Maandag, 28 juli 2008

Zondagavond onverwachts moeten inspringen voor een zieke collega. Dit maakt dat ik na enkele uren rust een ganse namiddag vrij heb. Ondanks het zwoele weer besluiten we toch erop uit te trekken. De Pillecynroute met zijn 38 kilometers lijkt ons de aangewezen route. Fietsen op het dak en de rest kunnen jullie zich inmiddels voorstellen.

Bij het vertrek fietsen we resoluut richting Durmedijk om in te voegen op de route. Onmiddellijk overvalt ons het schone van het natuurgebied “De Bunt”.

Hier staan de distels in volle bloei en kleuren de schorren paars.

Karbonkels van zaadknoppen.

Aan de overzijde priemt de kerktoren van Tielrode vanachter de bomen.

Ontwaren wij op diezelfde oever al de eerste prille najaarskleuren?

Misschien niet goed te zien maar hier vloeit de Durme in de brede Schelde.

Het is bij deze samenvloeing dat we op het monument ter ere van de Pillecyn stuiten.

Nu bereiken we de drie goten, hier zijn verschillende restaurants met kleurrijke terrasjes.

De Plezanten Hof, het vroegere palinghuis. Nu door meesterkok Lieve Putteman uitgebouwd tot een gerenommeerd gastronomisch restaurant.

Een enkele pedaalslag vooruit en we krijgen zicht op deze idyllische vijver…

…en oevers met slik.

Kerk van St-Amands sierlijk gelegen aan de Scheldeoever

Hier is er een overzet zie filmpje

Nu fietsen we voorbij Baasrode, dit dorpje kennen we van de Ros Beiaardroute.

dit tafereel trekt mijn aandacht, ter afwisseling eens ietwat anders

Ook dit huis heeft iets en moet op de gevoelige…

Nu is het moment gekomen om de oevers van de Schelde links te laten en richten we ons voorwiel (de voorsteven van onze fiets) richting velden. Dit grote gebouw huisvest een antiekzaak. De Peelman

Een ietwat gek kapelletje met het grote dak(Schipperskapel) in Moerzeke.

Nu peddelen we door velden met de onvermijdelijk koetjes en kalfjes

Eventjes onder een bomenrij doorrijden is tijdens deze hondsdagen (27° in de schaduw) een welgekomen afkoeling.

Na zo’ 3 kwartier bereiken we de eerste buitenwijken van Hamme. Het is er wat minder aangenaam, drukker en minder mooi.

Gelukkig kruisen we “de omroeper” een modern kunstwerk

en daarna, een bocht verder, de grote Napoleon een windmolen.

Nu verlaten we weer de woonwijken, snel even dit kapelletje kieken

Dan wordt het wel heel aantrekkelijk, de route vleit zich nu naast de oude Durme en dit is wel het mooiste deel.

Een oude, verkommerde afspanning die toch iets charmant heeft.

Alleen voor dit pad met bijpassend hek zou je de route fietsen…

…met als beloning een kunstwerk op de andere oever.

De volkstuintjes met een samenraapsel van kotjes en afdakskes, kriskras door elkaar luiden het einde van de oude Durme aan

Nu komen we aan de mirabrug (bekend van de film Mira of de teleurgang van de waterhoek.

Kerk van Sint-Pieters Banden in het centrum van Hamme en aan het einde van deze fijne fietstocht.

Weer thuis bespreken Veerle en ik nog wat de route. Je kan ze in vier grote stukken opdelen. Het deel langs de Durme en de Schelde, dan een deel door velden, eventjes door de buitenwijken van Hamme en daarna en dat is leuk het mooiste stuk langs de oude Durme. Wij reden er zo omstreeks18u30 en hadden zo al het begin van de avondgloed wat er nog meer sfeer aangaf. Heel mooie route, goed berijdbaar en met z’n 38km te doen door de gemiddelde fietser. 8.5/10