Vrijdag 19 september 2008

Limburg staat bekend als een paradijs voor fietsers. We hebben een lang weekend van vrijdag 19 september tot maandag 22 september. Het lijkt ons, mede door de vrij goede weervoorspellingen, leuk om er de overgang van zomer naar herfst te maken. Na wat zoeken vinden we in Diepenbeek “De Jachthoorn” een aangenaam Bed and Breakfast verblijf. Betty Wolfs is een supervriendelijke dame die alles doet om haar gasten een aangenaam verblijf te bezorgen.

Wat Laat vertrokken komen we omstreeks 13u aan in de Jachthoorn. Na kennismaking met de gastvrouw en het uitpakken van onze reiszak, trekken we erop uit. We trachten aansluiting te vinden met het befaamde knooppunten netwerk. In de Zandstraat is het zover.  We volgen de pijlen naar knooppunt 101.

Eerst moeten we langs een boswegel dit levert al direct een paar leuke beelden.

Bruine beek

Knooppunt 101 bevindt zich juist buiten het bosje. Vandaar gaat het richting knooppunt 83. Op weg naar het Albertkanaal dient eerst een industriepark doorkruist.

Aan de overkant is het ook niet mis, daar staat de elektriciteitscentrale van Electrabel ons op te wachten.

Eens het brede kanaal over is het knooppunt 82 die het richtpunt wordt. Ook de (goederen)trein  kruist het kanaal.

We fietsen nog even langs de kanaaloever, wat wel een hachelijke klus is. We delen er de baan met mastodonten van vrachtwagens die uit beide richtingen komen afgestormd. Willen ze elkaar kruisen moeten ze allebei op het fietspad. We zijn dan ook blij als we aan knooppunt 82 deze zeer gevaarlijke weg kunnen verlaten. Nu verandert onze fietstocht van gelaat. Diepenbekerbos opent de reeks.

Hiervoor zijn we naar Limburg gekomen, fietsen in de natuur. Op weg naar knooppunt 70 dienen we de Maten door.

Dit is een prachtig natuurgebied.

Verschillende vijvers liggen zij aan zij in een zee van groen.

Eens buiten de Maten loopt het wat verkeerd. De bedoeling is om langs het domein van Bokrijk te rijden. Daartoe moeten we knooppunten 70, 72 en 71 aan elkaar te rijgen. Maar als er ineens een bordje met de aanwijzing Bokrijk verschijnt laten we ons verleiden en volgen het. Toch niet getreurd we fietsen door Gracht waar we, in een prachtige tuin, enkel leuke beeldjes aantreffen.

Wat sneller dan verwacht zijn we in Bokrijk waar we naar het kasteel fietsen.

Gouverneur Roppe, voor Stevaert is het nog wat wachten.

Het is er een uitstekende gelegenheid om een lekker bier te drinken. Een Corsendonck blond heeft er me ferm gesmaakt. Veerle geniet van een lekker kopje koffie. Maar we waren duidelijk niet alleen die er genoten.

We verlaten het domein en rijden langs de mooie ingangspoort aan parking 1.

Op zoek naar knooppunt 91 peddelen we even langs de spoorweg Hasselt-Winterslag. Aan de andere kant ervan is het best wel mooi.

We draaien rechts en rijden langs de parkings van het domein. Juist daarna fietsen we door een prachtige dreef.

De lage herfstzon geeft het iets mystiek.

We moeten door de borggravevijvers om knooppunt 91 te berijken.

Zoals de beelden hier aantonen een prachtig natuurgebied. Langs de oevers staan er observatieposten vanwaaruit het leven op de vijvers kan gevolgd worden.

Deze boom heeft het bijltje erbij neergelegd.

Op aangeven van een toevallige voorbijgangster kiezen we ervoor om Kiewit aan te doen.

Hier aangekomen is het al 18 uur voorbij en besluiten we met de hulp van onzen Garmin terug te keren. Deze stuurt ons opnieuw de borggravevijvers door naar knooppunt 91.

Van knooppunt 91 kiezen we naar knooppunt 98 te gaan. Iets verder in de Bokrijklaan worden we aangetrokken door mooie herfstbeelden.

We kruisen de Hasseltweg en een beetje verder pikken we nog gauw een kappelletje mee. De trots van de Halveweg.

In de Sluisstraat staat er een prachtige villa, de eigenaar kan echter op zijn beide oren slapen. Met deze bewaker zal hij geen last krijgen met ongenood bezoek.

We naderen het einde van onze tocht, nog het Albertkanaal over…

… en we meren aan voor de nacht .

Limburg palmt ons in. Wat is het hier mooi en leuk om fietsen. Morgen plannen we opnieuw een tocht.