Zondag 20 juni 2010

Al 2 weken in deze prachtige streek, wat gaat de tijd snel. Na een deugddoende siest vertrekken we voor een bezoek aan Trevelez.  Dit stadje heeft zich hoog tegen de bergwanden genesteld en ligt aan de rivier met dezelfde naam.

Zicht vanop een tegenoverliggende bergwand (niet vanuit ons A-ken dat heeft geen wentelwieken en staat met zijn 4 wielekes stevig op de grond).

Kiekje vanuit een andere hoek.

Ook hier zijn er grondverzakkingen, ben al niet zo zeker meer of ons A-ken stevig op zijn wielekes staat.

Eerst genieten we van het prachtige zicht rondom. Eind juni en nog sneeuw.

Waarna we door het stadje slenteren.  Plots wordt ons de weg versperd door deze 2 Andalusische volbloeden.

Het klimaat op deze hoogte is uniek en ideaal voor het drogen van hespen. In de streek zie je geen varken. Maar van einder en ver worden hespen naar hier gebracht om ze te laten drogen.

Overal worden ze in Trevelez te koop aangeboden.

We klimmen gestaag hoger, het verschil tussen het laagste gedeelte en het hoogste gedeelte van Trevelez is zo’n 200m.

Ambachtelijk gemaakte deuren, oersterk.

Moet niet makkelijk zijn zich behelpen met een kruk  in een stad waar haast geen meter plat te bespeuren valt.

We wandelen door de smalle straatjes verder naar de bovenstad.

Ook deze paarden gaan naar de grasvelden boven het dorp.

Tijd voor wat rust, jong geleerd oud gedaan.

Eens boven vinden we een plateau met dit Renault 4 eenzaam en verlaten. Ooit had ik zo’n renaultje, heb er veel plezier aan beleefd.

Op dit zelfde plateau een “era” of dorsvloer. Het moet hier toch ooit gestoven hebben.

Tijd voor wat rust II.

Tijd voor wat rust III.

Tijd voor een filmpje , Wat later zien we hoe een kudde vee de bergen ingedreven wordt.

In een plaatselijke taverne drinken we een stevige tas koffie waarna we onze sandalen inruilen voor onze bottinekes.

Dan beginnen we er aan…Sendero local “Camino al Molino Altero. Mijn gebrekkige kennis van het Spaans doet me vermoeden dat we op stap gaan voor een hoger gelegen molen.

Altero? Het gaat toch eerst flink neerwaarts richting ” Rio Trevelez”.

Het is zondagnamiddag en we zijn niet de enigen op pad.

Het bergpad is ruw, wat opletten voor losliggend gesteente maar zeker niet moeilijk.

Deze bergbeek haast zich om…

…de rio Trevelez te vervoegen.

We keren terug en lopen nog even langs de oever van de rio Trevelez.

We genieten van het machtig kader waar in deze tocht zich afspeelt.

Het volgend tafereel is zo mooi, zo uniek voor deze streek dat ik het jullie zeker niet wil onthouden.

Alsook de afloop in…

in 2 delen, last but not het minst plezanste!!!

Het gaat nu omhoog, molenwaarts?

Spelletje… vind de molen, ik ben er nog altijd niet uit.

De plaatselijke volbloeden hebben mijn hart gestolen.

het einde van de camino is in zicht.

Maar enkele steegjes meer te gaan.

Onze keel heeft tijdens deze tocht nogal wat stof verzamelt, gelukkig is er een plaatselijke cafébaas die daar aan wilt verhelpen. Deze Sendero Local is een kleine wat minder spectaculaire wandeling.  Maar samen met het kuieren door Trevelez, het boeiend schouwspel van de kudde die naar de grasvelden werden gedreven en het laden van de muildieren maakte dat we weer een fantastische dag achter de rug hebben.