtige beeld “de Reisleidster” van Dirk De Keyzer duiken we nog eens in de remmen.
Ondertussen is het al vrij laat +/- 19u30 e, leggen we er flink de pees op. Knooppunten 33 en 35 zoeven voorbij. We stoppen nog even om het stadspark vast te leggen.
Wat verder verschijnt de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk opnieuw vanachter een hoek. Meteen zit er deze fietstocht er ook op. Wie de knooppunten volgt doet er zo’n 47km over. Wij, die van huis vertrokken, hebben zo’n 51km op de teller. 51 km fietsplezier. Wat pittiger dan de eerste lus maar het mag toch geen probleem zijn voor de gemiddelde fietser. Ik quoteer deze tocht 8,5/10. Dus wie het literaire aan het sportieve wil koppelen één devies: fiets deze tocht.
Wil je meer weten hoe dit jaar Louis Paul Boon herdacht wordt surf naar www.boon2012.be.
Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:
Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.
Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.
Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.
Het lijkt als een voorbereiding op het wielerseizoen. Tegen dat het echt mooi wordt willen we klaar zijn. De stijfheid uit onze knieën, de spieren gesterkt en de uithouding fiks verhoogd. Om dit alles te bekomen fietsen we kortere tochtjes van om en bij de 30km. En dan komt de schiptrekkersroute om de hoek kijken. Deze tocht is ideaal, 30km lang en licht glooiend, meer moet dat (nog) niet zijn
In Teralfene krijgen we weer een prachtig tafereel voorgeschoteld. Voor de eerste keer merken we er dit hagelwit exemplaar.
Het kriebelt blijkbaar niet alleen bij ons. Het wordt stilletjes aan gezellig druk op het jaagpad langs de Dender.
Ter hoogte van Denderleeuw steken we via de fiets-wandelbrug de Dender over.
Deze brug is dan weer meer geschikt voor treinen.
In Denderleeuw modderen we wat aan. Het is de eerste keer dat we door de aanwijsborden te volgen in Denderleeuw terecht komen. Dient er hier een plaatselijke ronde afgelegd zoals voorheen in Teralfene? Joost mag het weten maar wij fietsen dan maar verder richting Liedekerke.
Aldaar fietsen we weer het jaagpad op. Op de achtergrond de Sint-Niklaaskerk van Liedekerke.
In Okegem verlaten we definitief de oever van de Dender.
Nu nestelt de schiptrekkersroute zich naast de spoorweg.
Hier wordt duidelijk met volle teugen genoten!
We steken de Aalsterse steenweg over en de eerste hellingen brengen ons een mooi zicht op de velden.
Deze zonnebloemen hebben het hoofd laten hangen na de winter. Was dit een proefproject of zo… maar blijkbaar is er hier niet geoogst.
Dit is voorjaar, het eerste jong leven maakt zijn opwachting.
Van hieruit een mooi zicht op de skyline van Denderhoutem. Meer en meer zie je in deze dorpjes de bouw van middelhoge appartementsgebouwen. Moeten zij de stadsvlucht opvangen? Verliezen zo deze plattelandsdorpjes stilletjes aan hun karakter?
De dorpskern van Iddergem bulkt nog steeds van karakter.
Dasha een foxterriërteefje is op stap met haar baasje. Voor een foxterriër is zij nog vrij kalm.
In de verte een vrij typische watertoren.
Door de velden van Iddergem slingert de schiptrekkersroute zich naar Welle.
Deze twee exemplaren zijn dan wel niet Christus ‘vervoermiddel’ maar als ik de keus heb…
Nu gaat het vrij snel naar Welle.
En inderdaad enkele fikse trappen later staan we al onder de toren van Sint Pietersbandenkerk. Gek zeg heb nog maar sinds mijn vorig bericht over Sint-Pietersbanden gehoord en lap ze zijn er weer daar mee!
Ondergetekende in volle bewondering voor het plan van de wellemeersen.
Deze baan lijdt de Wellemeersen in maar wij slagen linksaf…
…langs dit pad…
Naar de tunnel onder de E40. We rijden Erembodegem binnen en na enkele tellen zijn we terug thuis. Toch een leuke fietstocht die schiptrekkersoute.
Enkele interessante links:
Op de toerisme-site van Oost-Vlaanderen vind je een schat aan informatie over fietsen en wandelen in onze provincie.
Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:
Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.
Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.
Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.
