Denderende steden DENDERMONDE

Vrijdag 6 augustus 2010

Onlangs las ik bij Pedro dat Toerisme Oost-Vlaanderen 4 tochten op fietsroutenetwerk heeft uitgewerkt. Dit trok onmiddellijk mijn aandacht en algauw kwam ik bij TOV aangesurfd. Mits een account aan te maken op deze site kan je de tracks van de tochten downloaden. Begin deze week zakten we af naar Dendermonde en haalden in het toerismebureau de folder (2,5€) op. We ontdekten er Kunstreflectie Dender en voor het begon te regenen namen we verschillende foto’s waarvan hier een compilatie.

De track die ik downloadde bij TOV liet zich niet uploaden naar onzen Garmin een probleem dat ik eens dringend moet oplossen. Maar niet getreurd met de knooppunten vermeld in de brochure stelde ik de route opnieuw samen op de site van FIETSNET. Deze fantastische site levert een prima track op met de knooppunten als waypoints. Vandaag worden er mooie opklaringen voorspeld. Daar de tocht bij ons in Erembodegem, langs de Dender, doortrekt besluiten we aan de sluis op de route in te pikken.Vlak aan het sas heeft men een zithoek aangelegd. Wij zetten er ons en verorberen de mattentaarten, die we in het dorp bij bakkerij Etienne kochten.

Dit alles met de Onze-Lieve-Vrouwhemelvaartkerk op de achtergrond.

Met een hemelse vaart snellen wij voorbij knooppunt 38 (ons startknooppunt). Algauw naderen we Aalst…

knooppunten 36 en 34 brengen ons naar het centrum. Door werken aan het rondpunt “de Werf” raken we even van het netwerk. Doch zodoende komen we langs het mooi, onlangs opgefrist, station.

Verder vangen we nog een glimp op van de Sint-Jozefskerk alvorens we, iets voor knooppunt 28, opnieuw het netwerk vervoegen.

Nu gaat het via de oever van de Dender naar knooppunt 29 (wiezebrug). We zijn zo te zien niet alleen op stap.

Te land…te water. Waarom denk ik ineens aan nieuwjaar?

Wegenwerken zonder doel? De lading lijkt dan weer op veevoer.

Eén van de mooiste kerktorens uit de streek (ge zout er opnieuw van naar de mis gaan!) . Sint-Aldegondiskerk in Mespelare. Dit zicht heb je ter hoogte van knooppunt 27. Nu gaat het verder op weg naar knooppunt 81.

Hoofdstuk sluizencomplexen. Deel I Denderbelle.

Deze groep paarden als interludium ongeveer aan knooppunt 81 waarna op zoek gaan naar knooppunt 87 en het …

…sluizencomplex van Dendermonde ter hoogte van knooppunt 87 en de samenloop van Dender en Schelde. Aan de overkant wacht knooppunt 88 om een vervolg aan onze tocht te breien.

Langs de scheldedijk gaat het nu snel naar Dendermonde.

We ronden knooppunten 91 en 89 en vieren dit met een terrasje op de grote markt.

Dendermonde heeft enkele mooie gebouwen. Hier het stadhuis met het prachtige Belfort (werelderfgoed) en het gerechtshof samen.

Onder dreigende wolken het fraaie vleeshuis. Dendermonde heeft een pracht aan cultuurhistorische gebouwen.

Op de vlasmarkt bewonderen we nog even de juwelierswinkel D’Hanis.

We nemen de draad opnieuw op en richten het voorwiel naar knooppunt 84. en “Oude Dender”.

Zo machtig en breed de Dender is als ze overgaat in de schelde zo sfeerrijk en romantisch is de oude Dender.

Het einde van de oud Dender valt samen met knooppunt 84. Hier ruilen we de dijken en jaagpaden in voor landwegen…

…veldbloemen…

…Black en white minstrelshow of koeien in de twee tinten.

Dit alles wordt ons voorgeschoteld tussen knooppunt 85 en 32. Denderbelle met de Sint Martinuskerk heeft zich er ook tussen genesteld.

De “Tongenslijpers” van Patrick Heuninck in opdracht van “de lustige geburen” Een werk met een boodschap?

Wat verder zigzaggen we voorbij punt 32 en gaan op zoek naar 31 en Wieze.

De mooiste momenten verschuilen zich soms achter kleine gebeurtenissen,zoals dit samen eenden voeren.

Zou het kunnen dat we Wieze naderen I.

Nu wat onverhard, waarom hebben we anders die dikke banden?

Zou het kunnen dat we Wieze naderen II.

Zou het kunnen dat we… Ja we toeren al een tijdje rond en in Wieze. knooppunt 31

In Wieze doen we een leuke ontdekking. Er is een mooie attractie bijgekomen. Den dikken Eik is een mengeling van café-taverne, museum en rariteitenkabinet. Echt leuk en als stop in deze route ideaal. Genietend van de mooie binnenkoer hebben we een lekker ijsje opgelepeld.

