Boontocht lus 2 (100 jaar Louis Paul Boon)

Woensdag 28 maart 2012

Op 15 maart 1912 werd Louis Paul Boon geboren. 100 jaar geleden en dat moet gevierd worden. Veel van het literaire werk van Louis Paul Boon speelt zich af hier in onze streek waar hij geboren en getogen is. Ter gelegenheid van dit feestjaar knoopte Toerisme Oost-Vlaanderen twee mooie fietstochten in elkaar. Deze twee lussen, die telkens hetzelfde startpunt hebben kunnen aan elkaar geknoopt worden voor de betere fietsers onder ons. Wij verkiezen ze afzonderlijk te fietsen. De eerste lus heeft mij sterk bekoord, benieuwd wat de tweede lus biedt.

Normaal start deze lus ook in Aalst aan knooppunt 33. Wij zakken echter af naar het centrum van ons geliefd dorp om er aan de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk in te pikken op de route. We gaan meteen op zoek naar knooppunt 81. Louis Paul Boon woonde een groot deel van zijn leven in Erembodegem.

We verlaten Erembodegem via een tunnel onder de E40.

Vandaar gaat het langs de Wellemeersen naar Welle.

Na Welle gaat het door de velden naar Denderleeuw. Knooppunt 81 wordt ingewisseld voor 80.

In lus 1 verschijnt er ter hoogte van Lede een watertoren. In lus 2 hebben we hetzelfde fenomeen bij het naderen van Denderleeuw.

Woensdag 28 maart 2012 is buitenspeeldag, in Denderleeuw heeft het een ongelooflijk succes. Elke Denderleeuwenaar lijkt op het speelplein aanwezig te zijn.

Nog steeds in Denderleeuw dit standbeeld voor Dr. Cochez in de gelijknamige straat.

Langs de Sint-Amanduskerk gaat het naar de Dender en knooppunt 80.

Nu staat knooppunt 10 op het menu de weg er naartoe loopt langs de oever van de Dender.

Denderleeuw bad.

Op naar Okegem nu.

Liedekerke jachthaven.

Fiere zwaan zwemt voor Veerles lens.

In Okegem staat een mooi standbeeld. “Den dikken van Pamel“.

Inmiddels liggen knooppunten 10, 85 en 86 achter ons. We fietsen langs Ninove om aan knooppunt 91 de Dender over te steken via de fiets- voetgangersbrug.

Op weg naar knooppunt 90 gaat het nu zigzag door Ninove. Hier het standbeeld “de marathonlopers“. In het geuzenboek, vertelt Louis Paul Boon over de Ninovieters.

Op het Oudstrijdersplein lijkt het ook buitenspeeldag tussen de fonteinen nu.

Wat verder stuiten we op de twijnster. Dit beeld herinnert ons de werkomstandigheden rond de eeuwwisseling in deze streek. Deze omstandigheden worden ook beschreven in “Pieter Daens” nog een meesterwerk van Louis Paul Boon.

Ninove heeft ook een paar mooie stadspoorten. Hier de koepoort.

Via dit exemplaar rijden we stilletjesaan Ninove buiten.

Nog een terugblik op de majestueuze kerktoren van de Onze-Lieve-Vrouwkerk.

Langs de oude  abdijmuur gaat het terug de velden in.

Op weg naar Outer en knooppunt 90.

In Outer aan de galgeput zien we een monument van de Christene Demokraten  aan hunnen leider, weer zijn we bij Daens en zijn tegenstanders.

Outer is een lieflijk gehucht met een mooie dorpskern. Hier de Sint-Amanduskerk.

Ook knooppunt 90 behoort nu tot het verleden.  In de velden komen buiten knooppunt 45 ook onze favoriete viervoeters tegen.

Tussen Lebeke en Klein Heirlinkhove is er eventjes afwisseling de velden worden eventjes ingeruild en we fietsen door een bosje.

Maar snel wordt het zanderig pad opnieuw een weg weliswaar bestaande uit stevige kinderkopjes.

Langs Denderhoutem en knooppunten 88 en 84 bereiken we de dorpskern van Iddergem.

Ineens staan we terug op bekend terrein. Inderdaad knooppunt 81 wordt 2 maal aangedaan. Wel komende vanuit een andere richting en verdergaand ook in een andere richting.

Haaltert en knooppunten 82 en 83 zijn het doel.

Meermaals slagen we een grindweg in.

Koppel I…

Koppel II…

Via de Ninovestraat en de Diepeweg gaat het nu vliegensvlug naar Haaltert.