2012 is al een tijdje bezig. Eind januari leek het of het zou niet meer winteren. De bomen begonnen te botten, vogels deden al gek, kortom de lente leek voor de deur te staan. Maar wat later kregen we nog een lange winterperiode, zo’n 14 dagen dag en nacht onder nul. De fiets bleef dus toch maar op stal. Maar bij het begin van maart lijkt het te beteren. 15 à 16° voorspeld voor zaterdag, met hier en daar een opklaring en vooral het blijft droog! Nu dan moet het er maar eens van komen. Door tijdsgebrek plan ik een korte tocht van zo’n 25km, meteen niet overdreven wat ons toelaat de kuiten en knieën opnieuw te laten wennen aan het fietsen. Fietsnet is dan “de tool” om zo’n tocht te plannen. Inmiddels is het knooppuntennetwerk zo fijnmazig dat het tot zelfs voor ons ,die deze streek al zovele keren doorkruisten, lukte een tocht met nieuwe elementen te plannen.
Kort na de middag fietsen we het jaagpad langs de Dender op richting knooppunt 79. Hoeveel keer zouden we dit de afgelopen 10 jaar al niet gedaan hebben. Trouwens niet alleen met de fiets, het jaagpad tussen Erembodegem en Teralfene is een deel van ons loopparcours.
Wolken en opklaringen lossen elkaar af, de Dender hult zich in een lichte nevel. Dit alles maakt dat we ons bij momenten deelnemers in een middeleeuwse sage voelen.
Maar deze kudde schapen, zeker met het lammetje, brengt ons terug naar voorjaar 2012.
Deze pluizen hebben de winter overleefd en kunnen binnenkort voor nieuwe plantjes zorgen.
Zo’n donkerbruin kippenhok is ideaal om zich te warmen aan de eerste zonnestralen.
Deze pauw heeft de lentekriebels, protserig tracht hij de aandacht te trekken van zijn vrouwelijke soortgenoten. Hij beschikt wel over enkele opzienbarende attributen. Wijzelf hebben ondertussen knooppunt 79 gerond en fietsen verder naar punt 80.
Voor we het jaagpad verlaten om Denderleeuw en knooppunt 81 op te zoeken, blikken we nog eens terug op de velden tussen Liedekerke en Denderleeuw. In november 2010 waren deze velden volledig ondergelopen.
We doorkruisen nu het centrum van Denderleeuw. Morgen is het hier carnaval en het dorpsplein staat vol met kermiskramen. Het is even zoeken om onze knooppunttocht weer op te pikken.
Nog steeds richting knooppunt 81 fietsen we langs de sportvelden (voetbal) van Denderleeuw.
Op verschillende velden gaan jonge spelers met elkaar in de clinch voor winst. Ik heb veel bewondering voor al die volwassen begeleiders (trainers, verzorgers enz…) die hun vrije tijd opofferen opdat deze jongeren een zinvol tijdverdrijf hebben.
We kruisen de Ninoofse steenweg en vervolgen onze tocht langs veldbanen.
De buitenwijken en een schim van de dorpskerk van Iddergem priemen door de nog steeds aanwezige nevel.
En toch vind ik dit winters landschap ook iets hebben.
Geen fietstocht in Vlaanderen zonder een kapelletje.
Het parcours is hier licht glooiend.
Veerles favoriete viervoeter geeft ook present.
Na knooppunt 81 en op weg naar 82 steken we de N45 over en fietsen wat verder langs deze bouwval, op slag zijn we terug in de 20ste eeuw.
De bewoners van dit 3-sterren hotel laten het niet aan hun hart komen en grazen lustig verder.
Er is alleszins gezorgd voor aangepast vervoer. Ik zie niet meteen gevaar voor een snelheidsovertreding maar parkeerboetes daarentegen….
Wij blijven niet ter plaatse maar fietsen verder naar Haaltert en knooppunt 83. De imposante Sint-Gorikskerk overheerst het dorpsbeeld.
Ter hoogte van knooppunt 83 vinden we “de Walput” Op dit pleintje vinden we “de Reisleidster” een bloedmooi kunstwerk van Dirk De Keyzer.
Aan de andere uithoek van het pleintje de Sint-Jozefkapel.
Het volgend knooppunt is 33. Op weg er naar toe fietsen we door Nieuwerkerken. Naast de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk is er en kunstmatige vijver aangelegd. Met zijn paar centimeters diepte niet meteen geschikt voor de duikers onder ons.
Een verslag van de tweezame fietser zonder een foto van een paard, is als een café zonder…
Knooppunt 33 ligt in Aalst ter hoogte van “den haring“, een verkeersrotonde waarin tal van invalwegen elkaar vervoegen. Onze fietstocht schaart zich dus bij deze grote verkeersaders om de parklaan aan te snijden. Op de parklaan hebben we kijk op het grootste openluchtskatepark van België.