We laten Wieze het chocoladedorp achter ons en fietsen naar de faluintjes. richting knooppunt 39

Niet het ros beiaard maar toch een mooi dier deze schimmel.

Deze 3 blonde grazers hebben ook iets. Deze paardenepisode speelt zich af tussen knooppunt 40 en 41.

Iets voor Moorsel(tussen knooppunt 41 en 47) is er een moeilijke beklimming. Niet zozeer door het hoogteverschil dat nog vlot te overbruggen valt, maar meer door de staat van het wegdek. Bij regenweer te vermijden!

In Moorsel schuwt de tocht geen kasjkes.

Nu gaat het naar knooppunt 47 via brede veldwegen die ons naar Meldert voeren.

Wie zoals wij het vlaamse land doorkruist wordt automatisch kenner van kapelletjes groot en klein. De Sint-Rochuskapel is niet meteen een exemplaar waarvan we achterover vallen. (op een boogscheut van knooppunt 46).

Ter hoogte van het “Gasthof Affligem” vlak bij de abdij van Affligem nemen we de Affligemdreef. Dit luidt de eindspurt in naar knooppunt 38.

Nu spurt?? eventjes worden we opgehouden daar de Affligemdreef open ligt.

Nog even door een kasjken en over een openliggende Kluisdreef waarna we de Brusselbaan oversteken (niet zonder risico!!).

Waarna we in de Gerstjens de plassen ontwijken(de meeste toch) om…

…bij knooppunt 38, meteen het einde van deze denderende tocht, aan te komen.

Inmiddels is het 17u45 en fietsen we snel terug huiswaarts. Het was een tijdje geleden maar dat is niet de enige reden dat we flink hebben genoten. Deze thematocht brengt het beste van wat er aan fietsgenot te beleven valt tussen Dendermonde en Aalst. 9/10 is een mooie score en maakt me benieuwd naar de andere tochten. Tot binnenkort!!

Enkele interessante links:

Denderend Stedentochten:

Lus 1 Dendermonde : Startplaats Centrum Dendermonde – 45 km – vlak – bijna volledig verhard

Lus 2 Aalst :Startplaats Stadspark Aalst – 39 km – vlak – bijna volledig verhard

Lus 3 Ninove : Startplaats Stadspark Ninove- 42 km – vlak tot licht glooiend -verharde en onverharde stukken

Lus 4 Geraardsbergen: Startplaats Denderbrug in het centrum van Geraardsbergen – 46km – heuvelend -bijna volledig verhard

Toerisme Oost-Vlaanderen:

Voor het bestellen van de brochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie.

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod:

Tour de Frans

Iemand die de streek tussen Aalst en Dendermonde door en door kent is:

Dj!no

Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog:

Fietsen met de Familie de Koning

11/08/2010 0

Denderen naar Dendermonde (Winter 2008-2009)

Donderdag 15 januari 2009

Na de vries komt de dooi. Begin deze week kwamen de temperaturen weer boven nul en vrij snel was het mooie witte tapijt verdwenen. Vandaag hebben we een vrije dag. We zitten ’s middags wat met elkaar te bespreken hoe we de rest van onze dag gaan vullen, als er ineens een zonnestraal door het wolkendek breekt. Ondanks mijn fikse verkoudheid staan in een wip onze fietsen buiten. Rond 13u30 duiken we naar de Dender om langs onze vertrouwde rivier naar Dendermonde te denderen.

Juist voor de sluis van Erembodegem draaien we het jaagpad op om langs de Gerstjens, een natuurgebied gekneld tussen de Dender en de Brusselbaan, naar Aalst te fietsen. Aan de overkant priemt het silhouet van de trotse Onze-lieve VrouwHemelvaartkerk door het struikgewas.

Eventjes wachten op Veerle die volgende schapenbok wil vereeuwigen.

De zon blijft stralen en we fietsen verder richting Aalst, eventjes onder de spoorweg door.

Na de spoorweg zijn we snel in Aalst. Daar volgen we nog steeds de Dender eerst langs Chipka met den Amylium. Als inwijkeling vind ik dit echt de max, een wijk die Chipka noemt. Het mag naast de marollen, naast het patershol, ja totzelfs naast de bronx staan. Chipka ge moet er toch maar op komen!!!

Een paar sluisen en wat industrie verder begeven we ons weer op het jaagpad. We hebben er zicht over de velden, maar het enigste teken van wat activiteit hier zijn de afgeknotte wilgen. Deze fiere veldwachters worden al eeuwenlang beknot in hun streven naar grootsheid. Net nog geen bonsai.

