De Hopperoute (Affligem, Opwijk, Merchtem en Asse)

Zondag 20 maart 2011

Langzaam trekt Koning Winter zich terug en ruimt plaats voor de eerste lenteprikkels. Een reeks van mooie dagen begint zich aaneen te rijgen. Overdag klimmen de temperaturen naar zo’n 13 à 14°. Zondag fietsdag. Eerst moet ik nog een voormiddag gaan werken. Toch surf ik snel wat rond op zoek naar een leuke, niet te lange tocht in de streek. Op de site van Vlaams Brabant valt mijn oog op de Hopperoute. 34km lang dat maakt met zo’n 3km op naar de Abdij van Affligem (startpunt) en zo’n 3km terug maakt er zo’n 40km van. Prima tocht voor een zondagnamiddag.
Om 14u30 komen we bij de mooie abdij aan. We fietsen tot knooppunt 46 het startknooppunt van deze tocht. Vandaar gaat het naar punt 47.

Algauw stoppen we om de Sint-Rochuskapel te bezoeken. Hoogst uitzonderlijk is deze kapel open. Naar aanleiding van een wandeldag kan men deze kapel van binnen bewonderen en krijgen we ook woordje uitleg.
Aan de overkant bewonderen we het enigste Hoppeveld dat we op deze tocht gaan zien. Deze tocht ontleent dan ook haar naam aan een activiteit die al een tijdje uit de streek is verdwenen. Dit is een hoppeveld dat een tweetal jaar geleden is aangelegd om opnieuw met een oude traditie aan te knopen.

Voorbij knooppunt 47 gaat het naar 44 en Meldert.
Meldert een deelgemeente van Aalst heeft nog dat landelijke dat enkele kilometers verder al ver zoek is.

Gelukkig is het al een tijdje geleden dat het nog geregend heeft. Want nu wordt er een flink stuk onverhard voor de wielen geschoven.
Het levert ons deze vreemde ontmoeting op.
Ja wie deze blog geregeld volgt heeft weet van Veerles voorliefde voor ezels.
Op zo’n mooie dag gaan de paarden al eens van stal.

De velden worden klaargemaakt om geploegd en bemest te worden. Waarna er geplant of gezaaid kan worden.

Nog steeds op weg naar knooppunt 44 komen we in Baardegem aan. Dit dorpje heeft één van de mooiste kerkjes uit de streek.
De route slingert zich voort door Baardegem tot knooppunt 44 en “het Stationneke” op de Leirekesroute.
Aan het Stationneken draaien we de Leirekesroute op. De Leirekesroute moet ons naar knooppunt 45 en verderop knooppunt 50 brengen.
We verlaten Oost-Vlaanderen en fietsen langs vlakke velden over de oude spoorbaan Vlaams-Brabant binnen. In Opwijk wordt knooppunt bereikt en gaat het verder naar 5 (op een boogscheut) en knooppunt 6.
In Opwijk houden we even halt en wijken even van de route af. Een sanitaire stop brengt ons in een taverne op het dorpsplein alwaar we een “Leireken Amber” drinken. Daarna zoeken we de route terug op en langs “kasjkens” en buitenwijken fietsen we verder knooppunt 6-waarts.
Na de buitenwijken duiken we weer de velden in. De laatste jaren zijn de chocoladerepen een teken van een nakende lente.

Inmiddels hebben we knooppunt 6 al achter de rug.  Knooppunt 20 is het volgend doel. Het brengt ons tot de dorpsgrenzen van Merchtem. Toch daar wordt knooppunt 19 het volgend richtpunt. We duiken het land van Asse in. Meteen wordt het wat pittiger.

In Mollem een pittoresk, Vlaams-Brabants dorp ruilen we knooppunt 19 in voor knooppunt 9.
Na Mollem krijgen we, op weg naar Asse, nog een flink stuk onverhard voorgeschoteld.
Ondanks het onverhard gaat het snel vooruit en Asse doemt al op aan den einder.

In Asse treffen we niet alleen knooppunt 9  maar ook de jaarlijks karnavalstoet. We wurmen ons door dit zot gedoe om toch verder te kunnen fietsen naar knooppunt 3.

Ter hoogte van knooppunt 3 moeten we nog eens flink op de trappers staan. Putberg een mooi deel van het traject geeft zich niet gemakkelijk gewonnen. In Asbeek laten we knooppunt 3 achter ons en fietsen verder over knooppunt 2 naar knooppunt 50.