Juist voor knooppunt 35, de ingang van het stadspark van Aalst. Eén van de mooiere stadsparken van de streek. Samen met het natuurreservaat Osbroeck is het kader van een ander loopparcours van ons.
Nu op weg naar punt 38 en dit via “opnieuw” de Dender. Deze rivier, ruggengraat van veel van onze fietstochten, is ook populair bij veel andere fietsers.
Veerle gaat fluks in de remmen voor deze Cockerspaniël. Lilo en zijn baasje zijn op weg naar Denderleeuw. Een fikse wandeltocht!!
Knooppunt 38 luidt het einde van deze knooppuntentocht in. Nog eens flink de trappers rondtrappen en we zijn terug thuis. De kop is er af we kijken al uit naar nieuwe tochten. Deze is een leuke die zo’n 7.5/10 waard is. Het is er eentje om te doen als we wat krap in de tijd zitten.
Vrijdag hebben we de eerste tocht van de “Denderende steden“reeks gefietst. Een echte meevaller. Vandaag worden er na de middag opklaringen voorspeld. We plannen dan ook om er deze namiddag op uit te trekken. Nu die opklaringen laten wel op zich wachten.
Er is dan maar ook een flauw zonnestraaltje nodig om ons terug te vinden aan de Dender op weg naar knooppunt 79 Denderleeuw.
Tja… we zijn nog maar juist op pad als enkele regendruppels ons de volgende regenbui aankondigen. We geraken juist onder de brug van de E40 als het pijpenstelen regent. Bij gebrek aan brug trekt deze visser zich terug onder zijn paraplu.
De bui is fel maar van korte duur en algauw peddelen we verder.
In Teralfene stoppen we ter hoogte van knooppunt 79 om het neerhof naast de Dender te bewonderen. Als Veerle een haan rare pasjes ziet maken kan ze het niet laten deze te filmen met de rest van het gebeuren.
Algauw zijn we bij knooppunt 80 ter hoogte van de Sint-Amanduskerk te Denderleeuw.
Hoofdstuk paarden I, inderdaad ter hoogte van Denderleeuw maar onze kant van de Dender staan er wat edele veroveringen. Zoals dit exemplaar dat zijn watertank nauwkeurig onderzoekt.
’t Gras is altijd groener aan de overkant.
Jong en oud doen aan synchroon grazen.
In deze paardenwereld duikt ineens waterkieken-junior op.
Voorbij Liedekerke en bijna aan knooppunt 10 deze kudde kalveren en vaarzen.
Voorbij knooppunt 85 zowat ter hoogte van punt 86…doodgemoedereerd “den dikken van Pamel”.
Ninove-plage, weinig volk waarschijnlijk door het weer.
Langs de Dender gaat het voorbij het centrum van Ninove. Toch aan knooppunt 91 gaat het…
de Dender over en terug naar het centrum.(en knooppunt 91)
In de Centrumlaan dit beeld, quasi hetzelfde beeld dat geëxposeerd staat op de Dender in Dendermonde naar aanleiding van kunstexpressie aldaar.
De bijnaam van de Ninovieters is “de wortelkrabbers”.
De Twijnster mooi beeld op de Graanmarkt.
De barokke Onze-Lieve-Vrouwkerk, zicht op voorkant…
zicht op achterkant…
…en het pronkstuk in zijn geheel. Ik maak mezelf de bedenking dat deze majestueuze kerk niet zou misstaan in een stadje diep in Frankrijk.
Langs de Abdijpoort gaat het verder.
Als we de Aalsterse steenweg oversteken kruisen we brouwerij Slaghmuylder die volop meedoet aan de open-brouwerijendag die vandaag plaats heeft.
Wij stoppen niet, veel te veel volk, maar fietsen door via kasjkens…
…naar Outer (knooppunt 90). Een mooi zicht op de Sint-Amanduskerk.
Nu is het knooppunt 45 dat ons doel wordt. In de Lebbekestraat, op weg naar de wijk Vogelenzang staat deze gedenksteen. Deze steen gedenkt het omkomen van de bemanning bij het neerstorten van de “to hell or glory” een Amerikaanse bommenwerper.
Na knooppunt 45 staat 88 op het menu met de stenen Sint-Antoniuskerk ongeveer op dezelfde plaats.
Tussen knooppunt 88 en 87 gaat het even omhoog over deze ronde kasseien. Maar een kuitenbijter? Nee hoor! Hoogstens een kuitenprik.
