Zondag 19 oktober 2008
Begin deze week was het nog 20° het weekend kondigt zich wat frisser aan, maar het blijft droog en zonnig. Waar we eerst dachten naar de kuststreek te rijden kiezen we,door werkzaamheden op de E40 voor Geraardsbergen. Hier start de M-route. M-route wat moeten we daar onder verstaan? Moderne naamgeving voor fietstochten in dit hedendaags E-en I-tijdperk? Nee M staat voor Muur, Manneken Pis en Mattentaart. Mooi zo…
Het is wat zoeken naar parkeerplaats in Geraardsbergen. Om de fietsen goed van de auto te kunnen halen, als ze na de rit er weer op te zetten, moet ons A-ken goed horizontaal staan. In Geraardsbergen is dit niet altijd het geval, integendeel. De Vesten zijn opgebroken het is dan juist voor 13 uur als we ons op weg zetten. Het begint al meteen goed. We klimmen naar de Markt waar er een broddelmarkt aan de gang is. Daar het hier al flink stijgt zien we af van enige aankoop ondanks de aantrekkelijke aanbiedingen.
We fietsen dapper door en wat verder is hij er…
nog eens achteromkijken…
Ja hij is het , de Muur!!!!
Hij brengt ons langs het Hemelrijck…
Naar de Onze-Lieve-Vrouwe van den Oudebergkapel.
We zijn, na de zowat meest bekende klim van Vlaanderen, in het Mekka van het wielertoerisme. Door de overwonnen hoogte begin ik wat te zweven. Maar geloof me, het is de steken in de zij, het naar adem snakken en de hartslag in de keel voelen kloppen, zeker waard. Kijk zelf maar.
Mekka of Lourdes, alleszins heeft het iets van een bedevaartsoord.
Spijtig maar hierna moeten we weer met beide wielen op grond staan. Langs wat minder mooie buitenwijken dalen we naar Overboelare. Het Boelarebos brengt wel wat soelaas.
Juist buiten het bos, ziet Veerle deze beelden. Zelf ook bezig met keramiek is zij direct aangetrokken door volgend werk.
Deze foto’s tonen het werk van Keramiekatelier “Den Boelover“
Een eerste keer kruisen we de Dender om zo in Overboelare te komen.
We trekken het centrum door en fietsen tot de Sint-Allegondiskerk waar we stoppen om iets te knabbelen.
We verlaten Overboelare langs een grote weg (N42) en duiken wat verder de velden in.
We fietsen langs Zarlardinge, een gemeente dat op een boogscheut, nog geen kilometer van Goeferdinge ligt.
We rijden deze watertank, in rusttoestand, voorbij.
Nog steeds in deze vredige velden naderen we de taalgrens. Zo wordt de Kloosterstraat wat verder Rue du Clôitre. Zou het afgerond gebouw in dit gehucht een overblijfsel van het klooster zijn?
Juist voor het gehucht draaien we rechtsaf wat ons nog eens een zicht op Zarlardinge geeft. ( Wat hoor ik die naam graag, men zou er de kerk keer op keer voor fotograferen)
In de Rekestraat kiek ik dit boerderijtje, typisch voor deze streek een woonhuis met een amalgaam van schuren en koterij eraan gebouwd.
Ook in de Rekestraat dit beeld.
Nu even een wedstrijdje, vind de tien verschillen!
Ikzelf heb er even over gedaan maar de kerk van Everbeek is duidelijker minder spits dan deze van Zarlar….Tijd nu voor nog een kapelletje, dit exemplaar heeft wat minder allure dan de kapel op de Oudeberg. Maar wie het kleine niet geert…
Tijdens onze fietstochten valt het ons steeds meer op dat maïsteelt een groot deel onze velden opslorpt. Dit gewas groeit hoger dan de graangewassen die men hier van oudsher teelde. Het durft het zicht nogal eens beperken, maar daar hebben we minder last van tijdens deze tocht waar de ene klim op de ander volgt. Zoek dan ook geen leedvermaak in het volgende filmpje.
We fietsen verder kieken, deze in het veld verloren, schuurtjes.
Zelfde Maïsoogst maar vanuit een ander hoek.