Eerst eventjes deze villa fotograferen.

En dan door het centrum van Haaltert met zijn mooi warandepark. We ruilen knooppunt 83 in voor knooppunt 33

Voor dit prachtige beeld “de Reisleidster” van Dirk De Keyzer duiken we nog eens in de remmen.

Dit doen we nog eens voor de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk in Nieuwerkerken.

Ondertussen is het al vrij laat +/- 19u30 e, leggen we er flink de pees op. Knooppunten 33 en 35 zoeven voorbij. We stoppen nog even om het stadspark vast te leggen.

Daarna fietsen we langs het osbroeck en…

…”Schotte” naar de Kapellekensbaan. Ja DE KAPPELEKENSBAAN.

Van Schotte maakte ik zo’n 2-tal jaar geleden volgend filmpje.

Dit jaar maakte ik opnieuw een filmpje met Veerles foto’s van de voetgangerstunnel onder de spoorweg in Termuren.

Zomer te Ter-muren is de ietwat minder gekende opvolger van het beroemde “de Kapellekensbaan

Wie Kappelekensbaan zegt… inderdaad. Kapel Onze-Lieve-Vrouw Ter Muren.

Wat verder verschijnt de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk opnieuw vanachter een hoek. Meteen zit er deze fietstocht er ook op. Wie de knooppunten volgt doet er zo’n 47km over. Wij, die van huis vertrokken, hebben zo’n 51km op de teller. 51 km fietsplezier. Wat pittiger dan de eerste lus maar het mag toch geen probleem zijn voor de gemiddelde fietser. Ik quoteer deze tocht 8,5/10. Dus wie het literaire aan het sportieve wil koppelen één devies: fiets deze tocht.

Enkele interessante links:

Voor meer informatie over de Boontocht en het bestellen van de fietsbrochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie Toerisme Oost-Vlaanderen.

Wil je meer weten hoe dit jaar Louis Paul Boon herdacht wordt surf naar www.boon2012.be.

Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:

Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.

Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.

Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.

De Molenbeekroute (Herzele, Erpe-Mere, Haaltert)

Zaterdag 13 juni 2009.

Weer al drie weken thuis. Op het werk is het heel druk, ik kan me weinig vrijmaken. Maar zaterdag wordt er mooi weer voorspeld.  Ik speur op internet naar een mooie tocht dichtbij. Bij “Djino” vind ik de Molenbeekroute. Zo’n 10 jaar geleden fietsten we al eens deze tocht. Gelieve deze  molenbeekroute niet te verwarren met de route die we begin vorig jaar aflegden rond Steendonk. Ik kom omstreeks 12u thuis. Na het middagmaal ga ik even rusten (ben al op van voor 5u). Het is dan ook rond 14u30 als we de tocht aanvatten.

We fietsen naar Haaltert alwaar we ter hoogte van het warandepark de route aansnijden.

Snel even deze parkbezoekers kieken en weg zijn wij.

We volgen de wegwijzers en onze garmin, die ons over de stationsstraat (een drukke steenweg)brengt. Wat verder dit mooi kapelletje en achterliggend kerkhof. Er liggen hier ook slachtoffers(van het gemene best) tijdens de tweede wereldoorlog.

Zowat halfweg tussen Haaltert en Denderhoutem stuiten we op deze tuin-indiaan. Zijn blik laat niets goed vermoeden. ’t Is eens wat anders altijd die onnozel contente kabouters.

We fietsen niet door tot Denderhoutem maar slagen rechtsaf den “Daai” in. Aldaar dit lieflijk tafereel.

Nog steeds fietsend over den Daai.

Kapelletje bij het verlaten van de velden te Stichelen.

Stichelen lijkt een klein gehucht te zijn. Algauw duiken we weer de velden in.

Nu krijgt de route toch een heel idyllisch tintje. Winkelveld

In de boekentstraat even deze vrolijke noot. Lijkt zo weggelopen uit een verhaal van Suske en Wiske.

Opnieuw dompelen we ons in het landelijke, tussen Heldergem en Kerksken (Haaltert) ligt dit prachtig natuurgebied Den Dotter..

Zicht op Heldergem.

De velden onderbroken met bomenrijen, wat kan een fietsershart meer bekoren.

Bakhuis opgericht door de buurtgemeenschap Gotegem in 1999.

Even binnenloeren.

In Aaigem bevinden we ons ineens op bekend terrein.

De lente loopt op haar laatste benen en de jeugd doet zijn intrede op de velden.

