Vrijdag 20 augustus 2010

Afgelopen week kwakkelde het weer wat aan, regen en nog eens regen. Dit weekend hebben Veerle en ik extra vrij. Dit jaar zijn we nog niet naar de kust afgezakt, dat was vorig jaar wel anders met onze Beaufort03-reeks. Ooit reden we een deel van de Valkenisseroute. Op zoek naar wat meer informatie valt bij de Leuke fietser mijn oog op de Rammekensroute. Deze route krijgt van de Leuke fietser een 10 en een beschrijving vol met lof. We gaan vrij vroeg op pad met ons A-ken daar er werken zijn in Erpe-Mere en er steevast een grote file zich verzamelt voor de werken. Al met al valt het nog mee en het oponthoud is van korte duur. Toch genoeg om een paar vragen bij mij op te roepen. Er moeten nog al wat bomen wijken voor de geluidspanelen en wat me het meest verbaast is  dat er nogal wat weiland behoed wordt voor geluidsoverlast???? Soit, eens Gent gaat het richting Terneuzen en de Westerschelde die we via een tunnel (Tol!!) kruisen. Rond 11u parkeren we ons juist buiten het stadscentrum van Middelburg.

Om het centrum te bereiken dienen we de pottenbakkerssingel over te fietsen en worden al direct beloond met een mooi stadsgezicht.

We fietsen verder en voor het prachtig stadhuis, met imposante toren, baden al wat terrasjes in een gulle zon.

Wijzelf vinden het een goed idee om een lekkere tas koffie met een punt appeltaart te nuttigen alvorens onze tocht verder te zetten. “De herberg” noemt de taverne (daar hebben ze niet lang naar moeten zoeken!) waar we dit voornemen waarmaken.

Er heerst een gezellige zomerse drukte, we fietsen nog even rond.

Het bloedmooie stadhuis van een andere kant.

Dit mooie gebouw, waar we even voor terugkeren, heet Kloveniersdoelen.

We moeten ons zelf vermannen en zoeken de fietsroute op die ons naar de ringvaart brengt.

Op een aftakking of zijkanaal zien we dit prieeltje.

Terwijl we het prieeltje kieken komt deze goedmoedige (gelukkig!!!) Mastino Napolitano aangewandeld.  Deze kolos is nog maar een jaar oud (zijn baas was erbij we hebben geen jaarringen moeten tellen) en zal nog groeien. Dat beloofd!

Zoals aan onze eigenste Belgische (of Vlaamse “what’s in a name’)kust, duiken hier ook bunkers op in het landschap. Middelburg heeft zwaar te lijden gehad in de oorlog. Hevig gebombardeerd in 1940 door de Duitsers.

Op weg naar Vlissingen brengt een bladerdek beschutting voor de brandende zon.

Leuk, geen tuin maar wel een vijver. Wie graag groenten teelt is hier wel aan het verkeerde adres. Alhoewel nu de teelt op water opgang maakt!

Langzaam maar zeker verlaten we de velden en fietsen door de buitenwijken van Vlissingen. Ineens gaat het wat omhoog en staan we voor dit futuristisch beeld.

Mooie plek om even uit te rusten en de vele vrachtschepen, die het ruime sop kiezen, te bewonderen.

De Levensboom één van de vele kunstwerken die de dijk rijk is.

Nog ééntje, ondanks dat er weinig wind staat heeft deze roker problemen met het aansteken van zijn sigaret.

De gevangenentoren, nu in gebruik als restaurant. Gedaan met water en oud brood.

Vuurtoren? kleinschalig of doe-het-zelf model.

Standbeeld van Michiel de Ruyter, op de achtergrond het Arsenaal piraten- en pretpark .

Zicht op de Oranjemolen en de Westerschelde, twee vliegen in één klap.

Het belgisch loodswezen opereert ook in Nederlandse wateren, we zijn getuigen van hun wat onstuimige aankomst.

Tijd voor een bezoek aan de binnenstad, het beursgebouw komt als eerste aan de beurt.

Vandaar is het snel naar de Jacobskerk.

Deze wordt geflankeerd door drie drankhuisjes.

Dit schuin appartementsgebouw is heel apart en van vanaf de dijk van de Westerschelde goed te zien.

Langs de jachthaven gaat het terug naar de dijk.

Die van Breskens zijn gewaarschuwd!!!

Ze zijn er hier toch niet gerust in gezien de versterkingen…

Nu voert de Rammekensroute ons langs de vissershaven.

Om langs dit breed kanaal door Walcheren terug het achterland op te zoeken.

In Oost-Souburg verlaten we het kanaal met deze molen De Pere als beloning.

Mooie kerk in het gehucht Ritthem.

De voortuintjes zijn zeer verzorgd hier in de streek, er zitten pareltjes tussen.

Nee…geen voortuintje maar reuzenberenklauw.

Ook deze koeien genieten van het zalige zonnetje.

De route slingert zich verder, naar het Veerse meer, door en langs natuurgebieden.

Al een voorproefje op het Veerse meer.

Maar eerst fort Rammekens op het menu.

Binnenzicht, te bezoeken mits betaling.

Wij maken echter al snel ommekeer.

Op weg naar Arnemuiden moeten we door en langs een immense parking vol met voertuigen van het merk Ford. Daarna gaat het over de binnendijk langs deze reeks windturbines.

Dan weer naast grote appelboomgaarden.

Om uiteindelijk Arnemuiden binnen te rijden.

De dorpskerk met…

…dit visleursterken naast de ingang.

We stoppen om deze kleine kudde koeien gade te slaan.

Daarna is het maar enkele stevige pedaaltrappen tot het Veerse meer.

De grote kerk van Veere doemt op achter de dijk.

Aan het meer zelf is er, mede door het lekker weertje, veel te doen zowel voor groot als klein.

We rijden Veere binnen langs het sluizencomplex waar twee zeilboten onze aandacht trekken.

Zeilboot II.

Tegenover de grote kerk dit prieel.

Terrasjestijd. Veerle en ik hebben zin in een versnapering. We zetten ons aan het terras van ’t Waepen van Veere. Blijkt het tussen 17u en 18u juist het sluitingsuur van de keuken te zijn. Nu dat zullen we geweten hebben of juist niet. Geen kat neemt notie van ons en van enkele anderen, die met dezelfde bedoeling op dit leuk terras neerstrijken, ook niet. Als er dan uiteindelijk toch iemand het nodig vindt om ons te bedienen kan er niets besteld worden. Tot zelfs geen ijsje. We stellen ons tevreden met een koele kriek en beschouwen deze als aperitief op een avondmaaltijd in Middelburg. Het bedieningspersoneel was vrij jong maar dit pardonneert toch niet het lomp gedrag dat zij tentoon spreiden.

We laten dit niet teveel aan ons hart komen en genieten verder onder meer van taferelen zoals deze.

Ook hier een prachtige dorpskern maar door de smalle straatjes moeilijk vast te leggen. Torentje is van het gemeentehuis.

Door een gezellige drukte banen we ons een weg het dorpscentrum uit.

Nog even terugblikken op de imposante kerk.

Her en der staan er kraampjes met pompoenen en kalebassen. Liefhebbers van Haloween wees gerust het duurt niet lang meer.

Het goede weer blijft duren, zie deze geiten genieten!

Nu zijn we in een mum van tijd terug in Middelburg.

We fietsen langs de kaaien naar het centrum waar we op een leuk terrasje genieten van een deugddoende salade en een zalige zon en vooral van de glimlach waarmee we bediend worden. Verder keuvelen we nog wat na over deze tocht. In de Rammekensroute krijg je alles voorgeschoteld wat een fietsershart verlangt. Met Middelburg, Vlissingen, Veere en in iets mindere mate Arnemuiden krijg je mooie stadjes dan wel dorpjes voor de wielen geschoven. Dit alles wordt aan elkaar gebreid door fietspaden en verkeersluwe wegen. Op een enkele uitzondering na is de bewegwijzering OK. Niets verhindert dat we ons bij de score van de Leuke fietser scharen 10/10. Deze route moet je doen!!!!

Enkele interessante links:

Rammekensroute beschreven in tour de Frans

De versie van de Leuke fietser

Ook Fam. de Koning kon aan deze route niet weerstaan.

Bij GPStracks vond ik de gps-track.

Op de site van VVV Zeeland vind je veel informatie over de provincie waaronder fietstochten.