Damme het aantrekkelijk dorpje in de schaduw van het grote Brugge heeft zoveel te bieden. Boekendorp, historisch centrum met stadsomwalling, zijn horeca en omgeving. Ingebed in de polders en langs de Damse vaart gelegen maakt Damme een ideale startplaats voor fietsers en wandelaars. Wijzelf hielden het vorig jaar op 5 maart op een stadswandeling. Een overzicht:
Het nazomeren blijft duren en na de Doornpanneroute wordt het tijd om nog eens op verplaatsing te gaan fietsen. Voor ik deze blog begon fietsten we al meermaals de Maerlantroute. Ik denk dat deze route bij de klassiekers onder de poldertochten mag gerekend worden.
Juist na de middag parkeren we ons A-ken op een ruime parking(-oost) even buiten het centrum van Damme. Meteen knopen we aan met de route en komen zo op het mooie stadsplein. Mede door de warme nazomerzon heerst er een gezellige drukte op en rond de verschillende terrasjes.
Wij laten deze drukte aan ons voorbijgaan en verlaten Damme en worden onmiddellijk gecharmeerd door de zachtglooiende polders. Wat er den dag van vandaag allemaal aan uw deur komt! Nee we geven niet!!
Op weg naar Moerkerke, dat we niet echt aandoen, en de Leopoldsvaart kruisen beekjes onze tocht. Ondanks het middaguur werpt de zon al lange schaduwen over het land (eind september!).
Aan dit knus, diep in de polders weggedoken fermetje merken we de landelijke variant van de rolstoel op.
Lapscheure is een klein polderdorpje,had het niet deze vrij grote kerk we waren er door zonder dat we het hadden gemerkt.
Nog steeds langs landelijke, maar goed berijdbare wegen, flirten we met de Nederlandse grens.
Op de velden wordt er naarstig gewerkt. De boeren willen van de laatste mooie dagen gebruik maken om alles winterklaar te krijgen.
Een blond 2PK-tje
Van blond geweld gesproken!!
Aan de overkant vervolgen we de tocht langs het jaagpad van de Damse vaart.
Opnieuw steken we over, deze maal vergt het minder van ons Veerleken haar armkracht.
De tocht brengt ons aan de oude stadsmuren van Sluis.
Normaal laat de route het centrum van dit mooie vestingstadje links liggen. Wij zondigen echter en doen even het centrum aan. Na een tas( bakkie?) koffie met een stuk warme appeltaart keren terug in het gelid
Weer in het veld worden we geconfronteerd met het rooien van de poters en andere patatten.
Iets minder gekend, maar ook verrassend mooi Aardenburg.
De Onze-Lieve-Vrouwekerk. Door het rechttrekken van de foto heeft de torenhaan zijn kam erbij in geschoten.
Heb mijn 2 stappers moeten tegenhouden of ze stapten er zo binnen. Ze mokken nog altijd.
Na Aardenburg gaat het terug naar Belgenland. Juist over de grens aan “de Tol” dit vissend koppel.
Middelburg het volgende stadje op de route. Dit stadje niet verwarren met het merkelijk groter stadje dat we aandeden op de Rammekensroute en de Valkenisseroute te Walcheren vorig jaar.
De plaatselijke schandpaal, wat in onbruik geraakt volgens een plaatselijke bewoner van Middelburg. Volgens diezelfde bewoner zou ik mogelijks voldoen aan de voorwaarden om aan deze paal gebonden te kunnen worden. Hij is inmiddels aan de beterhand.
Opnieuw volgen we de loop van de Leopoldsvaart.
Waarna we weer de velden induiken.
Nu gaat het door Donk een deelgemeente van Maldegem. Ook hier heeft de torenhaan het rechtrekken van de foto niet overleefd.
Surogaat.
Dan weer echt.
De Sareptakappel doet ons aan Gaudi denken.
De tocht blijft ons langs schilderachtige plaatsen brengen, hier in de omgeving van Moerkerke.
Mooie kloostergebouwen in Neogotische stijl (dank U wikipedia).
We zetten er nu stevig de vaart in.
Het wordt al wat frisser en in mijn buik grolt er een beer.
En ja hoor door de bomen verschijnen de contouren van Damme. Nog even fietsen en we zijn terug aan de parking. Vrij snel liggen de fietsen in de koffer en rijden we naar het centrum.
Van de drukte van deze namiddag is er haast niets meer te bespeuren. Het is ook even zoeken om nog een restaurant open te vinden. Maar in de “Damse Poort” schuiven we onze benen onder tafel en genieten van een lekkere visschotel. Lekker eten en vriendelijke bediening aan een schappelijke prijs. Tijdens het eten keuvelen we wat na over de Maerlantroute. Het is een aangename route. De wegen zijn met momenten vrij smal maar steeds goed berijdbaar. Er zit vrij veel afwisseling in de tocht en 52km plat vraagt geen uitzonderlijke conditie om de tocht tot een goed einde te brengen. 8.5/10 lijkt mij een mooie score.
Enkele interessante links:
Bij de familie de Koning vond ik een leuke beschrijving van de Maerlantroute.
Voor een korte beschrijving van deze route en een overzichtelijke kaart: Vlaanderen-Fietsland
26° in het binnenland en tot 23° aan zee. Dit lijkt een uitgelezen dag om nog eens naar de kust te rijden en er een leuke fietstocht te maken. Zogezegd… en om 15u30 verlaten we het Heldenplein in Heist voor de riante polderroute. We laveren langs mooie villaatjes
om ineens aan de dijk op te duiken
en vervolgens weer landinwaarts naar het Zoute te fietsen.
Voorbij het Zoute bevinden we ons tussen de koeien dit moeten de polders zijn.
Door deze polders stevenen we naar Nederlandse grens om dan terug Belgiëwaarts te gaan. Toch hier breien wij een kleine uitbreiding aan deze route en richten de steven naar Cadzand.
Daar smullen we, in het Noordzeehotel, van een lekkere warme appelbol die lekker contrasteert met het bijbestelde roomijs mmmm!!!
Daarna zoeken we voorbij Retranchement
de Riante polderroute opnieuw op. Deze voert ons langs beken en een verloren slik
of bomenrijen naar Sint Anna ter Muiden. Dit mooie dorpje bekoort ons dadelijk, we krijgen er haast niet genoeg van en het duurt dan ook vele foto’s voor we hier weggeraken.
De geblokte vieringtoren domineert dit dorpje en is al van ver te bewonderen.
Nu komen we snel aan het kanaal tussen Brugge en Sluis dat we een paar km volgen. Voor de eerste keer rijden we onder een galerij van majestueuze bomen,
dit zal zich nog meermaals herhalen en typeert wat deze route. Voorbij Hoeke verlaten we dit kanaal en peddelen langs schilderachtige wegen naar Oostkerke.
Na Oostkerke doen we nog eens een kanaal aan alvorens het gekende Damme te bereiken.
Inmiddels is het al om en bij 20u en door de temperatuur en het lang weekend is het er op koppen lopen. We maken enkele foto’s en reppen ons verder door de polders naar Ramskerke.
Ook dit is een pittoresk dorpje, maar werken in de dorpskern maken het wat moeilijk om er rond te fietsen. Het late uur noopt ons nu om een tandje bij te steken en met een fikse snelheid snellen we naar Heist. Daar zitten op een wip de fietsen op het dak van ons A-ken en voor we het goed en wel beseffen zitten we al op de autostrade terug naar huis. De riante polderroute is zeker de Veurne-Ambacht waart. Veel afwisseling, rustig rijden langs mooie veldbanen
of onder de hoge bomenrijen, die steevast de aangedane kanalen omzoomen. 9/10 is misschien een hoog cijfer dat echter niet alleen aan het fris witbier, dat ik tijdens dit schrijven dronk, te danken is. Nee de riante polderroute raad ik je sterk aan. Nog enkele beelden om je te verlekkeren.
De tweezame..... 