Kerken kunnen dan niet hoog genoeg . Maar ze zijn dan ook zo vergroeid met ons landschap. Op de rechteroever (rijrichting ) zien we zo’n typisch kerkje dat van Herdersem.

Aan onze kant links kan Veerle het niet laten deze 2 schattige bambietjes te fotograferen.

De boorden van de dender kleuren roestig tijdens deze winterperiode, maar onder een stralende zon heeft het toch iets.

Nog wat verder tot het sluizencomplex van Denderbelle.

Door volgend zicht aangetrokken verlaten we de denderoever om naar Mespelare te fietsen.

Mespelare is een klein dorpje zoals er zoveel zijn. Maar de kerk heeft er iets. Dan nog dat ajuintje er bovenop. Nee daar kunnen we niet aan weerstaan.

Het dorp zelf is ook best gezellig, lijkt me leuk om er te wonen.

De dorpskern van zo’n Oost-Vlaams dorpje is vrij klein en “op een ik en een gij” zijn we weer in de velden. Daar zijn al de eerste voorbereidingen voor het komende seizoen getroffen.

Er is al mest uitgereden, de eerste stap waarmee de hele cyclus van ploegen, zaaien en oogsten opnieuw opstart. Wat verder doen een groep paarden zich tegoed aan het hooi in de stalen ruif.

We rijden Oudegem binnen, in plaats van direct terug naar de Dender te fietsen maken we een klein omweg om er de kerk te op de gevoelige plaat vast te leggen.

Ook volgende cichoreibranderij “De Vlaanders” is deze omweg waard.

We bereiken terug de Dender en fietsen verder naar Dendermonde. Daar steken we over om terug te keren. Even voorbij de oude, afgesloten en nog deels bevroren Dender…

Keren we terug de velden in…

op naar Denderbelle. Maar eerst moeten we nog wat door de velden peddelen. Kort na het oversteken van de overweg komen we langs de loop van de Veere.

Een bosje met hoge populieren wordt gevangen door de lage winterzon.

Wat verder wil ik eens wat uitproberen en ziehier de Veere met nog enkele plakken ijs, en voor wie goed kijkt een gehaast waterkieken, in tegenlicht.

Wilgen als ze niet op tijd en stond gekortwiekt worden durven al eens scheuren.

Dit brengt Veerle op ideeën!!!

Na deze spielerei en voorbij de sluisdeuren op de Veere…(de Veere is eigenlijk meer een beek dan een rivier en dient om het regenwater van de velden naar de Dender af te wateren).

…peddelen we verder en komen zo in Denderbelle met zijn Sint-Martinuskerk.

Nu nog eens de Sint-Martinuskerk van een andere kant. Hoorde ik iemand zeggen dat kerken vergroeid zijn met ons landschap?

Maïs heeft de laatste decennia zich ook in ons landschap genesteld. Ondanks dat er op onze aardbol nog mensen van honger omkomen staat er hier in Lebbeke een gans veld te verrotten

Vlug verder gefietst en in de wijk Spruythoek stuiten we op de mooie Stevenkapel.

Juist naast deze kapel deze kleine, sobere arbeiderswoning.

De devotie blijft niet beperkt tot de kapel. Wat verder staat er een recent villaatje niet alleen goed geïsoleerd tegen de kou maar ook tegen blasfemie!!!

Nog wat door de velden waar ik bezwijk voor de charme van deze op rust gestelde serre.

Nu fietsen we Moorsel binnen en komen aan het Leireken. Deze spoorwegbedding werd omgeturnd tot een fietspad en is samen met de Dender een belangrijke uitvalsweg voor veel van onze fietstochten. In Moorsel kan je er een prachtig, zeer fascinerend kunstwerk van Luc De Blok bewonderen. “Het gebaar”.

Juist er tegenover kan je in de Graankorrel (nee geen evangelisch gebedshuis)iets drinken. Deze taverne werd enkele jaren terug vernieuwd en verrijkt met een leuk terras met zicht op de velden en de Leirekesroute.

Bij winterse temperaturen gaan wij haast nooit ergens binnen om iets te drinken. Zo gauw je binnen bent begin je te zweten en als je terug buiten komt heb je een killig gevoel. Dus rijden we meteen de leirekesroute op.

Wat verder knijpen we al de remmen dicht om dit zicht op de kerk van Moorsel vast te leggen.

Ondertussen is het al wat later en stilletjes aan sluipt de nevel de velden binnen.

Bij het kruisen van de Moorselbaan verlaten we de leirekesroute en kiezen resoluut richting thuis. Toch stoppen we nog even om de zonsondergang over Aalst te kieken.

