Vrijdag 4 februari 2011.

Dit jaar hebben we nog niet veel gefietst. Ene keer de Schiptrekkersroute en dat is het. Maar stilaan verschijnen de eerste tekens van de komende lente aan de horizon. Vandaag zijn we vrij en ondanks het kille weer, maximum 8° en een stijve oostenwind, trekken we er op uit.

Efkens na 14u vinden we voorbij de Sint-Annakerk in Weert een plaatsje voor ons A-ken.

Al snel zitten we op onze oude, getrouwe Giants en peddelen gezwind (toch na enkele maanden quasi stilgelegen te hebben) naar de dijk. Ja na de Zeedijkroute staan er nu weer dijken op het menu. De Scheldedijkroute is vandaag de schotel.
Een kille oostenwind blaast door het riet, het is trappen om warm te krijgen!

Deze eenden laten zich echter niet afschrikken en kiezen voor een frisse duik (trappen om boven te blijven).

Dit beeld(Temse) mochten we al aanschouwen bij de aanvang van de Aspergeroute.

De brede Schelde is hier op haar mooist en buiten her ruisen van de wind is er hier niets te horen. Wat een verademing.

We raken op dreef en fietsen lekker door.

Het onthaalcentrum De Notelaer trekt vandaag minder volk, wij blijven ook niet dralen en peddelen snel verder.

Aan de overkant doemt Rupelmonde op met de mooie Onze-lieve-Vrouwekerk.

Eventjes verder verlaten we de Scheldedijk en dobberen over de kasseien van de Nattenhaasdonk naar Wintam.

De Binnenschipper op het dorpsplein van Wintam.

De tocht voert ons nu langs velden die er wat schraal bijliggen, wachtend om bewerkt te worden.

Toch wijst er alles op dat binnen de kortste keren hier verandering komt.

Ik heb het altijd wat moeilijk met paarden die moederziel alleen in een wei staan.

Na dit tafereel zijn we helemaal zeker het wordt lente!!!

De mooie toren van de Sint-Pieterskerk bij het naderen van Puurs. We rijden echter met een wijde boog rond Puurs.

Veld en-bospaden volgen elkaar op richting Lippelobos.

Tijd voor de avonddis.

Hof te Melis een mooi, goed onderhouden kasteel aan de rand van het Lippelobos.

Na het Hof te Melis en het Lippelobos fietsen we verder langs velden.

Over Opdorp zijn we snel in Oude Briel, waar we opnieuw de Scheldedijk oprijden.

We houden er stevig de tred in en naderen snel Sint-Amands.

Mooi dit kunstwerk “de Veerman”. Zal wel zwaar peddelen worden om die sloep boven water te houden.Veerle bewondert en fotografeert dit kunstwerk. (les heures- liefdegetijden) .

Stilaan zakt de zon en strooit warme tinten over alles heen.

Mariekerke is een lieflijk dorpje langs de brede Schelde.

De veerdienst van Mariekerke, je kan ermee naar Moerzeke varen.

Wij verzaken aan dit aanbod en verkiezen de dijkweg…

…en zijn mistiek kader om naar Weert terug te keren.
Nog even langs het streekmuseum “De zilverreiger”.

Het museum huist in een mooi gebouw. Wij staan wat verder geparkeerd en zodoende zit er deze tocht op. Deze tocht heeft ons deugd gedaan. Weliswaar kil en winderig, waardoor we flink hebben doorgefietst, maar toch boeiend en afwisselend. Mooie tocht in een mooie streek. 8.5/10 lijkt me een billijke score. Ik kan deze tocht iedereen aanraden. Bij Tour de Frans kan je een mooie beschrijving en prachtige foto’s van deze tocht vinden. Bij Vlaanderen-fietsland kan je dan weer de fietstrack van deze route downloaden.

Enkele interessante links:

Voor een korte beschrijving van deze route en een overzichtelijke kaart: Vlaanderen-Fietsland

Bij toerisme Klein Brabant – Scheldeland ligt er ook een pak informatie te rapen.

Dan refereer ik nog graag eens naar enkele sites waar ik een boontje voor heb:

Wie voor het knooppuntennetwerk valt vindt bij Tour de Frans (de king of knooppunten) een fantastisch aanbod.

Een streekgenoot op wiens site ik een beetje jaloers ben: Dj!no

Sinds een tijdje volg ik de perikelen van de familie De Coninck op hun blog: Fietsen met de Familie de Koning