zondag 26 juli 2009
Hoogzomer en dit weekend vrij. Zaterdag hebben we wat in de tuin gewerkt maar zondag wordt een fietsdag. Mede om de files ’s avonds te vermijden besluiten we om nog eens naar Vlaams brabant af te zakken. Na ons licht bij “Tour de Frans” en “Dj!no” te hebben opgestoken kiezen we om de kanaalroute te fietsen. Diezelfde files zijn ook de reden dat we om 11u Grimbergen binnenrijden en een parkeerplaats zoeken. Enerzijds is 11u vrij vroeg en is de kans groot dat we voor de terugtocht van de toeristen klaar zijn. Anderzijds is, terugkeren naar Erembodegem, via binnenbanen goed mogelijk vanuit Grimbergen.
In Grimbergen heerst er, door de markt die er zondagmorgen plaats heeft, een gezellige drukte.
Het mooie centrum kan ons onmiddellijk bekoren.
Moeder met kind. Zou vader in de lucht hangen?
We worstelen ons tussen de kramen en kooplustigen en verlaten langs de abdijmuren het dorpscentrum.
Aangespoord door de majestueuze toegangspoort nemen we toch een kijkje op de binnenkoer van deze bekende Norbertijnenabdij.
We volgen de Maalbeek die ons naar de Liermolen brengt.
Meteen zijn we ook in het Mot. Dit museum voor oudere technieken vindt onder meer in deze molengebouwen zijn stek. Ook is er een leuk terrasje waar er iets kan genuttigd worden. Spijtig we zijn nog maar pas gestart en het is wat snel om de riem er al af te leggen.
Wat verder, 10 minuten fietsen misschien, komen we weer een watermolen tegen. Ook hier heeft het mot zich genesteld. Ook hier een terrasje, waaraan we opnieuw weerstaan. Ze gaan dat toch niet teveel meer moeten doen of we steken onze benen onder tafel. Boven zou nog eens een zicht zijn.
Er zouden in deze streek meerdere kastelen zijn, deze poort lijkt het te bevestigen. Maar het bijbehorend kasteel heb ik tot nu toe nog niet kunnen vinden.
Een ietse pietsje later hebben we de ruggegraat van deze tocht bereikt. Juist voorbij de “Verbrande Brug” draaien we het jaagpad op dat over de oever van Willebroekse vaart loopt.
Hier en daar dient de oever al eens ondersteunt.
Voorbij Humbeek wordt er van oever gewisseld en bij het naderen van Kapelle-op-den-Bos krijgt dit kanaal Brussel-Ruppel grootse allures. Met die grote propellers lijkt het klaar om op te stijgen.
Deze visser blijft met beide voeten op grond. Het is toch geen polsstokspringer zeker?
We bereiken Kapelle-op-den-bos niet, even voordien verlaten we het kanaal en zoeken de velden op.
In de Hombeekseweg maken we kennis met deze vreemde vogel die er blijkbaar dagelijks langs komt.
Deze kunstige wat bizarre pop maakt in “Hoeve Ten Bossche” reclame voor het hoeve-ijs dat ter plaatse te koop is. Wij laten ons verleiden en likken al snel aan een lekker “corneeke” roomijs.
Leuk stel.
Is ’t jullie ook al opgevallen dat de runderen voorzien worden van labels aan hun oren? Dit al van jongsaf aan.
Op de hoek van de Larestraat met … juist ja de Kapellestraat. Daar hebt ge ook geen GPS voor nodig.
Werkelijk verbazend zoveel groen, zo landelijk en dit zo dicht bij onze hoofdstad.
Op de hoek van de Singelweg met de…Singelweg, geef terug die GPS!!!
Zo zien er de hagen uit in de Kluisweg.
In Eppegem zijn we, ondanks onze Garmin, even het spoor bijster. Daardoor passeren we dit mooie dorpskerkje.
Garmin, leidt ons terug naar de route die ons langs de Zenne voert. Ik als geboren Hallenaar herken ze onmiddellijk. Inderdaad bij warm weer trotseerden we in Halle hetzelfde geurtje.
Voor we het centrum van Vilvoorde bereiken, doorkruisen we wat troostelozere wijken zoals de “far-west”. Het centrum heeft dan weer iets, de Troostbasiliek en klooster.
Refereren deze machine-onderdelen naar het industriële verleden van Vilvoorde.
Christo was here!!!
Stadhuis, Christo was not here.
Onze-Lieve-Vrouw van Goede hoop. Ook van Christo gespaard gebleven.
We verlaten Vilvoorde-city langs of liever over de “verbrande brug”. Inderdaad geen Chr….
Wie reed er al niet eens over deze mastodont?
Wie roeide er al eens onder?
Een orgelpunt in deze tocht is de passage door het park “de drie fonteinen” Aan de vijver stoppen we even om iets te bikken.
Prachtige ietwat stijve tuin, zoals een oranjerie betaamt.
Al wat minder deftig, maar toch nog wat reserves.
Nog even door het Tangebeekbos.
Het venijn zit in de staart, juist voor het einde wordt er ons nog een kuitenbijter voorgeschoteld. Deze brengt ons op een hogergelegen plateau. Met mooie vergezichten als beloning.
De Chinese toren.
De VRT-Toren
En een prachtig kijk vanuit de velden op de mooie abdijkerk.
Nu gaat het razendsnel naar beneden, alleen dit kapelletje dat iets bourgeois heeft, kan ons afremmen.
Terug “from where we started” stappen we af en volgen het voorbeeld van Frans , we genieten van een koele Grimbergen. Mooie afwisselende tocht achter de rug. De teller staat op zo’n 42.6 km, op één fikse klim na vrijwel vlak en dus haast door iedereen te fietsen. De combinatie van het landelijke met het voorstedelijke schept een leuke cocktail die een stevige 8/10 van ons krijgt.
Enkele interessante links:
De tweezame..... 