Is Aalst vooral bekend voor zijn carnaval, dan is er op het einde van de zomer een driedaags festival dat evenzeer tot de verbeelding spreekt. CIRK! Aalst brengt ieder jaar, eind augustus, een boeiende mengeling van circusacts en straattheater. Het is een familiegebeuren dat klein en groot van de ene verrassing naar de andere leidt. Wijzelf (wonend in Erembodegem deelgemeenter van…) trachten er telkens heen te gaan. Van de jaargangen 2016 en 2019 hebben we een overzicht.
Op 15 maart 1912 werd Louis Paul Boon geboren. 100 jaar geleden en dat moet gevierd worden. Veel van het literaire werk van Louis Paul Boon speelt zich af hier in onze streek waar hij geboren en getogen is. Ter gelegenheid van dit feestjaar knoopte Toerisme Oost-Vlaanderen twee mooie fietstochten in elkaar. Deze twee lussen, die telkens hetzelfde startpunt hebben kunnen aan elkaar geknoopt worden voor de betere fietsers onder ons. Wij verkiezen ze afzonderlijk te fietsen. Op naar de eerste episode van deze literaire verkenning van het land van Aalst.
Alvorens te starten maken we van de gelegenheid gebruik om snel even in het gemeentehuis van Aalst langs te gaan. Op de dienst bevolking doet Veerle een aanvraag voor een nieuwe identiteitskaart daar de hare haast verlopen is. Ik kiek snel Ondineke een replica van het beeld dat Frans De Vree in 1995 creëerde geïnspireerd door de Kappellekensbaan van Louis Paul Boon.
Na deze formaliteit haasten we ons naar knooppunt 33 waar we onder een stralende zon deze tocht beginnen.
We gaan op zoek naar punt 23. We fietsen langs het stedelijk kerkhof waar zowel Louis Paul Boon als priester Daens zijn begraven.
…kasteel Regelsbrugge. Dit mooie kasteel maakt zijn opwachting in Louis Paul Boons roman “Pieter Daens“. Mij lijkt het een bewijs dat buitenmaatse haast onethische bonussen van alle tijden zijn.
Wij fietsen lustig verder, het zigzagt nogal, door de buitenwijken van Aalst. Dit zwart schaap betrappen we juist voorbij de hogeschool Dirk Martens.
Ongeveer ter hoogte van het Stedelijk ziekenhuis van Aalst merken we deze oude toren. Men is volop bezig hem een nieuwe bestemming te geven.
Wat verder kruisen we de Siesegemlaan een zeer drukke invalsweg. Nu duiken we weer de velden in.
Het kasteeltje van Maal baadt in een stralende zon, Veerle maakt er deze mooie foto van, waarna we verder fietsen naar knooppunt 20
De treurwilgen zijn zowat de eersten die zich van een nieuw bladerdek voorzien. Elk jaar opnieuw maakt dit fris lentegroen mij lyrisch.
Knooppunt 20 ligt in Erpe. Op het kerksplein staat dit oorlogsmonument “ter ere van onze helden gestorven..”. Deze helden jonge mensen gestorven in de meest onmenselijke omstandigheden…spijtig genoeg gebeurt dit nog dagelijks misschien niet meer in onze contreien maar daarom niet minder erg.
In Erondegem fietsen we langs de Hoogstraat het kerkplein met Sint-Pietersbandenkerk op. Meteen is punt 58 gerond. “De bende van Jan de Lichte” nog een gekende roman van Louis Paul Boon speelt zich hier in de streek af.
De tocht gaat nu verder knooppunt 55 waarts. De velden rond en Lede zelf zijn dan weer het decor voor taferelen in “het Geuzenboek” ook in deze godsdienstoorlog gaat het er geweldig(letterlijk) aan toe.
We naderen Lede, nog eventjes door een veldbaan.
Knooppunten 13 en 16 leiden ons door de buitenwijken van Lede. Ter hoogte van knooppunt 19 doen deze hoef-achtigen zich tegoed aan de stralende zon.
Na Honegem gaat het Aalstwaarts. Knooppunt 24 ligt snel achter ons. Dat het trekpaard ooit een grote rol heeft gespeeld blijkt nog maar eens als we dit ietwat verweerd standbeeld voorbijfietsen.
Juist voor het binnenrijden van Aalst neemt de route een bocht en via een fietspad over een oude spoorwegbedding gaat het nu richting Hofstade en ander “faluintjes“. Op naar knooppunt 26 en 25
Dit fietspad grenst aan vele tuintjes. In een van deze tuintjes kiekt Veerle deze kalkoen.
Even voorbij punt 22 naderen we Gijzegem. Dit mooie gebouw is een voorloper van het mooie “Hof van Gijzegem”
Vervolgens krijgen we het mooie park voorgeschoteld.
Deze mooie poort verhindert de toegang tot al dit moois. Louis Paul Boon kom terug…er is nog werk aan de winkel!!!
In Gijzegem vinden we nog een bakker open. Voor dit kapelletje verorberen we een paar franchipannekes en ander glacékes.
Eens de grommende beer het zwijgen opgelegd gaat het verder langs deze mooie Sint-Martinuskerk met zijn ietwat barokke toren.
Tussen knooppunt 29 en 30 ligt onzen Dender. Daarna gaat het naar Herdersem en knooppunt 40. Juist voorbij den Dender is de Disgenaatdreef opgebroken. Toch kan men er voorbij.
Deze bouwval is het begin vaan een reeks kapelletjes.
Maar eerst zoeken we via deze kasseiweg de velden naast den dender op.
Deze appaloosa kan er in alle rust grazen… in de verste verte geen Winnetou te bespeuren..
Ook hier zorgt de plaatselijke treurwilg voor fis lentegroen. Treurwilg?
Is het ter ere van Louis Paul Boons Kappellekensbaan (voor zijn filosofie zou mij sterk verwonderen) ik weet het niet maar de route vergast ons nu op…
het ene kappelleke na…
… het andere.
…het andere II
…het andere III
Dat een mens al eens content is van een omgehakte boomstronk tegen te komen. Deze heeft zich genesteld tussen knooppunt 40 en 41.
Het fotograferen van al deze graffiti kost nogal wat tijd.
In sneltreinvaart, zoals geregeld op onze tochten als het laat wordt, gaat het nu richting knooppunt 36 en 35 en vandaar naar huis.
Wat een leuke tocht. Zowat alle trajecten van deze tocht fietsten we al eens, maar deze tocht voegt ze samen tot één van de mooiste routes in de streek. 9/10 is dan ook mijn verdict.
Wil je meer weten hoe dit jaar Louis Paul Boon herdacht wordt surf naar www.boon2012.be.
Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:
Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.
Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.
Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.
Na onze tocht van vorige week laat het fietsvirus ons niet meer los. Opnieuw wordt er droog weer en wat hogere temperaturen voorspeld. Ik surf dan naar Fietsnet om nog eens een route uit te stippelen. Richting Erpe-Mere hebben we nog niet veel gefietst. Dit is Dj!no’s terrein. Na een tijdje rijgen de knooppunten zich aan elkaar . Langzaam krijgt een tocht van zo’n 30 km vorm. Geniaal toch die knooppunten en dan nog zo’n tool als fietsnet en het is gebakken.
Onder een bleke voorjaarszon fietsen we naar de Dender (voor de verandering) en knooppunt 38 alwaar onze tocht start.
Nogmaals fietsen we langs de sjieke appartementsgebouwen die hier een paar jaar geleden hun opwachting maakten. Inmiddels is er een aanlegsteiger en kunnen de bewoners de files vermijden en varend naar Aalst afzakken. Wijzelf kiezen voor onze fiets en peddelen lustig verder.
Via knooppunten 36 en 35 rijden we Aalst binnen. Om knooppunt 33 te bereiken dienen we langs de Parklaan te fietsen, meteen niet het leukste deel. Gelukkig is het zondag en valt het verkeer op deze drukke straat al met al nog mee. Ongeveer ter hoogte van knoopunt 33 ligt de begraafplaats van Aalst, hier is er wel enige drukte.
Juist voor het kerkhof slagen we rechts een “kasjken” in, meteen zitten we in de velden.
We zigzaggen nu nogal wat door de buitenwijken van Aalst, de Sint-Jobkapel is een welkome stop.
Wat verder gaan we weer in de remmen, voor dit mooi kasteel Regelsbrugge (in de streek beter gekend als het kasteel van Schotte)
We fietsen verder, inmiddels zijn we op weg naar knooppunt 23. Even voorbij het stedelijk ziekenhuis steken we een drukke steenweg over. Gelukkig is het kruispunt voorzien van verkeerslichten. Opnieuw duiken we de velden in.
Op weg naar Erpe moeten we door Maal een gehucht van Nieuwerkerken. Dit kasteeltje trekt er onze aandacht.
Snel zijn we door Maal en inmiddels ligt knooppunt 23 ook achter ons en zijn we op koers naar knooppunt 20. Door de buien van de laatste week liggen de velden er nog sompig bij.
Maar alles ligt klaar om de cyclus van bemesten, ploegen en zaaien op te starten.
Het parcours van deze tocht is zeer vlak en bij gebrek aan tegenwind zijn we snel in Erpe. Waar we buiten knooppunt 20 ook de Sint-Martinuskerk voorbijfietsen.
Erondegem en knooppunt 58 zijn onze nieuwe doelen. De skyline wordt hier gedomineerd door een vrij hoge watertoren.
Sint-Pieters-Banden een wat vreemde naam, je zou er eerder een bandencentrale achter vermoeden, dan dit lieflijk kerkje van Erondegem. Knooppunt 58 kan hier ook afgevinkt worden, op naar knooppunt 55 .
We kruisen de Gentsesteenweg en fietsen opnieuw door de velden met hun typische bomenrijen.
Deze twee brabantse boereknollen dienen dan weer eens dringend naar de “horse-wash”.
De knooppunten 55,17 en 24 rijgen zich snel aan elkaar en brengen ons…
…naar de buitenwijken van Aalst terug.
Even nestelt de route zich langs de Boudewijnlaan, een drukke verkeersweg (zowat de ring rond Aalst). Hier ronden we knooppunt 26.
Knooppunt 28 is het volgend doel en het brengt ons terug aan den Dender. Voor deze Amazone stoppen we graag.
Van hieruit hebben we een mooi (ik vind het toch iets hebben)zicht op “den Amilium” te Chipka.
Geprangd tussen spoorweg en dender gaat het nu naar knooppunt 34. De spoorwegberm wordt hier bevolkt door in het wild levende hoenders. Speciaal!!
Van knooppunt 34 gaat het dan naar 35,36 en 38 en naar huis terug. Op onze teller staan er zo’n 30km wie de tocht aanvat in Aalst vanaf knooppunt 36 doet er een 22km over.
Om zelf je knooppuntentocht samen te stellen of de kaartgegevens naar GPS-formaat over te brengen (één van mijn favorieten) : Fietsnet
Inmiddels heb je die mogelijkheid bij nog enkele andere sites:
Buiten het downloaden van tracks van fietsroutes heb je een routeplanner voor knooppunten bij Vlaanderen – Fietsland.
De toerisme-site van Oost-Vlaanderen beschikt al geruime tijd over een routeplanner maar dan alleen voor Oost-Vlaanderen.
Voor het plannen van een fietstocht ga ik steevast bij volgende fietsliefhebbers langs:
Dj!no, zowat een buur, heeft een prachtig website met een immens aanbod.
Tour de Frans rijgt ook de knooppunten aan elkaar dat het een lieve lust is. Bij hem vind je een ongelooflijk aanbod.
Fietsen met de Familie de Koning is dan weer een leuke blog, alleen al voor de gezelligheid die deze blog uitstraalt surf je er heen. Dat je er verscheidene routebeschrijvingen vindt is leuk meegenomen.
2012 is al een tijdje bezig. Eind januari leek het of het zou niet meer winteren. De bomen begonnen te botten, vogels deden al gek, kortom de lente leek voor de deur te staan. Maar wat later kregen we nog een lange winterperiode, zo’n 14 dagen dag en nacht onder nul. De fiets bleef dus toch maar op stal. Maar bij het begin van maart lijkt het te beteren. 15 à 16° voorspeld voor zaterdag, met hier en daar een opklaring en vooral het blijft droog! Nu dan moet het er maar eens van komen. Door tijdsgebrek plan ik een korte tocht van zo’n 25km, meteen niet overdreven wat ons toelaat de kuiten en knieën opnieuw te laten wennen aan het fietsen. Fietsnet is dan “de tool” om zo’n tocht te plannen. Inmiddels is het knooppuntennetwerk zo fijnmazig dat het tot zelfs voor ons ,die deze streek al zovele keren doorkruisten, lukte een tocht met nieuwe elementen te plannen.
Kort na de middag fietsen we het jaagpad langs de Dender op richting knooppunt 79. Hoeveel keer zouden we dit de afgelopen 10 jaar al niet gedaan hebben. Trouwens niet alleen met de fiets, het jaagpad tussen Erembodegem en Teralfene is een deel van ons loopparcours.
Wolken en opklaringen lossen elkaar af, de Dender hult zich in een lichte nevel. Dit alles maakt dat we ons bij momenten deelnemers in een middeleeuwse sage voelen.
Maar deze kudde schapen, zeker met het lammetje, brengt ons terug naar voorjaar 2012.
Deze pluizen hebben de winter overleefd en kunnen binnenkort voor nieuwe plantjes zorgen.
Zo’n donkerbruin kippenhok is ideaal om zich te warmen aan de eerste zonnestralen.
Deze pauw heeft de lentekriebels, protserig tracht hij de aandacht te trekken van zijn vrouwelijke soortgenoten. Hij beschikt wel over enkele opzienbarende attributen. Wijzelf hebben ondertussen knooppunt 79 gerond en fietsen verder naar punt 80.
Voor we het jaagpad verlaten om Denderleeuw en knooppunt 81 op te zoeken, blikken we nog eens terug op de velden tussen Liedekerke en Denderleeuw. In november 2010 waren deze velden volledig ondergelopen.
We doorkruisen nu het centrum van Denderleeuw. Morgen is het hier carnaval en het dorpsplein staat vol met kermiskramen. Het is even zoeken om onze knooppunttocht weer op te pikken.
Nog steeds richting knooppunt 81 fietsen we langs de sportvelden (voetbal) van Denderleeuw.
Op verschillende velden gaan jonge spelers met elkaar in de clinch voor winst. Ik heb veel bewondering voor al die volwassen begeleiders (trainers, verzorgers enz…) die hun vrije tijd opofferen opdat deze jongeren een zinvol tijdverdrijf hebben.
We kruisen de Ninoofse steenweg en vervolgen onze tocht langs veldbanen.
De buitenwijken en een schim van de dorpskerk van Iddergem priemen door de nog steeds aanwezige nevel.
En toch vind ik dit winters landschap ook iets hebben.
Geen fietstocht in Vlaanderen zonder een kapelletje.
Het parcours is hier licht glooiend.
Veerles favoriete viervoeter geeft ook present.
Na knooppunt 81 en op weg naar 82 steken we de N45 over en fietsen wat verder langs deze bouwval, op slag zijn we terug in de 20ste eeuw.
De bewoners van dit 3-sterren hotel laten het niet aan hun hart komen en grazen lustig verder.
Er is alleszins gezorgd voor aangepast vervoer. Ik zie niet meteen gevaar voor een snelheidsovertreding maar parkeerboetes daarentegen….
Wij blijven niet ter plaatse maar fietsen verder naar Haaltert en knooppunt 83. De imposante Sint-Gorikskerk overheerst het dorpsbeeld.
Ter hoogte van knooppunt 83 vinden we “de Walput” Op dit pleintje vinden we “de Reisleidster” een bloedmooi kunstwerk van Dirk De Keyzer.
Aan de andere uithoek van het pleintje de Sint-Jozefkapel.
Het volgend knooppunt is 33. Op weg er naar toe fietsen we door Nieuwerkerken. Naast de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk is er en kunstmatige vijver aangelegd. Met zijn paar centimeters diepte niet meteen geschikt voor de duikers onder ons.
Een verslag van de tweezame fietser zonder een foto van een paard, is als een café zonder…
Knooppunt 33 ligt in Aalst ter hoogte van “den haring“, een verkeersrotonde waarin tal van invalwegen elkaar vervoegen. Onze fietstocht schaart zich dus bij deze grote verkeersaders om de parklaan aan te snijden. Op de parklaan hebben we kijk op het grootste openluchtskatepark van België.
Juist voor knooppunt 35, de ingang van het stadspark van Aalst. Eén van de mooiere stadsparken van de streek. Samen met het natuurreservaat Osbroeck is het kader van een ander loopparcours van ons.
Nu op weg naar punt 38 en dit via “opnieuw” de Dender. Deze rivier, ruggengraat van veel van onze fietstochten, is ook populair bij veel andere fietsers.
Veerle gaat fluks in de remmen voor deze Cockerspaniël. Lilo en zijn baasje zijn op weg naar Denderleeuw. Een fikse wandeltocht!!
Knooppunt 38 luidt het einde van deze knooppuntentocht in. Nog eens flink de trappers rondtrappen en we zijn terug thuis. De kop is er af we kijken al uit naar nieuwe tochten. Deze is een leuke die zo’n 7.5/10 waard is. Het is er eentje om te doen als we wat krap in de tijd zitten.
Vrijdag hebben we de eerste tocht van de “Denderende steden“reeks gefietst. Een echte meevaller. Vandaag worden er na de middag opklaringen voorspeld. We plannen dan ook om er deze namiddag op uit te trekken. Nu die opklaringen laten wel op zich wachten.
Er is dan maar ook een flauw zonnestraaltje nodig om ons terug te vinden aan de Dender op weg naar knooppunt 79 Denderleeuw.
Tja… we zijn nog maar juist op pad als enkele regendruppels ons de volgende regenbui aankondigen. We geraken juist onder de brug van de E40 als het pijpenstelen regent. Bij gebrek aan brug trekt deze visser zich terug onder zijn paraplu.
De bui is fel maar van korte duur en algauw peddelen we verder.
In Teralfene stoppen we ter hoogte van knooppunt 79 om het neerhof naast de Dender te bewonderen. Als Veerle een haan rare pasjes ziet maken kan ze het niet laten deze te filmen met de rest van het gebeuren.
Algauw zijn we bij knooppunt 80 ter hoogte van de Sint-Amanduskerk te Denderleeuw.
Hoofdstuk paarden I, inderdaad ter hoogte van Denderleeuw maar onze kant van de Dender staan er wat edele veroveringen. Zoals dit exemplaar dat zijn watertank nauwkeurig onderzoekt.
’t Gras is altijd groener aan de overkant.
Jong en oud doen aan synchroon grazen.
In deze paardenwereld duikt ineens waterkieken-junior op.
Voorbij Liedekerke en bijna aan knooppunt 10 deze kudde kalveren en vaarzen.
Voorbij knooppunt 85 zowat ter hoogte van punt 86…doodgemoedereerd “den dikken van Pamel”.
Ninove-plage, weinig volk waarschijnlijk door het weer.
Langs de Dender gaat het voorbij het centrum van Ninove. Toch aan knooppunt 91 gaat het…
de Dender over en terug naar het centrum.(en knooppunt 91)
In de Centrumlaan dit beeld, quasi hetzelfde beeld dat geëxposeerd staat op de Dender in Dendermonde naar aanleiding van kunstexpressie aldaar.
De bijnaam van de Ninovieters is “de wortelkrabbers”.
De Twijnster mooi beeld op de Graanmarkt.
De barokke Onze-Lieve-Vrouwkerk, zicht op voorkant…
zicht op achterkant…
…en het pronkstuk in zijn geheel. Ik maak mezelf de bedenking dat deze majestueuze kerk niet zou misstaan in een stadje diep in Frankrijk.
Langs de Abdijpoort gaat het verder.
Als we de Aalsterse steenweg oversteken kruisen we brouwerij Slaghmuylder die volop meedoet aan de open-brouwerijendag die vandaag plaats heeft.
Wij stoppen niet, veel te veel volk, maar fietsen door via kasjkens…
…naar Outer (knooppunt 90). Een mooi zicht op de Sint-Amanduskerk.
Nu is het knooppunt 45 dat ons doel wordt. In de Lebbekestraat, op weg naar de wijk Vogelenzang staat deze gedenksteen. Deze steen gedenkt het omkomen van de bemanning bij het neerstorten van de “to hell or glory” een Amerikaanse bommenwerper.
Na knooppunt 45 staat 88 op het menu met de stenen Sint-Antoniuskerk ongeveer op dezelfde plaats.
Tussen knooppunt 88 en 87 gaat het even omhoog over deze ronde kasseien. Maar een kuitenbijter? Nee hoor! Hoogstens een kuitenprik.
Nu zigzaggen we wat door de velden om over knooppunt 82 naar…
Jozef De Brouwer plaatselijke priester die leefde tussen 1909 en 1984. Er is in Haaltert een fietsroute naar hem genoemd.
Van Haaltert naar Nieuwerkerken is het maar een paar pedaaltrappen verder. Op weg naar knooppunt 33 houden we er een stevig tempo op na want de hemel kleurt dreigend donkerblauw.
De Onze-Lieve-Vrouw Tenhemelsopneming kerk is vrij klasiek.
Het kerkplein daarentegen is op een vrij moderne manier gerenoveerd. Vooral de kunstmatige vijver is indrukwekkend.
Punt 33 wordt snel genomen en we duiken de Parklaan te Aalst in. De Frans Blanckaertdreef is de scheiding tussen het Stadspark van Aalst en het Osbroek een natuurreservaat. In beiden gaan we al eens lopen.
Opeens valt ons oog op deze zevenmijlslaarzen. Het is een onderdeel van de kunsttentoonstelling “Fake”.
Weggelopen uit de Urbanusstrip.
Roodkapje en de boze wolf.
Bij dit werk kan ik niet zo direct een uitleg bedenken.
Dit beeld is minder leuk en duidelijke verwijzing naar hongersnood in zwart Afrika.
Knooppunten 35 en 36 brengen ons terug naar de Dender.
De dreiging van onweer vermindert dus dienen we niet onder de spoorwegbrug te schuilen.
Deze aak ligt hier al jaren zonder dat er nog iets aan gebeurd.(beetje verder dan knooppunt 38)
Genietend van de laatste straaltjes zon.
Ook deze tocht zit erop. Alweer een schot in de roos. Een betere synthese van wat je aan fietsvreugde aantreft tussen Aalst en Ninove ga je moeilijk vinden. Deze keer geen wegenwerken die deze vreugde komen verstoren. Eén vaststelling om een tocht die Aalst in haar naam draagt krijg je vooral een mooi en interessant Ninove voorgeschoteld. Niet getreurd 9/10 en op naar meer.
Enkele interessante links:
Denderend Stedentochten:
Lus 1 Dendermonde : Startplaats Centrum Dendermonde – 45 km – vlak – bijna volledig verhard
Onlangs las ik bij Pedro dat Toerisme Oost-Vlaanderen 4 tochten op fietsroutenetwerk heeft uitgewerkt. Dit trok onmiddellijk mijn aandacht en algauw kwam ik bij TOV aangesurfd. Mits een account aan te maken op deze site kan je de tracks van de tochten downloaden. Begin deze week zakten we af naar Dendermonde en haalden in het toerismebureau de folder (2,5€) op. We ontdekten er Kunstreflectie Dender en voor het begon te regenen namen we verschillende foto’s waarvan hier een compilatie.
De track die ik downloadde bij TOV liet zich niet uploaden naar onzen Garmin een probleem dat ik eens dringend moet oplossen. Maar niet getreurd met de knooppunten vermeld in de brochure stelde ik de route opnieuw samen op de site van FIETSNET. Deze fantastische site levert een prima track op met de knooppunten als waypoints. Vandaag worden er mooie opklaringen voorspeld. Daar de tocht bij ons in Erembodegem, langs de Dender, doortrekt besluiten we aan de sluis op de route in te pikken.Vlak aan het sas heeft men een zithoek aangelegd. Wij zetten er ons en verorberen de mattentaarten, die we in het dorp bij bakkerij Etienne kochten.
Dit alles met de Onze-Lieve-Vrouwhemelvaartkerk op de achtergrond.
Met een hemelse vaart snellen wij voorbij knooppunt 38 (ons startknooppunt). Algauw naderen we Aalst…
knooppunten 36 en 34 brengen ons naar het centrum. Door werken aan het rondpunt “de Werf” raken we even van het netwerk. Doch zodoende komen we langs het mooi, onlangs opgefrist, station.
Verder vangen we nog een glimp op van de Sint-Jozefskerk alvorens we, iets voor knooppunt 28, opnieuw het netwerk vervoegen.
Nu gaat het via de oever van de Dender naar knooppunt 29 (wiezebrug). We zijn zo te zien niet alleen op stap.
Te land…te water. Waarom denk ik ineens aan nieuwjaar?
Wegenwerken zonder doel? De lading lijkt dan weer op veevoer.
Eén van de mooiste kerktorens uit de streek (ge zout er opnieuw van naar de mis gaan!) . Sint-Aldegondiskerk in Mespelare. Dit zicht heb je ter hoogte van knooppunt 27. Nu gaat het verder op weg naar knooppunt 81.
Hoofdstuk sluizencomplexen. Deel I Denderbelle.
Deze groep paarden als interludium ongeveer aan knooppunt 81 waarna op zoek gaan naar knooppunt 87 en het …
…sluizencomplex van Dendermonde ter hoogte van knooppunt 87 en de samenloop van Dender en Schelde. Aan de overkant wacht knooppunt 88 om een vervolg aan onze tocht te breien.
Langs de scheldedijk gaat het nu snel naar Dendermonde.
We ronden knooppunten 91 en 89 en vieren dit met een terrasje op de grote markt.
Dendermonde heeft enkele mooie gebouwen. Hier het stadhuis met het prachtige Belfort (werelderfgoed) en het gerechtshof samen.
Onder dreigende wolken het fraaie vleeshuis. Dendermonde heeft een pracht aan cultuurhistorische gebouwen.
Op de vlasmarkt bewonderen we nog even de juwelierswinkel D’Hanis.
We nemen de draad opnieuw op en richten het voorwiel naar knooppunt 84. en “Oude Dender”.
Zo machtig en breed de Dender is als ze overgaat in de schelde zo sfeerrijk en romantisch is de oude Dender.
Het einde van de oud Dender valt samen met knooppunt 84. Hier ruilen we de dijken en jaagpaden in voor landwegen…
…veldbloemen…
…Black en white minstrelshow of koeien in de twee tinten.
Dit alles wordt ons voorgeschoteld tussen knooppunt 85 en 32. Denderbelle met de Sint Martinuskerk heeft zich er ook tussen genesteld.
De “Tongenslijpers” van Patrick Heuninck in opdracht van “de lustige geburen” Een werk met een boodschap?
Wat verder zigzaggen we voorbij punt 32 en gaan op zoek naar 31 en Wieze.
De mooiste momenten verschuilen zich soms achter kleine gebeurtenissen,zoals dit samen eenden voeren.
Nu wat onverhard, waarom hebben we anders die dikke banden?
Zou het kunnen dat we Wieze naderen II.
Zou het kunnen dat we… Ja we toeren al een tijdje rond en in Wieze. knooppunt 31
In Wieze doen we een leuke ontdekking. Er is een mooie attractie bijgekomen. Den dikken Eik is een mengeling van café-taverne, museum en rariteitenkabinet. Echt leuk en als stop in deze route ideaal. Genietend van de mooie binnenkoer hebben we een lekker ijsje opgelepeld.
We laten Wieze het chocoladedorp achter ons en fietsen naar de faluintjes. richting knooppunt 39
Niet het ros beiaard maar toch een mooi dier deze schimmel.
Deze 3 blonde grazers hebben ook iets. Deze paardenepisode speelt zich af tussen knooppunt 40 en 41.
Iets voor Moorsel(tussen knooppunt 41 en 47) is er een moeilijke beklimming. Niet zozeer door het hoogteverschil dat nog vlot te overbruggen valt, maar meer door de staat van het wegdek. Bij regenweer te vermijden!
In Moorsel schuwt de tocht geen kasjkes.
Nu gaat het naar knooppunt 47 via brede veldwegen die ons naar Meldert voeren.
Wie zoals wij het vlaamse land doorkruist wordt automatisch kenner van kapelletjes groot en klein. De Sint-Rochuskapel is niet meteen een exemplaar waarvan we achterover vallen. (op een boogscheut van knooppunt 46).
Ter hoogte van het “Gasthof Affligem” vlak bij de abdij van Affligem nemen we de Affligemdreef. Dit luidt de eindspurt in naar knooppunt 38.
Nu spurt?? eventjes worden we opgehouden daar de Affligemdreef open ligt.
Nog even door een kasjken en over een openliggende Kluisdreef waarna we de Brusselbaan oversteken (niet zonder risico!!).
Waarna we in de Gerstjens de plassen ontwijken(de meeste toch) om…
…bij knooppunt 38, meteen het einde van deze denderende tocht, aan te komen.
Inmiddels is het 17u45 en fietsen we snel terug huiswaarts. Het was een tijdje geleden maar dat is niet de enige reden dat we flink hebben genoten. Deze thematocht brengt het beste van wat er aan fietsgenot te beleven valt tussen Dendermonde en Aalst. 9/10 is een mooie score en maakt me benieuwd naar de andere tochten. Tot binnenkort!!
Enkele interessante links:
Denderend Stedentochten:
Lus 1 Dendermonde : Startplaats Centrum Dendermonde – 45 km – vlak – bijna volledig verhard
Deel 2: de tocht gefietst. (Vrijdag 30 oktober 2009)
In het eerste deel toonde ik hoe ik met de routeplanner van fietsnet, de tocht op kaart en daarna op mijn Garmin zette. Tevens besprak ik de bikepointer, een handig en goedkoop hulpmiddel om knooppunten te noteren. Dus eens de tocht uitgetekend dient ze nog alleen gefietst.
Ietwat na 13u (zomertijd) zakken we af naar de Dender waar aan knooppunt 38 de tocht start. Op naar punt 36.
We kunnen het niet laten, onze fototoestellen jeuken, en duiken even de Gerstjens in.
De herfststormen hebben nog niet toegeslagen, bomen en struiken hebben nog een stevig bladerdek. Wat een kleurenpracht.
Sterker dan zomer en lente, heeft de herfst iets ingetogen.
Het kabouterseizoen bij uitstek.
We fietsen verder en ondanks de vreemde naam Chipka, brengt de Amilium en andere bedrijven ons terug met beide voeten op grond. Om het te fotograferen uiteraard. Inmiddels is punt 36 gerond en kiezen we richting punt 35 dat ons over de Dender naar het Stadspark leidt.
Snel zijn we nu aan het stadspark. Wat we daar aan kleurenpracht voorgeschoteld krijgen tart alle verbeelding.
Bij het verlaten van het park, op weg naar punt 81, fietsen we langs de uitlopers van het Osbroeck.
De foto’s op de muur van het bedrijf geven goed het verval weer van deze werkhuizen, burelen en terreinen. Zo is het hier met alle bedrijven, die aan de kapellekensbaan liggen,gesteld.
Na het prachtige park is dit wat een domper.
Waar leidt de kapellekensbaan heen?
We rijden voorbij de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk in Erembodegem.
Van daar gaat het snel naar de Wellemeersen het derde doel van onze tocht.
Zien we hier het begin van een camping?
Een smal (fiets)pad ligt geprangd tussen het natuurreservaat en de spoorwegbedding.
Zwanger van zaad.
Ook hier een zee van pastelkleuren.
Waar we normaal de track volgen tot Teralfene keren we nu terug om het knooppuntnetwerk richting punt 81verder te volgen. Op weg naar Welle blijven de herfstkleuren ons vergezellen.
We doorkruisen Welle, wat later blikken we terug op Sint-Pietersbandenkerk.
Langs veldbanen gaar het nu richting Denderleeuw.
Ook hier hebben ze hun Christo.
Al vrij vroeg daalt de nevel over de velden.
Na de oogst worden velden winterklaar geploegd.
Inmiddels lig knooppunt 80 al achter ons en terwijl we ons naar 81 reppen passeren we de Sint-Amanduskerk in het centrum van Denderleeuw.
Knooppunt 80 ligt even buiten het centrum aan de Dender. Nu gaat het naar knooppunt 79 daartoe dient de Dender even gevolgd. We kieken er deze 2 vogels ik gok op een soort aalscholver.
Aan knooppunt 79 verlaten we de Dender en fietsen richting Affligem knooppunt 50-waarts. Na het park van Aalst zitten we, op weg naar de zwarteberg, weer op een loopparcours van ons.
De zwarteberg laat zich niet zonder enige inspanning bedwingen.
Langs deze mooie villa gaat de zwarteberg over in de molenberg….
…waarom? hoor ik je al vragen.
Na de molen dalen we af naar Hekelgem, waar we de oude baan opdraaien die ons naar knooppunt 50 brengt.
Nu fietsen we naar punt 46. Vanop de Abdijstraat hebben we een mooi vergezicht op de molen van daarjuist, even inzoomen.
De abdij van Affligem met abdijkerk en bisschoppenhuis. Hier passeren we knooppunt 46. Nu gaat het naar 38, inderdaad ons beginpunt.
Klooster Maria Mediatrix, kan ik er aan doen dat ik aan Asterix moet denken?
Achter dit uit de kluiten gewassen rund, ietwat in de nevelen gehuld bevindt zich ergens de kluis. Jullie hebben het al begrepen, het zal voor een andere keer zijn.
We zetten onze tocht voort over het mooi,nieuw aangelegd fietspad langs de Affligemdreef.
Nog even de Brusselbaan kruisen en we duiken opnieuw de Gerstjens in.
Eens terug aan denDender is de cirkel rond, we hebben onze knooppuntentocht met succes gefietst.
Samen met het kille weer slaan de verkoudheden en keelontstekingen toe met als gevolg dat de fietsen op stal blijven. Tijd om eens terug te kijken op een fantastische zomer waar we ons fietshart konden ophalen. Maar ook het moment om nieuwe plannen te smeden. Al een tijdje volg ik de blog “tour de Frans”. Daar stel ik met steeds wederkerende verbazing vast hoe Frans via het knooppuntennetwerk prachtige tochten aaneenbindt. Ook ons laatste exploot het fietsen van de “Dj!noroute” zette me aan het denken. Al eerder gebruikte ik het fietsroutenetwerk tijdens de beaufort03-saga. Stilaan rijpt het plan om in onze eigenste streek via knooppunten een tocht te knopen. Aanleunend bij een pittoresk centrum vind je in Aalst een prachtig park met het mooi Osbroeck-natuurgebied als toemaatje. Ons eigenste Erembodegem heeft langs de Dender met de Gerstjens een aardige natuurzone. Ook in Welle moet je denderwaarts wil je de Wellemeersen aandoen. Quasi in onze achtertuin op de grens tussen Erembodegem en Affligem ligt het Kluisbos. Ziehier vier natuurlandschappen die we, aangezien ze alle vier op een boogscheut van onze thuis liggen, geregeld aandoen. In dit eerste deel teken ik een tocht, die deze gebieden aandoet, uit.
Even zoeken op plaatsnaam, Erembodegem in dit geval, en inzoomen.
Knooppunt 38 langs de Dender lijkt me een geschikte startplaats.
Daarna klik ik knooppunt 36 aan dit brengt ons duidelijk richting park van Aalst.
Vervolgens worden punten 35 en 81 geselecteerd. Het schiet flink op.
Zo gaan we verder via 80, 79, 50, 46 en terug naar 38. Klaar is kees. Een tocht van 27,8km staat op het scherm.
Fietsnet geeft de mogelijkheid om de geplande route naar je gps te exporteren.
De mogelijkheid om de knooppunten als waypoint te exporteren aanvinken!
En het downloaden van het GPX-bestand (compatibel met mijn Garmin Etrex) kan beginnen. Fietsnet vraagt niet om registratie. Op de site neemt de kaart de meeste ruimte in, de interface om de tocht te plannen is sober en daardoor zeer overzichtelijk en intuïtief. Het exporteren gaat vlot en geeft een perfect bruikbare track. Fietsnet is tot nu toe mijn favoriete routeplanner voor fietsknooppunten en dit met lengtes voorsprong.
Daarna open ik het bestand in Mapsource
Waarna ik het overzet op mijn “Garmin eTrex Legend HCx”
Bij de opgeslagen tracks vinden we onze tocht terug.
Wat dit beeld geeft, uitgestippeld op de kaart.
Vanuit Mapsource print ik de kaart af, vouw ze …
…en steek ze onder het doorzichtig plastiek van mijn fietstas.
Voor wie niet over een gps-apparaat beschikt is er een leuk en zeer goedkoop hulpmiddel.
…die eenvoudig aan het fietsstuur is te bevestigen.
Op de site vinden we ook een handige calculator.
We beginnen met het ingeven van het startknooppunt. In ons geval 38. Bikepointer geeft ons een overzicht van alle 38-knooppunten. Ik kies uiteraard voor Scheldeland – Erembodegem. Vanaf nu worden er aanliggende knooppunten aangeboden. Wij kiezen dus verder voor 36 en vervolgens 35 telkens Scheldeland-Aalst. Een leuke manier van werken. Ik mis echter een zoekfunctie op locatie om een startknooppunt te vinden. Misschien een suggestie voor de makers van deze voor de rest voortreffelijke website.
Zodoende werken we onze tocht af.
Tussentotalen aanvinken…
…dit laat ons aan elk knooppunt weten wat we al hebben afgelegd.
Alvorens af te drukken passen we de achtergrond van ons routekaartje aan. Schol!
Printen maar.
tja…niet meteen het gewenste formaat.
Dan maar de schaar erin.
Dit lijkt er al veel meer op.
Past als gegoten.
Bikepointer is een prima alternatief voor wie de kosten van een gps wil besparen. Het principe sluit goed aan bij de geest van het fietsknooppunten-netwerk. Eenvoudig, efficiënt en door iedereen te gebruiken.
Ziezo de voorbereiding zit erop. Ik hoop dat jullie wat aan deze uitzetting hebben gehad. Binnenkort mogen jullie een verslag van deze tocht verwachten.
Aalst, bestaat uiteraard uit Aalst zelf maar ook verschillende deelgemeenten. Deze worden de faluintjes genoemd. Het is dan ook meteen duidelijk dat de faluintjesroute deze deelgemeenten doorkruist.
Vanuit Erembodegem volgen wij den Dender om in Aalst van start te gaan. Even door het centrum met zijn mooie markt en daarna opnieuw naar de Dender.
Iets voor de Wiezebrug verlaten we het jaagpad, fietsen over de brug en peddelen naar Herdersem. Hier doorkruisen we over smalle kasjekens (éénmansbaantjes) het centrum. Een hobbelige ommetje brengt ons nog eens tot aan de oever van de Dender. Vandaar gaat het door velden en bosjes naar Moorsel.
Hier is ook een mooie dorpskom en wat verder een park met bijbehorend, maar niet te onderscheiden, Kasteel. Wat verder sluit de route aan op het ons zo vertrouwd Leireken.
Dit fietspad aangelegd op een oude spoorwegbedding brengt ons tot aan het “Stationneke van Baardegem”.
Dit mooi gerestaureerd stationneke is nu een etablissement waar je lekker kan eten en drinken. Nog even langs de dorpskern,
alvorens over veldbanen
te zigzaggen langs velden omzoomd door bomen, bossen en ander groen.
Dit zigzaggen brengt ons tot Meldert.
We dobberen langs de Sint-Walburgakerk en fietsen verder nu richting abdij Affligem.
Deze abdij is zeker een bezoek waard. Wij richten echter de steven naar de Aalsterse dreef
en vervolgens het nieuw aangelegd fietspad
om zo terug naar Aalst te fietsen. Meestal is deze route perfect bereikbaar, ook na enkele dagen regen. Maar op sommige momenten dienen er veldwegen met ruwe kassei bedwongen te worden, wat toch wat fietvaardigheid vergt. Verder is dit een mooie route met veel afwisseling. 8/10
Om 15u, ietwat laat starten we om deel te nemen aan de opentuinendag. Zes fiere eigenaars van prachtige tuinen stellen deze open voor het publiek.
We fietsen naar de Sint-Jorisstraat te Aalst bij de familie Van Schuyelnbergh-Courteaux. Deze tuin heeft vele mooie bloemstukken, bomen struiken. Maar misschien niet zo mooi maar des te vreemder is het achterste gedeelte. Het lijkt op een open plek in een bos en dit in hartje Aalst.
In Aalst vinden we in de Sint Vincentiusstraat nog een prachtige tuin van de familie Keymeulen – Cooreman. Een vrij grote tuin mooier en beter verzorgd dan de vorige, met de bijzonderheid dat er moerbeibomen staan met wiens blaren men er de de zijderups kweekt. In een serre krijgen we hierover uitleg.
Vandaar rijden we naar Moorsel – Hoekskenstraat bij de familie De Wolf – Putteman. Door het late vertrek slagen we wat volkstuintjes over. Na wat speurwerk, samen met andere deelnemers, vinden we de tuin. Hier wat minder sier- maar meer moestuin. Maar toch een knap werkstuk verwezenlijkt met oog voor de natuur.
Na Moorsel peddelen we naar Gijzegem waar we in Lange Haagstraat op een pareltje stuiten verwezenlijkt door de familie De Smedt – Bruyland. Een prachtige vijver in een mooie tuin, een bloedmooie combinatie.
We stuiten hier op Geert en Bea. Deze laatste roept ons bij haar aan tafel en offreert ons iets te drinken. Zodoende vliegt de tijd voorbij. Hierna spoeden we ons ijlings naar huis. Waar een lekkere steak ons wacht.
Fabelta Ninove
De tweezame..... 