Het oogsten maakt veel stof en zo de keel droog, het volgend uithangbord doet ons in de remmen knijpen.
We stappen af in dit Staminee, hoor ik daar mijn Bompa ergens? Volgens Boma zat die nogal eens op stami….’t Fameus Verleden is een mooie, goed onderhouden herberg in Everbeek.
Ik doe mij tegoed aan een lekkere trippel en Veerle gaat na een kop koffie (of is dat in staminee een sjat) op ontdekkingstocht.
Achteraan is er een prachtig terras…
…met zicht op dit frivool herenhuis.
We moeten ons zelf vermannen om de tocht verder te zetten, het is hier zo gezellig, en peddelen langs de kerk van Everbeek…
… en aanliggende woning…
…terug de velden in.
Met kleine wat vervallen schuurtjes.
En pluimvee zoals deze hoenders.
Nog een veldkapelletje.
Deze roodgekleurde struiken die, in de Muizenholstraat (op het platte land hebben ze toch leuke straatnamen), tegen een schuur van het “Hof ten Muyzenhole” aanleunen.
Onze tocht door de velden leidt ons langs Deftinge naar Sint-Martens-Lierde, aan den einder verschijnt al een glimp van de Sint-Martinuskerk.
Nu van wat dichterbij, toch wel een mooie kerk.
In Sint-Martens-Lierde was er lang een klooster, de Kartuizerpriorij. Buiten de al genoemde kerk maakte deze poort ook deel uit van de kloostergebouwen.
Het estaminet “de Kartuizer” is gesloten, maar na mijnen trippel in ’t Fameus Verleden is er direct geen nood aan een verfrissing.
Enkele tellen later fietsen we weer door de velden. Ook deze bieten zijn al geoogst en wachten op vervoer.
Van hier is er mooi zicht op de Sint-Martinuskerk, ik kan niet goed kiezen tussen twee foto’s en schotel ze jullie dus maar allebei voor.
Misschien moet ik hier de horizon wat recht trekken.
Met wat minder zoom verkrijgt Veerle dit beeld.
Deze beelden geven een zekere rust weer, toch is er wat verder enige activiteit. Na het oogsten komt het ploegen.
Nu naar Hemelveerdegem dan, ook de naam van dit dorp zint me.
Op het dorpsplein staat er een prachtig beeld van een stevig paard. ” Den Dikken van Sesjans“.
Van Hemelveerdegem gaat het nu naar Smeerebbe-Vloerzegem. Opnieuw zijn er mooie momenten.
Is dit de kerk van Ophasselt?
Grote schuur.
Geen tocht zonder wat runderen, moeder met kind.
De huisvesting van deze beesten is wel wat minder.
We naderen Smeerebbe-Vloerzegem, zoals steeds is het de kerk die met zijn hoogbouw de dorpskern overheerst.
We zijn snel door dit kleine dorpje, in de Vloerzegemstraat kieken we deze eendjes op de Molenbeek.
Vanhier zijn we snel via Idegem in Zandbergen waar de route het jaagpad van de Dender opzoekt.
Via deze ophaalbrug bereiken we de overkant en het jaagpad.
Zicht op Zandbergen.
Is de Dender sowieso een mooie rivier, in de herfst is het er prachtig.
De Gavers.
Plezierjacht aangemeerd in de jachthaven bij de Gavers.
Via de Dender bereiken we opnieuw Geraardsbergen. Het is 18 uur dus gaat het wat sneller, maar op de terugweg kan ik het niet nalaten om de Sint-Bartholomeuskerk te fotograferen met als achtergrond de Oudeberg. De voorgrond geeft goed het commercieel karakter van dit stadje weer.
Wat deze fietstocht betreft niets dan lof. Buiten de Muur dient er nog geregeld geklommen, maar dit geeft dan die mooie en soms heel verassende vergezichten. Als sluitstuk is de Dender de kers op de taart. Enkele keren dient er een drukkere verkeersweg overgestoken, maar dit euvel is niet van dien aard om deze tocht een 9 op 10 te onthouden. Voor wie de Muur vreest is er op RouteYou een versie zonder deze kanjer.
Interessante links:
Voor kaart en gps-track:
De tweezame..... 