De Hopperoute loopt hier parallel aan de Gentsesteenweg. Aan de overkant hebben we een prachtig zicht op het glooiend landschap waar Asbeek is in ingebed.
Juist voor we de Gentsesteenweg( inmiddels Brusselbaan genoemd) oversteken fietsen we voorbij knooppunt 50. Nu gaat het naar knooppunt 46 dat meteen het einde van deze mooie tocht is.

Wij hebben nog een 3-tal km tot thuis voor de boeg alvorens we de riem kunnen afleggen.

De Hopperoute is een vrij jonge tocht. Zij heeft alles in zich om een klassieker te worden:

  • Het mooiste van de streek ten westen van Aalst wordt gecombineerd met het pittige van het land van Asse.
  • Het parcours varieert tussen vlak en glooiend, wie ietwat fietst kan deze route fietsen.
  • 32 km is voor velen gemakkelijk te doen.
  • Het onverhard zijn grindbanen en zouden toch redelijk moeten weerstaan aan regen (meteen het grootste minpunt)

Ik geef deze tocht een 9 op 10 en zal ze zeker nog enkele keren fietsen.

Enkele interessante links:

Toerisme Vlaams-Brabant:

Voor meer informatie over de hopperoute en het bestellen van de brochure en een schat aan toeristische informatie over onze provincie.

Toerisme Oost-Vlaanderen:

Ook hier kan er een brochure besteld worden , hier krijgt de route de naam Hoppetocht .

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod:

Tour de Frans

Iemand die de streek tussen Aalst en Dendermonde door en door kent is:

Dj!no

Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog:

Fietsen met de Familie de Koning

Via Leireken tot Baardegem terug langs Meldert en Hekelgem

Zondag 28 maart 2010

Sinds november vorig jaar de pedalen serieus stil gehouden. Een strenge winter enerzijds  en een voorbereiding op een marathon begin mei anderzijds maakten dat we niet meer aan fietsen toekwamen. Inmiddels zijn we zowat halfweg onze voorbereiding op de marathon van Visé (de maasmarathon). Elke week lopen we tussen de 40 en 50km. De lange duurlopen zijn minstens 25km lang. Gisteren liepen we de 25km van Hulst.  Eerder al namen we deel aan de Leopoldsloop (de 12km) en de Furaloop (16 km in een prachtige omgeving). In plaats van een 7-tal km los te lopen op de loopband kiezen we om onder een pril lentezonnetje de benen los te rijden.

Ik pomp de banden van onze fietsen stevig hard, vul de drinkbussen en weg zijn wij. Op naar de Leirekensroute.

Aldaar komen we veel volk tegen die ook van het prille lenteweer gebruik maken om eens buiten te komen.

Ook Bambie is op het appel.

Zo te zien moeten de breinaalden nog niet weggegooid.

De Leirekesroute loopt in de bedding van de vroeger spoorweg Aalst – Londerzeel. Het is dus vlak en rijdt vlot vooruit. Op een ik en een gij zijn we aan het kunstwerk “het gebaar” van Luc De Blok in Moorsel

Stilaan verdringen donkere wolken de voorjaarszon.

Een kappelletje langs vanachter

…en ééntje langs voor

We volgen Leireken tot Baardegem, daar duiken we de Faluintjes in.

Op de kale velden wordt alles klaar gemaakt om van start te gaan.

Tja… een goeie fietsjas en -broek komen nog steeds van pas.

Het is nog speuren naar het eerste bladgroen.

Terug onder het volk, een barok villaatje in de Kokerijstraat te  Meldert.

In onze streek tracht men opnieuw aan te pikken met de traditionele hopteelt die tot enkele decennia geleden de velden hun typisch aanzicht gaf.

Sint-Rochuskapel of kapelleke Peer. Wat troosteloos en vaal heel conform met het inmiddels in grijs omgeslagen weer.

We spoeden ons langs de abdij van Affligem…

…en deze polyesteren runderen (beenhouwerij t’Kint). Naar huis.

Oef de kop is er weer eens af. Al is het maar een tochtje van 20km het heeft de goesting serieus aangescherpt. Thuis in de schuif liggen er enkele tochten te wachten op goed weer.

De Gerstjens, Park van Aalst, Wellemeersen en Kluisbos aan elkaar geknoopt (deel 2)

Deel 2: de tocht gefietst. (Vrijdag 30 oktober 2009)

In het eerste deel toonde ik hoe ik met de routeplanner van fietsnet, de tocht op kaart en daarna op mijn Garmin zette. Tevens besprak ik de bikepointer, een handig en goedkoop hulpmiddel om knooppunten te noteren. Dus eens de tocht uitgetekend dient ze nog alleen gefietst.