Nu is het nog een kwartiertje en we rijden onze oprit op. Vlug worden de fietsen weggeborgen en wat later heeft Veerle een lekkere maaltijd klaar. Na het eten zitten we nog wat te keuvelen over onze eerste echte fietstocht van dit prille jaar. Richting Dendermonde is de Dender minder ingekapseld en heb je een mooi beeld van het omliggende. Dendermonde zelf hebben we deze keer niet aangedaan maar is zeker een bezoek waard. De velden tussen Dendermonde, Denderbelle, Wieze en Moorsel fietsen makkelijk en hier en daar wordt je vergast op een leuk zicht. Ook de dooi kan voor verrassend mooie beelden zorgen. Kortom we hebben weer met volle teugen genoten, ’t is niet te geloven hoe het naar nog smaakt.

18/01/2009 1

De Ros Beiaardroute (die van Aalst zijn zo kwaad….)

Als er een route is die ons de smaak gegeven heeft naar meer, dan is het de Ros Beiaardroute. Voor de aankoop van onze “Giants” besteden we geen aandacht aan al die zeshoekige bordjes. Maar snel veranderde dit. Wij dachten eerst onze Giants te gebruiken om te mountainbiken. Maar mountainbike was niet echt ons ding, rondfietsen in de streek des te meer. Onze eerste ontdekking was Leireken,

de route die gebruikmakend van een oude spoorbedding, naar Steenhuffel leidt. Onderweg leerden we het stationneke van Baardegem kennen. Nu is het, na een stevige fietstocht, zich neervlijen op het terras van het stationneke van Baardegem, een van die zaligheden die je moet meegemaakt hebben. Bij een fris bier geniet je na van al wat je onderweg ontdekt hebt en dit samen met andere fietsliefhebbers. Heb je zin in een lekkere maaltijd of een snack en andere desserts dan zal je er zeker iets naar je zin vinden. En daar ontdekten we de bordjes van de Ros Beiaardroute. Dus in Baardegem volgen we via Opwijk

de leirekesroute tot Peizegem. Daar verlaten we de “spoorroute” en fietsen naar Buggenhoutbos. Dit is een vrij groot bos dat sporters, naast fietsers vooral lopers en wandelaars, aantrekt. Ook toeristen bezoeken het bos en laten zich in de grote café’s tavernes met spijs en drank verwennen. Door een betwisting over de toegang van een baan is de route 2 jaar geleden ietwat aangepast. Na dit mooie bos duiken we weer de velden in, opweg naar Baasrode.

Dit dorp heeft iets, de dorpskom die vlakbij de Schelde ligt bekoort ons.

Vlakbij de kerk is er een overzetplaats,

hier brengt een overzetboot op geregelde tijdstippen je naar de overkant. Wij rijden verder over de dijk langs de Schelde.

Via brede meanders laveren we naar Vlassenbroek. Nog meer dan Baasrode is dit kunstenaarsdorpje, dat verscholen ligt achter de hoge Scheldedijk, een verrassing. In dit dorpje vind je pittoreske kunstateliers, naast leuke restaurantjes met mooie terrasjes. Het Ateljeeken is onze vaste stek.

Vooral de verschillende slaatjes met een lekker bier of wijntje zijn zeker aan te raden.

Heel lekker en toch niet zo zwaar dat ze de verdere fietstocht bemoeilijken. Rechtover het Ateljeeken staat het lieflijk kerkje van Vlassenbroek.

Dit dorpje is een must voor elke fietser, die zich in de omgeving van Dendermonde waagt. Nu brengt de scheldedijk ons snel in Dendermonde.

Dendermonde is niet alleen de stad van het peerd maar ook het provinciestadje met een mooie markt.

Op deze markt bevindt het prachtige belfort. Samen met het belfort van Aalst is het door de UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed. Even voorbij de vernieuwde markt komt de route aan de oude Dender, deze leidt ons voorbij de volkstuintjes naar de huidige loop van de Dender. Zigzaggend door de velden passeren we Denderbelle en naderen nu Wieze. Hier is het even opletten. Er is een mooi pad dat door de velden ons Wiezewaarts brengt. Maar als het de dagen daarvoor veel geregend heeft laat je dit pad liever links liggen en kies je voor de gewone baan. Wieze, vroeger vooral gekend door zijn brouwerij,hallen en de daarbij horende Wieze-oktoberfeesten, is een lief dorpje met een mooie Heilige Salvatorkerk en markt.

Op deze markt zijn enkele café’s waar het leuk verpozen is. Na Wieze fietsen we, nog eens door de velden, terug naar Leireken, in Baardegem, de route die ons terug thuis brengt.

De Ros Beiaard geeft ons nu al vele jaren fietsplezier. Deze fietstocht, die ons afwisselend, velden ,bospaden en dijkwegen voorschoteld en ze kruidt met dorpjes als Baasrode, Vlassenbroeck en Wieze krijgt een 8,5/10. Fietsen die route!!!

03/04/2008 1

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk: