Maandag 16 mei 2001

Comacchio ligt op zo’n 110 km van Venetië, dit is zowat de afstand die wij thuis afleggen om de Belgische kust te bereiken. Het zou dan ook zonde zijn mochten we deze legendarische stad niet bezoeken. Zo komt het dat we rond 13u30 op de kade van Fusina wachten op de overzetboot die ons naar Venetië moet brengen.

Het is echter even wachten op de overzetboot
We verdoen de tijd met enkele foto’s te nemen van het havengebied.

Zware industrie.

Maar dan komt de Vaporetto eraan. En weg zijn wij!!!

We meren aan in Zattere. Van de aanlegplaats gaat het linea recta naar een restaurant om het gebrul in mijn buik te stoppen.

Op de kade heerst er een gezellige drukte.

Van Zattere gaat het langs de kade naar Puonto delle Duomo. Meteen hebben we zicht op een smal kanaaltje lijkt beloftevol.
Aan de overkant van het “Canale della Guidica” zien we dan weer dit mooie “Le Zitelle“.

Ja en het komt stilletjesaan op gang. Il Redentore is nog zo’n blikvanger.

En dan weer een kanaaltje, het kan hier niet op. Ons kodakskes krijgen geen rust. Die gaan een zware dag tegemoet.

En alle vervoer gebeurt per boot, goed geprobeerd van deze vrachtwagenchauffeurs maar buiten de waard gerekend.

We bereiken “Puonto della Duomo”en zien er dit vreemd, ietwat onwezenlijk kunstwerk . Venetië heeft tot op hedendaags een grote kunsttraditie.  Zo wordt er om de twee jaar een kunstbiënnale gehouden. Eén van de meest gerenommeerde wereldwijd.

Na de punto volgt de kade het “Canal Grande”

Het is er heerlijk slenteren.

Dan staan we ineens oog in oog met deze yeti-achtige verschijning.

Waarna we ons verder spoeden naar de Basiliek van Santa Maria della Salute. Weerom een indrukwekkend bouwwerk.

Wat minder indrukwekkend, maar het is toch altijd leuk anderen aan het werk te zien terwijl men zelf wat lanterfant.

We verlaten de kade en via één van de talloze bruggetjes duiken we de steegjes in.

We blijven zicht op het “Canal Grande” houden.

In deze steegjes maken we een eerste keer kennis met het Venetiaans kunstglas. Meteen krijgen we voorbeeld van Venetiaanse prijsstelling.

We rijgen de pittoreske steegjes en schilderachtige pleintjes aaneen.

Sinds Firenze nooit zoveel cultuurhistorisch moois bijeen gezien.

We kuieren verder en bereiken opnieuw het Canal Grande. We bewonderen er het “L’Istituto Veneto di Scienze, Lettere ed Arti“. Voor de vertaling wend U zich tot google vertaling.

Als we over onze schouder kijken, krijgen we deze terugblik.

We hebben de andere oever bereikt via de Ponte dell’Accademia.

Deze tocht slingert zich opnieuw langs pleinen…

Steegjes met alsmaar meer kunstgalerijen.

Met soms wel heel opmerkelijke kunstwerken.

Waarna we opnieuw van plein naar…

plein wandelen.

We hebben ogen te weinig om alles te bewonderen.

Had ik het over schilderachtige pleintjes?

Ook brugjes zijn dikgezaaid in Venetië. Dit exemplaar leidt ons naar de fiere “Chiesa di San Moisé” deze barokke kerk is echter een voorbode van het…

…imponerende San Marcoplein. Het “Piazza San Marco” moeder van alle Venetiaanse pleinen overdondert ons. Kijk maar mee.

Basiliek “San Marco”

Het Dogepaleis (persoonlijk vind ik het iets mooier dan de basiliek van San Marco).

Bezie die gallerijen eens.

Dit alle gekruid met een vleugje romantiek…

Maar deze klokkeluiders roepen ons ter orde.

Omstreeks 20u30 vertrekt de laatste overzetboot die ons terug naar Fusina moet brengen.

We spoeden ons terug naar Zattere waar we juist op tijd zijn om in te schepen en na te genieten van één van de indrukwekkendste stadswandelingen die we ooit mochten maken.

Enkele interessante links:

de officiële site van Venetië: met ondermeer cultuur en toerisme alleen in het Italiaans echter.