Donderdag 10 november 2011

Zo voorjaar zo najaar. Werkelijk er komt blijkbaar geen einde aan. Wordt het stilletjes aan wat frisser de zon blijft van de partij en schotelt ons prima fietsweer voor de wielen. Ik ga dan weer opnieuw op zoek naar een leuke fietstocht.  Op de site van toerisme Oost-Vlaanderen trekt de kastelenroute mijn aandacht. Met zo’n 48km vrij vlak lijkt deze mij aangewezen om eens aan te doen.
Het is zo’n kwart voor één na de middag als we in Destelbergen een plekje zoeken voor ons A-ken. Op een wip zijn de fietsen uitgeladen en starten wij de kastelenroute.
Voor het gemeentehuis (meteen het eerste kasteel)  leert dit standbeeld ons dat we het territorium van Reinaert de Vos betreden.
Langs de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Sneeuwkerk rechtover het gemeentehuis starten we de rit.

De pret wordt echter snel verstoort door werken aan het rioleringsnet.

Nu we treuren niet lang en maken een ommetje langs het mooie Damvalleimeer en komen zo…

..op de Meerkenshamstraat.
Rechts verschijnt het mooie Walboskasteel.

De Meerkenshamstraat brengt ons een eerste keer naar de Schelde. Maar eerst genieten  we van het uitzicht op het fiere Gent. De St.Baafskathedraal, het Belfort en de St.-Niklaaskerk torenen aan de einder, echt indrukwekkend.
Nu draaien we de Scheldeoever op.
In een weidse bocht volgen we de loop van de Schelde die hier stilletjes aan dichtslibt.
Even voor de Heusdenbrug verlaten we het Scheld en fietsen over een kasseiweg naar het kasteel Stas de Richelle.

Deze vergane, gekortwiekte glorie troont eenzaam ietwat verdwaald in dit landschap.
Dan vergaat het Kasteel Les Goëlands beter. De streek is hier dik bezaaid met zo’n stulpjes.
Onze fototoestellen zijn nog maar weggeborgen of daar staan we weer voor een kasteel of kasteelhoeve in dit geval.
Dit kapelletje is een welgekomen afwisseling.
Evenals het tolhuis uit 1653 dat ons verleidt met zijn eenvoudige schoonheid. Gewoon mooi!!
Snel doorkruisen we Heusdendorp om haast onmiddellijk…
…veld en bos op te zoeken. Dit dennenbos ziet er wat aftands en uitgeleefd bij.
Dit hert ondergaat gelaten zijn gevangenschap.
Opnieuw vlijt de route zich langs de schelde. Aan de overkant priemt de Sint-Martinuskerk van Melle door de boomkruinen.
Ook dit kwartet viervoeters kan het mooie weer waarderen.
We fietsen nu richting Laarne, nee heb geen schrik dit zijn geen Jurasic-park toestanden. Gewoon het familiepark Harry-Malter.
We rijden nu tussen de bloementelers. Serres sieren het uitzicht. Veel van de begonia’s die de Gentse floralien opfleuren komen van hier.
Bij het binnenfietsen van Laarne worden we opnieuw op een kasteel getracteerd. Kasteel van Laarne.
Gedreven door een scherp hongergevoel besluiten we even te stoppen in Laarne. Hier de Sint-Machariuskerk.
en het statige gemeentehuis waar we onder een stralend zonnetje…
…onze koffiekoeken, die we bij een plaatselijke bakker, kochten verorberen.
Na dit vier(drie)-uurtje peddelen we verder en zitten we snel weer in het veld.
In het veld hier gaat het echter mis. Door het volgen van de aanwijsborden verlaten we de track.

We doen een eerste maal Kalken aan. Dit is echter eerder dan verwacht. Normaal hadden we nog een eind langs de Schelde moeten fietsen.
Als we een lus maken en vrij snel op hetzelfde punt in Kalken aankomen, besluit ik terug te keren naar het punt waar de track verschilt met de aanduiding op het bord. Inderdaad wat verder loopt de track opnieuw synchroon met de aanduidingen.
En ja voor een derde keer volgen we de Schelde. Hier is een mogelijke reden voor het gedraaide aanwijsbord. De dijk wordt blijkbaar opgehoogd en het fietspad ligt open. Wij wagen het erop maar ik kan mij voorstellen dat het niet te doen is als men hier aan de slag is.
We stampen en duwen ons verder tot Schellebelle.
Waarna het langs een bloedmooie kalkenvaart terug naar Kalken gaat.
Blijkbaar is tijdens het uploaden van de routetrack naar mijn Garmin een groot deel verloren gegaan. Op aanwijzing van een bewoner van Kalken nemen we dan maar de grote baan terug naar Destelbergen. Maar als we Wetteren naderen blijkt het een dubieuze aanduiding. Ik besluit de route terug te rijden.
Door een gelukkig toeval komen we toch terug op de juiste route terecht. Inmiddels is het donker geworden en in met een fikse vaart fietsen wij verder.
Ondertussen verschijnt een volle maan vanachter de horizon.  Tiens verklaart dit misschien onze dwalingen?
Wat zijn we blij als we zonder ongelukken onze omzwervingen tot een goed eind brengen. Het is nog maar 17u34 maar inmiddels is de nacht al ingevallen.

Door al dit trammelant hebben we de route moeten inkorten en lijkt het mij niet billijk om een beoordeling te geven. Wat we gezien hebben, zo’n 80%, lijkt wel veelbelovend. Het zal dus geen beproeving zijn als we deze tocht later nog eens fietsen, integendeel het is eerder een mooi vooruitzicht.

Enkele interessante links:

Bij de familie de Koning vond ik een interessante beschrijving van de Kastelenroute.

Voor een korte beschrijving van deze route en een overzichtelijke kaart: Vlaanderen-Fietsland

Op de site van Destelbergen vond ik volgende beschrijving.

Op dezelfde site een opsomming en beschrijving van de kastelen van deze route

Dan refereer ik nog graag eens naar enkele sites waar ik een boontje voor heb:

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod.

Een streekgenoot op wiens site ik een beetje jaloers ben: Dj!no