Afspraak op het mooie, pittoreske Koningin Astridplein. Bazel (deelgemeente van Kruibeke) is niets voor niets één van de mooiste dorpen van het Waasland bij uitbreiding van Vlaanderen.
We slenteren langs leuke restaurantjes en drankgelegenheden de kleine dorpskom uit en komen al snel aan de ringdijk.
De ringdijk is recent aangelegd om de dorpskernen van Kruibeke, Bazel en Rupelmonde te beschermen tegen het scheldewater. Er werd zodoende een overstromingsgebied gecreëerd. Het is door dit ingedijkt gebied dat we wandelen.
Wat later komen we aan de scheldedijk.
We volgen deze dijk tot aan het veer Bazel – Hemiksem. we kunnen niet aan de verlokking weerstaan om met deze overzet het scheld eens over te steken.
Natuurlijk moeten we terug om onze tocht verder te zetten. We verlaten de scheldedijk en kuieren opnieuw door het krekengebied naar de ringdijk. Onder een mooi kunstwerk beklimmen we deze en zien de Sint-Pieterskerk van Bazel opduiken.
Een omweggetje langs het Kasteel Wissekerke en daar betreden we opnieuw de dorpskern van Bazel. Door corona is er geen mogelijkheid tot een terrasje. We wandelen naar de auto en keren met een prettig gevoel naar huis. Dit was een leuke, vlotte wandeling.
Stapaf is een gratis fiets- en wandelmagazine dat 2 keer per jaar in onze brievenbus valt. Het bericht over wandel- en fietstochten in Oost-Vlaanderen aangevuld met culinaire en toeristische weetjes over onze provincie. In de laatste uitgave staan er weer 5 fietsknooppunttochten in. Deze tochten werden uitgestippeld door fervente fietsers. De waaslandroute met zijn 40,5km lijkt me een prima route om weer aan te knopen met het fietsen. Deze route werd uitgestippeld door Gino Rijckaert en zijn echtgenote Rosane Wouters.
Om half twee s’namiddags starten we de route in Kruibeke aan knooppunt 49. Het dorpsplein en de Onze-Lieve-Vrouwekerk liggen snel achter ons.
Even is het fietsen door de buitenwijken waarna we de velden induiken richting knooppunt 79 en Bazel.
In de velden worden we geconfronteerd met deze bricabrac zo typisch voor de Vlaamse buiten. Nergens wordt de kunst van het aaneenflansen van koterijen en andere barakskes zo ijverig beoefend als in ons geliefd Vlaanderen.
Na de weilanden en bij het naderen van Bazel fietsen we door deze mooie dreef.
Bazel, een deelgemeente van Kruibeke is gezegend met een prachtige dorpskern. Deze dorpskern leunt aan bij de waterburcht Wissekerke. Op deze foto zien we de poort die toegang geeft tot het kasteeldomein.
De Sint-Petruskerk prominent in het midden van het dorpsplein maar omringd door veel restaurantjes.
De beelden van een jonge wandelaar…
…en dit fietsend meisje passen echt bij deze eerste mooie en vooral warme lentedag.
Dit koppel lijken stroever ondanks zij uitkijk hebben op…
…het mooie kasteel Wissekerke.
Langs het kasteelpark verlaten we Bazel. Knooppunten 71 en 72 liggen in het verschiet
Er zijn nog zekerheden…”Christo was here”
Na knooppunt 72 gaat het naar punt 86 in Rupelmonde. Daar wacht, in de schaduw van de Onze-Lieve-Vrouwekerk, Mercator ons op. Via de kasteelstraat gaat het nu naar de graventoren.
Deze watermolen kondigt de nabijheid van de schelde aan.
En inderdaad wat later peddelen we op de scheldedijk knooppunten 74 en 75 -waarts.
Bootjes en zeiljachtjes genietend van een weldoende winterrust.
Op de dijk gaat het er dan weer gezellig druk aan toe. De eerste warme lentedag lokt menigeen uit zijn tent.
Bij de vissershuisjes aan deze vijver is er dan weer geen spoor van leven te bespeuren. Het zal de vissen worst wezen.
Ondertussen hebben we Temse bereikt. Waar we deze vreemde vierwieler opmerken.
Al snel hebben we het beet, hier is een oldtimertreffen aan de gang.
Met deze Bentley als één van de “imposante”hoogtepunten. We dwalen even van onze route af om door Temse te fietsen. Dit prachtig gebouw “Molens van Temse” staat er onder meer op het menu.
Ook het gemeentehuis met zijn “Pink-uitvoering” is een prachtig gebouw.
We keren op onze stappen terug langs de Scheldekaai met deze kaailopers als publiek.
In Temse verlaat de route de Scheldeboorden en gaat via knooppunten 99, 98 en 95 naar Haasdonk
Opnieuw gaat het nu de velden, of moet ik polders zeggen, in.
Meteen kan ik het hoofdstuk veldkappeletjes aansnijden. Hier op de muur van een schuur.
Ditmaal op de muur van een boerderij.
Dit exemplaar is minder goed aan een muur te bevestigen.
Na het hoofdstuk kapelletjes gaat het nu over onverhard verder.
Wat verder spotten we onze eerste visser van dit seizoen.
Van het Fort van Haasdonk is het maar een boogscheut tot de dorpskom van Haasdonk met de Sint-Jacobuskerk pronkend in het midden.
Ietwat eenvoudiger, maar daarom niet minder mooi, dit pittoresk gebouw dat in een vroeger leven het gemeentehuis van Haasdonk was.
Haasdonk is een deelgemeente van Beveren en de tocht voert ons nu via knooppunten 9 en 7 naar het moederdorp.
Maar eerst wacht er ons nog een halte aan het hof der Saksen.
Een oefening die we nog eens herhalen ter hoogte van het hof ter Welle.
Algauw peddelen we nu door Beveren. Op de grote markt kan je niet omheen de Sint-Martinuskerk.
Of gelukkig juist wel. Want zodoende kunnen we onze tocht verder zetten. Even buiten de dorpskom komen we in een mooi park uit op het Kasteel Corwalle.
Onze tocht gaat nog eventjes door het mooie kasteelpark.
Waarna het via veldbanen en knooppunten 50, 47 en 48 teruggaat naar…
…knooppunt 49 dat zowel het startpunt als het einde van deze tocht is.
Deze tocht heeft ons zeer bekoord. Veel afwisseling, goed berijdbare wegen. Mooie dorpen, prachtige gebouwen kortom alle ingrediënten voor een leuke tocht zijn aanwezig. Het 40,5 km lange en vlakke parcours moet door een ietwat geoefende fietser vlot te doen zijn. 8,5 op 10 is de score dat deze knooppuntentocht wegkaapt. Gino Rijckaert en zijn echtgenote Rosane Wouters bij deze bedankt voor deze mooie fietservaring.
Enkele interessante links:
Op de toerisme-site van Oost-Vlaanderen vind je een schat aan informatie over fietsen en wandelen in onze provincie.
Wie zich op stapaf wil abonneren dient op volgende link te klikken: Stapaf
Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:
Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.
Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.
Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.
Nog eventjes alle knooppunten op een rijtje: 49 – 71 – 72 -86 – 74 – 75 – 99 – 98 – 95 – 9 – 7 -50 – 47 – 48 – 49
Het is weer al 3 weken geleden dat we de eerste Scheldeverentocht fietsten. Inmiddels is er al heel wat water naar zee gestroomd. Maar het weekend van onze nationale feestdag beloofd zonnig te worden. Inmiddels is het bij toerisme Oost-Vlaanderen bestelde brochure in onze bus gevallen. Het vervolg lijkt zeker zo aantrekkelijk. Dus jullie kennen het verhaal al. Fietsen achterop en op naar Baasrode.
Ook in Baasrode respecteert men de traditie dat er, in het jaar van de gemeenteraadsverkiezing, niet op een cent let als het maar naar wegenwerken gaat. Het is zoeken naar een parkeerplaats en op de route komen vraagt ook het nodige zoekwerk. Waneer krijgen wij fietsers ook recht op omleidingsbordjes. Tijdens onze zoektocht fietsen we voorbij het scheepsvaartmuseum.
Via het briel en resten van economische activiteit gaat het nu snel Scheldewaarts.
Nog een stevige villa waarschijnkijk ook een overblijfsel van de vroegere economische activiteit. Scheepsbouw?
Nu zitten we op koers langs de brede stroom.
