Zondag 1 mei 2011 (feest van de arbeid)
Feest van de arbeid dus kunnen we niet anders dan s’morgens wat te gaan arbeiden. Maar het feest is voor de namiddag. s’Morgens heb ik met “Fietsnet de Fietsrouteplanner” een tocht uitgetekend die ons naar Dilbeek moet brengen. Onder een stralende zon gaan we van start.
Via een veldweg naast de E40 bereiken we de Dender. Langs de Dender gaat het naar knooppunt 80.
Knooppunt 80 ligt ter hoogte van de spoorwegbrug in Denderleeuw. Daar verlaten we het jaagpad van den Dender om eventjes naast de spoorweg richting Liedekerke en Knooppunt 30 te fietsen.
Na punt 30 gaat het naar 35 we kruisen een paar keer een spoorweg of fietsen er een poosje langs.
Maar eens voorbij punt 35 gaat het richting Sint-Katherina-Lombeek waar knooppunt 73 ons wacht. Ook de kapelletjes maken hun opwachting.
Sint-Katherina-Lombeek hier wisselen we knooppunt 73 voor 59.
Het gaat opnieuw door de velden.
Langs Ternat heen.
Hier ook zijn er chocoladerepen. Meer en meer moeten ook de patatjes in de lijn lopen. Mogen we binnenkort op lijnrechte frietjes hopen?
Het is eventjes rijden tot knooppunt 59 in het mooie groene kader van Sint-Martens-Bodegem . Zo dicht bij onze hoofdstad zou je al dit groen niet verwachten.
Knooppunten 54 en 53 liggen op een boogscheut van elkaar.
Eventjes volgen we het landbouwleerpad.
Voorbij dit mooi kapelletje, dit kapelletje, om niet af te steken, heeft ook een oprit.
1 mei, het zijn niet alleen de meiklokjes die in bloei staan. Deze taferelen worden ons voorgeschoteld richting knooppunt 62.
Juist voorbij het punt 62 stoppen we even om deze 2 prachtige boerenpaarden te kieken.
De paardenfluisteraar in Veerle wordt wakker en zij kan maar niet stoppen met deze mooie paarden te kieken.
Ook dit rijpaard kan de lokroep niet weerstaan.
Na deze stops,waarvan eentje gezegend met een ijscreempje, gaat het weer verder naar knooppunt 46. Inmiddels toont de tocht steeds meer karakter en dient er soms stevig bergop gefietst te worden.
Voor deze oude Lancia is het allemaal wat teveel geworden.
Het knooppunt 46 ligt midden het centrum van Dilbeek. Het gemeentehuis van Dilbeek is een kasteel en nog zo geen kleintje. Kasteel de Viron alias het gemeentehuis.
Ook de Kasteelhoeve mag er wezen.
Dit alles rondom een vijver, nu het centrum van Dilbeek mag er wezen.
Om te eindigen kieken we nog snel dit mooi kerkje.
Is het door het zien van al dit moois of het kruisen van autowegen allerhande maar even zijn we het noorden kwijt. Geen bordjes meer te bespeuren. Op deze foto niet te zien maar naast dit vespaatje staat een bord met een kaart. Daar kiezen we richting Sint-Ulriks-Kapelle te fietsen.
Wat voorbij deze mooie ingangspoort zien we een bordje en zitten we weer op koers naar knooppunt 52.
Maar in Sint-Ulriks-Kapelle is het weer koekebak weer geen bordje(knooppunt 4) meer te bespeuren.
Ja de paardefluisteraar gaat hier helemaal uit de bol. Na een tijdje hebben we weer kunnen inpikken op het fietsroutenetwerk. We ronden knooppunt 12.
Inmiddels zijn we in de streek rond Asse aanbeland en gaat het naar knooppunt 92.
Asbeek wordt in een mum van tijd doorkruist (knooppunt 1-2 en 50). Hier wijken we efkens af om in Essene nog eens het mooie kerkje en den papeter op de pellicule (sensor) vast te leggen.
We besluiten om terug naar huis te rijden langs den Eksterenberg
Tijdens de afdaling dit villaatje dat aan de kust niet had misstaan.
Bij het aansnijden van den Zwarteberg zien we deze tractors waarvan ééntje het precies niet meer ziet zitten.
Even voor we thuiskomen, zo’n 500 meter nog te fietsen, stoppen we bij Erembodegems trots. Deze hoppevelden waren tot voor kort de enige getuigen van een hoppeteelt die hier vroeger welig tierde.
De hoppefluisteraar. Tja voor ik het vergeet wie de knooppuntentocht wil voleindigen zal deze hoppescheuten links moeten laten liggen en de bordjes naar knooppunten 79 en 80 moeten volgen.
Opnieuw hebben we een mooie fietstocht gereden. Het missen van enkele knooppunten kan de pret niet bederven. Het knooppuntennetwerk is echt fantastisch.