En inderdaad de ons zo vertrouwde Volckaerthoeve duikt op achter één van de vele bochten die deze tocht rijk is. Er wacht ons wat treurig nieuws. De Volckaerthoeve staat over te nemen. In afwachting is ze slechts zaterdag en woensdag open.

Ik ga nog eens achteraan kijken.

De hooischuur als zowel de hooiwagen lijken goedgevuld. Even smullen van lekkere zelfgemaakte ijskreem en weer op weg. Hopelijk blijft de Volckaerthoeve en vooral haar activiteiten  bestaan. Het zou zonde zijn.

Ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Ik val op de kleuren, heeft iets zuiderlijks.

Nu fietsen we naar het centrum van Aaigem.

Even binnenloeren… Van Aaigem gaat het met een wijde bocht naar Woubrechtegem.

Gloednieuwe, stevige villa. Crisis, what a crisis?

Koeien moeten naar de stal om gemolken te worden.

Lagergelegen boerderij, de machtige vergezichten rijgen zich hier aaneen.

Woubrechtegem.

We zijn nu op een boogscheut van Herzele. Bij het binnenrijden deze “molen te Rullegem” die flink onder handen wordt genomen.

Het schepenhuis in Herzele.

De ruïne van wat ooit een trots burcht was. Tot hier de rondrit Herzele.

We vervolgen onze weg opnieuw langs een veldbaantje dat ons naar…

…Ressegem brengt.

Burst is de volgende halte op onze rit.

Deze mooie klok, ontdaan van kerktoren, op een paar stevig spoorbils. Bambrugge

De Sint-Martinuskerk nog altijd in Bambrugge.

We naderen de E40 met aan de overkant Vlekkem. Ook hier dat glooiende dat voor mooie beelden zorgt.

De sopeter in Vlekkem

Inmiddels peddelen we richting Erpe-Mere. Wat voor Ottergem zien we een kudde koeien die in het veld gemelkt worden.

Na Erpe-Mere duiken we langs de Oudenaardse baan de E40 onder. In Mere toeven we wat langs de molenbeek . Haar oevers zijn juist opnieuw mooi aangelegd.

Nog even een fikse klim naar de Gotegemstraat. Daarna is het uitbollen terug naar Haaltert. Vandaar keren we terug naar huis. Het is zo’n 20u15 als we daar aankomen. De Molenbeekroute is een leuke herontdekking. 42 km is niet te lang maar levert toch genoeg verassend mooie momenten. Zonde dat we deze aantrekkelijke tocht, die we van huis uit kunnen fietsen, zo lang links laten liggen hebben.  8.5/10 verdient ze zeker.  Samen met M-route en de Patersroute is het een aanrader om de prachtige streek , die de Vlaamse ardennen is, te verkennen. Zeker doen!!!

Interessante links:

Vlaanderen-fietsland

Dj!no

De leuke fietser

Over Haaltert naar Ninove en terug…(Winter 2008-2009)

Zondag 14 december 2008

Het jaar loopt op zijn laatste benen. Dagen kort nachten kil en lang. Nee niet direct het weertje om er eens flink op uit te trekken. We hebben onze looptrainingen hervat, dus rest er niet veel tijd om de fietsen van stal te halen. Toch blijft het wat kriebelen en als er zondag een ietwat warmere 6° wordt voorspeld, in plaats van de luttele 2° van afgelopen week, kunnen we niet weerstaan en…


Met het de routeplanner belux voor fietser en wandelaar wordt er een kleine tocht, zo’n 30km, uitgestippeld.
GPCDIVCYCBEL2

Goed ingeduffeld,

starten we na half twee onze rit. We dalen af en rijden door het centrum van Erembodegem.

Even na de spoorweg merken we deze hoenders in een achtertuin.

Hun verendek beschut hen goed tegen de kou, zij scharrelen dan ook ongstoord verder. Garmin gidst ons door een industriezone. Dit grijs saai bedrijvenpark ligt er verlaten en troosteloos bij. Bij Belcolade (chocoladefabrikant) willen ze er de sfeer wat  inbrengen.

De velden, nu haast alle bladeren van de bomen en struiken zijn gevallen, hebben wat van hun glans verloren.

In de Charlotteweg is het naamplaatje ook al op zijn retour, kortom treurnis alom!!!

Ook bij het buitenrijden van Terjoden stuiten we op enkele hoenders, waaronder dit fier mannelijk exemplaar.

Opnieuw de velden in, onder de lage zon en over deze met putten doorzeefde veldbaan fietsen we naar Haaltert.

Ja, ook al is het winter, koeien mogen in dit verslag niet ontbreken.

Het wijdse landschap heeft ook in dit donker seizoen iets.