Nu zigzaggen we wat door de velden om over knooppunt 82 naar…
Jozef De Brouwer plaatselijke priester die leefde tussen 1909 en 1984. Er is in Haaltert een fietsroute naar hem genoemd.
Van Haaltert naar Nieuwerkerken is het maar een paar pedaaltrappen verder. Op weg naar knooppunt 33 houden we er een stevig tempo op na want de hemel kleurt dreigend donkerblauw.
De Onze-Lieve-Vrouw Tenhemelsopneming kerk is vrij klasiek.
Het kerkplein daarentegen is op een vrij moderne manier gerenoveerd. Vooral de kunstmatige vijver is indrukwekkend.
Punt 33 wordt snel genomen en we duiken de Parklaan te Aalst in. De Frans Blanckaertdreef is de scheiding tussen het Stadspark van Aalst en het Osbroek een natuurreservaat. In beiden gaan we al eens lopen.
Opeens valt ons oog op deze zevenmijlslaarzen. Het is een onderdeel van de kunsttentoonstelling “Fake”.
Weggelopen uit de Urbanusstrip.
Roodkapje en de boze wolf.
Bij dit werk kan ik niet zo direct een uitleg bedenken.
Dit beeld is minder leuk en duidelijke verwijzing naar hongersnood in zwart Afrika.
Knooppunten 35 en 36 brengen ons terug naar de Dender.
De dreiging van onweer vermindert dus dienen we niet onder de spoorwegbrug te schuilen.
Deze aak ligt hier al jaren zonder dat er nog iets aan gebeurd.(beetje verder dan knooppunt 38)
Genietend van de laatste straaltjes zon.
Ook deze tocht zit erop. Alweer een schot in de roos. Een betere synthese van wat je aan fietsvreugde aantreft tussen Aalst en Ninove ga je moeilijk vinden. Deze keer geen wegenwerken die deze vreugde komen verstoren. Eén vaststelling om een tocht die Aalst in haar naam draagt krijg je vooral een mooi en interessant Ninove voorgeschoteld. Niet getreurd 9/10 en op naar meer.
Enkele interessante links:
Denderend Stedentochten:
Lus 1 Dendermonde : Startplaats Centrum Dendermonde – 45 km – vlak – bijna volledig verhard
Onlangs las ik bij Pedro dat Toerisme Oost-Vlaanderen 4 tochten op fietsroutenetwerk heeft uitgewerkt. Dit trok onmiddellijk mijn aandacht en algauw kwam ik bij TOV aangesurfd. Mits een account aan te maken op deze site kan je de tracks van de tochten downloaden. Begin deze week zakten we af naar Dendermonde en haalden in het toerismebureau de folder (2,5€) op. We ontdekten er Kunstreflectie Dender en voor het begon te regenen namen we verschillende foto’s waarvan hier een compilatie.
De track die ik downloadde bij TOV liet zich niet uploaden naar onzen Garmin een probleem dat ik eens dringend moet oplossen. Maar niet getreurd met de knooppunten vermeld in de brochure stelde ik de route opnieuw samen op de site van FIETSNET. Deze fantastische site levert een prima track op met de knooppunten als waypoints. Vandaag worden er mooie opklaringen voorspeld. Daar de tocht bij ons in Erembodegem, langs de Dender, doortrekt besluiten we aan de sluis op de route in te pikken.Vlak aan het sas heeft men een zithoek aangelegd. Wij zetten er ons en verorberen de mattentaarten, die we in het dorp bij bakkerij Etienne kochten.
Dit alles met de Onze-Lieve-Vrouwhemelvaartkerk op de achtergrond.
Met een hemelse vaart snellen wij voorbij knooppunt 38 (ons startknooppunt). Algauw naderen we Aalst…
knooppunten 36 en 34 brengen ons naar het centrum. Door werken aan het rondpunt “de Werf” raken we even van het netwerk. Doch zodoende komen we langs het mooi, onlangs opgefrist, station.
Verder vangen we nog een glimp op van de Sint-Jozefskerk alvorens we, iets voor knooppunt 28, opnieuw het netwerk vervoegen.
Nu gaat het via de oever van de Dender naar knooppunt 29 (wiezebrug). We zijn zo te zien niet alleen op stap.
Te land…te water. Waarom denk ik ineens aan nieuwjaar?
Wegenwerken zonder doel? De lading lijkt dan weer op veevoer.
Eén van de mooiste kerktorens uit de streek (ge zout er opnieuw van naar de mis gaan!) . Sint-Aldegondiskerk in Mespelare. Dit zicht heb je ter hoogte van knooppunt 27. Nu gaat het verder op weg naar knooppunt 81.
Hoofdstuk sluizencomplexen. Deel I Denderbelle.
