Boontocht lus I (100 jaar Louis Paul Boon)

Maandag 26 maart 2012

Op 15 maart 1912 werd Louis Paul Boon geboren. 100 jaar geleden en dat moet gevierd worden. Veel van het literaire werk van Louis Paul Boon speelt zich af hier in onze streek waar hij geboren en getogen is. Ter gelegenheid van dit feestjaar knoopte Toerisme Oost-Vlaanderen twee mooie fietstochten in elkaar. Deze twee lussen, die telkens hetzelfde startpunt hebben kunnen aan elkaar geknoopt worden voor de betere fietsers onder ons. Wij verkiezen ze afzonderlijk te fietsen. Op naar de eerste episode van deze literaire verkenning van het land van Aalst.

Alvorens te starten maken we van de gelegenheid gebruik om snel even in het gemeentehuis van Aalst langs te gaan. Op de dienst bevolking doet Veerle een aanvraag voor een nieuwe identiteitskaart daar de hare haast verlopen is. Ik kiek snel Ondineke een replica van het beeld dat Frans De Vree in 1995 creëerde geïnspireerd door de Kappellekensbaan van Louis Paul Boon.

Na deze formaliteit haasten we ons naar knooppunt 33 waar we onder een stralende zon deze tocht beginnen.

We gaan op zoek naar punt 23. We fietsen langs het stedelijk kerkhof waar zowel Louis Paul Boon als priester Daens zijn begraven.

Eventjes gaat het al door de velden. In de knooppuntentocht van Aalst over Erpe-Mere naar Lede en terug naar Aalst fietsten we hier al.

Langs de Sint-Jobkapel gaat het via…

…deze idyllische beek naar het …

kasteel Regelsbrugge. Dit mooie kasteel maakt zijn opwachting in Louis Paul Boons roman “Pieter Daens“. Mij lijkt het een bewijs dat buitenmaatse haast onethische bonussen van alle tijden zijn.

Wij fietsen lustig verder, het zigzagt nogal, door de buitenwijken van Aalst. Dit zwart schaap betrappen we juist voorbij de hogeschool Dirk Martens.

Ongeveer ter hoogte van het Stedelijk ziekenhuis van Aalst merken we deze oude toren. Men is volop bezig hem een nieuwe bestemming te geven.

Wat verder kruisen we de Siesegemlaan een zeer drukke invalsweg. Nu duiken we weer de velden in.

Het kasteeltje van Maal baadt in een stralende zon, Veerle maakt er deze mooie foto van, waarna we verder fietsen naar knooppunt 20

De treurwilgen zijn zowat de eersten die zich van een nieuw bladerdek voorzien. Elk jaar opnieuw maakt dit fris lentegroen mij lyrisch.

Knooppunt 20 ligt in Erpe. Op het kerksplein staat dit oorlogsmonument “ter ere van onze helden gestorven..”. Deze helden jonge mensen gestorven in de meest onmenselijke omstandigheden…spijtig genoeg gebeurt dit nog dagelijks misschien niet meer in onze contreien maar daarom niet minder erg.

De Sint-Martinuskerk ligt samen met knooppunt 20 snel achter ons. Op naar punt 58 en Erondegem.

In Erondegem fietsen we langs de Hoogstraat het kerkplein met Sint-Pietersbandenkerk op. Meteen is punt 58 gerond. “De bende van Jan de Lichte” nog een gekende roman van Louis Paul Boon speelt zich hier in de streek af.

De tocht gaat nu verder knooppunt 55 waarts. De velden rond en Lede zelf zijn dan weer het decor voor taferelen in “het Geuzenboek” ook in deze godsdienstoorlog gaat het er geweldig(letterlijk) aan toe.

We naderen Lede, nog eventjes door een veldbaan.

Knooppunten 13 en 16 leiden ons door de buitenwijken van Lede. Ter hoogte van knooppunt 19 doen deze hoef-achtigen zich tegoed aan de stralende zon.

Aan knooppunt 17 begint het prachtig natuurgebied Honegem.

Prachtige landschappen…

…bevolkt met onder meer dit suffolk schaap. We hebben een gezellige babbel met de eigenaar van dit schaap die tevens gids is in dit natuurgebied.

Ook deze Brabantse trekpaarden hebben hier hun stek en delen hun weide met…

…deze fier haan.