Maar een knorrende maag strooit roet in het eten, dus stappen we af in deze taverne om ons tegoed te doen aan een lekker bord scampi’s. Zonder roet maar overgoten met een lekkere Karmeliet en lekker wit wijntje.
Na dit alles verorbert te hebben fietsen we blijgemutst (Karmeliet!) naar Sint-Amands. Beetje vreemd, die herten in een weide en niet in een of ander bos.
In tegenstelling tot op de dijken, waar er gefietst en gewandeld wordt dat et een lieve lust is, is het op de Schelde zeer rustig. Af en toe een zondagsvaarder.
Rustig dobberen op een gemoedelijke schelde. Ik kan mij zwaardere bezigheden voorstellen. Wij reden hier al eens tijdens het fietsen van de Aspergeroute en de Scheldedijkroute.
Dat het hier een toeristische trekpleister is blijkt uit alles. Het is de ene taverne na de andere. Sint-Amands is een prachtig Scheldedorp en gezien de overvolle terrasjes zijn we niet de enigen die er zo over denken.
Bij het binnenrijden van Mariekerke (de volgende parel aan de Scheldeoever) zien we dit zeilbootje opgetuigd in een grasveld staan. Rare jongens die landrotten!
Aan de overkant is het wachten geblazen om de veerboot te kunnen nemen. Spijt dat men de fiets genomen heeft in plaats van de pedalo.
Mariekerke is ook een Scheldedorp, je ziet het aan alles.
De Schelde baadt zich hier volop in het groen. Zo wennen de palingen hier al wat aan deze kleur.
Temse aan de overkant, ik blijf het nog altijd een mooi beeld vinden.
Van Rupelmonde gaat het vrij snel naar Temse. Op de dijk zien we dit prachtig tafereel, de tuysscher en de azijnzeker. Dit zijn twee bijnamen voor de Temsenaars waar ze zo te zien toch wat trots op zijn. De schepper van dit mooi werk is Valeer Peirsman.
En dit is nog niet alles, van dezelfde ontwerper de kaailopers. De kade in Temse is echt een openbaring.
Buiten Temse gaat het naar Tielrode, opnieuw ruilen we de Scheldeoevers voor wegen door velden.
We rijden Tielrode binnen en zien al de veerboot klaar liggen. Eerst stoppen we bij “Den Toeter” afbeelding van een veerman.
In Tielrode moeten we een 20-tal minuten op de overtocht wachten, dit is het equivalent van een pint Jupiler (33cc) in het nabijgelegen “t’Veer“. Voor Veerle wordt dat een sprankelend wit wijntje. Vanop het terras van t’ Veer hebben we zicht op de Sint-Jozefkapel.
Na het verkwikkend terrasje haasten we ons terug naar de overzet. Mooi op tijd er rest ons tot zelfs een moment om terug te blikken op de toren van de Sint-Jozefkapel.
Snel zijn we over de Durme.
…waarna we onze tocht verderzetten.
We herkennen het Pillecynmonument. We fietsten hier al eerder bij het fietsen van ja…de Pillecynroute. Wat voor de hand liggend he!
Nu staan we voor een moeilijk besluit of we fietsen door naar Baasrode, met het risico dat we te laat zijn voor de laatste overzet, of we nemen de overzet hier aan de drie goten.
Het wordt dus de laatste keus.
Een beetje sneu, nu fietsen we terug via dezelfde oever waar we op vertrokken.
Maar lang trekken we ons dat niet aan. We geniet opnieuw van het zicht op Sint-Amands prachtig met die warme kleuren van een stilaan zakkende zon.
Het laat ons ook toe een monument te fotograferen dat we in het opgaan voorbij fietsten.
Idem voor deze gestrande schuit.
We steken een tandje bij en met een stevige vaart gaat het terug naar Baasrode. Aan de voet van Sint-Ursmaruskerk (Ursmarus een buitenaardse heilige of zo?) hebben we het nog eens over deze tocht. Het fietsen langs dit deel van de Schelde met zijn vertakkingen als het Zeekanaal, de Rupel en de Durme is een absolute aanrader. Deze tocht gaat dan ook met een 9,5/10 lopen. Hou wel het uur in het oog wil je niet voor een gesloten veerpont staan.
Voor ik nog enkele links geef eerst de te volgen knooppunten als je vertrekt uit Baasrode. Wat wij ook deden.
Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:
Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.
Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.
Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.
De tweezame..... 