Deze groep paarden als interludium ongeveer aan knooppunt 81 waarna op zoek gaan naar knooppunt 87 en het …
…sluizencomplex van Dendermonde ter hoogte van knooppunt 87 en de samenloop van Dender en Schelde. Aan de overkant wacht knooppunt 88 om een vervolg aan onze tocht te breien.
Langs de scheldedijk gaat het nu snel naar Dendermonde.
We ronden knooppunten 91 en 89 en vieren dit met een terrasje op de grote markt.
Dendermonde heeft enkele mooie gebouwen. Hier het stadhuis met het prachtige Belfort (werelderfgoed) en het gerechtshof samen.
Onder dreigende wolken het fraaie vleeshuis. Dendermonde heeft een pracht aan cultuurhistorische gebouwen.
Op de vlasmarkt bewonderen we nog even de juwelierswinkel D’Hanis.
We nemen de draad opnieuw op en richten het voorwiel naar knooppunt 84. en “Oude Dender”.
Zo machtig en breed de Dender is als ze overgaat in de schelde zo sfeerrijk en romantisch is de oude Dender.
Het einde van de oud Dender valt samen met knooppunt 84. Hier ruilen we de dijken en jaagpaden in voor landwegen…
…veldbloemen…
…Black en white minstrelshow of koeien in de twee tinten.
Dit alles wordt ons voorgeschoteld tussen knooppunt 85 en 32. Denderbelle met de Sint Martinuskerk heeft zich er ook tussen genesteld.
De “Tongenslijpers” van Patrick Heuninck in opdracht van “de lustige geburen” Een werk met een boodschap?
Wat verder zigzaggen we voorbij punt 32 en gaan op zoek naar 31 en Wieze.
De mooiste momenten verschuilen zich soms achter kleine gebeurtenissen,zoals dit samen eenden voeren.
Nu wat onverhard, waarom hebben we anders die dikke banden?
Zou het kunnen dat we Wieze naderen II.
Zou het kunnen dat we… Ja we toeren al een tijdje rond en in Wieze. knooppunt 31
In Wieze doen we een leuke ontdekking. Er is een mooie attractie bijgekomen. Den dikken Eik is een mengeling van café-taverne, museum en rariteitenkabinet. Echt leuk en als stop in deze route ideaal. Genietend van de mooie binnenkoer hebben we een lekker ijsje opgelepeld.
We laten Wieze het chocoladedorp achter ons en fietsen naar de faluintjes. richting knooppunt 39
Niet het ros beiaard maar toch een mooi dier deze schimmel.
Deze 3 blonde grazers hebben ook iets. Deze paardenepisode speelt zich af tussen knooppunt 40 en 41.
Iets voor Moorsel(tussen knooppunt 41 en 47) is er een moeilijke beklimming. Niet zozeer door het hoogteverschil dat nog vlot te overbruggen valt, maar meer door de staat van het wegdek. Bij regenweer te vermijden!
In Moorsel schuwt de tocht geen kasjkes.
Nu gaat het naar knooppunt 47 via brede veldwegen die ons naar Meldert voeren.
Wie zoals wij het vlaamse land doorkruist wordt automatisch kenner van kapelletjes groot en klein. De Sint-Rochuskapel is niet meteen een exemplaar waarvan we achterover vallen. (op een boogscheut van knooppunt 46).
Ter hoogte van het “Gasthof Affligem” vlak bij de abdij van Affligem nemen we de Affligemdreef. Dit luidt de eindspurt in naar knooppunt 38.
Nu spurt?? eventjes worden we opgehouden daar de Affligemdreef open ligt.
Nog even door een kasjken en over een openliggende Kluisdreef waarna we de Brusselbaan oversteken (niet zonder risico!!).
Waarna we in de Gerstjens de plassen ontwijken(de meeste toch) om…
…bij knooppunt 38, meteen het einde van deze denderende tocht, aan te komen.
Inmiddels is het 17u45 en fietsen we snel terug huiswaarts. Het was een tijdje geleden maar dat is niet de enige reden dat we flink hebben genoten. Deze thematocht brengt het beste van wat er aan fietsgenot te beleven valt tussen Dendermonde en Aalst. 9/10 is een mooie score en maakt me benieuwd naar de andere tochten. Tot binnenkort!!
Enkele interessante links:
Denderend Stedentochten:
Lus 1 Dendermonde : Startplaats Centrum Dendermonde – 45 km – vlak – bijna volledig verhard
Maakten we vorig weekend nog de brug tussen Hemelvaartsdag en het weekend, het pinksterweekend wordt een werkweekend. Om de pil makkelijker te slikken halen we omstreeks halfvier onze tweewielers van stal.Langs onze eigenste Erembodegemse hopvelden fietsen we naar…
We verkiezen niet af te dalen naar de dorpskom maar zetten onze tocht verder richting Tuitenberg.
Onze aandacht wordt getrokken door versieringen allerhande. Wat valt er hier te vieren.
Er wordt hier iemand 100 jaar. Netteken is de gevierde. Volgens haar dochter is ze nog heel goed en kan ze nog vrij goed haar plan trekken. Zonder enige moeite betaalt ze in euro’s zonder dat ze haar vergist. We wensen haar nog vele jaren en een goede gezondheid. Proficiat Netteken!!!
Mogelijks heeft Netteken deze muur en het ernaast gelegen duivenkot nog weten bouwen.
We kruisen de drukke Ninoofse steenweg om Strijtem aan te doen daarna gaat het naar Ledeberg waar nog eens stevig dient geklommen. Nu fietsen we door de velden van Pamel en Okegem om via Liedekerke de Dender te bereiken aldaar filmt Veerle het volgend vertederend schouwspel..
Merrie en veulen.
Ikzelf vereeuwig de familie “wilde eend” op de digitale pedicule .
Nu gaat het snel terug naar huis, want morgen is het vroeg op. Na deze korte maar toch pittige fietstocht heeft het zandmannetje niet veel werk om me te doen inslapen.
Deel 2: de tocht gefietst. (Vrijdag 30 oktober 2009)
In het eerste deel toonde ik hoe ik met de routeplanner van fietsnet, de tocht op kaart en daarna op mijn Garmin zette. Tevens besprak ik de bikepointer, een handig en goedkoop hulpmiddel om knooppunten te noteren. Dus eens de tocht uitgetekend dient ze nog alleen gefietst.
Ietwat na 13u (zomertijd) zakken we af naar de Dender waar aan knooppunt 38 de tocht start. Op naar punt 36.
We kunnen het niet laten, onze fototoestellen jeuken, en duiken even de Gerstjens in.
De herfststormen hebben nog niet toegeslagen, bomen en struiken hebben nog een stevig bladerdek. Wat een kleurenpracht.
Sterker dan zomer en lente, heeft de herfst iets ingetogen.
Het kabouterseizoen bij uitstek.
We fietsen verder en ondanks de vreemde naam Chipka, brengt de Amilium en andere bedrijven ons terug met beide voeten op grond. Om het te fotograferen uiteraard. Inmiddels is punt 36 gerond en kiezen we richting punt 35 dat ons over de Dender naar het Stadspark leidt.
Snel zijn we nu aan het stadspark. Wat we daar aan kleurenpracht voorgeschoteld krijgen tart alle verbeelding.
Bij het verlaten van het park, op weg naar punt 81, fietsen we langs de uitlopers van het Osbroeck.
De foto’s op de muur van het bedrijf geven goed het verval weer van deze werkhuizen, burelen en terreinen. Zo is het hier met alle bedrijven, die aan de kapellekensbaan liggen,gesteld.
Na het prachtige park is dit wat een domper.
Waar leidt de kapellekensbaan heen?
We rijden voorbij de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk in Erembodegem.
Van daar gaat het snel naar de Wellemeersen het derde doel van onze tocht.
Zien we hier het begin van een camping?
Een smal (fiets)pad ligt geprangd tussen het natuurreservaat en de spoorwegbedding.
Zwanger van zaad.
Ook hier een zee van pastelkleuren.
Waar we normaal de track volgen tot Teralfene keren we nu terug om het knooppuntnetwerk richting punt 81verder te volgen. Op weg naar Welle blijven de herfstkleuren ons vergezellen.
We doorkruisen Welle, wat later blikken we terug op Sint-Pietersbandenkerk.
Langs veldbanen gaar het nu richting Denderleeuw.
Ook hier hebben ze hun Christo.
Al vrij vroeg daalt de nevel over de velden.
Na de oogst worden velden winterklaar geploegd.
Inmiddels lig knooppunt 80 al achter ons en terwijl we ons naar 81 reppen passeren we de Sint-Amanduskerk in het centrum van Denderleeuw.
Knooppunt 80 ligt even buiten het centrum aan de Dender. Nu gaat het naar knooppunt 79 daartoe dient de Dender even gevolgd. We kieken er deze 2 vogels ik gok op een soort aalscholver.
Aan knooppunt 79 verlaten we de Dender en fietsen richting Affligem knooppunt 50-waarts. Na het park van Aalst zitten we, op weg naar de zwarteberg, weer op een loopparcours van ons.
De zwarteberg laat zich niet zonder enige inspanning bedwingen.
Langs deze mooie villa gaat de zwarteberg over in de molenberg….
…waarom? hoor ik je al vragen.
Na de molen dalen we af naar Hekelgem, waar we de oude baan opdraaien die ons naar knooppunt 50 brengt.
Nu fietsen we naar punt 46. Vanop de Abdijstraat hebben we een mooi vergezicht op de molen van daarjuist, even inzoomen.
De abdij van Affligem met abdijkerk en bisschoppenhuis. Hier passeren we knooppunt 46. Nu gaat het naar 38, inderdaad ons beginpunt.
Klooster Maria Mediatrix, kan ik er aan doen dat ik aan Asterix moet denken?
Achter dit uit de kluiten gewassen rund, ietwat in de nevelen gehuld bevindt zich ergens de kluis. Jullie hebben het al begrepen, het zal voor een andere keer zijn.
We zetten onze tocht voort over het mooi,nieuw aangelegd fietspad langs de Affligemdreef.
Nog even de Brusselbaan kruisen en we duiken opnieuw de Gerstjens in.
Eens terug aan denDender is de cirkel rond, we hebben onze knooppuntentocht met succes gefietst.
Samen met het kille weer slaan de verkoudheden en keelontstekingen toe met als gevolg dat de fietsen op stal blijven. Tijd om eens terug te kijken op een fantastische zomer waar we ons fietshart konden ophalen. Maar ook het moment om nieuwe plannen te smeden. Al een tijdje volg ik de blog “tour de Frans”. Daar stel ik met steeds wederkerende verbazing vast hoe Frans via het knooppuntennetwerk prachtige tochten aaneenbindt. Ook ons laatste exploot het fietsen van de “Dj!noroute” zette me aan het denken. Al eerder gebruikte ik het fietsroutenetwerk tijdens de beaufort03-saga. Stilaan rijpt het plan om in onze eigenste streek via knooppunten een tocht te knopen. Aanleunend bij een pittoresk centrum vind je in Aalst een prachtig park met het mooi Osbroeck-natuurgebied als toemaatje. Ons eigenste Erembodegem heeft langs de Dender met de Gerstjens een aardige natuurzone. Ook in Welle moet je denderwaarts wil je de Wellemeersen aandoen. Quasi in onze achtertuin op de grens tussen Erembodegem en Affligem ligt het Kluisbos. Ziehier vier natuurlandschappen die we, aangezien ze alle vier op een boogscheut van onze thuis liggen, geregeld aandoen. In dit eerste deel teken ik een tocht, die deze gebieden aandoet, uit.
Even zoeken op plaatsnaam, Erembodegem in dit geval, en inzoomen.
Knooppunt 38 langs de Dender lijkt me een geschikte startplaats.
Daarna klik ik knooppunt 36 aan dit brengt ons duidelijk richting park van Aalst.
Vervolgens worden punten 35 en 81 geselecteerd. Het schiet flink op.
Zo gaan we verder via 80, 79, 50, 46 en terug naar 38. Klaar is kees. Een tocht van 27,8km staat op het scherm.
Fietsnet geeft de mogelijkheid om de geplande route naar je gps te exporteren.
De mogelijkheid om de knooppunten als waypoint te exporteren aanvinken!
En het downloaden van het GPX-bestand (compatibel met mijn Garmin Etrex) kan beginnen. Fietsnet vraagt niet om registratie. Op de site neemt de kaart de meeste ruimte in, de interface om de tocht te plannen is sober en daardoor zeer overzichtelijk en intuïtief. Het exporteren gaat vlot en geeft een perfect bruikbare track. Fietsnet is tot nu toe mijn favoriete routeplanner voor fietsknooppunten en dit met lengtes voorsprong.
Daarna open ik het bestand in Mapsource
Waarna ik het overzet op mijn “Garmin eTrex Legend HCx”
Bij de opgeslagen tracks vinden we onze tocht terug.
Wat dit beeld geeft, uitgestippeld op de kaart.
Vanuit Mapsource print ik de kaart af, vouw ze …
…en steek ze onder het doorzichtig plastiek van mijn fietstas.
Voor wie niet over een gps-apparaat beschikt is er een leuk en zeer goedkoop hulpmiddel.
…die eenvoudig aan het fietsstuur is te bevestigen.
Op de site vinden we ook een handige calculator.
We beginnen met het ingeven van het startknooppunt. In ons geval 38. Bikepointer geeft ons een overzicht van alle 38-knooppunten. Ik kies uiteraard voor Scheldeland – Erembodegem. Vanaf nu worden er aanliggende knooppunten aangeboden. Wij kiezen dus verder voor 36 en vervolgens 35 telkens Scheldeland-Aalst. Een leuke manier van werken. Ik mis echter een zoekfunctie op locatie om een startknooppunt te vinden. Misschien een suggestie voor de makers van deze voor de rest voortreffelijke website.
Zodoende werken we onze tocht af.
Tussentotalen aanvinken…
…dit laat ons aan elk knooppunt weten wat we al hebben afgelegd.
Alvorens af te drukken passen we de achtergrond van ons routekaartje aan. Schol!
Printen maar.
tja…niet meteen het gewenste formaat.
Dan maar de schaar erin.
Dit lijkt er al veel meer op.
Past als gegoten.
Bikepointer is een prima alternatief voor wie de kosten van een gps wil besparen. Het principe sluit goed aan bij de geest van het fietsknooppunten-netwerk. Eenvoudig, efficiënt en door iedereen te gebruiken.
Ziezo de voorbereiding zit erop. Ik hoop dat jullie wat aan deze uitzetting hebben gehad. Binnenkort mogen jullie een verslag van deze tocht verwachten.
Zondag 11 januari 2008 Het weer dat we nu over ons krijgen is wel zeer uitzonderlijk. Het is toch zo’n dikke 10 jaar geleden dat ik me de Dender bevroren herinner. Deze ochtend maakten we een kleine tocht om enkele winterse plaatjes te maken. Ik koos voor ons loopparcours in de velden.
Zie de volgende foto’s,
Op de Brusselbaan was deze kale struik (of is het een afgezaagde boom die aan een comeback bezig is ?) het eerste onderwerp.
Op dezelfde plaats, bomen mooi wit van de rijm.
Nog even dit kiekje en dan verder…
Na de Molenberg duiken we de Zavelberg naar beneden. Daar staat dit eenzaam paard te grazen, nou grazen?
Nu gedwongen door koude vingers die het fotograferen haast onmogelijk maken kiezen we voor een kortere weg. Die ons langs deze knotwilgen brengt.
Wat verder nog paarden die de kou verduren.
Langs TenBos gaat het nu, vrij snel, terug naar huis.
Vlug wat opwarmen, maar een fietstochtje van nog geen 10 km kan onze prestatiedrang niet intomen. Kort na de middag rond 13u30 zakken we af naar het park van Aalst om er een 10 km te lopen (dit is 2 maal door het park en den Osbroeck).
Aan een vrij stevig tempo en met een temperatuur van zo’n +1° worden de kilometers afgemaald. Daarna nemen we nog de tijd om enkele foto’s te maken met de Lenoir m’n nieuwe GSM die zichzelf aanprijst als smartphone volgens mij meer multimediaphone.
Hier komt er een selectie;
Goed ingeduffeld schrijver dezes. Na de looptraining kan er nog een bescheiden glimlach er vanaf.
Een deel van de grote parkvijver met de grote treurwilg aan de andere kant de leuke burgerhuisjes. Voor mij één van de mooiste straten in Aalst
.
Nu op naar een mooi bruggetje.
Er zijn nogal wat treurwilgen in dit mooi park, vandaag geeft dit iets vreemds.
Aan ijs geen gebrek
.
Wat verder komt de enige drankgelegenheid van dit park in het zicht.
Nog een brugske om mee te eindigen.
Daarna snel naar huis waar we een bloedstollend Belgisch kampioenschap in Ruddervoorde bekijken.
Zo een korte fietstocht en na afloop van een looptraining nog wat foto’s in het Aalsters park. Zeker de fietstocht was een alibi om sneeuwlandschappen vast te leggen. Wie weet wanneer we nog eens zo’n winter meemaken? Zonder deze beelden is deze blog niet compleet. Maar wees gerust het kriebelt steeds meer om nog eens een flinke fietstocht te peddelen. Met een verslag op deze blog tot gevolg.
Fabelta Ninove
![P11-01-09_14.39[01]](https://i0.wp.com/farm4.static.flickr.com/3491/3187473821_3005c26194.jpg)
![P11-01-09_14.41[01]](https://i0.wp.com/farm4.static.flickr.com/3498/3188324906_1352df92e7.jpg)
![P11-01-09_14.41[02]](https://i0.wp.com/farm4.static.flickr.com/3360/3187484149_2ca629e668.jpg)
![P11-01-09_14.43[01]](https://i0.wp.com/farm4.static.flickr.com/3489/3188330688_2f9c4302f5.jpg)
De tweezame..... 