Na Honegem gaat het Aalstwaarts. Knooppunt 24 ligt snel achter ons. Dat het trekpaard ooit een grote rol heeft gespeeld blijkt nog maar eens als we dit ietwat verweerd standbeeld voorbijfietsen.

Juist voor het binnenrijden van Aalst neemt de route een bocht en via een fietspad over een oude spoorwegbedding gaat het nu richting Hofstade en ander “faluintjes“. Op naar knooppunt 26 en 25

Dit fietspad grenst aan vele tuintjes. In een van deze tuintjes kiekt Veerle deze kalkoen.

Even voorbij punt 22 naderen we Gijzegem. Dit mooie gebouw is een voorloper van het mooie “Hof van Gijzegem

Vervolgens krijgen we het mooie park voorgeschoteld.

Deze mooie poort verhindert de toegang tot al dit moois. Louis Paul Boon kom terug…er is nog werk aan de winkel!!!

In Gijzegem vinden we nog een bakker open. Voor dit kapelletje verorberen we een paar franchipannekes en ander glacékes.

Eens de grommende beer het zwijgen opgelegd gaat het verder langs deze mooie Sint-Martinuskerk met zijn ietwat barokke toren.

Tussen knooppunt 29 en 30 ligt onzen Dender. Daarna gaat  het naar Herdersem en knooppunt 40. Juist voorbij den Dender is de Disgenaatdreef opgebroken. Toch kan men er voorbij.

Deze bouwval is het begin vaan een reeks kapelletjes.

Maar eerst zoeken we via deze kasseiweg de velden naast den dender op.

Deze appaloosa kan er in alle rust grazen… in de verste verte geen Winnetou te bespeuren..

Ook hier zorgt de plaatselijke treurwilg voor fis lentegroen.  Treurwilg?

Is het ter ere van Louis Paul Boons Kappellekensbaan (voor zijn filosofie zou mij sterk verwonderen) ik weet het niet maar de route vergast ons nu op…

het ene kappelleke na…

… het andere.

…het andere II

…het andere III

Dat een mens al eens content is van een omgehakte boomstronk tegen te komen. Deze heeft zich genesteld tussen knooppunt 40 en 41.

Blij gemutst fietsen we nu verder…

…waar we ter hoogte van het kunstwerk “het gebaar” van Luc De Blok de Leirekesroute opfietsen.

De Leirekesroute, nog zo’n klassieker in onze fietsgeschiedenis, brengt ons over knooppunt 41 terug naar Aalst en knooppunt 34

Nog even een zijblik op de Sint-Martinuskerk van Moorsel.

Na de Leirekesroute kruisen we de Aelbrechtlaan .

Het fotograferen van al deze graffiti kost nogal wat tijd.

In sneltreinvaart, zoals geregeld op onze tochten als het laat wordt, gaat het nu richting knooppunt 36 en 35 en vandaar naar huis.

Wat een leuke tocht. Zowat alle trajecten van deze tocht fietsten we al eens, maar deze tocht voegt ze samen tot één van de mooiste routes in de streek. 9/10 is dan ook mijn verdict.

Enkele interessante links:

Voor meer informatie over de Boontocht en het bestellen van de fietsbrochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie Toerisme Oost-Vlaanderen.

Wil je meer weten hoe dit jaar Louis Paul Boon herdacht wordt surf naar www.boon2012.be.

Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:

Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.

Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.

Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.

Knooppuntentocht Erembodegem, Denderleeuw,Ternat, Asbeek, Essene en terug.

Zaterdag 24 maart 2012

De lente neemt een vliegende start dit jaar. Heldere dagen met temperaturen rond de 20° volgen elkaar op. Ik zet me nog eens voor mijn PC en surf naar fietsnet mijn favoriete fietsrouteplanner voor knooppunten. Van eerdere tochten weet ik dat het leuk fietsen is tussen Denderleeuw en Ternat.

Vrij laat zo’n 17u denderen we naar knooppunt 79 . Ter hoogte van dit knooppunt en Denderleeuw verlaten we den Dender om knooppunt 80 op te zoeken eventjes genieten we van dit zicht op de Sint Niklaaskerk te Liedekerke.

Even gaat het over een grindweg langs de spoorweg.

Tussen knooppunten 80 en 30 zien we deze olijkerd eens zijn neus buiten steken.

Daarna rijgen knooppunten 30 en 35 zich snel aan elkaar. De bloesems zijn nu goed aan aan het bloeien en fleuren letterlijk het landschap op. Door deze tuinwijken vervolgen wij onze tocht richting Sint-Katherine-Lombeek en knooppunt 73.