De regenval van de afgelopen weken laat zo z’n sporen na.

Moeizaam priemt de zon door de laaghangende wolken en geeft de kille weiden iets mystiek. Wat bezielt er iemand om hier te komen rondfietsen.

Zou het om dit mooi kapelletje zijn?

Mogelijk, het is de voorbode van Haaltert met zijn grote Sint-Gorikskerk.

Aan een van haar muren leunt het stalletje met de heilige familie.

’t Is waar, het hele kerstgebeuren breng wat licht en warmte tijdens het kille donkere jaareinde. Garmin maakt het zichzelf niet te moeilijk zie de volgende foto.

Inderdaad langs hetzelfde kapelletje van daarjuist keren we terug de velden in.

Nee niet de os ook niet de ezel maar de pony van de stal. Bij het buiten rijden van Haaltert.

Nog een terugblik.

En nu door de velden, zie volgende kiekjes…

Een stevige portie voederbieten.

Een aftandse schuur op een mistige achtergrond, zo vereeuwig ik ze graag.

Na een tijdje fietsen naderen we Denderhoutem. Ietwat buiten het dorpscentrum ligt het kerkhof.

Zoals in vele dorpskernen domineert de kerk het centrum, zo ook in Denderhoutem. De Sint-Amanduskerk.

Buiten het doorkruisen van het industriepark van Erembodegem had deze tocht nog iets, vergezichten over de velden. kapelletjes enz… Nu wordt het wel wat saai. Voor wie  van Denderhoutem naar Ninove wil is de Denderhoutembaan de snelste oplossing. Blijkbaar wou onze Garmin er geen gras over laten groeien en stuurde hij ons deze betonnen strook naar Ninove op. Saai maar gelukkig snel afgelegd. Voor we het goed beseffen naderen we Ninove. Staat de onze-lieve-Vrouwekerk niet wat scheef. Zien we hier het toekomstige Pisa aan de Dender?

Aan het station verkiest Garmin ons de Groene koepelroute te volgen. Naast de spoorweg fietsen we naar Okegem.

Okegem een onooglijk dorpje tussen Ninove en Erembodegem ligt aan de Dender. Wie geregeld mijn fietsverslagen leest weet dat deze rivier ons nauw aan het hart ligt. Het is voor Aalstenaars wat de Seine voor Parijzenaars en de Theems voor de Londense Cockneys is en de Tiber voor… Volgende foto’s maken veel duidelijk.

De Dender maakt, komende van Ninove,  voor Okegem een brede bocht…

… en stroomt dan verder naar Teralfene, Erembodegem, Aalst en verder tot ze in de Schelde uitmondt.

De oevers waar de gewassen, onkruid grassen en  riet, een winterslaap lijken te nemen geven een wat uitgebluste aanblik. De kale bomen kunnen hier ook niet veel aan verhelpen.

Kenmerkend voor de streek, boerderij met een groot a-typisch woonhuis.

Industrieel erfgoed, er is wel wat werk aan, daterend van tijden dat de Dender een levensader voor deze streek was. Wie weet komen deze tijden nog eens terug als we het vrachtverkeer over de weg afzweren en opteren voor een ecologische manier van goederenvervoer. Op het einde van het jaar is wat melancholie nooit ver weg.

Ook voor het personenvervoer biedt de Dender verschillende mogelijkheden. De fietsende dame kennend, niet alleen traag verkeer!!!

Als dit trekpaard zichzelf inkadert kan ik niet anders dan bliksemsnel de sluiter over te halen.

Vlug  nog even uitzoomen om de oevers ter hoogte van Denderleeuw te kieken.

In Liedekerke laat Garmin de Groene koepelroute links liggen en peddelen we, onder een  winterse zonsondergang, door naar Teralfene.

Vandaar zijn we snel terug in onze heimat en meteen aan het einde van deze winterse fietstocht.

Thuisgekomen warmen we ons op, een hete gluhwein helpt hier goed.

Wat deze fietstocht betreft, nu fietsen in de winter is niet meteen het prettigst. Als ik eerlijk ben was het meer de bedoeling om wat blogstof op te doen.  Enkel foto’s te maken dan echt van het fietsen te genieten. Ik miste het met Veerle bespreken van de kiekjes, ze selectioneren, wat bewerken en vooral er een verslag mee te maken. Nu bij deze…

De donkere in nevel gehulde eindejaarsdagen hebben iets vreemds. En last but not least het thuiskomen wint hier aan belang, knus in de zetel mat een warme gluhwein, mmm….

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: