Maandag 7 juni 2010

Inmiddels zijn we al de derde dag in El Paraje. Stilletjesaan begint het ons te dagen. Dit wordt geen fietsvakantie. We zitten hier in het hooggebergte. Bérchules ligt  zo”n 1380 meter hoger dan de zeespiegel.  Verder dient er zo’n goed uur gedaald worden om uit de Sierra Nevada te geraken. Onze fietsen gaan wat op stal. Walter onze gastheer weet ons te overtuigen en we rijden naar Cadiar. Aldaar kopen we ons ieder een stevig paar “botinnen”. We wachten tot na 18u als de grootste warmte voorbij is om naar Bérchules te rijden. Gewapend met een kaart uit de map die beschikbaar ligt in El Paraje starten we onze eerste bergtocht.

Dit sterk stijgend straatje (de streek is er hier van vergeven) is het begin van een plaatselijk “sendero” .

We stijgen snel het dorp uit, ondanks dat onze conditie door de intensieve training er mag zijn, puffen we snel van de warmte en de ijle lucht op deze hoogte.

In diezelfde warmte en zuurstofarme lucht zwoegt een ganse familie voort in het opbinden van planten.

Het leven in de bergen is niet altijd om te lachen.

Mastin Espagnol, niet om zonder handschoenen….

De wandeling voert ons langs ouder buiten gebruik zijnde bouwsels.

en zijn ze dan al in gebruik dan zijn ze zo mogelijk nog vreemder. Lijkt me wel niet het leukste plekje om je boterhammetjes binnen te spelen.

Soms is het toch zoeken, ondanks een nauwgkeurige beschrijving.

Na een uurtje klimmen en klauteren bereiken we het eeuwenoude irrigatie-netwerk

We blijven deze kanaaltjes volgen.

De natuur is hier wondermooi, het lijkt hier nog volop lente.

Mooie vergezichten…

…klaterende bergbeekjes.

Overblijfselen van een herderswoning of stal, wie zal het zeggen?

Distels, met hun paarse bloemen lokken ze bijen en andere insecten. Zoals onze benen en armen.

Ook deze klaproos maakte de tocht naar boven.

Ondertussen voert het pad ons terug naar Bérchules waar we samen aankomen met deze berggeiten.

De avond brengt koelte en dit lokt mensen naar buiten om wat bij te praten.

Maria kan hier ook op een stevige aanhang rekenen.

Nog even onze garmin uitdoen en deze mooie tocht zit erop. Om te beginnen was dit een leuke tocht. We zijn even het spoor bijster geraakt maar hebben in grote lijnen deze bergwandeling afgewerkt. Wat hebben we genoten dit vraagt naar meer.

Schoorsteen typisch voor de streek.

Over deze tocht kan je meer te weten komen op de site van El Paraje. Het is wandeling 21.