Zaterdag 15 mei 2010
Half mei, de ijsheiligen laten zich goed voelen. Steekt de zon al eens door de wolken het blijft fris. Veerle en ik hebben een lang weekend, fietsen het moet er van komen. Zaterdag zo’n 13u als we ons A-ken parkeren op een mooi aangelegde parking in Weert vlakbij de taverne het Sas.
We verkiezen deze parking boven de parking van de Zilverreiger. We zijn niet de enigen die van hieruit een fietstocht aanvatten. Hier starten we de Aspergeroute. Zo’n 50 km vlak dat moeten we vlot aankunnen.
Onmiddellijk fietsen we langs de Schelde waar een prachtig zicht op Temse de toon zet.
We volgen nog een tijdje de oevers van deze machtige stroom.
Tussen de lentekleuren duikt er een frivool gebouw op.
Het paviljoen blijkt “de Notelaer” te zijn.
We blikken nog eens naar Steendorp aan den overkant en fietsen verder…
tot de hoofse dijkgravin.
Na dit beeld keren we van de schelde weg en over de notelaersdreef schodderen we naar Hingene.
Na een schilderachtige vijver rijden we het dorpscentrum binnen.
Er valt niet zo veel te beleven en een wijdse bocht later zijn we al in Eikevliet.
Eikevliet is een gehucht van Hingene.
Zelden groter contrast gezien dan deze erker met de blinde muur die hij siert.
Bij deze ijzergieter houden we schaft.
Waarna we verder richting Ruisbroek peddelen. Aldaar blijkt Christo navolging te kennen.
De Sint-Katharinakerk doet het duidelijk meer milieubewust en dient zich aan zonder verpakking.
Aan haar voet “de redder” niet zozeer van zieltjes maar meer van slachtoffers bij de overstromingsramp in 1976.
Wat verder nippen we even van de Rupel en zien aan den overkant de Sint-Jozefskerk van Hellegat.
Voor de torenhoge silo’s draaien we van Rupel weg.
Nu slingert de route zich langs de spoorweg en dit tot Puurs.
Soms wijken we even af om te genieten van…
…de omliggende natuurpracht zoals deze vijver.
…of deze schitterende reclame voor een kunstglasbedrijf.
…of deze mooie witte kapel.
…of van dit brutaal smoeltje.
Om na dit wat vervallen herenhuis opnieuw de spoorbedding te vervoegen.
Ook voor de heilige Bernarduskapel of de kapel van Coolhem verlaten we even de spoorweg. Vandaag is er de mogelijkheid in het achtergelegen domein aspergegerechten te eten. Toch we hebben nog niet zo lang geleden den innerlijken voldaan. Dus maar weer terug naar de spoorweg.
En dit tot Puurs. Wat voorbij de statige, grote Sint-Pieterskerk verlaten we definitief de spoorlijn.
Mooie modelmolen veel oog voor detail; kleine baksteentjes voor de sokkel en heuse miniatuur molensteen. Krijg er niet genoeg van.
Nog maar eens een kapel, ook deze route is er voldoende van voorzien.
Anders is het gesteld met de aspergevelden, op één hand te tellen. Ik ben dan ook zeer blij als ik er op één van een heuse aspergeboer aan het werk zie. Deze laat zich, op mijn vraag, gretig fotograferen.
Prachtige vijver gelegen tussen immense villa’s. Voorbode van het Lippelobos dat we aardig naderen.
Maar eerst wil ik jullie deze ontmoeting niet onthouden.
Juist voor we het Lippelobos inrijden zien we deze immense stier. De koe die hij het hof maakt is een gewoon exemplaar met normale afmetingen.
Hof te Melis kondigt het einde van het mooie bos aan. Wat later draaien we resoluut de velden in, waar we voor de eerste keer dit jaar het hooi zien liggen te drogen.
Dit hooi dient geregeld gekeerd te worden.
Deze schuur legt het bijltje erbij neer.
Deze exemplaren (lijkt wel een moeder en vader met kleintjes)blaken van gezondheid.
Van familie gesproken Branst.
Branst kerk
Ondertussen zijn we al ver gevorderd en naderen we snel Weert.
Mis ik iets?
Sint-Martinuskerk van Weert.
De oude Schelde prachtig watergebied met de verschillende chalet’s die er verhuurd worden.
In de nabije omgeving…het kasteel van Marnix de Saint-Allegonde. Schoon doening kruip dan maar in uw chaletekken.
De route blijft in de nabijheid van de oude schelde maar deze verdwijnt uit het zicht.
De zusters Citroën.
Dit beekje scheidt veld en tuin van elkaar. Kan het idyllischer?
Heilige Theresia bid voor ons en vraag daarboven eens naar wat beter weer. Na dit kapelletje is het nog een paar keer trappen tot het Sas en ons A-ken. Meteen het einde van deze tocht. Een tocht die ons bekoorde. Langs dijken, door mooie dorpjes, doorheen velden en opgefleurd met een paar mooie gebouwen en andere kastelen. Zoals de asperge bij het kruim van de legumekes kan gerekend worden, behoort de Aspergeroute bij de betere fietstochten. 9 op 10 en we komen zeker nog eens terug!!!
Nog enkele interessante links:
FIETSROUTES-FIETSHUMOR-FIETSWEETJES
Voor beschrijving kaart en gps-track:
De tweezame..... 