Wat het bladerdek betreft is het nog gene vette. We moeten het met een lichte zweem groen stellen.

Opnieuw peddelen we over grind en langs de spoorweg. Sinds enkele jaren zijn hier grote werken aan de gang.

Het mooie weer brengt jong en oud naar buiten.

Deze pony heeft nog zijn wintervacht, s’nachts zal hij daar nog veel geniet van hebben. De temperaturen zakken s’nachts nog serieus.

Onder een dalende zon bereiken we Sint-Katherina-Lombeek.  De steven wordt nu van knooppunt 73 naar knooppunt 59 gericht. Op naar Ternat

Wintervachten 2.

Onder rozerode zonnestralen fietsen we door de velden rond Ternat.

De Sint-Gertrudiskerk torent hoog boven de velden.

Inmiddels ligt knooppunt 59 achter ons en ter hoogte van punt 54 wilt Veerle niet verder fietsen alvorens dit drietal te kieken.

Stilletjesaan wordt onze tocht pittiger. Om in Opalfene deze Sint-Jozefkapel te bereiken dient er fiks doorgetrapt te worden. Letterlijk dan anders vloog ik deze helling op!!!

Op naar knooppunt 92 gaat het over de E 40, nu zakt de zon toch snel.

Alvorens het tempo wat op te voeren, onze lichtjes liggen nog ergens in een schuif thuis, stoppen we om de innerlijken wat te voeden.

Nog even deze ode aan het brabants trekpaard vastleggen…

Om daarna de ene klim na de andere af te werken door Asbeek, Essene en Affligem om snel daarna en juist voor het duister terug thuis te komen.

Snel nog even de geronde knooppunten van 92 gaat het naar 1 en 2. Dit is echt stevige kost de ene kuitenbijter na de andere. Van 2 gaat het naar knooppunt 50 en worden de hellingen milder en gaat het tempo stevig omhoog. Na 50 ligt knooppunt 46 op het menu. Daarna gaat het over de Affligemdreef naar Knooppunt 38 en vandaar naar huis. Al bij al een leuke tocht. Wel hadden we er wat vroeger mogen aan beginnen. Op de laatste dag van het winteruur valt de duisternis nog vroeg in. Stilletjes aan krijg ik zin in het langere werk. Binnenkort moet de kaap van de 40km en misschien die van de 50km er aan geloven.

Langs de route…Paarden

Een weekje verlof en door de kilte gedwongen thuis (een paar duurloopjes in het park van Aalst zijn de uitzondering die de regel bevestigen)

P28-12-08_15.23

Binnen is het knus en warm, ik besluit dan maar met het fotomateriaal dat we tijdens onze vele tochten hebben bijeengekiekt enkele themaverslagen te maken. Uit de verschillende routebeschrijvingen blijkt dat we nogal van dieren houden. Graag bijt ik de spits af met de edelste verovering van de mens “het paard”. My kingdom for a horse, let’s go.

Stanbeeld van boerepaard

In Sint-Martens-Lennik denken ze er ook zo over, het fiere geblokte Brabants trekpaard(Prins) is hier een mooi monument dat de plaatselijke markt overheerst. Gespot tijdens onze tocht naar Gaasbeek.  Van trekpaarden gesproken we kwamen er nogal wat tegen.

Tijdens de Turfputtenroute kwamen we buiten Dora en Axel

Dieren220

ook deze twee stevige grazers tegen.

Grazende boerepaarden

Wat verder stuitten we op deze mooie blonde.

Dieren216

Voorbij het Donkmeer blijkt dat als het fietsweer is, de ruiters hun paard van stal halen.

Dieren213

De Turfputtenroute reden we eind oktober. Vrij snel donker en nevelig de hele dag. Dit gaf het volgend beeld.

Dieren214

Paarden dienen nogal eens karren, koetsen of ploegen te trekken. Zie deze muurschildering die aan onze lens niet kon ontsnappen tijdens de Ter Rijstroute.

Muurschildering

Tijdens deze mooie route mochten we dit mooi bruin paard met blonde manen fotograferen. Eerst het fiere hoofd (paarden hebben geen kop, edele verovering weet je nog wel !!!)

Paardekop

Dan aan de dis met een paar soortgenoten.

Dieren197

Begin augustus reden we de Rozenroute daar stelde dit drietal zich op om mooi op de foto te komen.

Drie mooie zwarte paarden

In dezelfde wei deze mooie gevlekte bruine schimmel. Mocht niet mee op de foto, jaloezie?

Bruine schimmel

Het was ook tijdens de rozenroute dat we dit sympathiek koppel uit Opwijk. Jawel in de kar en eigenlijk ervoor ook een beetje.

Dieren166

Bij de start van de Sentse krekenroute reed dit driespan ons voorbij.

Driespan

Begin september trokken we voor een lang weekend naar Limburg.

Standbeeld Hasselt

Ook daar liepen er paarden voor de lens.

Boerepaarden

Standbeeld paarden Hasselt

Voor onze zomervakantie trokken we naar Charente-Maritime en ja ook daar…

Om te beginnen dit duo.

Schimmel

Vervolgens twee keer moederliefde vereeuwigd.

Moeder en veulen

Moeder en veulen

Tijdens hetzelfde verlof in hartje Bordeaux.

Politie te paard

De oogst aan edele viervoeters was wat karig in de Pilleceynroute, alleen dit wat aan lager wal geraakt exemplaar.

Dieren151

Nee dan hadden we bij het fietsen van de Lieveroute meer succes.

Sappig grazend.

Grazend paard

Frank en uitdagend (zie je ook dat laag fijn draadje dat verondersteld wordt deze jumper tegen te houden).

Schimmel

Dan maar snel door naar dit jeugdig en onschuldig volkje.

Veulens

Wat mystiek in wei naast het kasteel.

Paardehoofd

In het voorjaar op een mooie zonnige dag peddelden we de Scheldevalleiroute. Het volgend onooglijk exemplaar keek daar op ons neer. De patroonheilige van de pony’s?

Dieren185

Van Pony’s gesproken, het hek is van de dam!!!

Juist van de kapper. (Poekebeekroute)

Dieren147

Samen met de kroost.

Pony's

Moet nog naar de kapper.(Haaltert)

Pony

Over Haaltert naar Ninove was onze laatste winterse tocht bij lage temperaturen, wat je ook aan sommige paarden kon zien.

Paarden in gesprek

Dat de streek van Roosdaal een vruchtbare streek is zagen we bij het fietsen van de Boerekrijgroute.

Moeder en veulen 1

Moeder en Veulen

Moeder en veulen 2

Merrie en veulen

Moeder en veulen 3

Merrie en veulen

Het volgend drietal zag ons voorbijflitsen langs de Leie toen we de Weverijroute aflegden.

Drie paarden aan de Leie

And last but not least… deze boerenpaarden waren een prachtig decorum voor de Ros Beiaardroute.

Boerepaarden aan de hooibaal

Hier eindigt de reeks. Wat zijn het toch prachtige dieren. Al eens bonkig bulkend van kracht, soms sierlijk en rank dan weer klein vertederend. Maar steeds leuk om ze op te merken en te fotograferen tijdens onze fietstochten.

Op weg naar…Gaasbeek.

Nummer 2 in de serie op weg naar. Hier geen beschrijving van een bestaande route. Maar ik kies een bestemming, in dit geval Gaasbeek, en Garmin voorzien van de nodige kaarten en software tekent een route uit. Naast Gaasbeek, om te vermijden dat het heen en terug langs dezelfde weg wordt, geef ik ook Gooik als waypoint in. Over Liedekerke en Lennik,
trekpaard
met het majestueuse standbeeld van een brabants trekpaard bereiken we Gaasbeek.
gaasbeek_kerk
Wat verder staan we voor het kasteel van Gaasbeek
kasteel1
Daar wandelen we, onder een lentezonnetje, wat in het prachtig domein.
kasteel2
Na een blonde Leffe, in het establissement er recht over, keren we terug naar Lennik om vandaar naar Gooik te fietsen. Van ene heuvelrug naar de andere peddelend bereiken we het landelijke Gooik.
gooik_kerk
Inmiddels 18u geworden, fietsen we steeds stijgend en dalend naar Okegem. Hier stroomt de Dender en over het jaagpad en geholpen door een fikse rugwind, bereiken we in een recordtijd Erembodegem. Hier wordt snel een lekkere spaghetti klaar gemaakt en daarna tik ik deze tekst. Vandaag bezorgde “Garmin” ons één van de pittigste fietstochten sinds lang, maar ook veel vergezichten onder een stralend lentezonnetje. Om deze post te beëindigen zoals hij begon nog volgende foto.
veulen_merrie

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: