Donderdag 9 september 2010

Op zoek naar informatie kwam ik eergisteren in het toerismebureau van Gresse-en-Vercors terecht. Na  wat keuvelen en een beetje uitleg hoe Veerle en  ik een leuke fietstocht zien, tekende de vriendelijke bediende mij uit de losse pols volgende fietstocht op papier.

Een mooie fietstocht in Trièves een streek vlak bij de Vercors. Woensdag trekken we naar Grenoble maar…

Donderdag iets voor middag parkeren we ons A-ken op het plein…

…voor het gemeentehuis van Clelles. Deze “Mairie” doet meteen ook dienst als meisjes- en jongensschool(gescheiden) .

Mooi gerenoveerde waterpomp met drinkbak.

Het is even zoeken naar de juiste weg, zo maken we kennis met dit mooie dorp.

We moeten even langs de D 1075 dat toch een vrij drukke verkeersweg is. Wij rijden de afrit naar Longefonds voorbij. Achteraf blijkt dit een vergissing. Nu dienen we nog verschillende kilometers langs deze drukke baan.

De Trièves is een bergachtige streek waar er veel aan landbouw wordt gedaan.

Hebben we de afslag naar Longefonds en Le Percy gemist deze spoorwegbrug imponeert ons het vergoelijkt een beetje de verkeersdrukte.

Uiteindelijk verlaten we de D1075 en fietsen naar Le Percy dat ons al van ver van op een heuvel toelacht.

Om de kerk en het dorpsplein te bereiken dient er efkens fel geklommen.

Op enkele details na voert deze omgeving ons terug naar lang vervlogen tijden.

Het is hier zeer rustig, de mairie doet nu dienst als woonhuis.

We genieten nog even en…

…fietsen verder naar…

…Le Monestier-du-Percy.

Algauw ligt ook dit mooie dorpje achter ons.

Christo was here!!!

Het daalt en klimt de hele tijd door. Na een tijdje komt Saint-Maurice-en-Trièves te voorschijn vanachter een heuvel.

Opnieuw een aandoenlijk dorpje waar deze “fonderie de lingots d’or” (gieterij van edelmetalen) weliswaar buiten dienst nog steeds de aandacht trekt.

Er zijn hier nog een paar zaken die buiten gebruik zijn of een andere bestemming hebben gekregen.

Ook hier nemen we ruim de tijd…

…om van de pittoreske plekjes te genieten.

Nu gaat het verder naar Lalley.

Alwaar ons hetzelfde scenario wacht. Rustiek kerkje.

De obligate dorpsfontein.

En last but not least de “Mairie” hier in de streek steevast ook de dorpsschool meisjes en jongens strikt gescheiden(als we de opschriften mogen geloven).

Gelaten wacht deze zonnebloem op de onvermijdelijke oogst en een toekomstige carrière als margarine of mayonaise.

Het gehucht Chateau-bas is snel doorgefietst.

De zomerbedding van de L”Ebron.

Stilaan betrekt het en geraken de bergtoppen verborgen achter dreigende wolken.

“Alpana” door Jeff Saint-Pierre onderdeel van “7 filles et une mère” 7 sculpturen zijn geplaatst in 7 gemeentes over 2 departementen.

Eén van de weinige vlakke stukken in deze tocht.

Van korte duur echter, Treminis bereiken vraagt al wat klimwerk.

maar nu beginnen we aan het echte werk.

Alvorens we voorbij dit bord fietsen zweten we wat af.

Tja dat ons Veerle fier is valt te begrijpen. Ikzelf voel ook mijn colleken spannen.

Nu dalen we als speren naar beneden, we zijn niet alleen. Enkele parapenters komen aangevlogen, door de opkomende wind en dreigende wolken worden zij gedwongen te landen wegens te gevaarlijk.

In het gehuchtje “Les Marceaux”

…zien we deze bijenkasten staan. De imker is niet thuis maar zijn gebuur is zo vriendelijk ons een potje honing te verkopen uit zijn eigen voorraad.

Het blijft verder dalen en snel zijn we in Saint-Baudille-et-Pipet.

Het dorpje met de leukste naam. Het lijkt wel de titel van een franse stripreeks.

Na wat rondkijken en enkele foto’s gaat het verder weg van deze donkere dreiging.

In Mens wisselen we het landelijke even in…

…voor de charme van een provinciaal stadje.

Steegjes…

…die langs een mozaïek van geveltjes…

…naar een pittig pleintje of…

andere markthal leiden.

Na wat rondslenteren nemen we de tijd voor een terrasje in het Café-Restaurant des Arts.

Na de dreiging van de onweerswolken is het nu de tijdnood die ons verder drijft.

De optie om de tocht nog wat uit te breiden langs Lavars wordt dan ook voor een volgende keer opgeborgen.

Eerst gaat het snel naar beneden maar iets voorbij deze diepe kloof gaat het weer stevig omhoog.

Het schemert al als we opnieuw Clelles binnenrijden. Wat een tocht!!! Voor de wat meer geoefende fietser is het hier een paradijs. Zelden zo veel pittoreske dorpjes achter elkaar in één tocht gezien. Denk dat ik het toerismebureau van Gresse-en-Vercors mail. Zo moeten hier iets mee doen.