Ietwat na 13u (zomertijd) zakken we af naar de Dender waar aan knooppunt 38 de tocht start. Op naar punt 36.

We kunnen het niet laten, onze fototoestellen jeuken, en duiken even de Gerstjens in.

De herfststormen hebben nog niet toegeslagen, bomen en struiken hebben nog een stevig bladerdek. Wat een kleurenpracht.

Sterker dan zomer en lente, heeft de herfst iets ingetogen.

Het kabouterseizoen bij uitstek.

We fietsen verder en ondanks de vreemde naam Chipka, brengt de Amilium en andere bedrijven ons terug met beide voeten op grond. Om het te fotograferen uiteraard. Inmiddels is punt 36 gerond en kiezen we richting punt 35 dat ons over de Dender naar het Stadspark leidt.

Snel zijn we nu aan het stadspark. Wat we daar aan kleurenpracht voorgeschoteld krijgen tart alle verbeelding.

Bij het verlaten van het park, op weg naar punt 81, fietsen we langs de uitlopers van het Osbroeck.

Toegang tot het natuurreservaat.

Haast rechtover het Osbroeck stuiten we op deze vervallen gebouwen. Het is Schotte in de Kapellekensbaan. Jawel “de Kapellekensbaan” van Louis-Paul.Boon.

De foto’s op de muur van het bedrijf geven goed het verval weer van deze werkhuizen, burelen en terreinen. Zo is het hier met alle bedrijven, die aan de kapellekensbaan liggen,gesteld.

Na het prachtige park is dit wat een domper.

Waar leidt de kapellekensbaan heen?

We rijden voorbij de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk in Erembodegem.

Van daar gaat het snel naar de Wellemeersen het derde doel van onze tocht.

Zien we hier het begin van een camping?

Een smal (fiets)pad ligt geprangd tussen het natuurreservaat en de spoorwegbedding.

Zwanger van zaad.

Ook hier een zee van pastelkleuren.

Waar we normaal de track volgen tot Teralfene keren we nu terug om het knooppuntnetwerk richting punt 81verder te volgen. Op weg naar Welle blijven de herfstkleuren ons vergezellen.

We doorkruisen Welle, wat later blikken we terug op Sint-Pietersbandenkerk.

Langs veldbanen gaar het nu richting Denderleeuw.

Ook hier hebben ze hun Christo.

Al vrij vroeg daalt de nevel over de velden.

Na de oogst worden velden winterklaar geploegd.

Inmiddels lig knooppunt 80 al achter ons en terwijl we ons naar 81 reppen passeren we de Sint-Amanduskerk in het centrum van Denderleeuw.

Knooppunt 80 ligt even buiten het centrum aan de Dender. Nu gaat het naar knooppunt 79 daartoe dient de Dender even gevolgd. We kieken er deze 2 vogels ik gok op een soort aalscholver.

Aan knooppunt 79 verlaten we de Dender en fietsen richting Affligem knooppunt 50-waarts. Na het park van Aalst zitten we, op weg naar de zwarteberg, weer op een loopparcours van ons.

De zwarteberg laat zich niet zonder enige inspanning bedwingen.

Langs deze mooie villa gaat de zwarteberg over in de molenberg….

…waarom?  hoor ik je al vragen.

Na de molen dalen we af naar Hekelgem, waar we de oude baan opdraaien die ons naar knooppunt 50 brengt.

Nu fietsen we naar punt 46. Vanop de Abdijstraat hebben we een mooi vergezicht op de molen van daarjuist, even inzoomen.

De abdij van Affligem met abdijkerk en bisschoppenhuis. Hier passeren we knooppunt 46. Nu gaat het naar 38, inderdaad ons beginpunt.

Klooster Maria Mediatrix, kan ik er aan doen dat ik aan Asterix moet denken?

Achter dit uit de kluiten gewassen rund, ietwat in de nevelen gehuld bevindt zich ergens de kluis. Jullie hebben het al begrepen, het zal voor een andere keer zijn.

We zetten onze tocht voort over het mooi,nieuw aangelegd fietspad langs de Affligemdreef.

Nog even de Brusselbaan kruisen en we duiken opnieuw de Gerstjens in.

Eens terug aan denDender is de cirkel rond, we hebben onze knooppuntentocht met succes gefietst.

Tijd om victorie te kraaien?

Interessante links:

Tour de Frans (sterk in fietsknooppunten)

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: